Goed nieuws voor iedereen die legaal in Mexico wil wonen: de inkomenseis is gedaald en je hoeft nu alleen nog maar een maandelijks inkomen van minimaal zo’n 1400 dollar te laten zien dat via je bankrekening binnenstroomt. Dit is een aanzienlijke vermindering van bijna tweeduizend. Dit kan genoeg zijn om een verschil te maken voor gepensioneerden die leven van de sociale zekerheid en digitale nomaden die niet het grote geld verdienen. Dit is een grote deal omdat sommige mensen uiteindelijk Mexico vermeden vanwege de hoge eis (veel meer dan je echt nodig hebt om hier te leven) en in plaats daarvan naar Nicaragua, Panama, of Ecuador gingen.
Ik heb sinds 2010 af en toe in Mexico gewoond. Het grootste deel van die tijd ben ik gewoon op een toeristenvisum geweest, omdat je het land maar om de zes maanden hoeft te verlaten om het te verlengen. Als reisschrijver was dat in normale tijden nooit een probleem. Mijn paspoort heeft zo’n 40 stempels van vijf verschillende luchthavens, geen probleem. Ik denk er wel over om volgend jaar een verblijfsvergunning te krijgen, want het ziet er niet naar uit dat de “normale tijden” nog lang zullen aanhouden.
Toen we hier twee jaar waren, kregen we een tijdelijke verblijfsvergunning omdat we een schoolgaande dochter hadden en niet gedwongen wilden worden het land binnen een bepaalde termijn te verlaten. Bovendien wilde haar school dat ze een ingezetene zou zijn, dus het was gewoon makkelijker. Ik heb dat hele proces in detail beschreven in deze Mexicaanse residentie post en de stappen die ik beschreef zijn nog steeds ongeveer hetzelfde. (De kosten kunnen verschillen, maar dicht genoeg.) Als we het volgend jaar allemaal opnieuw doen, zal het waarschijnlijk bij hetzelfde consulaat in Orlando zijn, tenzij we naar Miami gaan, dus ik zal dan een update geven over hoe het is gegaan.
De vorige keer kreeg ik deze identiteitskaart, waarvan ik een foto in de post heb gedaan. Grappig genoeg werd die foto opgeblazen en als voorbeeld opgehangen bij de landsgrens van Belize. Elk jaar of zo e-mailde een bevriende blogger me met de vraag: “Wist je dat jouw foto bij de grens tussen Mexico en Belize is geplaatst?” Gelukkig was het in ieder geval geen “Gezocht” bord. Ik weet niet zeker of het er nog staat of niet. Piep me als je erdoor bent.
De nieuwe Mexicaanse inkomensvereiste
De technische reden achter de veranderingen in Mexico’s inkomensvereiste zal je waarschijnlijk in slaap doen vallen of je hoofd pijn doen voordat je klaar bent met lezen, dus ik ga gewoon een korte samenvatting doen. In principe was het oude tarief gebaseerd op een vermenigvuldiging van het Mexicaanse minimumloon (dat 123 pesos per dag is) voor zowel inkomen als spaargeld. Nu wordt de berekening gebaseerd op iets dat de Unidad de Medida y Actualización (UMA) wordt genoemd, wat een lager bedrag is dat wordt gebruikt om alles te berekenen, van politieboetes tot de eindejaarsbonus voor een werknemer.
Het bedrag was vroeger bijna $ 2.000 toen ik in 2013 een aanvraag indiende en het kwam weer op dat bedrag als gevolg van enkele inhaalwijzigingen in de afgelopen vier jaar om valutadalingen te compenseren. Dus je moest laten zien dat dat bedrag op je bankrekening kwam en/of een liquide spaarsaldo over het afgelopen jaar van ongeveer $32.000. Voor een werkende stijfkop als ik was dat in een niet-pandemisch jaar een vrij lage horde, ook al moest ik nog eens $500 per afhankelijke of echtgenoot laten zien. Voor een gepensioneerde kon dit echter een lastig bedrag zijn, aangezien het hoger is dan de gemiddelde socialezekerheidsuitkering voor een Amerikaan en hoger dan veel pensioenen voor Canadezen. Degenen die geen aanvullend inkomen hadden, moesten dus ofwel een geschiedenis van 12 maanden van aanzienlijke besparingen kunnen voorleggen, ofwel hun zaak kunnen bepleiten bij een plaatselijk consulaat. (Hoewel de ambassades en consulaten allemaal consequent zouden moeten zijn in de manier waarop zij de regels toepassen, geldt dit in de praktijk niet voor immigratiekantoren waar ook ter wereld. Sommige in de V.S. en Canada stonden erom bekend liberaler te zijn in hun interpretatie dan andere).
