Free Press

Coahuila, een van Mexico’s belangrijkste staalproducenten, ligt aan de rand van het Sierra Madre Oriental gebergte. Omdat het westelijke deel van de staat grotendeels uit woestijn bestaat, leven de meeste Coahuilanen in de koele, vochtige oostelijke hooglanden. Vanwege de wijnproductie in het gebied is de stad Parras de la Fuente een populaire toeristische bestemming. De stad houdt zelfs een jaarlijkse wijn- en druivenbeurs, genaamd la Feria de la Uva y el Vino.

Geschiedenis

Vroege geschiedenis
Omstreeks 12.000 jaar geleden trokken nomadische jagers deze streek binnen, die ooit Zuid-Texas omvatte. Archeologisch bewijs suggereert dat vroege jager-verzamelaar culturen zich ontwikkelden tot vaste samenlevingen die zich bezighielden met landbouw en visserij en die grotten in het gebied gebruikten als schuilplaats. Later werd Coahuila het thuis van verschillende Indiaanse stammen, waaronder de Huauchichiles, Coahuiltecos, Tobosos, Irritilas en Rayados. Toen de Spanjaarden arriveerden, vonden zij de inboorlingen vreedzaam en welvarend. Helaas werd bijna 90 procent van de inheemse bevolking gedood door Europese ziekten.

Middengeschiedenis
De Spanjaarden koloniseerden de staat tussen 1550 en 1580 en noemden het Nieuw Extremadura naar een regio in Spanje. Later veranderden zij de naam in Coahuila. De kolonisatie van de staat werd bemoeilijkt door de uitgestrekte woestijn, het extreme weer en het tekort aan water. Nadat een groot deel van de inheemse bevolking was weggevaagd, waardoor het noordelijke deel van Mexico grotendeels onbevolkt bleef, brachten de Spanjaarden Tlaxaltec Indianen uit het zuid-centrale deel van Mexico om zich in het gebied te vestigen en het land te bewerken.

Tijdens de koloniale periode ontstonden verschillende politieke conflicten over de locatie van de hoofdstad van de staat. Velen wilden de hoofdstad in Monclova in plaats van Saltillo. Ondanks deze problemen bleef de reputatie van de staat als centrum van rijke ranches, wijnbouw en handel groeien.

Recent History
Coahuila bleef onder royalistische controle tot 1821, toen Mexico onafhankelijk werd. De politieke filosofieën van Miguel Ramos Arizpe, een in Coahuila geboren federalist, beïnvloedden de totstandkoming van de grondwet van 1824.

Texas, dat in 1824 het noordelijke deel van Coahuila y Tejas was geworden, verklaarde zich in 1835 onafhankelijk van Mexico. Als reactie hierop vielen Mexicaanse troepen onder leiding van generaal Antonio López de Santa Anna in het voorjaar van 1836 een kleine groep Texaanse patriotten aan en versloegen deze in de Slag bij het Alamo. Een paar maanden later werden Santa Anna en zijn mannen in de Slag bij San Jacinto verslagen door superieure troepen onder leiding van generaal Sam Houston. De spanningen tussen de graafschappen duurden voort tot 1846, toen Amerikaanse soldaten Mexico binnenvielen en de twee jaar durende Mexicaans-Amerikaanse oorlog uitbrak. Amerikaanse troepen bezetten Saltillo, Coahuila, tot 1848 toen het Verdrag van Guadalupe Hidalgo alle gebieden ten noorden van de Rio Grande aan de Verenigde Staten toekende.

In 1856 annexeerde de gouverneur van Nuevo Leon, een naburige staat, Coahuila en riep de gecombineerde gebieden uit tot de República de la Sierra Madre. Enkele jaren later herkreeg Coahuila echter zijn onafhankelijkheid.

Coahuila was de woonplaats van Francisco Madero, een van de belangrijkste leiders van de Mexicaanse Revolutie. In 1910 publiceerde Madero een boek getiteld Presidentiële opvolging, waarin hij opriep tot eerlijke verkiezingen en vertegenwoordiging. Het boek veroorzaakte een golf van sentiment tegen President Porfirio Díaz en lanceerde Madero’s kandidatuur voor het presidentschap. Madero leidde – samen met Pancho Villa, Pascual Orozco en Emiliano Zapata – de revolutie die Díaz, die door velen als een wrede dictator werd beschouwd, verdreef. Madero werd in 1911 tot president gekozen, maar werd in 1913 vermoord. Zijn in Coahuila geboren bondgenoot, Venustiano Carranza, kreeg vervolgens de macht in Mexico en werd de eerste gekozen president na de revolutie.een kruisvormige heuvel met een perfecte astronomische oriëntatie, wekken de ruïnes van Paquime verwondering en bewondering.

