Fysische geografie is een van de twee hoofdtakken van de geografie. Hier worden de onderafdelingen of deelgebieden van de fysische geografie opgesomd.

Deze deelgebieden van de fysische geografie bestuderen processen en patronen in de natuurlijke omgeving, variërend van de oceanen tot het fysieke land tot de atmosfeer.

Biogeografie

Dieren en planten op aarde zijn meestal verdeeld in specifieke patronen en biogeografie is de discipline die betrokken is bij deze studie. Biogeografie bestudeert de verspreiding van biologische soorten en de geografische patronen die daaruit voortvloeien.

Biogeografen gebruiken GIS om de verspreiding van de grote sneeuwhoen in het Amerikaanse westen te voorspellen. Kaart: USGS, publiek domein.

Dit vakgebied kan verder worden onderverdeeld in biogeografie met betrekking tot eilanden, paleobiogeografie, fylogeografie, zoögeografie, en fytogeografie.

Klimatologie

Geografen in deze tak van de geografie houden zich meestal bezig met het onderzoek van de weerpatronen van de aarde en de manier waarop deze het klimaat als gevolg daarvan beïnvloeden. Ook activiteiten die plaatsvinden binnen de atmosfeer van de aarde worden in deze discipline bestudeerd.

Een weerstation naast het lawinepad Haystack Creek in Glacier National Park. Weerstations worden gebruikt om de windsnelheid en -richting, de luchttemperatuur, de relatieve vochtigheid en de netto stralingsmetingen te meten. Foto: Suzanna Soileau, USGS. Publiek domein

Climatologen bestuderen het klimaat zoals dat is opgebouwd door weersomstandigheden door de geschiedenis heen. Dit studiegebied kan zowel lokale klimaatwetenschap als wereldwijde, of macro, klimaatveranderingen omvatten. Klimatologen kunnen ervoor kiezen om specifieke perioden in de geschiedenis te bestuderen om hun onderzoek te richten of een locatie te kiezen om hun onderzoek verder te ontwikkelen.

Kustgeografie

Kustgeografie richt zich op gebieden waar water en land samenkomen. Kustverwering, of de invloed van de oceaan op deze kustgebieden, omvat zeer unieke processen.

Dit vakgebied omvat de studie van golfslag, sedimentbeweging, erosie, maar ook hoe de mens de kustlijnen heeft veranderd.

Een schuine luchtfoto van Flaxman Island voor de kust van Alaska. Op deze foto zijn afgetapte thermokarstmeren, kariboesporen en eroderende ijsrijke bluffs te zien. Foto: Bruce Richmond/Ann Gibbs, USGS. Publiek domein.

Milieugeografie

Milieugeografie richt zich op het bestuderen van de interacties en effecten tussen de mens en de natuurlijke wereld. Milieugeografie verbindt aspecten van menselijke geografie met fysische geografie.

Een bos dat wordt gekapt om vee te laten grazen in Florida. Foto: Randolph Femmer, USGS. Publiek domein.

Geomorfologie

Geomorfologie is de studie van de landvormen van de aarde, het terrein, en de processen die deze veranderingen sturen. De landvormen op aarde ontwikkelen zich gewoonlijk op interessante manieren, als gevolg van tektonische bewegingen en klimatologische invloeden. Er zijn talrijke processen die gewoonlijk leiden tot het uiteindelijk verdwijnen van deze landvormen.

Erosie is bijvoorbeeld een belangrijk onderdeel van dit vakgebied, omdat ontdekt is dat het een belangrijke factor is die van invloed is op het verdwijnen van landvormen.

Geomorfologie probeert de landvormen uit het verleden te begrijpen en te begrijpen wat ermee gebeurd is om voorspellingen te kunnen doen over de toekomst door middel van veldwaarnemingen, fysische experimenten en modellering.

Een zandsteenformatie in de Valley of Fire Nevada State Park veroorzaakt door erosie. Foto: Alex Demas, USGS. Publiek domein.

Glaciologie

Glaciologie is een vakgebied binnen de geografie dat ijskappen en gletsjers op het aardoppervlak bestudeert.

Gletsjers worden bestudeerd door de manier waarop ze een landschap beïnvloeden wanneer ze bewegen of smelten, maar ook door de manier waarop ijskappen en hun samenstelling van invloed zijn op klimaatstudies. Glaciale geologie en sneeuw hydrologie zijn twee subsets van glaciologie.

Coxe-gletsjer, Barry Arm, westelijk deel van Prince William Sound. Foto: Don Becker, U.S. Geological Survey. Publiek domein.

Hydrologie

De studie van de hydraulica betreft de hoeveelheid en de kwaliteit van het water en de beweging ervan over het aardoppervlak.

Het meest elementaire begrip van hydrologie komt neer op wat we kennen als de watercyclus, of de hydrologische cyclus.

Hydrologie kan worden onderverdeeld in onderzoekers die rivieren bestuderen (de studie van rivieren wordt potamologie genoemd), meren, aquifers, en gletsjers (hoewel glaciologie als vakgebied veel dieper gaat).

De Cuyahoga rivier in Ohio. Foto: Alex Demas, USGS. Publiek domein.

