Free Press

Intern: Hoe positieve discipline te gebruiken als reactie op agressief gedrag bij peuters en jonge kinderen

Het is heel normaal dat peuters en kleuters van tijd tot tijd worstelen met agressief gedrag. Als je kind zich agressief gedraagt, is dat meestal een teken dat het overstuur, bang of overweldigd is.

Veel ouders maken zich zorgen dat agressief gedrag een definitief teken is van ADHD of Oppositional Defiant Disorder. Als uw peuter of kleuter hier en daar een paar momenten van agressie of verzet heeft wanneer u grenzen stelt of NEE zegt, is het waarschijnlijker dat ze handelen uit leeftijd passende frustraties.

Een ruzie met een speelkameraadje of broertje of zusje die escaleert in agressief gedrag is meestal iets dat met positieve discipline kan worden opgelost.

Een nieuwe manier om naar het agressieve gedrag van je kind te kijken

Aggressie bij peuters kan een teken zijn van onvervulde behoeften, angst, frustratie of zorgen. Meestal kan het worden beschouwd als heel normaal (niet per se nuttig of gewenst) gedrag.

Aggressief gedrag en uitbarstingen betekenen ook dat uw kind hulp nodig heeft bij het leren van een aantal zelfregulatievaardigheden (manieren om te kalmeren in plaats van te smelten), zodat ze beter kunnen omgaan met moeilijke gevoelens als ze groeien.

Om kinderen te helpen beter te leren reageren op overweldiging en woede, kan agressie het beste worden gezien als een verzoek om begeleiding en bevestiging van de ouders.

Wanneer uw kind zich op een agressieve manier gedraagt, kunt u dit het beste zien als een kans om uw kind te helpen het beter te doen.

Met uw hulp kan uw kind leren hoe het boosheid op meer nuttige manieren kan uiten in plaats van zich te gedragen.

De disciplinaire aanpak van agressie die kinderen helpt te kalmeren en zich beter te gedragen

Als ouders is het de sleutel om agressie te verminderen als we ons hoofd koel houden en kinderen helpen om te gaan met intense gevoelens. Deze vaak lastige stap is ook belangrijk voor de gezonde ontwikkeling van je kind. Bovendien blijkt uit onderzoek dat een opvoedingsstijl die streng en aanhankelijk is (vriendelijk en liefdevol), meer kans heeft om agressie te verminderen.

Hier zijn 8 disciplinaire strategieën die u kunnen helpen kalm te blijven en op een positieve manier te reageren op agressief gedrag:

1. Streef naar begrip en acceptatie :We hoeven agressie van peuters en kleuters niet goed te praten of te doen alsof het niet gebeurd is. Dat zou permissief zijn. Probeer het in plaats daarvan te benaderen vanuit zorg en begrip, zodat je als ouder je kind kunt steunen bij het doorstaan van intense gevoelens in plaats van ze weg te straffen.

Bonnie Harris, auteur van When Your Kids Push Your Buttons: And What You Can Do About It legt uit:

“Onvoorwaardelijke acceptatie betekent niet dat je het gedrag accepteert; het betekent wel dat je het kind accepteert dat zich zo gedraagt en dat je weet dat ze op dit moment niets anders kan doen; dat ze zich voelt zoals ze is. Acceptatie zegt tegen het kind: “Je bent oké.” Acceptatie betekent dat mijn kind vrij is om zijn eigen behoeften te hebben en zijn eigen percepties, overtuigingen en meningen te hebben.

Dus “Wat heeft mijn kind op dit moment nodig?” is waarschijnlijk de meest nuttige vraag die je kunt stellen wanneer je geconfronteerd wordt met agressief gedrag.

Focus je nu nog niet op wat je moet leren of corrigeren. (Dat komt later wel, als je kind rustig is).

2. Model zelfregulering: Voor sommige ouders kan agressief gedrag gevoelens van ouderlijk falen of boosheid oproepen. Dat is begrijpelijk. Als je ontploft van woede en wraak wanneer je kind agressief is, zullen ze niet leren hoe ze moeten kalmeren en hun problemen moeten oplossen. Probeer een model te zijn dat kalm blijft en benader de situatie met de intentie te begrijpen en te begeleiden.

3. Stel grenzen om veiligheid te creëren: Als een kind uitvalt of overweldigd is en zich boos gedraagt, is het belangrijk om hem of haar met vertrouwen (niet agressief) te beletten iemand of zichzelf pijn te doen.

Blijf op veilige afstand of grijp in als er voorwerpen worden gegooid of gebroken. Acties zeggen meer dan woorden tijdens verstoringen en het idee is niet om te overheersen of bang te maken, maar gewoon om iedereen veilig te houden.

Het gebruik van je grotere omvang op een rustige manier, zonder boosheid helpt je kind zich veilig te voelen (fysiek en emotioneel).

