“Moed, vastberadenheid, doorzettingsvermogen en geloof hebben allemaal een plaats in ons leven, of het nu gaat om avontuur, zaken, ons persoonlijk leven of ouderschap,” zegt Becky Robbins, vice-president van het in San Diego gevestigde Robbins Research, Inc.
Maar vraag Robbins of diezelfde kwaliteiten 15 jaar geleden ook al in haar leven voorkwamen, en het antwoord zou iets anders luiden. “De identiteit die ik vroeger over mezelf had als het op avontuurlijke activiteiten aankwam, was een soort watje,” geeft ze toe, “en dat moest veranderen.”
Opgegroeid in een academische omgeving, was Robbins’ familie gericht op onderwijs, muziek en literatuur. “Ik ben niet opgevoed om een moedig persoon te zijn wat betreft atletische inspanningen,” herinnert ze zich. “Maar ik heb altijd bewondering gehad voor mensen die atletisch waren en goed in sport. Veel heeft te maken met waar je als jong meisje aan wordt blootgesteld.”
Het was nog niet zo lang geleden dat jonge meisjes nog werden opgevoed met het idee dat atletiek voorbehouden was aan jongens, net als wiskunde, wetenschap en geneeskunde. Meisjes, vooral die met een academische achtergrond, werden manieren en etiquette bijgebracht, hoe te lopen en te praten, welke vork te gebruiken bij de salade, wanneer je je mond moet houden, en natuurlijk, nooit hardop te praten. Maar bovenal werd hun geleerd hoe onaanvaardbaar het was voor een “dame” om vuil te worden. En zoals de meeste jonge dames van die tijd, gehoorzaamde Robbins de regels.
Getrouwd op haar 18e, begon Robbins’ reis in het nastreven van een levensstijl die toen traditioneel eigen was aan jonge vrouwen. Haar eerste kind, Tyler, was natuurlijk een jongen. De volgende, een meisje. En de laatste, weer een jongen. En terwijl Robbins genoot van haar rol als moeder, was er een deel van haar dat zich leeg, doelloos en ongericht voelde. Ze denkt rustig na over een citaat van de beroemde schrijver Henry David Thoreau om de richting van haar leven te schetsen: “De massa van de mensen leidt een leven van stille wanhoop.”
Werkend in de avonduren in de directe verkoop, zodat ze de dagen met haar kinderen kon doorbrengen, ging Robbins elke dag in en uit, gewoon door de bewegingen, maar wetend dat er meer in het leven moest zijn. Ze voelde dat ze nergens heen ging. Een vriend vertelde Robbins over de ‘schommelstoel’-test die, simpel gezegd, inhield dat ze op haar 85e niet in een schommelstoel mocht zitten, met spijt terugkijkend op alle dingen die ze had moeten doen.
“Ik wilde niet terugkijken met spijt,” herinnert ze zich. “Ik wilde iets toevoegen aan de identiteit die ik al voor mezelf had, namelijk mijn intelligentie.”
Hoewel Robbins, naar ze zelf toegaf, die intelligentie en haar vrouwelijkheid als excuus gebruikte om zich te onttrekken aan dingen die eng waren. “Ik ben te slim om dat te doen. Alleen gekke mensen racen in auto’s of parachutespringen. Die dingen zijn voor atleten, niet voor mij.”
“Het belangrijkste dat ik me realiseerde is dat de persoonlijke identiteit die je voor jezelf hebt, zo doordringend is voor de rest van je leven,” zegt Robbins.
Om niet voor altijd een intelligent watje te willen zijn, realiseerde Robbins zich dat ze haar leven wilde verrijken door meer te doen, door avontuur en opwinding toe te voegen. Ze wilde niet alleen nieuwe dingen leren, maar ze wist ook dat ze haar angsten onder ogen moest zien, zodat ze kon genieten van haar nieuwe avonturen, wat die ook mochten zijn en waar ze haar ook mochten brengen.
De eerste stap bracht Robbins naar een Tony Robbins “Unleashing the Power Within” seminar. Het was toen en daar dat het leven zoals Robbins het kende voorgoed zou veranderen. Het driedaagse seminar leerde haar de communicatievaardigheden die nodig waren om haar de instrumenten te geven die ze nodig had om te ontdekken hoe overvloedig haar eigen kracht werkelijk was. Wat Robbins leerde, zoals alle studenten van Tony, was hoe ze haar beperkende geloofssysteem kon veranderen van “ik kan niet”, “ik moet niet”, “ik moet niet”, in een geloofssysteem dat haar in staat stelde alles te bereiken wat ze in haar leven wilde doen. Leren vertrouwen te hebben in haar beslissingen leidde de weg naar een nieuw en opwindender leven van ik kan, ik moet, ik zal.
