Wat is een wasworm?
Waswormen zijn het larvenstadium van de grote wasmot, Galleria mellonella. Ondanks hun naam zijn grote wasmotten slechts ongeveer 3/4″ lang (hoewel sommige maximaal 1″ lang kunnen worden). Het zijn onopvallende motten met gesegmenteerde lichamen die wit, geelbruin, grijs of bruin gekleurd zijn. Waswormen zijn veel zachter dan andere voedseldiertjes, zoals meelwormen, en moeten voorzichtiger behandeld worden. Omdat ze zo zacht zijn, zijn ze een goed alternatief voor jonge – of oudere – reptielen die wat meer hulp nodig hebben bij het kauwen en verteren van hun voedsel.
Het lichaam van de wasworm heeft 13 segmenten: de kop, 3 borstsegmenten en 9 buiksegmenten, samen met 6 poten. Interessant is dat hun lichaam verschilt van sommige van de meest populaire voedstersoorten door hun “voorpoten”, die vier paar ledematen zijn – vergelijkbaar met poten – verdeeld over hun vele segmenten. Er is telkens één paar proben voor de abdominale segmenten 3-6.
Het belang van deze unieke structuren is de aanwezigheid van de “claspers” op hun bases. Claspers zijn gespierde kussentjes die de larve gemobiliseerd houden, zodat ze zich kan vasthouden aan elk oppervlak waar ze over loopt. Interessant is dat de staart van de wasworm ook een clasper heeft (op het 13e segment)! Het hele lichaam van dit insect is bedekt met stijve haren, ook wel “borstelharen” genoemd, samen met rijen spiracles (kleine openingen) aan weerszijden van het lichaam.
Verrassend genoeg hebben waswormen geen longen! Maar wat heeft dat er mee te maken? Wel, de eerder genoemde spiracles nemen de plaats in van de longen, nemen zuurstof op uit de omgeving en zorgen ervoor dat die via lichaamsvloeistoffen door de wasworm wordt verspreid.
Zoals we al eerder vermeldden, produceren waswormen, net als alle motten en vooral hun verwante voedsterinsecten, zijderupsen, zijde. Hun zijde is van essentieel belang voor hun levenscyclus, omdat zij die produceren als webweefsel voor twee belangrijke doeleinden – het verschaffen van een oppervlak waarop de larven kunnen lopen en het gebruiken als materiaal om een cocon rond de larven te bouwen wanneer zij zich ontwikkelen tot hun popvorm. Zij produceren deze zijde met behulp van een klier onder hun kop en stoten die uit via kleine structuren die “spindoppen” worden genoemd.”
Een ander uniek kenmerk van waswormen is hun affiniteit met bijenkorven. De volwassenen leggen tot 300 eieren per keer in de spleten van bijenkorven. In grote groepen kunnen waswormen zelfs de meest geduchte bijenkolonie inhalen. Bijenkorven bieden de perfecte groeiomgeving voor ontwikkelende waswormen, omdat ze over het algemeen een constante temperatuur van 86 graden Fahrenheit hebben.
Je vraagt je misschien af: “Wat eten waswormen als ze in de bijenkorven groeien?” De larven voeden zich met stuifmeel, honing, bijenwas en zelfs de karkassen van gevallen bijen die in de honingraten worden gevonden. Helaas is de toestand van de bijenkorf daardoor niet geweldig – om deze voedingsstoffen te bereiken, moeten de waswormen zich in de honingraten ingraven, waardoor de structurele integriteit van de korf in gevaar komt. Ze hebben ook de neiging om grote massa’s webben en ander afval in de bijenkorf achter te laten, waardoor het een ongeschikte leefruimte wordt voor de bijen die erin achterblijven.
Naast het voeden van reptielen, vinden wetenschappers ook enkele ongelooflijke toepassingen voor dit destructieve gedrag. Het is nu algemeen bekend dat waswormen vraatzuchtige eters zijn met een bijzonder vreemd dieet – plastic! Onderzoekers hebben ontdekt dat waswormen in staat zijn om ’s nachts tot 92 mg plastic te eten, waardoor ze een potentieel vitaal hulpmiddel zijn bij het terugdringen van de wereldwijde plasticvervuiling.