Free Press

Op federaal niveau zijn er geen wetten die specifiek betrekking hebben op cyberpesten; de discriminatiewetgeving kan echter van toepassing zijn als de cyberpester iemand op grond van zijn of haar ras, godsdienst, leeftijd, geslacht of handicap viseert.

Meer informatie over cyberpesten-wetten in specifieke staten is te vinden op www.stopbullying.gov en www.cyberbullying.org.

Social Media Safety Tips

Hoewel het internet een geweldige bron kan zijn om leerlingen te helpen zich voor te bereiden op toetsen en onderzoek te doen voor opdrachten, en om in contact te blijven met hun vrienden, is het nog steeds belangrijk voor hen om veilig te zijn bij het gebruik van technologie – met name sociale mediasites. Hieronder volgen enkele tips om tieners te helpen veilig te blijven bij het gebruik van sociale media.

Wat kunnen ouders doen om een kind te steunen dat is gecyberpeerd?

Arsenault:

Als uw kind u vertelt dat hij of zij wordt gepest of dat iemand anders zich online ongepast gedraagt, moet u niet onderschatten wat er aan de hand is. Een jongere kan uit verlegenheid een situatie bagatelliseren of misschien zelfs overdrijven. Praat met uw kind en laat het in zijn eigen woorden uitleggen wat er aan de hand is. U kent uw kind het beste, maar bedenk ook dat het waarschijnlijk veel moed heeft gekost om met een probleem als gepest worden naar u toe te komen. Blijf kalm, luister naar hem of haar en kijk dan naar de situatie om te bepalen of er meer moet worden gedaan.

De ouders moeten zeker contact opnemen met de school om het incident te melden, ook al is het maar informeel. Je weet nooit wat voor soort patroon van pesten zich op de school zou kunnen voordoen, en je melding zou degene kunnen zijn die de administratie beweegt om op te treden of de manier waarop zij met de beschuldigingen omgaat te escaleren.

Ponce:

Soms is het als ouders moeilijk om te leren dat je kinderen wat voor negatieve ervaringen dan ook hebben, maar het is in deze tijden dat tieners en adolescenten je het meest nodig hebben. Het eerste advies dat ik altijd geef is om te luisteren en open te staan voor wat je kind met je deelt. Soms zijn tieners bang om het aan mamma of pappa te vertellen, omdat ze niet in de problemen willen komen. Dit is een cruciaal moment om alle oordelen opzij te zetten en echt naar je kinderen te luisteren en hen te laten weten dat je er voor hen bent, wat er ook gebeurt.

Ik moedig ouders ook aan om hun onderzoek te doen en de tekenen te kennen dat een kind mogelijk wordt gecyberpest of gepest in het algemeen. Sommige dingen waar ouders op kunnen letten zijn:

• Het gebruik van de mobiele telefoon neemt toe of af.
• Je kind heeft een sterke emotionele reactie nadat het online is geweest of een sms heeft gelezen.
• Je kind doet geheimzinniger over zijn elektronische apparaten en sociale media; misschien verwijdert of blokkeert je kind je van zijn of haar sociale media-accounts.
• Je kind begint activiteiten te vermijden of gaat niet meer naar plaatsen waar hij of zij vroeger graag kwam.
• Uw kind lijkt depressief of meer geagiteerd, alsof er iets gewoon “off.”

Weten welke middelen beschikbaar zijn, is ook een geweldige manier waarop een ouder een kind kan steunen dat mogelijk is gecyberpest.

Kunnen ouders samenwerken met de school om dit probleem aan te pakken?

Arsenault:

Parenten kunnen absoluut samenwerken met de school om het probleem aan te pakken. Sterker nog, ik denk dat ze dat moeten doen. Hoe meer ouders betrokken zijn bij het onderwijs van hun kinderen, hoe beter. Er is echter zoiets als te veel hulp. Ik raad ouders aan zich te informeren over het beleid van hun school met betrekking tot aanranding, seksuele intimidatie en pesten, en over de formele klachtenprocedure van de school. Praat met de administratie. Dit zal meestal de directeur of adjunct-directeur zijn. Zoek uit of zij al op de hoogte zijn van het probleem en wat ze eraan doen, als ze al iets doen.

Een gevoelige opmerking: sta open voor de mogelijkheid dat de rol van uw kind misschien niet precies zo is als hij aan u is geportretteerd. Een kind dat meldt dat het gepest wordt, kan de vermeende pester uitdagen, waardoor de situatie meer een wederzijds vijandige situatie wordt. Anderzijds kan de gepeste jongere uit wanhoop op een ongepaste manier reageren, door fysiek geweld te gebruiken of luidruchtige uitbarstingen van grof taalgebruik. Wees bereid het gedrag van je eigen kind aan te pakken, als dat nodig is, maar sta niet toe dat anderen je kind afschilderen als de aanstichter als dat niet is wat er gebeurt.

