Ga uit de weg, zeeslakken, er is een nieuw charismatisch beestje op de markt: de zeeslak!

Zeeslakken vormen een zeer diverse groep mariene buikpotigen die over de hele wereld voorkomen. Ze kunnen op het land leven, in zout of zoet water, carnivoor, herbivoor of omnivoor zijn en variëren in kleur, van ivoorkleurig tot bruin, tot levendig oranje of bleek violet.

In tegenstelling tot zeeslakken is de kans groter dat je een zeeslak ziet, zonder dat je je daarvoor naar de oceaanbodem hoeft te begeven. Ze worden meestal gevonden in zoutmoerassen of in ondiepe, kustwateren. Ooit een strand bezocht en schelpen verzameld? De kans is groot dat dat oude schelpen van zeeslakken zijn!

Dus, wat is er zo geweldig aan zeeslakken? Het zijn ongelooflijke weekdieren die een belangrijke bron van voedsel zijn voor zeedieren, ze bieden onderdak aan andere wezens die hun intrek nemen in hun afgedankte schelpen (zoals heremietkreeften) en, het allerbelangrijkste, ze geven een waardevol inzicht in de gezondheid van het mariene ecosysteem.

Vindt u onze inhoud goed?

Teken in om nooit een update te missen!

…loading
Dank u voor het aanmelden voor e-mails van Ocean Conservancy.

Ocean acidification en nutriëntenvervuiling zijn slechts twee manieren waarop zeeslakken kunnen helpen de gezondheid van ecosystemen te meten. Verzuring van de oceaan wordt veroorzaakt door een toename van de koolstofvervuiling in onze oceaan, wat leidt tot zwakkere schelpen bij zeeslakken en veel andere schelpbouwende organismen. Nutriëntenvervuiling, die het gevolg kan zijn van het wegvloeien van meststoffen, stormwater of rioolwater, komt bij veel algenetende zeeslakken voor en is een cruciale indicator voor de ernst van de vervuiling en de kans op schadelijke algenbloei in de regio. Omdat ze zijn zo klein, overvloedig en leven in regio’s die ervaren veel fluctuatie, wetenschappers kunnen gemakkelijk monitoren zeeslakken en snel oppikken op eventuele ecosysteem changes.

In de Verenigde Staten, Florida is een uitstekend voorbeeld van deze alomtegenwoordige waterkwaliteit kwesties en is de thuisbasis van enkele sensationele zeeslakken. Bekijk deze vijf zeeslakken uit Florida:

Atlantische maanslak

© Jarek Tuszyński

De Atlantische maanslak (Neverita duplicata), ook bekend als “shark-eye”, heeft een glad, wervelend schild dat varieert van grijs tot geelbruin van kleur. Ze graven zich in op zandplaten, wachtend op tweekleppigen, zoals oesters, kokkels of zelfs andere slakken. Als de maanslak een geschikt hapje heeft gevonden, kan hij zijn lichaam volledig uit zijn schelp strekken en zijn prooi omhullen, waarbij hij zuur afscheidt dat de schelp van de tweekleppige week maakt, totdat de slak er met zijn radula, een soort “tong” met duizenden kleine tandjes, doorheen kan prikken en het zachte, vlezige lichaam kan opzuigen.

Kroonhoorn

© Robin Gwen Agarwal/iNaturalist

De kroonhoorn (Melongena corona) komt veel voor in de estuaria van Florida en geeft de voorkeur aan warme, subtropische wateren. Hoewel ze voornamelijk langs de Golf van Mexico worden aangetroffen, bestaat de kans dat deze soort zich verder naar de Atlantische kust verplaatst als het water noordelijker opwarmt en andere soorten migreren. Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de kroonslak een langwerpige schelp met een spiraalvormige spits, dat is de “top” of het deel van de schelp dat niet het hoofdlichaam van de slak bevat, met korte pieken die hem een kroonachtig uiterlijk geven. De kroonkegel varieert in kleur van bruin tot paars tot wit en is een carnivoor, die tweekleppigen, andere slakken en zelfs sommige dode organismen eet. Als er veel kroonkegels in het gebied zijn, en andere soorten die er gewoonlijk leven ontbreken, is dat een aanwijzing voor een slechte waterkwaliteit. Dit kan op zijn beurt weer gevolgen hebben voor de oester- en mosselpopulaties.

