Afhankelijk van wie je het vraagt, zijn er talloze criteria voor wat een grootse emcee is. Een bijna universele, onbetwistbare kwaliteit van de dominantie van een emcee is echter woordspeling. Het vermogen van een emcee om taal naar zijn hand te zetten is altijd het kenmerk van een grote emcee geweest en zal dat ook altijd blijven.
Hoewel artiesten als Tech N9ne en Eminem hun hele carrière hebben gebaseerd op lyrische complexiteit, zijn er bepaalde gevallen waarin een artiest het concept van de taalkunde neemt en ermee aan de haal gaat. Ik ben een sucker voor deze concept platen, vooral die die centreren rond alliteration.
Voor degenen die dutten door Engels klasse, wordt alliteratie gedefinieerd als, “de herhaling van meestal initiële medeklinker geluiden in twee of meer aangrenzende woorden of lettergrepen (zoals wild en wollig, dreigende throngs).”
Na het horen van Raekwon’s “M&N,” van zijn onlangs uitgebrachte album The Wild, werd ik herinnerd aan andere momenten van concept record grootheid gebouwd rond alliteratie, en met dat in gedachten, heb ik een lijst samengesteld van de beste alliteratieve concept records in volgorde van hun grootheid.
Afgezien van een of twee uitzonderingen, zijn al deze platen conceptueel gecentreerd rond alliteratie omwille van de beknoptheid. Als we gewoon dope gevallen van alliteratie zouden doen, zou ik dagenlang aan dit toetsenbord gekluisterd zijn om Pharoahe Monch en Royce Da 5’9″ verzen te coveren.
- J-Live – “MCee”
- 2Pac – “If I Die Tonight”
- Jay Rock – “M.O.N.E.Y.”
- Saigon – “The Letter P” ft.
- Raekwon – “M&N” ft. P.U.R.E.
- Aesop Rock – “The Greatest Pac-Man Victory In History”
- Mick Jenkins – “P’s & Q’s”
- Blackalicious – “Alphabet Aerobics”
- Lowkey & Faith SFX – “Alphabet Assassin”
- Papoose – “Alphabetical Slaughter (Pt. 1 & 2)”
J-Live – “MCee”
Justice Allah, beter bekend als J-Live, was een no-brainer selectie voor deze lijst. Immers, hij was een 8e klas leraar Engels voor vier jaar, dus hij is geen onbekende voor het concept van alliteratie.
Hoewel het eerste couplet van “MCee” zich niet houdt aan de alliteratieve hoek van de “emcee” concept, de tweede en derde verzen zijn boordevol geestige woordspelingen (zie je wat ik daar deed?) alle houden met de “M” en “C” motief. Hell, op het derde couplet van de song, baseert hij elke regel op een sample van “M” of “C.”
Serieus, kijk naar het derde couplet. Schandalig.
“Meer concentratie op mijn cadans kan je geest vertroebelen / Je bewegingen goed onder controle houden / Mijn vermogen om kruimels af te slachten / En verandering te motiveren zorgt er zeker voor dat je me als kampioen beschouwt, Microphone is Consistently Modeling Candor of Magnificence / See My Conduct is Mute to Cajolery”
2Pac – “If I Die Tonight”
Full disclosure, ik speel vals door deze Pac-track op te nemen.
Ja, er zijn meer strak-gebonden alliteratieve conceptplaten die ik had kunnen kiezen, maar iets aan Pac’s stem in combinatie met hyperpotente alliteraties is zo bedwelmend, dat ik deze jam van Me Against The World niet kon laten liggen. Elk couplet begint met het gebruik van alliteratie en Pac’s verzen zitten vol met miniatuur alliteratieve acrobatiek, dus ik tel het mee.
Om een groot aantal YouTube-commentaren van deze track te citeren, “En ze zeggen dat Pac niet lyrisch is. SMH.”
“They say pussy and paper is poetry, power and pistols / Plotting on murdering motherfuckers ‘fore they get you / Picturing pitiful punk niggas copping pleas / Puffing weed as I position myself to clock Gs”
Jay Rock – “M.O.N.E.Y.”