Coahuila Today

Coahuila is verantwoordelijk voor meer dan een derde van Mexico’s staalproduktie. Sinds de inwerkingtreding van de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) in 1994 is de auto-industrie in de deelstaat sterk gegroeid. Dankzij deze snelle groei is de staat een belangrijk centrum voor de autoproductie geworden, vergelijkbaar met de Amerikaanse stad Detroit. Vandaag de dag zijn er meer dan 200 maquiladoras (assemblagefabrieken) gewijd aan het stansen van metaal, de productie van motoren en de assemblage van voertuigen.

De belangrijkste teelt van de staat is katoen, gevolgd door aardappelen, druiven, watermeloen, appels, alfalfa, tarwe, haver, maïs, sorghum, noten en zuivelproducten. Coahuila herbergt ook het enige steenkoolproductiecentrum van Mexico.

Facts & Figures

Fun Facts

• Coahuila’s wapenschild toont een rivier en bomen, waarboven de zon opkomt, die de opkomst van de staat na de Mexicaanse Revolutie voorstelt. Een ander deel toont een leeuw, een zuil en de woorden Plus Ultra, wat Latijn is voor verder dan, het nationale motto van Spanje.

• Coahuila is genoemd naar de inheemse indianen wier naam, Coahuilan, betekent “tussen de bomen of tussen hen.”

• Het Museo de las Aves, gevestigd in Saltillo, bevat 1.800 specimens van vogelsoorten die gedurende een periode van 40 jaar door Aldequndo Garza de Leon zijn verzameld.

• De staat Texas maakte deel uit van de Mexicaanse staat Coahuila y Tejas voordat het zich in 1835 onafhankelijk verklaarde.

• Het stadje Piedras Negrasis waar chef-kok Ignacio Nacho Anaya in 1943 het allereerste bord nacho’s serveerde. Het populaire voorgerecht van tortillachips en gesmolten kaas is een klassieker geworden in de Tex-Mex-keuken. Ter ere van deze verrukkelijke uitvinding wordt in de tweede week van oktober een jaarlijkse nachowedstrijd gehouden.

• De eerste wijn die op het Amerikaanse continent werd geproduceerd, werd gemaakt in Parras, Coahuila. Het gebied staat nog steeds bekend om zijn wijnproductie.

Landmarks

Saltillo
Saltillo, de hoofdstad van Coahuila, is de oudste stad in het noordoosten van Mexico. Saltillo is een van de meest dynamische industriële centra van het land en is beroemd om de productie van de traditionele veelkleurige Mexicaanse deken, de sarape.

De kathedraal van Santiago, gebouwd tussen 1746 en 1810, is een van de grootste en mooiste kathedralen in Mexico. De architectuur, een combinatie van barok (met veel ornamenten) en Churrigueresque (fantastisch en rijkelijk gedetailleerd) stijlen, heeft een buitenkant van breuksteen en zuilen versierd met bloem- en medaillonmotieven. Het stalen kruis op de toren is in de hele stad zichtbaar.

Het altaar van de kathedraal heeft, net als de zuilen, karakteristieke barokke gravures en is rijkelijk met goud bedekt. Zo’n 45 olieverfschilderijen, waaronder een afbeelding van Santo Cristo de la Capilla (Heilige Christus van de Kapel), sieren het interieur.

Saltillo’s Recinto Juárez museum toont documenten en artefacten uit het midden van de 18e eeuw. Het Woestijnmuseum toont de gebruiken, tradities en dier- en plantensoorten van de regio.

Wijnbouwzone
Parras is een landbouwstad gelegen op 150 kilometer (93 mijl) ten westen van Saltillo. Bekend als de “Oase van Coahuila,” de stad staat bekend om zijn uitgestrekte wijngaarden, koloniale architectuur en enorme bomen. Casa Madero, opgericht in 1597, is de oudste wijnmakerij op het westelijk halfrond en een populaire toeristische attractie in Parras, net als het Museo del Vino (Museum van de Wijn), waar maalmachines, distilleerketels en vaten worden tentoongesteld die in de 19e eeuw uit Parijs werden overgebracht.

Andere opmerkelijke wijnmakerijen in het gebied zijn de San Lorenzo Hacienda en de Bodegas del Vesubio. Wijnboeren, waar burgers en toeristen zich elk jaar in augustus verzamelen voor het druiven- en wijnfestival van de stad, la Feria de la Uva y el Vino.

Ecotourisme
Het 200.000 hectare grote natuurreservaat Cuatro Cienegas ligt in de woestijnvallei net ten noordwesten van Monclova. Dit nationaal beschermde gebied wordt omringd door torenhoge bergen en heeft honderden zoetwatervijvers, woestijntuinen en witte gipsduinen. Het is ook de thuisbasis van een groot aantal zeldzame en bedreigde endemische organismen. Het reservaat telt meer dan 75 soorten vissen, reptielen, amfibieën, schaaldieren, weekdieren, insecten en meer dan 400 soorten cactussen die nergens anders ter wereld voorkomen. Een indrukwekkende verscheidenheid van vleermuizen en trekvogels vinden ook een toevlucht in deze woestijn oase.

FOTO GALLERIES