De Amarna-brieven bevatten correspondentie tussen de heersers van verschillende rijken, door moderne historici De Club van Grote Machten genoemd: Babylon, Assyrië, Mitanni en Hatti, d.w.z. de grote mogendheden in Mesopotamië, de Levant en Anatolië tijdens de Late Bronstijd.
De grote mogendhedenEdit
Babylon EA 1-11Edit
De Babyloniërs werden veroverd door een groep mensen van buitenaf en werden in de brieven aangeduid als Karaduniyas. Babylon werd geregeerd door de Kassietische dynastie die later zou assimileren met de Babylonische cultuur. De briefwisseling tussen de twee handelde over verschillende triviale zaken, maar bevatte ook een van de weinige berichten van Egypte aan een andere mogendheid. Het was het antwoord van de farao op de eisen van koning Kasashman-Enlil, die aanvankelijk informeerde naar de verblijfplaats van zijn zuster, die was uitgezonden voor een diplomatiek huwelijk. De koning aarzelde om zijn dochter voor een ander diplomatiek huwelijk uit te zenden zolang hij de status van zijn zuster niet kende. De farao antwoordde beleefd dat de koning iemand moest sturen die zijn zuster zou erkennen. Een latere briefwisseling handelde over het belang van het uitwisselen van geschenken, namelijk het goud dat gebruikt wordt voor de bouw van een tempel in Babylonië. Er was ook een briefwisseling waarin de Babylonische koning beledigd was omdat hij geen fatsoenlijk escorte had voor een prinses. Hij schreef dat hij ontsteld was over het geringe aantal strijdwagens dat er was om haar te vervoeren en dat hij te schande zou worden gemaakt door de antwoorden van de grote koningen van de regio.
Assyrië EA 15-16Edit
In de tijd van de Amarna-brieven waren de Assyriërs, die oorspronkelijk een vazalstaat waren, een onafhankelijke mogendheid geworden. De twee brieven waren van koning Assur-uballit I. In de eerste stelde hij zichzelf voor en stuurde hij een boodschapper om Egypte te onderzoeken: “Hij moet zien hoe u bent en hoe uw land is, en dan naar hier vertrekken.” (EA 15) De tweede brief ging over hem vragend waarom Egypte niet genoeg goud naar hem zond en argumenterend over winst voor de koning: “Laat hem (een boodschapper) dan buiten blijven en laat hem daar in de zon sterven, maar voor (maar) de koning zelf moet er winst zijn.”
Mittani EA 17-30Edit
Ooit vijanden, waren de Mittanni ten tijde van de Amarna-brieven een bondgenoot van Egypte geworden. Deze brieven werden geschreven door koning Tuiseratta en handelden over verschillende onderwerpen, zoals het behouden en vernieuwen van huwelijksbanden, en het zenden van verschillende geschenken. EA 22 en EA 25 in de Amarna-brieven zijn bijvoorbeeld een inventaris van de geschenken van de Mittani-koning Tusratta aan de farao. Andere correspondenties van belang hadden betrekking op een gouden status die aan de orde kwam in EA 26 en EA 27. Achnaton trouwde met een Mittani prinses om de banden tussen de twee naties te versterken.
Hatti EA 41-44Edit
Theirs was een koninkrijk in Oost-Anatolië dat later de Mittanniërs tot hun vazalstaat zou maken. De correspondentie van de Hatti is afkomstig van een koning genaamd Suppiluliumas. De onderwerpen van de brieven varieerden van het bespreken van allianties in het verleden tot het geven van geschenken en het omgaan met eer. In EA 42 vermeldt het tablet hoe de Hettitische koning beledigd was door de naam van de farao die over zijn naam was geschreven. Hoewel het einde van de tekst zeer gefragmenteerd was, kon men er toch uit opmaken dat hij de naam van de farao zou uitwissen.
Amarna BrievenEdit
De openingsverklaringEdit
De openingsverklaring:
– Zeg tegen Nibmuareya, de koning van Egypte, mijn broer: Aldus Tuiseratta, de koning van Mittani, uw broer. Voor mij gaat alles goed. Voor jou moge alles goed gaan. Voor Kelu-Heba moge alles goed gaan. Voor uw huishouden, voor uw vrouwen, voor uw zonen, voor uw magnaten, voor uw krijgers, voor uw paarden, voor uw strijdwagens, en in uw land, moge alles zeer goed gaan.
William Moran besprak hoe de eerste regel in deze documenten een consistente formule volgde van “Zeg PN. Aldus PN.” Er zijn variaties hierop, maar deze werd gemeenschappelijk gevonden onder alle tabletten. De andere is een begroeting die bestaat uit een verslag van het welzijn van de vorst en vervolgens de tweede die een reeks goede wensen aan de vorst is. Dit lijkt inderdaad deel uit te maken van de Akkadische schrijfstijl die buitenlandse correspondentie op lange termijn vergemakkelijkte. Volgens geleerden hielp dit om de chauvinistische ideologie van het thuisfront te filteren naar de andere vorst. Hierdoor kon de diplomatie tot bloei komen, hetgeen bijdroeg tot de relatieve vrede van die tijd.
BroederschapEdit
Ondanks de grote afstanden tussen de heersers, heerste het concept van een werelddorp.
Zoals blijkt uit EA 7:
-Vanaf het moment dat de bode van mijn broeder hier aankwam, ben ik niet gezond geweest, en daarom heeft zijn bode bij geen enkele gelegenheid in mijn gezelschap voedsel gegeten en sterke drank gedronken. Als u… uw bode vraagt, zal hij u zeggen dat het niet goed met mij gaat en dat ik, wat mijn genezing betreft, nog lang niet weer gezond ben…. Ik van mijn kant werd kwaad op mijn broer en zei: “Heeft mijn broer niet gehoord dat ik ziek ben? Waarom heeft hij mij geen zorg getoond? Waarom heeft hij geen bode gezonden om mij te bezoeken?
Het belang van deze tekst in Ezra 7 is dat hij laat zien hoe de heersers in het Nabije Oosten in die tijd dachten. Het “vergrote dorp”, zoals geleerden het graag noemen, drong door in hun gedachten waar zij het idee van broederschap innamen. Zij waren verwant door de politieke huwelijken, maar het is een idee van een dorp van clans dat aanleiding geeft tot de goede wensen en de update over de gezondheid van de vorsten zelf. De vorsten schijnen weinig besef te hebben van de tijd van reizen tussen elkaar en zagen hoogstwaarschijnlijk dat het dorpse wereldbeeld waarin zij leefden van toepassing was op de lange afstandscorrespondentie van de Amarna-brieven. Er is inderdaad een voortdurende demonstratie van liefde zoals te zien is in deze brieven. Geleerden wezen erop dat om goede vriendschap te demonstreren het op het praktische niveau moest zijn van een constante stroom van het geven van geschenken. Dit verzoek om geschenken is constant in de verschillende briefwisselingen met de Grote Koningen.