Free Press

Beschrijving

De reuzenlandkrab is de grootste van Florida’s semi-terrestrische krabben. Dit dier kan tot 15 cm (6 in) lang worden (figuur 1). In zijn jonge vorm is de krab donkerbruin, paars of oranje van kleur. Als volwassen dier heeft hij een blauwgrijze kleur. Vrouwtjes lijken soms lichtgrijs of wit (figuur 2). De ene klauw is groter dan de andere en de looppoten zijn schaars behaard.

Verspreidingsgebied

Het natuurlijke verspreidingsgebied van de landkrab is Bermuda, de gehele Caraïbische Zee, Texas, en het zuiden van Florida. In het zuiden van Florida komen deze krabben voor in laaggelegen gebieden van kustdistricten. Ze komen zelden verder dan 5 mijl van de kust voor.

Habitat en voedsel

Als volwassen dieren zijn landkrabben terrestrisch (landbewonend) en worden ze tot 5 mijl van de kustlijn aangetroffen, waarbij ze alleen naar zee terugkeren om te drinken of zich voort te planten. Ze leven in holen van enkele meters diep of op zijn minst zo diep dat er water in kan sijpelen om vocht op te nemen. Reuzen landkrabben zijn hoofdzakelijk vegetariërs, met een voorkeur voor zachte bladeren, vruchten, bessen, bloemen en sommige groenten. Af en toe eten ze kevers of andere grote insecten.

Voortplanting

Blauwe landkrabben zijn na ongeveer 4 jaar geslachtsrijp. De voortplantingsactiviteit bereikt haar hoogtepunt tijdens de volle maan in de zomer. Na de paring legt een volwassen vrouwtje haar eieren, maar ze draagt de eimassa nog ongeveer 2 weken onder haar lichaam voor ze naar de oceaan trekt en de eieren in ondiepe kustwateren loslaat (figuur 2). Een vrouwtje kan per kuit 300.000-700.000 eieren produceren, maar slechts weinig larven overleven en groeien uit tot kleine krabben. De larven worden gegeten door vissen en andere waterdieren. In Florida duurt het paaiseizoen (en de migratie van de vrouwtjes naar de oceaan) van juni tot december, met een piek in oktober en november. Zodra de eieren zijn uitgekomen, worden de kleine larfjes naar zee gebracht. De ontwikkelingsfase (van larve tot kleine krab) neemt in de oceaan ongeveer een maand in beslag en tegen die tijd kunnen de stromingen een concentratie van larven vrij ver meevoeren alvorens de jonge krabben op een andere kust af te zetten. Dit verschijnsel doet zich soms voor alsof in een bepaald gebied een invasie van jonge landkrabben heeft plaatsgevonden.

Schade en bestrijding

Landkrabben zijn van nature schuw en vormen geen bedreiging voor de mens, tenzij zij worden gevangen en gehanteerd. Dan zijn ze in staat om een gedenkwaardige kneep toe te brengen. Een van de meest ongewone kenmerken van de reuzen-landkrab, zijn ingraafgedrag, maakt hem ook tot een plaag voor mensen die dicht bij de kust wonen. Het volwassen leven van de landkrab wordt niet in zout water doorgebracht. De volwassen krab graaft holen van 8 tot 13 cm breed en tot 1,5 m diep. Deze holen kunnen schadelijk zijn voor gazons en tuinen. Bestrijding van deze krabben met chemische middelen is gevaarlijk voor de mens en zijn omgeving. Er zijn geen chemische middelen geregistreerd voor de bestrijding van landkrabben vanwege de mogelijke negatieve effecten op de kwaliteit van het grondwater.

Omwille van overheidsvoorschriften (zie hieronder) is het verwijderen van krabben beperkt tot alleen het open seizoen van 1 november van elk jaar tot 30 juni van het volgende jaar. Tijdens het gesloten seizoen, dat begint op 1 juli en duurt tot en met 31 oktober van elk jaar, mogen geen krabben worden verwijderd. Let wel, volgens de wet (statue 68B-54.002) mogen blauwe landkrabben alleen met de hand of met behulp van een landingsnet of een dompelnet worden gevangen.

Populatietrends en instandhoudingsproblemen

Waar landkrabben voor voedsel worden geëxploiteerd, is er anekdotische informatie dat de populatieniveaus afnemen. De blauwe landkrab wordt overal op de Bahamas en in het Caribisch gebied als voedselbron geëxploiteerd. In deze gebieden is gemeld dat de populaties afnemen. In Puerto Rico is een minimummaat vastgesteld en is het oogsten van blauwe landkrabben tussen 15 juli en 15 oktober verboden. Ook de staatsbossen en -reservaten in Puerto Rico zijn verboden voor de krabbenoogst.

In Florida heeft de Fish and Wildlife Conservation Commission anekdotische berichten ontvangen dat in bepaalde gebieden van Zuid- en Centraal-Florida de krabbenoogst is toegenomen. Blijkbaar kan één persoon honderden krabben per nacht vangen, en neemt de oogstinspanning toe naarmate de migratieperioden naderen (juni-december). Er zijn ook berichten dat landkrabben worden geoogst in commerciële hoeveelheden, 300-400 per dag.

Als gevolg hiervan is er bezorgdheid over de populaties blauwe landkrabben. De Florida Fish and Wildlife Conservation Commission heeft een regel aangenomen om de vangst van blauwe landkrabben te beperken:

68B-54.002 Statewide Open and Closed Seasons for Harvesting Blue Land Crabs.

(1) Blauwe landkrabben mogen alleen worden geoogst tijdens het open seizoen, dat loopt van 1 november van elk jaar tot en met 30 juni van het volgende jaar.

(2) Niemand mag blauwe landkrab oogsten, trachten te oogsten of in bezit hebben gedurende de periode die begint op 1 juli en voortduurt tot 31 oktober van elk jaar.

Taslimiet: niemand mag op één dag meer dan 20 blauwe landkrabben oogsten of in bezit hebben.

Het Institute of Food and Agricultural Sciences (IFAS) is een Equal Opportunity Institution gemachtigd om onderzoek, educatieve informatie en andere diensten alleen te leveren aan personen en instellingen die functioneren met non-discriminatie met betrekking tot ras, geloofsovertuiging, huidskleur, religie, leeftijd, handicap, geslacht, seksuele geaardheid, burgerlijke staat, nationale afkomst, politieke opvattingen of affiliaties. Voor meer informatie over het verkrijgen van andere UF/IFAS Extension-publicaties kunt u contact opnemen met het UF/IFAS Extension-kantoor van uw district.
U.S. Department of Agriculture, UF/IFAS Extension Service, University of Florida, IFAS, Florida A & M University Cooperative Extension Program, and Boards of County Commissioners Samenwerkend. Nick T. Place, decaan voor UF/IFAS Extension.