Nadat de immigratiekantoren deze nieuwe berekeningswijze overnemen om in de pas te lopen met andere overheidsdiensten, is het nu veel gemakkelijker om in aanmerking te komen. Afhankelijk van de wisselkoers van de dag is het nieuwe minimum iets minder dan 1.400 dollar bij een koers van 19 per dollar. Als de koers 22 is, wat dit jaar vrij vaak het geval is geweest, komt u uit op minder dan $1.200. Voor het bedrag dat u in plaats daarvan in besparingen moet hebben als uw inkomen te variabel of te laag is, zou het minder dan $23.000 zijn. Dan moet je ongeveer $350 meer laten zien voor een afhankelijke of echtgenoot.
Vers geperst sap voor een dollar
Dit is een welkome ontwikkeling omdat, hoewel ik een totaal van $3.000 per maand moest laten zien toen ik jaren geleden een verblijfsvergunning aanvroeg (inclusief vrouw en kind), ik nooit in de buurt kwam van dat bedrag toen ik in Mexico woonde. Het is relatief gemakkelijk om van $1.000 te leven als alleenstaande of $1.500 voor een koppel buiten de vakantieoorden – bijna elke Mexicaan doet dat, per slot van rekening. Het heeft dus nooit veel zin gehad dat je een inkomen van het dubbele moest aantonen om van toerist naar legaal inwoner te gaan.
Als u meer details wilt over hoe dit alles zich heeft ontwikkeld, is er een goed bericht hier op Mexperience.com, een van de sites die ik aanbeveel voor het verkrijgen van informatie over Mexico reizen en nieuws.
Verzamel uw documenten
Overal ter wereld waar u als Amerikaan of Canadees een verblijfsvergunning aanvraagt, hebt u een stapel papierwerk nodig, waaronder iets waaruit blijkt dat u geen veroordeelde misdadiger bent. Dat papierwerk moet vaak door een notaris worden bekrachtigd of, erger nog, een “apostille”-proces ondergaan dat internationaal wordt aanvaard. U wilt niet aan de andere kant van de planeet zijn om dit na aankomst uit te zoeken, of zelfs maar in Mexico, dus controleer goed welke documenten u nodig hebt. Als u met z’n tweeën bent en een van u is veel meer detail-georiënteerd, dan zou hij of zij dit deel voor zijn rekening moeten nemen wanneer u de taken voor de verhuizing verdeelt!
Kijk altijd op de site van de ambassade of het consulaat voor een baseline en je kunt proberen het kantoor te bellen om dubbel te controleren of te verduidelijken. Neem echter een belangrijke tweede stap en raadpleeg mensen die onlangs door het proces zijn gegaan. Er zijn message boards en Facebook groepen voor bijna overal waar je naartoe gaat, zowel voor het land als waarschijnlijk ook voor de stad. Er is bijvoorbeeld een zeer drukke “Expats in Mexico” Facebook-groep, maar zelfs waar ik woon in een stad met een paar honderd buitenlanders, zijn er twee lokale Facebook-groepen en een old-school message board. (Plus een andere die alleen gaat over het kopen van lokale producten/diensten om het thuisteam te steunen). Zoek en scroll om de echte deal over eisen te vinden en begrijp dat mensen verschillende ervaringen zullen hebben van verschillende kantoren. Het zal niet allemaal overeenkomen in een mooie checklist. Dit zou u echter een idee moeten geven van welke documenten u op een rij moet zetten en naar het kantoor moet brengen.
