Type-1 vs Type-2 Hypervisors
Servervirtualisatie is vandaag de dag misschien wel het sultrieste punt in de IT-wereld. Het bestaat al een lange tijd, en de alomtegenwoordigheid ervan blijft zich ontwikkelen, met name in grote bedrijfsomgevingen.
Wat virtualisatie mogelijk maakt, zijn hypervisors.
Servervirtualisatie maakt verschillende werkkaders mogelijk waarop afzonderlijke toepassingen op één server worden uitgevoerd, terwijl toch gebruik wordt gemaakt van dezelfde fysieke activa. Deze virtuele machines maken het werkbaar voor een framework en systeembeheerders om een toegewijde machine te hebben voor elke service die ze moeten draaien.
Naast het feit dat dit de hoeveelheid benodigde fysieke servers vermindert, bespaart het ook tijd bij het proberen om problemen te lokaliseren.
Wat zijn hypervisors?
Hypervisors zijn een essentieel stukje programmering dat virtualisatie mogelijk maakt. In wezen maken hypervisors een virtualisatielaag die CPU / processors, RAM en andere fysieke activa isoleert van de virtuele machines die u maakt.
De machine waarop we een hypervisor introduceren, staat bekend als een hostmachine, in plaats van virtuele machines van bezoekers die plotseling pieken in de vraag naar de top van hen.
Hypervisors imiteren toegankelijke activa met het doel dat bezoekersmachines ze kunnen gebruiken. Ongeacht het werkkader dat u met een virtuele machine opstart, zal deze voelen dat echte fysieke apparatuur voor hem beschikbaar is.
Vanuit het gezichtspunt van een VM is er geen onderscheid tussen de fysieke en gevirtualiseerde toestand. Bezoekersmachines hebben geen idee dat de hypervisor hen in een virtueel domein heeft geplaatst en dat zij de toegankelijke rekenkracht delen. Aangezien virtuele machines de hele tijd draaien met de software die hen dwingt, zijn zij volledig onderhevig aan de gestage activiteit ervan. Er kunnen twee soorten hypervisor zijn:
- Type 1 Hypervisor.
- Type 2 Hypervisor.
Type-1 vs Type-2 Hypervisors: Verschillentabel
PARAMETER |
TYPE 1 HYPERVISOR |
TYPE 2 HYPERVISOR |
| Terminologie | Direct draaien op systeemhardware | Direct draaien op besturingssysteem van host |
| Booting | Boot vóór het besturingssysteem | Kan niet booten voordat het besturingssysteem draait |
| Andere namen | Native/ Bare metal / Embedded Hypervisor | Host OS Hypervisor |
| Efficiëntie | Vergelijkelijkbaar beter | Inferieur |
| Support | Hardwarevirtualisatie | Besturingssysteem virtualisatie |
| Beschikbaarheid | Vergelijkelijkbaar beter | Inferieur |
| Prestaties | Hoog | Laag |
| Veiligheid | Vergelijkelijk beter | Inferieur |
| Gebruik | In Datacentra | Door Labs en IT professionals |
| Voorbeelden | VMware ESXi en Citrix XEN Server | KVM, Virtual Box, VMware Server en Microsoft Virtual PC. |
 |
||
Download de verschiltabel hier.
Type 1 Hypervisor
Hij draait rechtstreeks in de hardware van de host om het besturingssysteem van de gast te beheren. Er is een directe toegang tot de hardware en er is geen basisbesturingssysteem nodig. Het heeft betere prestaties, schaalbaarheid en stabiliteit, maar wordt ondersteund door beperkte hardware. Type 1 Hypervisor wordt ook wel Bare Metal Hypervisor of native Hypervisor genoemd. Op basis van de kenmerken zijn type 1-hypervisors geschikt voor gebruik in een datacentrumomgeving
Type 2-hypervisor
Dit type hypervisor wordt gehost op het hoofdbesturingssysteem. In principe is het software die op een besturingssysteem is geïnstalleerd en de hypervisor vraagt het besturingssysteem om hardware-oproepen te doen. Het is ook beter compatibel met de hardware en de grotere overhead heeft invloed op de prestaties.
Het kiezen van de juiste soort hypervisor hangt zorgvuldig af van uw individuele behoeften.
Op macroniveau moet met twee belangrijke overwegingen rekening worden gehouden bij het kiezen van de te gebruiken hypervisor. De eerste is de “GROOTTE” van de virtuele omgeving waar de hypervisor moet draaien. Voor individueel gebruik en kleine organisaties kunt u gaan voor een van de hypervisors van type 2, als de financiële limiet geen probleem is. In grote bedrijfsomgevingen wordt het ingewikkelder en moeten we voorzichtiger zijn en een weloverwogen keuze maken.
De tweede overweging is “kosten”. Ondanks het feit dat hypervisors van type 1 de beste aanpak zijn, kunnen de kosten een grote rol spelen bij de keuze van de hypervisor. Hier moet u extra aandacht aan besteden, want de kosten kunnen per server, per CPU of zelfs per centrum zijn.
Er zijn tal van handelaren die verschillende artikelen en lagen van licenties aanbieden die passen bij elke vereniging. U moet misschien een overzicht maken van de vereisten, bijvoorbeeld welk aantal VM’s u nodig hebt, maximaal toegestane activa per VM, specifieke functionaliteiten, en daarna controleren welke van deze items het beste past. Merk op dat een proefperiode nuttig kan zijn bij het maken van een keuze welke hypervisor te kiezen.
Verwijs ook naar: Top 5 hypervisors type 1 op de markt