Een jaar voordat Rock een van de beste momenten van good kid, m.A.A.d city met zijn “Money Trees”-vers, bracht de TDE-veteraan zijn volledige debuut Follow Me Home uit, dat de standout-track “M.O.N.E.Y.”
Het concept is eenvoudig – geld is de wortel van alle kwaad – en Rocks uitvoering van die premisse door middel van strategisch geplaatste alliteraties die samen met het acroniem van “M.O.N.E.Y.” volgen, is boeiend en een van zijn meest ondergewaardeerde lyrische flexes.
“De negatieven zijn normaal als je knie diep / Wanneer mooie zonden worden gestoken met een mes in of geschoten met een negen / De behoeftigste de nieuwsgierigste, ze altijd proberen om vrienden te zijn / En als je naïef moet je merken alle tekenen”
Saigon – “The Letter P” ft.
Terug in 2005, toen velen van ons nog hoopten dat Saigon de volgende grote emcee in de game zou worden, bracht Da Yard Father een mixtape uit met de titel Abandoned Nation, waarop dit alliteratieve juweeltje te horen was.
Doorheen de track komen Saigon en de legendarische Kool G Rap met een duizelingwekkend aantal excuses om woorden te gebruiken die beginnen met de letter “P”, waardoor ik bij de derde of vierde regel al helemaal van mijn stuk was gebracht. Dat is tenslotte de bedoeling van deze platen: het tonen van een totale dominantie van de Engelse taal.
“I pause for you people to peep the letter P / Poetically put in a paragraph so perfectly / No I ain’t a P-I-M-P, but I do got a pistol in my pocket, perpetrate and I’ll pop it / Prince my pitbull, go ahead try and pet it / See if you don’t leave this place with paramedics”
Raekwon – “M&N” ft. P.U.R.E.
Ah ja, de track die het begin was van mijn reis door dit alliteratieve wormgat.
Deze uitblinker van Raekwon’s nieuwe album The Wild bevat The Chef en een rapper genaamd P.U.R.E.-waarvan ik, toegegeven, nog nooit heb gehoord-het verhandelen van absoluut smerige bars gemarkeerd door alliteraties van, je raadt het al, “M” en “N.”
De alliteraties zelf zijn van opmerkelijk kaliber, en de manier waarop ze heen en weer worden geleverd, voegt alleen maar toe aan hun potentie. Ruim twee decennia in het spel en Raekwon’s still got it.
“Multimillion dollar mansions manufactured melanin mud, through this metropolis / Millimeters are met with the mufflers / My method is meditative musical medicine / With sergeant mentality mechanisms”
Aesop Rock – “The Greatest Pac-Man Victory In History”
Nog een uitzondering in mijn ranglijst. Hoewel het tweede couplet van Aesops Bazooka Tooth-standout niet helemaal rond alliteratie draait, is het een duizelingwekkende lyrische prestatie die meer zin heeft dan zou moeten.
Het nummer is een ode aan Aesops jeugdjaren waarin hij acid nam en Pac-Man speelde, en als het tweede couplet komt, besef je al snel dat er een thema is: L.S.D.
Shorthand voor lyserginezuurdiethylamide, LSD is de juiste naam voor acid, en Aesop neemt luisteraars mee op een korte maar ongelooflijk intense alliteratieve trip met behulp van woorden die beginnen met die drie letters.
“Lump summed damage / Load sample, delete / Late Show Dave Letterman, shitty diner lip-slide dutch / Low self-discipline leaders see dead lung self-destruct / Life sucks dickhead / Lost summers display laminate showcasing divinity live / System definitive / Liturgy soaked, depict lowly spectacular delight / Why, what kind of L.S.D. you like?”
Mick Jenkins – “P’s & Q’s”
Dit. Dit is lyrisch meesterschap.
Op deze uitblinker van Wave stuitert Mick heen en weer tussen “P” en “Q” alliteraties die niet alleen conceptueel consistent blijven, de teksten zijn zo praktisch en passen zo goed dat als je niet de hele tijd oplet je vergeet dat hij het eigenlijk bij die twee letters houdt.
Het doet ook geen pijn dat de titel van het nummer zelf een double entendre is en dat de video ongelooflijk dope is.
