Eén route om ze allemaal te overtreffen.
Noot van de redactie: Reizen is nu misschien ingewikkeld, maar gebruik onze inspirerende reisideeën om vooruit te plannen voor uw volgende bucketlist-avontuur.
In het begin van de 20e eeuw waren nationale parken vooral speelplaatsen voor de rijken. De bezoekersaantallen liepen vaak in de tienduizenden, met routes die werden afgelegd via dure treinkaartjes, postkoetsreizen en ritten te paard.
Toen de auto zijn intrede deed, kreeg de gemiddelde Amerikaan – vers van zijn eigen pandemie – de kans om de open weg op te gaan, een kans om het land te zien als nooit tevoren. Maar in dit geval was de “open weg” een modderig pad of een stoffig pad, als het al bestond. En onze nationale parken waren nog steeds woeste vlaktes nauwelijks geschikt voor muilezels.
Dus, in 1920, 12 Amerikanen – vertegenwoordigers van groepen als de National Park-to-Park Highway Association en AAA – vertrokken vanuit Denver, Colorado, voor een 5.600 mijl lange road trip, lassoing 12 nationale parken in een enorme lus. Hun doel? Om publiciteit en toerisme naar de openbare landschappen van het land te trekken en aan te dringen op berijdbare wegen die hen verbinden.
De grote Amerikaanse road trip was geboren.
Vanuit Denver, is de eerste stop Rocky Mountain National Park. De bezoekers van vandaag kunnen de Trail Ridge Road nemen over de alpiene uitgestrektheid; in 1920 was de enige optie voor de bende de Old Fall River Road, de oorspronkelijke autoroute van het park op bijna 12.000 voet. Honderd jaar later is het nog steeds een 11 mijl lang stuk onverhard, open van juli tot september.
De route voert vervolgens noordwaarts over Interstate 25 door Cheyenne, Wyoming, en buigt dan oostwaarts over Highway 14 door Cody en naar Yellowstone National Park. Om in de voetsporen van de groep te treden, verblijf in het Lake Yellowstone Hotel, en geef het eerste nationale park van de natie een stevige vier dagen.
Daarna gaat het over de Yellowstone-Glacier Bee Line Highway door White Sulphur Springs, Great Falls, Browning, en naar Glacier National Park in Montana. In 1920 kon de groep 60 gletsjers en nul echte wegen tellen; vandaag zijn er 25 gletsjers, en de Going-to-the-Sun Road is een van de mooiste wegen van het land.
Weg west op Montana’s Highway 2, van Kalispell naar Libby en de grens met Idaho, nationale bossen in overvloed in elke richting naar Spokane, Washington. Highway 2 loopt uit in Seattle, waar de route afbuigt naar het zuiden voor Mount Rainier National Park. Breng zeker een bezoek aan Paradise op de zuidhelling van de berg – en wees dankbaar dat je niet met een ezelenteam reist. Het is een rechte lijn naar het zuiden via Olympia, Portland en Eugene, om uiteindelijk het Crater Lake National Park in Oregon te bereiken. Er is weinig veranderd sinds 1920: De groep verbleef in de nog steeds pittoreske Crater Lake Lodge en voltooide de 33 mijl lange Rim Drive, die slechts een jaar voor hun reis was aangelegd.
Van hieruit is het California or bust, met als doel Redding en Lassen Volcanic National Park. Lassen heeft alle vier de vulkaantypes, maar de groep heeft ze nooit gezien, omdat het park in 1920 nog geen wegen had. Zo’n 300 mijl verder naar het zuiden nemen de granieten vergezichten van Yosemite National Park het over, gevolgd door een verticale wildernis van reuzen in Sequoia en Kings Canyon National Parks (het laatste stond bekend als General Grant National Park tot 1940).
Eenmaal in Los Angeles, schiet de route oostwaarts over de National Old Trails Road, ook bekend als Route 66. Vanuit Barstow wordt een omweg gemaakt naar Zion National Park – een 500 mijl lange tocht die de groep oversloeg om tijd te winnen – en dan gaat het terug naar het zuiden via Kingman, Williams, en naar Grand Canyon National Park in Arizona. De groep bracht drie dagen door in het nu historische El Tovar Hotel alvorens te vertrekken naar wat nu Petrified Forest National Park is, Gallup, Durango, en Mesa Verde National Park, een 800 jaar oude ruïne in Colorado en de laatste stop van de groep op hun wervelende tour. Zij reden over de Knife Edge Trail – u kunt hem echter ook lopen. Van Mesa Verde gaat het verder naar Salida en verder door de ruggengraat van Colorado via Pueblo, Colorado Springs en tenslotte terug naar Denver. Om de reis samen te vatten, Stephen Mather – de eerste directeur van de NPS en het brein achter het idee – zei het het beste: “Elk park zal zeer individueel blijken te zijn. Het geheel zal een openbaring zijn.”
Alle onderwerpen in Road Trips
Teken in op T+L Net Binnen
Krijg het laatste reisnieuws, vliegdeals en reisideeën van de redactie van Travel+Leisure