Free Press

Een regenbui in april brengt meibloemen, maar ook slijmerig ongedierte, slakken.

Overvallers van de nacht, ze hebben een veeleisende eetlust voor sappige bladeren en bloemen. En van zonsondergang tot zonsopgang maken ze korte metten met bladeren, bloemen, zachte kruiden, groenten, zaailingen, tere groene schors en rijpend fruit.

Op onze Facebook-pagina Gardener’s Path schreef Deb Sanders, een van onze lezers uit Oregon, over haar problemen met een slakkenplaag.

De gepantserde buikpotigen zijn zo overheersend in Deb’s tuin dat ze geen groenten kan verbouwen en haar vogelvoederstation wordt overspoeld door de kleverige beestjes. Erger nog, ze verstoppen zich onder de rand van haar containers, wat resulteert in handvol slijmerige, geplette slakken als ze ze verplaatst – ugh! Dat is pas smerig! Bovendien wil Deb dit ongedierte op een veilige en milieuvriendelijke manier bestrijden, omdat er veel vogels en huisdieren op haar erf komen.

Ik voel je pijn, Deb! Mijn tuin ligt iets noordelijker dan de jouwe, en ik weet uit eerste hand hoe dol slakken en naaktslakken zijn op de weelderige, vochtige omgeving van de Pacific Northwest – en vele andere regio’s natuurlijk ook.

In de loop der jaren heb ik allerlei trucs en producten uitgeprobeerd om dit ongedierte te bestrijden. Sommige werken goed, andere niet; sommige zijn veilig voor andere tuinwezens, terwijl andere dodelijk zijn voor iedereen.

In mijn ervaring is het beheer van slakkenplagen het meest efficiënt wanneer een combinatie van tactieken wordt gebruikt. Met lokaas en vallen kunnen de enge neven gemakkelijk worden verwijderd, en barrières voorkomen dat ze toegang krijgen tot uw planten.

Laten we eens kijken naar de beste, en veiligste, suggesties voor het bestrijden van slakken en naaktslakken, zodat u weer van uw tuin kunt genieten.

Habitat en gewoonten

Niet alle nachtelijke plunderingen worden veroorzaakt door gastropoden. Een gemakkelijke aanwijzing om te bepalen wie de schade veroorzaakt, is het spoor van glimmend slijm dat ze achterlaten – als er een slijmspoor aanwezig is, weet je dat de boosdoener een slak of slak is.

Slakken en naaktslakken behoren beide tot de weekdieren, en hebben vergelijkbare lichamen en biologie. Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat slakken geen uitwendig spiraalvormig slakkenhuis hebben.

Ze bewegen zich allebei voort met een gespierde “voet” die voortdurend een slijmerig slijm afscheidt om ze te helpen glijden, en ze gedijen allebei in een soortgelijke omgeving.

Native to Western Europe and the Mediterranean, they’re now found in temperate and semi-tropical regions worldwide.

Beide soorten prefereren koele temperaturen en zijn het meest actief ’s nachts, of op bewolkte dagen. Op zonnige dagen, of wanneer de temperatuur hoog is, zoeken ze koele, schaduwrijke oorden op om de hitte en het felle licht te verslaan.

Bij koud weer overwinteren ze onder puin dat beschutting biedt, of graven zich in de bovengrond. Maar in gebieden met zachte winters kunnen ze het hele jaar door actief zijn.

Verstoren en verdringen

Een goed uitgangspunt voor uw slakkenbeheerprogramma is het verstoren en verwijderen van hun schuilplaatsen overdag, voor zover dat mogelijk is.

Voorkeurige schuilplaatsen kunnen een hoge onkruidstruik zijn of de onderkant van zowat alles wat op of dicht bij de grond ligt – vooral in vochtige, schaduwrijke gebieden. Onder planken, tuindecoratie, plantenbakken, richels, vlonders, laag groeiende takken, randen van potten, puin en beschermende bodembedekkers zijn uitstekende schuilplaatsen voor buikpotigen.

Om hun leefomgeving te verstoren, moet u lage takken ondersnijden, onkruid verbranden met een onkruidbrander of onkruid dicht bij de grond snoeien, en al het overbodige materiaal verwijderen waar ze zich onder kunnen verstoppen.

Het is duidelijk dat sommige plekken zoals rotswanden, vlonders, meterkasten, permanente vogelvoederhuisjes enzovoort niet kunnen worden verwijderd – maar deze plekken zijn goede locaties om te lokken en te vangen.

Handpicking

Als u er de maag voor hebt, is handpicking een effectieve optie als u het ijverig doet.

Om slakken te lokken, geeft u alle aangetaste plekken water in de schemering. Gebruik na het vallen van de avond een zaklamp om ze op te jagen, met de hand te plukken en weg te gooien – gebruik handschoenen!