Toen Robbins op de eerste rij zat, kon Tony het niet helpen de kristalblauwe schoonheid op te merken. De connectie was onmiddellijk en zo begon hun date met het lot. De 6′ ‘7″-spreker, die zelf al een groot atleet was, en volkomen onbevreesd als het op nieuwe avonturen aankwam, hielp de 5’ 2″ Becky om haar innerlijke kracht te ontketenen.
In het begin wilde Robbins niet de dingen doen die Tony wilde doen. Ze wilde niet gaan parachutespringen. Ze wilde niet bungee jumpen. Ze wilde niet leren autoracen. Ze wilde niet gaan wildwater raften. Ze wilde niet off-road gaan quad rijden. Ze wilde niet skiën op de deskundige hellingen van Aspen. Ze wilde niet gaan diepzeeduiken. “Ik was bang voor al die dingen,” herinnert ze zich lachend. “Maar Tony werkte geduldig met me samen en hielp me mijn angsten te begrijpen en onder ogen te zien. Een van de eerste angsten die ik onder ogen zag was mijn angst om gewond te raken.”
Geen verrassing daar! De meeste mensen zijn bang om gewond te raken, en dat weerhoudt ze ervan om iets nieuws of anders te proberen. En, op hun 85e, slagen ze voor die oude schommelstoel test. Robbins niet. Een van de eerste dingen die ze deed was mensen vinden die als goede voorbeelden konden dienen. Haar assistente Elizabeth, bijvoorbeeld, beweerde dat de spanning en opwinding van de adrenalinestoot een grote stimulans was telkens als ze iets nieuws probeerde. Zij deelde het gevoel van opwinding en het gevoel van vervulling dat haar succes en moed haar iedere keer weer bezorgden. In wezen onthulde Elizabeth wat Robbins had gemist – nieuwe manieren om te creëren en toe te voegen aan het tapijt van wie ze was.
“Door met verschillende mensen te praten, besloot ik dat ik dat deel van mij moest onderzoeken en nastreven, het deel dat nooit was blootgelegd, het deel waar ik nooit in was gegroeid.” En dus deed ze dat. Met haar zintuiglijke scherpte verhoogd, was Becky nu klaar voor een van de meest opwindende uitdagingen van haar leven, een driedaagse race autoles aan de Bondurant School of High Performance Driving, die op dat moment gevestigd was op Sears Point Raceway in Sonoma, Calif.
“Dit maakte een enorm verschil in mijn leven”, zegt ze. “Het was een krachtige ervaring.”
Het ging echter niet zonder slag of stoot. Op weg naar hun eerste les kregen Tony en Becky een kop-staartbotsing in hun huurauto, waardoor ze allebei een pijnlijke whiplash opliepen. Vastbesloten om de cursus ondanks dit kleine obstakel te volgen, hielden ze allebei hun hoofd hoog, met hun handen, terwijl ze achterin de slippende auto reden.
“Ik heb zoveel van die cursus geleerd. Elke dag had ik vlinders in mijn buik. Ik denk dat ik zo’n 10 pond ben afgevallen van het zweet omdat ik zo nerveus was. En hoewel ik de enige vrouw was, werd ik niet één keer anders behandeld dan de mannen,” merkt ze op.
En gelijk heeft ze, want Bondurant geeft geen les op geslacht, ze leren rijvaardigheid naar vermogen. De vaardigheden die Robbins liep weg met niet alleen verbeterde haar defensief rijden vermogen, maar ze ook uitgedaagd en veranderde haar leven fysiek en psychologisch. Ze bereikte een nieuw niveau van zelfvertrouwen als bestuurder en als vrouw.
“Ik stel voor dat elke vrouw deze cursus doorloopt. Het is absoluut geweldig voor vrouwen, vooral om hen uit hun comfortzone te duwen,” voegt ze eraan toe.
Bondurant biedt uiterst veilige en gecontroleerde omstandigheden met getrainde professionals te allen tijde. Als Becky haar zin kreeg, zou iedereen deelnemen. Als je merkt dat je zegt dat je het niet kunt, vraag jezelf dan af waarom niet, en wat zou er gebeuren als je het wel deed?
Een van de meest buitensporige en engste ervaringen die Robbins tegenkwam, was een wildwater raftingtocht over de Colorado River door de Grand Canyon. “Aan het einde van die reis voelde ik me zo dankbaar omdat ik meer was geworden.”
Elke nacht kamperen, haar slaapzak controleren op schorpioenen, geen make-up, geen douches gedurende vijf dagen, en het hebben van één set natte kleren en één set droge kleren zou ongetwijfeld de moed van zelfs het watje sterken.