Florida Fighting Conch

© microcosmic/iNaturalist

De Florida fighting conch (Strombus alatus) komt het meest voor in Zuidwest-Florida en dankt zijn naam aan de scherp gekartelde stekel die aan zijn voet zit, het platte, gespierde orgaan dat het grootste deel van het lichaam van de slak uitmaakt. Verrassend genoeg is de Florida fighting conch een herbivoor, die algen of rottend organisch materiaal eet, en de gekartelde stekel gebruikt als verdedigingsmechanisme, waarbij hij ronddraait als hij zich bedreigd voelt. Ze houden zich graag op in ondiep, zanderig water en zeegrasvelden en worden slechts zo’n vier tot vijf centimeter lang. De kleur van de Florida fighting conch varieert van oranje tot groen en van grijs tot bruin.

Horse conch

© mkosiewski/iNaturalist

De horse conch (Triplofusus giganteus) wordt beschouwd als de grootste zeeslak in Florida en de Verenigde Staten en kan tot anderhalve meter lang worden. Hoewel ze de officiële staatszeeschelp van Florida zijn, zijn ze langs de hele Atlantische kust te vinden, van Florida tot Noord-Carolina en in de ondiepe wateren van het schiereiland Yucatan. Als hun grootte een indicatie is voor hun dieet, dan is de Porseleinhoorn een carnivoor, die kleinere zeeslakken en tweekleppigen eet, waarbij hij de prooi verstikt met zijn gespierde voet. Hun schelpen zijn helder oranje, dat interessant genoeg wit/oranje wordt naarmate ze ouder worden.

Marsh Periwinkle

© Will Parson/Chesapeake Bay Program

De marsh periwinkle (Littoraria irroata) wordt ook gevonden langs de Atlantische kust in New York, Florida en Texas. Ze worden het meest aangetroffen in, je raadt het al, zoutmoerassen. Alikruiken zijn kleine soorten, gemiddeld zo’n 2,5 cm lang, en hebben lage, kegelvormige schelpen met een spitse spits. Ze zijn minder opvallend van kleur, meestal grijswit met rood/bruine streepjes en worden beschouwd als herbivoren, die zich tegoed doen aan algen. Wat alikruiken zo interessant maakt, is dat hun eetgewoonten zich aanpassen aan het veranderende getij. Bij eb kruipen ze over de modder, op zoek naar kleine stukjes algen, maar bij vloed moeten ze over de hoge grashalmen in de moerassen kruipen om roofdieren als de kroonslak en blauwe krabben te ontwijken. Helaas, wanneer de alikruiken op de grashalmen ontsnappen, doorboren zij de plant en eten dan de schimmel op die daar groeit – goed voor de zeeslak, slecht voor het gras. Normaal gesproken kunnen gras en zeeslakken naast elkaar bestaan, maar nu moerashabitats al te maken hebben met talrijke stressfactoren door het veranderende klimaat, kunnen de toch al kwetsbare moerassen gedecimeerd worden door de kleine zeeslak.

Vindt u onze inhoud goed?

Teken in om nooit een update te missen!

…loading
Dank u voor uw inschrijving voor e-mails van Ocean Conservancy.

Na meer te weten te zijn gekomen over deze sensationele soorten in Florida, klaar om te doen als een zeeslak en actie te ondernemen voor onze oceaan? Als u een inwoner van Florida bent, laat uw stem horen en vertel uw wetgevers dat u voorstander bent van het verbeteren van de waterkwaliteit in Florida.

Niet een inwoner van Florida? Geen probleem! U kunt nog steeds actie ondernemen voor onze oceaan door ons, en de zeeslakken, te helpen uw stem te laten horen over klimaatverandering. Neem contact op met uw vertegenwoordiger in het Huis van Afgevaardigden om hen te vragen wetgeving te steunen om onze oceaan te beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.