Landschapsecologie

Landschapsecologie combineert ecologie en geografie om ecologische processen te laten zien.

Onderzoekers op dit gebied kunnen gebruikmaken van fysisch-geografisch bewijsmateriaal dat de stroom van energie, materiaal en mensen laat zien om veranderingen in ecologische landschappen aan te geven.

Een brandecoloog bestudeert de Red Eagle Fire in Montana, 2007. Foto: USGS, publiek domein.

Lithologie

Lithologie is de studie van de fysische samenstelling van gesteenten. Met behulp van visuele methoden, waaronder boormonsters en microscopen, kunnen lithologen de kleur, textuur, korrel en samenstelling van gesteentemonsters bepalen.

Lithologie stelt onderzoekers in staat gesteentetypen tussen verschillende locaties in kaart te brengen en met elkaar in verband te brengen.

Een geoloog neemt gesteentemonsters op het oostelijke Seward-schiereiland in Arkansas. Foto: Susan Karl, USGS. Publiek domein.

Meteorologie

Meteorologie bestudeert de atmosfeer van de aarde in relatie tot weerprocessen en het voorspellen van toekomstige weerpatronen.

Meteorologie houdt zich bezig met waarneembare weersgebeurtenissen.

Weer in Kīlauea Point National Wildlife Refuge. Jonathan Felis, Western Ecological Research Center. Publiek domein.

Oceanografie

De studie van de oceanen en zeeën van de wereld staat bekend als oceanografie. Oceanografen bestuderen mariene biologie en organismen, stromingen, golven en de beweging van water, evenals de fysieke samenstelling van de zeebodem.

Oceanografen proberen deze complexe studiegebieden in het veld samen te voegen voor een alomvattend beeld van de oceanen van de wereld.

Een oceaangrot aan de kust van het eiland Capri, Italië. Foto: John J. Mosesso, USGS. Publiek domein.

Orologie

Orologie is de studie van gebergten en hun vorming. Subtakken van dit vakgebied zijn onder meer de invloed van de mens op berglandschappen, alsmede op de hoogte gebaseerde bergstudies.

Klimaatstudies met betrekking tot bergen, zoals het regenschaduweffect, maken deel uit van dit vakgebied.

Chief mountain in Montana. Foto: USGS, publiek domein.

Palaeogeografie

Palaeogeografie bestudeert materiaal dat bewaard is gebleven in het bodemarchief, oftewel het stratigrafisch archief, van de aardkorst. Hierdoor kunnen wetenschappers ontdekken wanneer bepaalde soorten hebben geleefd.

Daarnaast kunnen wetenschappers aan de hand van paleografische vondsten de vroegere positie van de continenten op aarde bepalen.

Een litholoog, Dr. Robert Poirier, bestudeert ontsluitingen van de “Canepatch” en “Socastee” formaties langs de Intra-Coastal Waterway, nabij Myrtle Beach om gegevens over het zeeniveau in het verleden te bestuderen. Foto: Laura Gemery, USGS. Public domain.

Quaternaire Wetenschap

Dit is een specifiek studiegebied dat betrekking heeft op het Quartair, ofwel de laatste 2,6 miljoen jaar van de geschiedenis van de aarde.

Het Quaternaire tijdperk kent twee tijdperken. Het Pleistoceen dat duurde van 2.580.000 tot 11.700 jaar geleden en het Holoceen dat zich uitstrekt van het einde van het Pleistoceen tot heden.

Wetenschappers gebruiken gegevens die uit deze periode zijn teruggevonden om schattingen te reconstrueren van milieuomstandigheden in het verleden om aan te tonen welke klimatologische en milieuomstandigheden er in het verleden kunnen hebben bestaan.

De blootgelegde rotsruggen zijn dikke Pleistocene lavastromen die werden opgesloten tussen grote gletsjers. Glacier Peak, Washington, gezien in noordelijke richting. Foto: Heather Bleick, USGS. Publiek domein.

Bodemgeografie

Bodemgeografie wordt vaak gezien als een deelgebied van de geomorfologie. Bodemgeografie bestudeert de verspreiding van de bodem over een stuk terrein.

Dit vakgebied houdt zich bezig met de samenstelling van de bodem, alsmede met bodemclassificatie en hoe de bodem zich verhoudt tot geomorfologie, klimaat, biologisch leven, en minerale inhoud.

Bemonstering van de bodem in Oost-Colorado. Foto: Tracy Yager, USGS Colorado Water Science Center. Publiek domein.

Water Resources Geography

Dit is een tak van de geografie die zich normaal bezighoudt met de studie van hoe waterbronnen in het algemeen worden beheerd in een bepaalde regio.

Geografen die zich met deze discipline bezighouden, kijken gewoonlijk naar de manier waarop water wordt verzameld, gedistribueerd en ten slotte gebruikt op verschillende plaatsen op de planeet.

Daarnaast worden ook de systemen bestudeerd die door de mens zijn ontwikkeld en die bedoeld zijn om het hele proces te ondersteunen, zodat ze vervolgens kunnen worden verbeterd voor maximale efficiëntie.

Een USGS-riviermeter voor Chester Creek in Anchorage, Alaska. Foto: Chris Zimmerman , USGS Alaska Water Science Center. Public domain.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.