“Dit is een geweldige manier voor vrouwen om te ontdekken wie ze zijn, zonder al die attributen zoals make-up en krultangen,” concludeert ze.
Robbins’ ervaringen in de wereld van het avontuur hebben meer gedaan dan haar innerlijke vastberadenheid versterken. Ze hebben haar geest verrijkt en haar verlangen aangewakkerd om haar pad van doorzettingsvermogen met anderen te delen, vooral met jonge meisjes en jongens. Enkele jaren geleden, na een toespraak voor een vijfde klas van Stovall Elementary, een school die kansarme leerlingen onderwijst in de buitenwijken van Houston, Texas, werden Becky en Tony verliefd op de kleine gezichten die met grote ogen hoop en onschuld voor de toekomst uitdrukten.
Als gevolg daarvan adopteerde het echtpaar de klas, die op dat moment uit ongeveer 100 leerlingen bestond, en bood hen een uitdaging aan. De Robbins boden aan om het college van elk kind te sponsoren als aan bepaalde criteria werd voldaan. Elk kind moet op school blijven en een B-gemiddelde of hoger halen. Elk kind moet minimaal 25 uur of meer per jaar aan gemeenschapswerk doen, zodat ze begrijpen hoe belangrijk het is om iets terug te geven, en naarmate ze ouder worden, moeten ze meer tijd besteden aan gemeenschapswerk. En natuurlijk mag niemand een strafblad hebben, drugs of alcohol gebruiken of zwanger raken. Het resultaat is $4.000 per jaar voor elke student voor elk collegejaar, of een sponsorschap van $16.000. Elk jaar keert het echtpaar terug naar de school om aanmoediging en inspiratie te bieden.
En hoewel het belangrijk is voor Robbins dat alle studenten een eerlijke kans krijgen, is ze zich vooral bewust van de overweldigende behoefte van jonge vrouwen om de steun en aanmoediging te krijgen die ze nodig hebben om hun academische verwachtingen en eigenwaarde op te bouwen. “Het is zo belangrijk voor mij dat jonge vrouwen evenwicht in hun leven hebben; dat ze meer zijn dan hun uiterlijk, uiterlijk of aantrekkelijk zijn voor een jongen,” zei Robbins. “Het is zo’n focus op die leeftijd.”
Het aanleren van financiële onafhankelijkheid aan meisjes en jonge vrouwen is een ander gebied dat belangrijk is voor Robbins. “Jonge vrouwen moeten weten dat ze hun eigen geld kunnen creëren. Weten dat je jezelf kunt onderhouden, vergroot het zelfvertrouwen en het gevoel van veiligheid van een vrouw.”
Zich al vroeg bewust van het belang van deze boodschap, terwijl ze nog worstelde met haar eigen verlichting, zorgde Robbins ervoor dat haar dochter Jolie de vaardigheden leerde die nodig zijn om op te groeien tot een vrouw met zelfvertrouwen en onafhankelijkheid. Vandaag straalt Robbins trots, stralend van oor tot oor, als ze spreekt over Jolie’s dans- en zangcarrière, en het succes dat ze heeft gevonden op Broadway.
Robbins wordt nadrukkelijk als ze spreekt over de noodzaak om onze aandacht te richten op de opleiding van jonge meisjes en het belang om hen te steunen en te begrijpen hoe vindingrijk ze kunnen en moeten zijn. “Een van de krachtigste dingen die ik heb geleerd is hoe belangrijk vindingrijk zijn is. Vindingrijk betekent voor mij: ‘Je moet vandaag om 14.00 uur een paarse rits vinden in Timboektoe’. Geen twijfel dat Becky Robbins die zou vinden.
Er zijn ook geen twijfels of verwarring als het gaat om Robbins’ missie in het leven. Ze wil jonge meisjes helpen geweldige vrouwen te worden. Of hen op zijn minst helpen alle beschikbare opties te verkennen voordat ze definitieve beslissingen nemen over hun toekomst. En als je vindingrijk bent, zijn de opties eindeloos.
Zullen haar avonturen doorgaan? Daar kun je op rekenen. Ook al zijn zij en Tony in 2000 gescheiden, ze werkt nog steeds bij Robbins Research, en blijft goed bevriend met de reusachtige motivatiespreker. En ze is voorbestemd om zich nog vele jaren in de wereld van het avontuur te storten. “Ik neem nu weloverwogen, berekende risico’s. Ze dragen bij aan mijn zelfvertrouwen en aan wie ik ben. Ik hou van avontuur. Ik hou ervan!”
Moed, vastberadenheid, doorzettingsvermogen en geloof hebben allemaal een plaats in ons leven, of het nu voor avontuur is, in het bedrijfsleven, ons persoonlijk leven of het ouderschap. Vraag maar aan Becky Robbins.