Een jaar of wat geleden, na een dag aan het meer, besloot mijn dochter dat ze helemaal niet moe was. Je weet hoe driejarigen dat soms beslissen? Tot overmaat van ramp kon ik me de toonhoogte van het gekke stemmetje van de kikker in het verhaal dat we aan het lezen waren niet meer herinneren (ik was ook moe!) … Uit pure frustratie schopte mijn dochter het boek op mijn schoot. Ik legde mijn hand over haar tenen en enkel. Er was geen kracht, alleen een kalme visuele herinnering dat ik niet zou toestaan dat ze me pijn zou doen. Mijn dochter begon te huilen en leunde tegen me aan. We knuffelden een paar minuten en toen gaf ze een heel slaperig “Het spijt me mama. Wuv you. We lezen morgen.” Ik hoefde niets te zeggen, alleen dat zachte maar zelfverzekerde blok bracht de boodschap over: Mij pijn doen is niet oké.

4. Richt je eerst op gevoelens: Dit is nuttiger dan reactieve woorden. Bijvoorbeeld: “Ik merk dat je erg boos bent” helpt beter dan: “Hou op met schreeuwen!” of: “Je lijkt zo overstuur.” in plaats van: “Als je me nog een keer slaat, pak ik je vandaag je tv-tijd af.”

Emotiecoaching helpt zelfs de allerkleinsten om vaardigheden te ontwikkelen die ze zullen gebruiken als ze opgroeien om betere keuzes te maken. Leer meer over emotiecoaching via een van onze opvoedcursussen.

5. Heroverweeg etiketten: Probeer niet te denken aan je kind als een “hitter”, “bijter”, “gemenerik” of “agressief kind.”

Herinner jezelf eraan dat je kind het gewoon moeilijk heeft, een moment dat ze wat steun en medeleven nodig heeft om er doorheen te komen.

Wees voorzichtig met het gebruik van labels wanneer je je kind ook met anderen bespreekt, zoals “Johnny slaat altijd als hij boos is.” Kinderen hebben de neiging om te geloven en te handelen naar wat je over hen zegt.

6. Sla straffen over: Het kan logisch lijken om een straf uit te delen wanneer je kind zich respectloos gedraagt of je gevoelens kwetst. De harde waarheid is dat dit niet zal helpen om te leren respectvol te zijn.

Als je op boosheid en agressie reageert met controle, macht en frustratie, is de kans veel groter dat je kind zich afsluit of terugslaat.

In plaats van te leren, voelt een kind zich machteloos en richt zich op het terugkrijgen van de controle door te slaan, pijn te doen, te bijten, te schreeuwen, te weigeren met je samen te werken en dit houdt de agressie alleen maar in stand.

Alternatieven die uw kind helpen opbloeien

In plaats van straffen, probeer alternatieven te implementeren die kinderen helpen zelfregulatievaardigheden te leren (hoe ze hun gevoelens kunnen herkennen, kalmeren en betere keuzes kunnen maken).

Een aantal alternatieven zijn een kalmeerhoekje, een kalmeerplan, ademhalingsoefeningen leren en een time-in nemen. In mijn boek Twelve Alternatives to Time Out: Connected Discipline Tools for Raising Cooperative Children geef ik aan hoe je met deze en andere alternatieven aan de slag kunt en geef ik succesverhalen van gezinnen die ze al gebruiken.

7. Zelfzorg: Ik kan dit niet genoeg aanbevelen; neem de tijd om voor jezelf te zorgen, om te resetten en op te laden. Je kunt niet kalm en beheerst reageren als je voortdurend gestrest, bezorgd en angstig bent.

Zelfzorg is niet egoïstisch, maar juist heel noodzakelijk als je met een agressieve fase te maken hebt, om schreeuwen en reactief ouderschap te voorkomen.

8. Accepteer verantwoordelijkheid: Heb je de tijd genomen om met je kind te praten over positieve manieren om met frustratie om te gaan? Worden grenzen op een duidelijke manier gesteld? Heeft u zelfregulering gemodelleerd?

Heeft u elke dag de tijd genomen om contact te maken en het kopje van uw kind te vullen met warmte, liefde en aandacht? Het gaat er niet om agressie goed te praten, maar het te zien als een signaal, een roep om steun en een moment om je kind positieve begeleiding te geven.

Preace & Be Well,

Ariadne

P.S. – Peuters en kleuters met begeleiding leren doorgaans om ontwikkelingsgerichte agressie te overwinnen. Als je je zorgen maakt dat je kind erg vaak agressief is, je begeleiding weigert of zichzelf, jou of anderen schade toebrengt, kan het nuttig zijn om erover te praten met een vertrouwde zorgverlener, opvoedcoach of counselor.

De volgende twee tabbladen veranderen de inhoud hieronder.

• Bio
• Laatste berichten

Ariadne is een gelukkige en drukke mama van drie kinderen. Ze is een rustige, speelse, ontvankelijke ouder en heeft een passie voor alles wat met opvoeden en chocolade te maken heeft. Ariadne heeft een master in psychologie en is een gecertificeerd Positive Discipline opvoedkundige. Ze woont op de top van een prachtige berg met haar gezin, en een knuffelhond.

Laatste berichten van Ariadne Brill (bekijk alle)

• How To Discipline A Strong Willed Child In a Positive Way – July 15, 2020
• Hoe laat je je peuter luisteren en meewerken (voorbeelden van positief ouderschap) – 11 juni 2020
• Hoe en wanneer kinderen emotionele intelligentie en zelfbeheersing ontwikkelen – 21 april 2020