Free Press

De National Association of Private Psychiatric Hospitals (NAPPH) heeft zich onlangs verenigd met de American Association for Partial Hospitalization (AAPH) om professionals in de geestelijke gezondheidszorg te voorzien van een duidelijke, door de sector ondersteunde definitie van psychiatrische gedeeltelijke hospitalisatie, een optie op het continuüm van zorg dat door clinici wordt gebruikt om geestesziekten te behandelen. In 1988 keurde het Congres een belangrijke wijziging van de vergoedingen goed voor het Titel XVIII Medicare programma door het opnemen van vergoeding voor gedeeltelijke hospitalisatieprogramma’s die voldoen aan een strikte definitie en die een reeks behandelingen bieden. Volgens de definitie van het Congres betekent gedeeltelijke hospitalisatie een poliklinisch programma dat speciaal is ontworpen voor de diagnose of actieve behandeling van een ernstige geestelijke stoornis wanneer er een redelijke verwachting van verbetering is of wanneer het noodzakelijk is om het functionele niveau van een patiënt te handhaven en terugval of volledige hospitalisatie te voorkomen. Deze definitie en de onderdelen van de dienstverlening worden onderschreven door de NAPPH en de AAPH, en zij bieden een model voor andere verzekeraars of werkgevers die overwegen dit zeer gespecialiseerde programma toe te voegen aan de ziektekostenregelingen. Gedeeltelijke ziekenhuis programma’s worden gewoonlijk geleverd door een ziekenhuis als een afzonderlijke en georganiseerde intensieve ambulante behandeling service van minder dan 24 uur per dag zorg. Gedeeltelijke hospitalisatie is geen vervanging voor intramurale zorg. Voor sommige patiënten kan de beschikbaarheid van gedeeltelijke ziekenhuisopname de verblijfsduur van een volledige ziekenhuisopname verkorten of dienen als overgang van klinische naar ambulante zorg. Het kan sommige patiënten in staat stellen een ziekenhuisopname te vermijden. Plaatsing in een programma voor gedeeltelijke opname is een klinische beslissing die alleen kan worden genomen door een arts die grondig op de hoogte is van de ziekte van de patiënt, zijn voorgeschiedenis, zijn omgeving en zijn ondersteuningssysteem.