U moet dit elke nacht doen tot ze in aantal zijn gedecimeerd, waarna een wekelijkse tocht zou moeten volstaan.

Eenmaal gevangen, kunt u ze verdelgen in een emmer met zeepsop of door ze te besproeien met een oplossing van verdunde ammoniak. Een deel ammoniak vermengd met 10 delen water in een spuitfles is voldoende.

Aas en Val

Een goed punt om te onthouden is dat het azen van gastropoden is om ze aan te trekken – dus houd aas en vallen op een veilige afstand van alle planten die u wilt beschermen.

De Bier Dish Trap

Vul gewoon een ondiep bakje met bier en laat het in de grond zinken, laat het dan een nacht staan. Slakken worden aangetrokken door bier, glijden er een slokje van en verdrinken erin.

Verwijder de lijken ’s morgens en ververs ze met hun favoriete bier.

Esschert Design Ceramic Slug Trap, verkrijgbaar op Amazon

Verpakkingen kunnen zo eenvoudig zijn als een plastic ovenschaaltje, of je kunt kiezen voor iets decoratiefs – zoals deze schattige keramische slak.

Hidy-Hole Trap

Creëer een gastvrije omgeving voor slakken om zich overdag onder te verstoppen met een plat voorwerp, of iets anders dat een mooi hol voor buikpotigen vormt.

Een stuk triplex, dik donker plastic, schotels voor potten, omgekeerde containers, of iets dat koele schaduw biedt, zal werken. De schillen van citrusvruchten (zoals sinaasappels en grapefruits) en meloenhelften vormen ook een aantrekkelijk hol voor ze.

Water het gebied eerst, leg het valmateriaal neer, lokaas eventueel met een stukje bladsla, en kom over een dag of twee terug om de kruipende beestjes te verwijderen en te vernietigen.

Weermiddelen

Er zijn verschillende afweermiddelen om buikpotigen weg te leiden van planten die u wilt beschermen.

Knoflook

Onderzoekers in het Verenigd Koninkrijk hebben ontdekt dat knoflookolie, aangebracht op de grond rond gewassen, gastropoden afstoot, en degenen doodt die ermee in aanraking komen.

Een effectieve methode voor kleine tuinen is het pletten van teentjes knoflook (veel knoflook – makkelijk te krijgen als je je eigen knoflook kweekt!) en deze rond de omtrek van het risicogebied te leggen.

Koper

De natuurlijke zouten die ontstaan bij het oxideren van koper werken ook als een afweermiddel. Ongecoate koperen flashing, banding en mesh zijn allemaal geschikte opties om rond elk gebied te leggen dat bescherming nodig heeft.

Kraftex Copper Foil Tape with Conductive Adhesive

Een zelfklevende kopertape, zoals deze optie die beschikbaar is op Amazon, is een goede optie omdat deze mooi op zijn plaats blijft zitten en de barrière handhaaft.

Vaseline en zout

Als de onderkant van de randen van de plantenbak is een favoriete schuilplaats, smeren dit gebied met een mengsel van vaseline en zout zal fungeren als een repellent.

Coffee Grounds

Wetenschappers hebben onlangs ontdekt cafeïne te zijn zeer giftig voor slakken en slakken. Als afweermiddel kunt u gebruikte koffiedrab (vol cafeïne, geen cafeïnevrij) rond de rand van bloem- en groentebedden strooien.

Barrières

Gastropoden hebben een teer buikweefsel, en scherpe materialen irriteren en snijden mogelijk in hun tere onderkanten.

Voor een extra verdedigingslaag bouwt u een kleine berm van ten minste 15 cm breed met fijne steenslag, geplette eierschalen, diatomeeënaarde (DE) of geplette oester- en mosselschelpen.

Diatomeeënaarde is afgeleid van siliciumdioxide en heeft scherpe, schurende randen. Maar het moet droog blijven om glijdende buikpotigen af te schrikken.

Gebruik DE van levensmiddelenkwaliteit, niet het materiaal dat in aquaria wordt gebruikt (dat gladdere randen heeft), en volg de instructies bij het aanbrengen.

Biologische oorlogsvoering

Voor de bestrijding van buikpotigen is mijn persoonlijke voorkeurswapen nuttige nematoden.

Honderd procent natuurlijk, nematoden zijn in de natuur voorkomende microscopische wormpjes die voor toepassing met water worden gemengd.

De beste tijd om nematoden toe te passen is na het opwarmen van de bodem in de lente, en na het afnemen van de zomerhitte in de nazomer/vroege herfst.

Ze doden geen volwassen slakken of naaktslakken, maar eenmaal toegepast op de bodem, dringen nematoden de eitjes van de buikpotigen binnen. Ze laten bacteriën los die de eitjes doden, voeden zich vervolgens met de eitjes en planten zich voort voordat ze verder trekken – met een effectieve dodingsgraad van ongeveer 90 procent.

