Karakter van de stad
De Argentijnse dichter en filosoof Ezequiel Martínez Estrada (1895-1964) noemde Buenos Aires “Het hoofd van Goliath”, een metafoor die de onevenwichtige relatie van de stad met de rest van het land vergeleek met die van een reus met een groot hoofd en een zwak lichaam. De rijkdom en invloed van de stad overschaduwen het leven van de rest van het land, maar Buenos Aires stelt Argentinië ook voor zijn ernstigste economische en sociale problemen. Deze dichotomie heeft van Buenos Aires een centrum van politieke en sociale onrust gemaakt.
Deze grandioze stad met brede lanen en een levendige kosmopolitische flair is meer algemeen Europees dan Latijns-Amerikaans van karakter. Buenos Aires heeft weinig koloniale architectuur en weinig monumentale gebouwen, en is vooral een stad van aparte buurten die hun eigen ontmoetingsplaatsen hebben, over het algemeen koffiehuizen of bars. Dit is een traditie die zijn wortels heeft in de koloniale periode, toen het centrum van elke wijk een algemene winkel en bar was, bekend als een pulpería. Deze buurten bieden een gemeenschapsgevoel aan mensen die wonen in een stedelijke wildgroei die tegen het begin van de 21e eeuw twee keer zo snel groeide als het land in zijn geheel.
De energie en bedrijvigheid van het moderne Buenos Aires is het duidelijkst te zien in het centrum van de stad – het centrum van vermaak, winkelen en cafés. Porteños genieten van politiek, voetbal en het culturele aanbod van de stad. s Nachts zwellen de boites (nachtclubs) van Buenos Aires aan met feestvierders die de tango dansen, de emotionele dans die ontstond in de lagere klasse van de stad en waarvan gezegd wordt dat hij de essentie van de ziel van de porteño weerspiegelt.