“Watch him paint, ain’t it quaint? / All that presence in his pen, he be pearlin’ all that wisdom, all that pressure be to sin / A pearlescent silver lining through the questions I been quilting together / Niggas quiver in the cold, are you equipped for the weather? / When there’s polar and it’s piercing through your sweater to your chest / How you persevere and press on through the quest?”
Blackalicious – “Alphabet Aerobics”
Als je nog niet bekend bent met de lyrische capaciteiten van Gift of Gab, is het tijd om Google erbij te pakken en naar de les te gaan. Als de ene helft van Blackalicious en als soloartiest is Gift of Gab al lang een van de meest ondergewaardeerde tekstschrijvers van hiphop.
Nogmaals, het concept van dit nummer is vrij eenvoudig – schrijf bars met behulp van woorden die beginnen met elke letter van het alfabet – maar het was een concept gebouwd voor een emcee met Gab’s vocabulaire. Niet alleen verpakt hij zijn rhymes met buiten-de-doos alliteraties, de BPM-telling neemt toe naarmate het nummer vordert, dus tegen het einde doet hij deze shit double- en triple-time. Dat is een heel nieuw niveau van indrukwekkend, en het is verdomd jammer dat Harry Potter’s uitvoering van deze klassieker meer YouTube-hits heeft dan het origineel.
“Mijn geest maakt prachtige bewegingen, massa’s / Verwonder en beweeg, velen spotten met wat ik onder de knie heb / Niggas dutten wetend dat ik aardig ben, natuurlijk / Knack, nooit gebrek, maak nationaal lawaai / Operatie, oppositie, off, not optional / Out of sight, out of mind, wide beaming opticals”
Lowkey & Faith SFX – “Alphabet Assassin”
Ik moet toegeven dat ik voor vandaag niet persoonlijk bekend was met deze track. Maar toen ik vroeg rond voor alliteratieve concept platen, deze kwam meer dan iets anders, dus ik moest gluren.
Op “Alphabet Assassin,” Londense rapper Lowkey neemt het alfabet concept en cranks het tot een ander niveau over een beat gemaakt door beatboxing, die, ja, betekent dat deze plaat is ongeveer zo textbook hip-hop als het genre krijgt.
Lowkey’s optreden mag dan een beetje charisma missen, maar zijn belachelijke vertoning van lyricisme maakt zijn monotone delivery meer dan goed. Ook de beat van Faith SFX wordt gedurende de track steeds beter.
“Giftige dichters, geposeerd op de kansel / Verpulveren stropers en zinloze aanstellers / Met potent aangrijpende gedichten, praktisch in paniek / Paparazzi passieve passagiers die van plan zijn P’s te pakken en te prang / lapzwansende pampering pansies”
Papoose – “Alphabetical Slaughter (Pt. 1 & 2)”
Papoose is altijd al aardig geweest, maar deze twee platen laten geen twijfel bestaan over zijn lyrische capaciteiten.
Niet alleen propt Pap een ongelofelijk aantal lettergrepen in een liedje -en houdt hij de hele tijd vast aan het alfabet-motief- hij heeft die shit TWEE keer gedaan. En hij deed ze acht jaar na elkaar, gewoon om je te laten weten dat hij het nog steeds kan.
Oh ja, en Pt. 2 was achterstevoren, van “Z” naar “A.” En voor degenen die zeiden dat hij alleen maar woorden uitgooide op de eerste, hij doet zelfs aan storytelling in deel twee. Wat?
“Dominerende toegewijde dealer verwoestende’ / Vastberadenheid, demonstreren’, goddelijke toewijding / Debatin’ drugsdeals, demandin’ deeg verdeeld / Definitely dividin’ dubbele cijfers dollar dividenden / Drama declarin’ demolishin’ domein dozer / Directing dumb-dumbs doin’ dummies dirty disarming dojos”
“Tien uur dinsdag, Tahoe reizend door het verkeer / Twee stelende tieners, bumperklevend, tragisch pratend / Stoere praat veranderde in tragedie, twee teflons gegooid / Ze proberen de tv’s, de touch-tone telefoon mee te nemen”
Fotocredits: Instagram