SlouchingEdit
Een juiste houding wordt vaak een “neutrale wervelkolom” genoemd; slouchen is een onjuiste houding of een “niet-neutrale wervelkolom”
Slouchen wordt vaak beschreven als een onjuiste houding, beweging of stijfheid van de wervelkolom, met name de cervicale en thoracale regio’s, ten opzichte van andere delen van het lichaam.
SpataderenEdit
Varicose-aderen zijn aderen die vergroot en verwrongen zijn, vooral in de benen, enkels en voeten van een getroffen persoon.
Wanneer men staat, trekt de zwaartekracht het bloed naar beneden, naar het onderste deel van het lichaam. Lichaamsmechanismen, zoals vasoconstrictie en kleppen van de aderen, helpen het bloed naar boven te pompen. Terwijl het bloed door het lichaam wordt gepompt, voorkomen de kleppen in de aderen dat het bloed terugstroomt. Na lang, langdurig staan kunnen deze kleppen zwak worden en het uiteindelijk begeven. Wanneer dit gebeurt, wordt niet langer voorkomen dat bloed naar achteren stroomt. De zwaartekracht trekt het bloed terug naar de benen, enkels en voeten. Dit dwingt de aderen uit te zetten of te “balloniseren” om dit extra bloed op te vangen.
De kleppen van de aderen werken het best in combinatie met begeleidende spiersamentrekkingen die het bloed dwingen om verder door het been te stromen. Staan met bepaalde spieren voortdurend gespannen verzwakt deze spieren en daardoor de kracht van de samentrekkingen. Spataderen worden ook in verband gebracht met chronische hart- en vaatziekten en hypertensie, alsook met complicaties in verband met zwangerschap.
Lang staan verhoogt het risico op ziekenhuisopname wegens spataderen. Onder de bevolking in de werkende leeftijd is een op de vijf ziekenhuisopnamen voor spataderen het gevolg van langdurig staan. Langdurig staan leidt tot een belemmerde bloedstroom en stuwing in de aderen in de onderste ledematen, wat spataderen kan veroorzaken.
Cardiovasculaire aandoeningenEdit
Langdurig staan kan leiden tot bepaalde cardiovasculaire aandoeningen. In een studie van Krause et al. (2000) onderzochten de auteurs het verband tussen staan op het werk en de progressie van carotis atherosclerose bij mannen. Langdurig staan kan de verdeling van het bloed in de ledematen veranderen. Dit veroorzaakt op zijn beurt dat het bloed zich verzamelt en het circulerende plasmavolume vermindert, wat leidt tot hemodynamische veranderingen die het lichaam beïnvloeden. De auteurs meldden dat lange perioden van staan op het werk significant geassocieerd waren met atherosclerotische progressie. Deze studie levert het bewijs dat hemodynamische veranderingen door staan de progressie van carotis atherosclerose kunnen beïnvloeden. De auteurs vonden ook dat mannen met carotisstenose of ischemische hartziekte een groter risico liepen op de progressie van atherosclerose. Atherosclerose kan leiden tot coronaire hartziekte, halsslagaderziekte, perifere hartslagaderziekte en aneurysma’s.
GewrichtscompressieEdit
Staan oefent een aanzienlijke druk uit op het gewricht van de heupen, knieën, enkels en voeten, zonder dat er een noemenswaardige beweging van is. Dit vermindert de normale smering en demping van synoviale gewrichten, waardoor deze gaan scheuren. Het gecombineerde effect van druk en scheuren kan grote hoeveelheden pijn veroorzaken en het moeilijk maken om te bewegen of te lopen.
SpiervermoeidheidEdit
Spieren die in een constante stresspositie worden gehouden, raken snel uitgeput en kunnen resulteren in pijn en zwelling in de onderrug, benen, enkels en voeten.
De Occupational Safety and Health Administration (OSHA) heeft verklaard dat spiervermoeidheid en spier- en skeletaandoeningen verantwoordelijk zijn voor “33% van alle letsels en ziekten bij werknemers”. Er is veel onderzoek gedaan naar de omvang van spierblessures en alle zijn tot de conclusie gekomen dat deze te verwachten zijn, maar kunnen worden verminderd door pauzes en de beschikbaarheid van stoelen.
Onderzoek heeft aangetoond dat het lichaam spiervermoeidheid ervaart na vijf uur staan; deze vermoeidheid houdt meer dan 30 minuten aan na het einde van de werkdag volgens elektronische metingen van vermoeidheid. De perceptie van vermoeidheid is subjectief en correleert niet noodzakelijk met de experimentele indicatoren van vermoeidheid.