Ponce:

De ouders kunnen zeker met de school samenwerken. Ik zou zeggen dat het belangrijk is dat ouders hun opties kennen, maar dat ze ook het kind erbij betrekken en duidelijk maken dat ze deze actie gaan ondernemen, zodat het kind op de hoogte is en niet voor verrassingen komt te staan.

Is het een goed idee voor ouders om de pester van een kind of de ouders van de pester te confronteren?

Arsenault:

Het korte antwoord is nee, niet als je ze niet persoonlijk kent. De meest voor de hand liggende reden, denk ik, is dat de cyberpester zijn gedrag van een ouder kan leren. Het is mogelijk dat de ouder die je confronteert net zo’n pestkop is als het kind. Of nog erger. Misschien is het niet zo, maar waarom dat risico nemen? Als je die ouder kent en een goede relatie met hem hebt, kom dan gerust bij elkaar om te kijken of je er samen uit kunt komen.

In situaties waarin sprake is van cyberpesten, denk ik dat het een goed idee voor ouders is om de school de mogelijkheid te geven het probleem aan te pakken, als dat praktisch is. Hoe goed ouders het ook bedoelen, we willen allemaal voor onze kinderen opkomen, en we willen alles geloven wat ze ons vertellen. Schoolfunctionarissen zijn in de regel beter voorbereid om objectieve scheidsrechters tussen de leerlingen te zijn en zijn in feite waarschijnlijk beter op de hoogte van de gedragspatronen van elke leerling op school.

In situaties waarin de school het probleem niet kan of wil aanpakken, zoals wanneer de cyberpester geen leerling van die school is, kan het een goed idee zijn om contact op te nemen met de politie of een raadsman of geestelijke te raadplegen. Zelfs als zij het probleem niet direct kunnen aanpakken, kunnen zij waarschijnlijk wel suggesties doen.

Ponce:

Ik zou ouders willen aanmoedigen om de pester van hun kind niet rechtstreeks te confronteren. Het is aan de ouders of zij zich al dan niet op hun gemak voelen om de situatie met de ouders van de pester te bespreken. Een andere optie zou zijn om het aan de school te melden en de school in staat te stellen op de een of andere manier een oplossing te vergemakkelijken.

Wat voor soort hulp is er beschikbaar voor tieners die zijn gecyberpest?

Arsenault:

De eerste plaats waar ik een ouder zou aanraden te kijken, is naar het schooldistrict. Elk district moet beleid hebben met betrekking tot pesten. Kijk online op de website van het district. Dit is ook een goed moment om die ouder/leerling-handleiding door te nemen die aan het begin van het schooljaar in de kast is gegooid.

Ponce:

Er zijn een aantal bronnen voor tieners die zijn gepest. Als iemand in direct fysiek of emotioneel gevaar verkeert, zou ik altijd 112 bovenaan de lijst willen zetten. Als een slachtoffer zich hulpeloos of hopeloos voelt, zou het belangrijk zijn om te profiteren van tienercrisis-hotlines zoals de National Suicide Prevention Lifeline, (800) 273-TALK (8255). Als een tiener emotionele steun nodig heeft of iemand om mee te praten, zijn er veel lokale geestelijke gezondheidsdiensten beschikbaar. Laura’s House biedt een gratis en vertrouwelijke sms-/chatlijn voor tieners die te maken krijgen met elke vorm van geweld, waaronder pesten en cyberpesten. Een tiener kan het woord “HEART” sms’en naar (949) 484-8440 en wordt dan doorverbonden met een advocaat die de tiener kan helpen en/of in contact kan brengen met extra hulpbronnen, of hij/zij kan online live chatten via www.laurashouse.org/lhteen. Als het cyberpesten op school gebeurt, zou ik aanmoedigen om het te melden aan de leraar en de schoolleiding.

Wat voor hulp kan een pester krijgen om zijn of haar gedrag te veranderen?

Arsenault:

Ik denk dat de meeste kinderen die pesten niet nadenken over hoe ze kunnen veranderen. Ik denk dat ze te maken hebben met hun eigen problemen en zich gedragen als een manier om ermee om te gaan. Pesten is een negatieve manier om ermee om te gaan, maar desondanks nog steeds een vorm van coping. Ik heb kinderen gezien die anderen pestten en huilend instortten toen een volwassene met hen over hun gedrag sprak en vroeg wat er aan de hand was. Het kan zijn dat de pester handelt uit woede of angst vanwege een omstandigheid in zijn of haar leven. Ik ben geen gediplomeerd raadsman, maar ik ben een ouder en ik ben een mens. Als mensen zich gaan gedragen op een manier die niet bij hen past, is dat een goede indicatie dat de persoon in kwestie met een of meer problemen te maken heeft. Volwassenen die met jongeren omgaan, zoals leraren, ouders, sportcoaches enzovoort, kunnen deze gedragsveranderingen herkennen en de jongeren doorverwijzen naar een schooldecaan. Vroegtijdige herkenning en interventie kan het aantal jongeren vergroten dat zich laat behandelen voor psychische problemen, wat een cascade-effect zou hebben.