Op het laatst waren we in sommige opzichten veel te goed voorbereid en in andere opzichten niet klaar. Sommige van de dingen die ik meebracht wilden ze niet eens zien, maar we moesten terug naar huis om andere dingen die we niet hadden veilig te stellen. Zoals ik toen in mijn post heb gezet:
We moesten een tweede keer terug met documenten die nergens als vereist werden vermeld: een kopie van onze huwelijksakte en een originele geboorteakte voor mijn dochter. We moesten 12 maanden bankafschriften meenemen, notarieel bekrachtigd door mijn bank, waaruit bleek dat ik een gemiddelde van dat bedrag verdiende.
Notariële bankafschriften? Wie krijgt er nu nog papieren afschriften? Ja, ik weet het, maar zo zijn de regels, dus ga aan de slag met je printer of ga naar een kantoorboekhandel met een thumb drive. Als je geluk hebt kan je bankkantoor ze notarieel vastleggen. Zo niet, dan moet je een notaris vinden die elke dag naar een kantoor komt.
Permanent verblijf en een recente sluiproute
Volgens de oude regels in Mexico kreeg u eerst een tijdelijke verblijfsvergunning, die u elk jaar verlengde, en na vier jaar kon u dan permanent verblijf krijgen. Op dat moment kon je stoppen met regelmatig komen opdagen en betalen. Sommige mensen konden twee jaar per keer verlengen en zo een jaarlijks kantoorbezoek uitsparen, anderen konden al eerder permanent worden, vooral als ze wat hulp inhuurden. Als je wegging en terugkwam, zoals wij, begint de klok weer opnieuw.
Een welkome ontwikkeling heeft dit alles echter veranderd. Vorig jaar hoorde ik van een aantal van mijn adviesklanten dat zij de mogelijkheid kregen om “de lijn over te slaan” en rechtstreeks naar een permanente verblijfsvergunning te gaan. De mensen die dit wordt aangeboden lijken aan drie onofficiële criteria te voldoen: 1) Zij zijn op of bijna op de pensioengerechtigde leeftijd, 2) Zij hebben een bewezen inkomen dat een paar duizend boven het minimum ligt, en 3) Zij zijn bereid om meer dan 100 dollar per persoon meer te betalen dan het tijdelijke residentieproces zou kosten. Vraag naar deze deal als je zeker bent van je plannen op lange termijn, want het is een no-brainer.
Het lokale Mexicaanse residentieproces na aankomst
Goedgekeurd worden in uw thuisland is slechts de eerste vereiste stap in dit proces. Nadat u in Mexico bent aangekomen, moet u nog een tijdje blijven zitten, want u hebt maar een beperkte tijd om te vertrekken en ze houden uw paspoort vast terwijl het papierwerk wordt verwerkt. Het kan een maand of twee duren van begin tot eind, dus koop geen vliegticket voor week zes, zoals ik deed, en wees niet bang dat je alles zult moeten annuleren!
U zult drie of vier bezoeken aan de ambassade of het consulaat moeten brengen om alles in orde te maken en uiteindelijk uw paspoort met vergunning op te halen, dus houd daar rekening mee in uw plannen en budget. Als u naar Mexico Stad verhuist, geen probleem, maar als u naar een kleine stad gaat die uren verwijderd is van een echte stad met een immigratiekantoor, kan het een pijn zijn. Onze keuzes zijn Leon of San Miguel de Allende, er is niets lokaals.
Ik weet niet precies hoeveel het tegenwoordig kost, maar het is geen peulenschil. De kosten in uw eigen land zullen waarschijnlijk $5o – $100 zijn, maar dan zult u nog eens $250 tot $500 lokaal in Mexico uitgeven, afhankelijk van of u hulp nodig hebt/wilt van iemand om al het papierwerk in te vullen of op te treden als uw vertegenwoordiger. Met hulp hoeft u zich niet te laten zien, papieren te ondertekenen en vingerafdrukken af te geven, maar het voorkomt verwarring en versnelt de voorbereidingen. Als er reiskosten zijn, moet je die er ook bij rekenen.
Zoals ik al eerder zei, doe online onderzoek, ook op lokale expat message boards. Ik ben geen advocaat, immigratie-expert of accountant en ik heb dit Mexicaanse residentieproces al jaren niet meer doorlopen. Raadpleeg degenen die het onlangs hebben gedaan voor updates.
Ondertussen, als je denkt over een beter leven voor de helft van de prijs, krijgen op mijn gratis goedkoop wonen in het buitenland insiders lijst voor maandelijkse updates.