Doelstelling: Het bepalen van de diagnostische nauwkeurigheid van niet-vasten lipidenprofiel bij de diagnose van hyperlipidemie, waarbij nuchter lipidenprofiel als gouden standaard wordt genomen, in volwassen populatie.
Studieopzet: Cross-sectionele validatiestudie.
Plaats en duur van de studie: Afdeling Chemische Pathologie en Endocrinologie, Armed Forces Institute of Pathology, Rawalpindi, van juli tot december 2014.
Methodologie: Honderdvijfenzeventig volwassen patiënten die kwamen voor een nuchter lipidenprofiel werden geïncludeerd; hun niet-vaste monsters werden de volgende dag genomen. Patiënten die een anti-cholesterolbehandeling ondergingen en patiënten binnenshuis werden uitgesloten. Totaal cholesterol (TC), hoge densiteit lipoproteïne-cholestrol (HDL-C), en triglyceriden werden gemeten met een directe enzymatische colorimetrische methode door Modular p-800®. Low density lipoproteïne-cholesterol (LDL-C) werd berekend met de formule van Friedewald, maar wanneer het triglyceridegehalte hoger was dan 4,5 mmol/l, werd LDL-C rechtstreeks gemeten met de homogene enzymatische colorimetrische methode. Non-HDL-C werd berekend met een eenvoudige vergelijking, d.w.z. TC-HDL-C.
Resultaten: Niet-vastend lipidenprofiel had 93% specificiteit , 51% sensitiviteit, 94% positieve voorspellende waarde en 49% negatieve voorspellende waarde; en 65% nauwkeurigheid met 7,28 positieve likelihood ratio en 0,52 negatieve likelihood ratio. Niet-vaste TC en niet-HDL-C waren significant hoger dan nuchtere TC en niet-HDL-C met een gemiddeld verschil van 0,2 mmol/l elk met p=0,001 en p=0,004, respectievelijk. Vaste en nietvaste HDL-C zijn vergelijkbaar met elkaar met een gemiddeld verschil van 0,01 mmol/l (p=0,745). De Receiver Operating Curve (ROC) van nuchtere niet-HDL-C toonde 0,804 (95%CI (0,738-0,870), (p=0,000) gebied onder de curve (AUC) wat aangeeft dat het een significante test was voor het uitsluiten van hyperlipidemie. Bland-Altmann plot toonde een significant verschil tussen nuchtere, niet-HDL-C en nuchtere LDL-C en nuchtere, niet-HDL-C -0,087540 met bias -0,00109; daarom kunnen deze niet alternatief voor elkaar zijn.
Conclusie: Diagnostische nauwkeurigheid van niet-vaste lipidenprofiel werd significant hoger gevonden dan nuchtere lipidenprofiel (p=0,004) voor de beoordeling van lipoproteïne coronair risico op basis van non-HDL-C, wat een significante test leek te zijn voor het uitsluiten van hyperlipidemie.