Ponce:

Net zoals een slachtoffer emotionele steun nodig heeft, hebben we gemerkt dat dit ook geldt voor mensen die anderen schade toebrengen. Ik zou hen aanmoedigen om contact op te nemen met professionals in de geestelijke gezondheidszorg, zodat ze betere interpersoonlijke en relationele vaardigheden kunnen leren, waaronder conflict- en/of woedebeheersing en betere copingstrategieën.

Wat zijn de belangrijkste dingen die leerlingen moeten onthouden als ze worden gecyberpest?

Arsenault:

Studenten moeten weten dat als ze worden gecyberpest, het niet hun schuld is. Het is makkelijk voor kinderen om gevoelens van schuld of schaamte te internaliseren als ze ergens van beschuldigd worden, zelfs als ze vals beschuldigd worden. De druk die van schaamte uitgaat is intens, vooral voor kinderen op de middelbare school. Soms is wat mensen pesten noemen in werkelijkheid gewoon een meningsverschil tussen twee mensen.

Als je het gevoel hebt dat je het veilig kunt doen, zeg dan tegen de pester dat hij moet ophouden. Serieus. Mijn man, die veel in de gevangenis heeft gewerkt, zegt: “Pesters zullen alleen blijven pesten zolang de kosten niet opwegen tegen het plezier. Op het moment dat de kosten hoger zijn dan de pester bereid is te betalen, zal hij of zij stoppen met het pesten van die persoon.” Voor sommige pesters is het niet krijgen van een reactie van hun doelwitten “niet leuk”, en zij stoppen. Voor anderen maakt het een einde als hun doelwit tegen hen ingaat. Sommige pesters zijn meer dan bereid om fysiek te worden. Je moet de situatie inschatten. Het is gemakkelijker om een pester online te vertellen dat hij moet stoppen dan in persoon.

Ponce:

Het belangrijkste om te onthouden is dat je geen schuld hebt, en dat je niet alleen bent. Vaak hebben slachtoffers het gevoel dat ze iets hebben gedaan om dit gedrag te verdienen of dat ze een rol hebben gespeeld in hun eigen slachtofferschap, en dat is niet waar. Het is nooit de schuld van het slachtoffer. Het volgende belangrijke ding om te onthouden is dat je niet alleen bent en dat er steun is. Wees niet bang om je mond open te doen en het aan iemand te vertellen. Het is misschien eng om te doen, en het is oké om bang te zijn, maar het is belangrijk om te onthouden dat wat er is gebeurd niet jouw schuld is, dat er hulp is en dat je steun zult vinden om je er doorheen te helpen; het zal beter worden.

Aanvullende bronnen op het gebied van cyberpesten

• Toolkit tegen cyberpesten Deze toolkit van de non-profitorganisatie Common Sense bevat informatie voor opvoeders, waaronder lesplannen die in de klas kunnen worden gebruikt en bronnen die met ouders en gezinnen kunnen worden gedeeld.
• StopBullying.gov Deze site wordt onderhouden door het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services en bevat informatie over de tactieken die cyberpesters gebruiken, hoe cyberpesten kan worden voorkomen en welke wetten er zijn om cyberpesten aan te pakken. Er zijn ook hulpmiddelen voor ouders en leerkrachten, evenals informatie over cursussen voor permanente educatie over cyberpesten waaraan leerkrachten en schoolbuschauffeurs kunnen deelnemen.
• NPR Stores over cyberpestenDeze pagina op de website van NPR bevat reportages over onderwerpen die verband houden met cyberpesten, waaronder waarom kinderen pesten, hoe tieners veilig kunnen blijven op sociale media en welke cyberpestenwetgeving van kracht is.
• Teens Against Bullying Teens Against Bullying geeft op deze pagina antwoord op vragen die tieners kunnen hebben over cyberpesten.
• Kaspersky Lab’s Cyberbullying Facts Deze video van Kaspersky Lab schetst de verschillende soorten cyberpesten waaraan mensen zich schuldig maken.
• TEDxTEEN Talks In deze TEDxTeen Talks-video bespreekt Trisha Prabhu de gevolgen van cyberpesten.
• Suicide Prevention Lifeline Deze organisatie biedt hulp aan slachtoffers van pesten die worstelen met zelfmoordgedachten.
• Cyberpesten 101 – CNET Podcast Deze CNET-podcast gaat in op populaire misvattingen over cyberpesten.
• Wat leraren kunnen doen – Scholastic Op deze Scholastic-pagina krijgen leraren advies over hoe ze moeten omgaan met cyberpesten onder leerlingen.