Een 20-jarige vrouw presenteert zich met hematurie, proteïnurie, en een creatinine van 1.2 mg/dl. De serologie voor ANA is positief. Complement niveaus zijn verlaagd. Ze verklaart dat auto-immuunziekte in haar familie voorkomt, maar is niet zeker van een specifieke diagnose. Serologieën voor dsDNA, SSA, SSB, reumatoïde factor, hepatitis B, hepatitis C, en HIV zijn in afwachting. Figuur 1 toont mesangiale en endocapillaire hypercellulariteit met prominente “hyaliene trombi.” Figuur 2 toont geen significante interstitiële fibrose. Figuur 3 toont “draadlussen” en geen “spikes” en “gaten”. Figuur 4, Figuur 5, en Figuur 6 toont mesangiale en capillaire kleuring met IgG, kappa, en lambda, respectievelijk. Figuur 7 toont een weefsel ANA patroon. Figuur 8 toont mesangiale en endocapillaire hypercellulariteit en immuuncomplexafzettingen. Dit is een geval van diffuse lupus nefritis (ISN/RPS klasse IV).
Lupus is een chronische ontstekingsziekte die bij 50% van de patiënten de nieren aantast. In de Verenigde Staten is er een overwicht van Afro-Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse patiënten met lupus nefritis. Helaas zijn bij Afro-Amerikaanse patiënten in vergelijking met blanke patiënten slechtere resultaten gevonden, waaronder overlijden en ESRD. In totaal ontwikkelt ongeveer 10% van de patiënten met lupus nefritis ESRD. Bij patiënten met klasse IV lupus nefritis (zoals eerder beschreven), ontwikkelt 44% van de patiënten zich binnen 15 jaar tot ESRD. Hoewel controversieel, hebben protocol herhaalde nierbiopsies zich ontwikkeld als een middel om lopende behandelingsbeslissingen te informeren en de nierprognose op lange termijn te voorspellen. Herhaalde biopsieën hebben een aanzienlijke discordantie aangetoond tussen klinisch en histologisch gedefinieerde ziekteactiviteiten. Op dit moment zijn er geen op bewijs gebaseerde richtlijnen voor de duur van de onderhoudstherapie voor lupus nefritis.