Mensen, vogels, huisdieren en nuttige insecten zoals bijen, lieveheersbeestjes en regenwormen zijn volledig resistent tegen deze hardwerkende microben.

Predatoren

Natuurlijke roofdieren dragen ook hun steentje bij om het aantal slakken te verminderen, mits u een gastvrije omgeving hebt – wat meestal betekent dat er geen katten of honden zijn om ze weg te jagen.

Sommige roofdieren die zich tegoed doen aan gastropoden zijn kikkers en padden, kousenbandslangen, hagedissen, egels, mollen, lijsters, merels, eksters en roeken.

Dat brengt ons bij onze laatste tip…

Escargot, anyone?

Ze zeggen dat wraak een gerecht is dat het beste koud geserveerd kan worden, maar ik hou van mijn escargot die gloeiend heet geserveerd wordt met veel knoflook en boter!

Als je slakken in de tuin hebt, is de kans groot dat het de gewone, of bruine slak is, Helix aspersa (a.k.a. Cornu aspersum) – een van de drie belangrijkste soorten die voor escargot worden gebruikt, samen met H. pomatia en H. lucorum.

Bruine slakken hebben een zacht, beige of bruin lichaam met een crèmekleurige of gele schelp en bruine spiraalvormige strepen. Wanneer ze volwassen zijn, zijn ze ongeveer 0,75 tot 1,25 centimeter hoog, en ongeveer even breed, of iets breder.

Land Snails and Slugs of the Pacific Northwest

Als u niet zeker weet hoe u ze moet identificeren, kunt u altijd een naslagwerk voor uw regio halen, zoals Land Snails and Slugs of the Pacific Northwest van Thomas E. Burke en William P. Leonard, verkrijgbaar op Amazon.

Verzamel ze ’s nachts (zie Handpicking hierboven) en doe ze in een vluchtvrije bak. Maak ze gedurende een week zoet met een dieet van mensvriendelijk voedsel zoals sla, basilicum, wortelen, meloenen, appels, enzovoort. Dit zal hun smaak verbeteren en hun spijsverteringskanaal reinigen.

Na het zoeten, nog twee dagen purgeer zonder voedsel of water.

Na het purgeer, plaats de slakken in een kwart pot met deksel en zet ze ongeveer een uur in de koelkast – dit zal ze in een diepe slaap brengen voor het koken.

Om te koken, kook ze gedurende drie minuten, giet af en verwijder de schelpen. Spoel ze in water, gevolgd door een beetje azijn. Bereid de kleine donders vervolgens volgens dit heerlijke recept voor Bourguignonne escargot van onze zustersite, Foodal.com.

Dit is karma op zijn zoetst!

Als je van plan bent deze methode toe te passen, moet je tuin natuurlijk vrij zijn van pesticiden – inclusief het zogenaamde “veilige” slakkenlokaas.

Een veilig slakkenlokaas?

Er zijn momenteel drie verschillende soorten commercieel slakkenlokaas te koop in Noord-Amerika.

Het traditionele molluscicide dat sinds de jaren 1930 in gebruik is, gebruikt metaldehyde, dat een zeer giftig profiel heeft voor huisdieren en wilde dieren, en bij zware regenval in waterwegen terecht kan komen – geen goede optie voor iedereen die op zoek is naar een veilige, ecologisch verantwoorde methode om de schade aan buikpotigen te beperken.

In het midden van de jaren negentig kwam er een nieuw slakkenbestrijdingsmiddel op de markt (verkrijgbaar onder verschillende merknamen) dat ijzerfosfaat gebruikt als actief dodingsmiddel.

Volgens de EPA is ijzer(ferrich)fosfaat aanzienlijk minder giftig voor huisdieren, vogels, wormen en andere tuinvrienden en wordt het algemeen als veilig beschouwd (GRAS). Maar, het is ook vrij traag werkend en kan tot een week duren om gastropoden te doden.

Om de dodende werking te versnellen, werd een inert ingrediënt dat bekend staat als ferriumnatrium EDTA (natriumijzerethyleendiaminetetraacetaat) toegevoegd aan sommige ijzerfosfaat lokazen – en wordt ook verkocht als de primaire dodende verbinding in andere merken.

Natriumijzer kan echter giftig zijn voor huisdieren en in het wild levende dieren, zoals in het water levende geleedpotigen, en mag niet worden gebruikt in of in de buurt van aquatische milieus.

Als u ervoor kiest om commercieel lokaas te gebruiken, lees dan zorgvuldig het etiket voor giftige ingrediënten, en volg de toepassingsinstructies nauwgezet. En overweeg maatregelen om huisdieren uit de buurt van dit lokaas te houden.