Cumbria, administratief graafschap in het noordwesten van Engeland. Het bestaat uit zes districten: Allerdale, Eden en South Lakeland, de districten Barrow-in-Furness en Copeland, en de stad Carlisle. Het administratieve graafschap omvat de historische graafschappen Cumberland en Westmorland en delen van de historische graafschappen Lancashire en Yorkshire. Carlisle, het grootste stedelijke gebied van het graafschap, is het administratieve centrum.
Het graafschap strekt zich uit langs de Ierse zeekust van Morecambe Bay tot Solway Firth. Het omvat het beroemde schilderachtige Lake District, waar een diep uitgesneden koepel van oude vulkanische en leisteenrotsen een landschap vormt van bergtoppen (de Cumbrian Mountains) en met meren gevulde valleien. Nieuwere ontsluitingen van kalksteen en zandsteen vormen het omringende laagland van de vlakte van Carlisle en de valleien van de rivieren Eden en Kent. In het uiterste oosten maken verschillende hoge heuvels (waaronder Cross Fell en Knock Fell) deel uit van de Pennines, de “ruggengraat” van Engeland.
De belangrijkste landbouwactiviteiten in dit grotendeels landelijke graafschap zijn schapenhouderij op de ruige hooglanden en akkerbouw in de vruchtbaardere laaglanden. De rivieren Eden, Derwent en Esk staan bekend om hun zalmvisserij. Er is een grote marinescheepswerf in Barrow-in-Furness en lichte industrie in Workington en Whitehaven, en het belangrijkste centrum voor de opwerking en recycling van nucleaire brandstof van Groot-Brittannië bevindt zich in Sellafield aan de Ierse Zeekust. De belangrijkste westelijke spoorlijn en de belangrijkste snelweg naar Schotland lopen door Penrith en Carlisle, en Carlisle fungeert als transport-, distributie- en communicatiecentrum. Het toerisme speelt ook een cruciale rol in de economie van het graafschap.
Naast Carlisle zijn Penrith, Kendal, en de havens van Barrow-in-Furness, Whitehaven, en Workington de belangrijkste bevolkingscentra. Oppervlakte 6.768 km². Bevolking. (2001) 487.607; (2011) 499.858.