Free Press

Eric Harris werd in 1981 geboren als zoon van Wayne Harris en Katherine ‘Kathy’ Poole Harris in Wichita, Kansas.

Het gezin verhuisde van staat naar staat en van stad naar stad voordat Eric naar de middelbare school ging en vestigde zich uiteindelijk in Littleton, Colorado in 1993. Eric was 12 jaar. Zijn broer Kevin was drie jaar ouder.

Niet atypisch, een voormalige buurman uit het Midwesten noemde hen ook goede mensen en een “leuk uitziend gezin,”.

De Harris’ waren een middenklasse militair gezin, al jaren nomaden. Wortelloosheid was een probleem voor Eric Harris en hij schreef erover in schoolkranten. Het maakte hem kwaad. Hij voelde zich alleen en verloren, schreef hij. Later, in zijn dagboeken, schreef hij uitvoerig over het niet erbij horen. Maar in plaats van vooruit te komen, was hij een slaaf van groeiende wrok en woede en sommigen hebben geconcludeerd dat Harris zich ontwikkelde tot een psychopaat, gefixeerd op massavernietiging.

Dachten Kathy en Wayne Harris dat hun zoon een massamoordenaar in wording was?

Dit is wat u moet weten:

1. Wayne Harris was een Amerikaanse luchtmachtpiloot & Katherine Harris was een huismoeder. Het gezin verhuisde van staat tot staat en vestigde zich uiteindelijk in 1993 in Colorado

Wayne Harris was een piloot van de luchtmacht en vloog met transportvliegtuigen en tankvliegtuigen. Het gezin verhuisde om de paar jaar: Ohio, Kansas, Michigan, en New York onder de haltes.

Majoor Harris was een gedecoreerde vliegenier en verdiende de medaille voor verdienste, bronzen dienststerren en eikenbladeren trossen.

Toen Eric in 1981 werd geboren, werkte Wayne Harris bij Boeing in Wichita, dat in 2013 werd gesloten.

In 1983 verhuisden ze naar Beavercreek, Ohio. Harris was gestationeerd op de luchtmachtbasis Wright. Eric en Kevin gingen naar de Valley Elementary School.

In 1989 verhuisde het gezin opnieuw, dit keer was Harris gestationeerd op de luchtmachtbasis Wurtsmith aan Lake Huron.

In een interview uit 2004 zei de voormalige buurman van de familie Harris uit Oscoda, Michigan, ds. William Stone, dat Eric naar de derde en vierde klas ging toen hij in Oscoda was. In het rapport zei Stone dat hij de kinderen niet goed kende, maar wel de ouders, Kathy en Wayne, en beschreef hen als “geweldige buren” en een “goed uitziend” gezin. Stone zei dat Wayne een goede vader was die een “basketbalnet bij de oprit installeerde en dan was hij buiten met zijn jongens aan het spelen”. Stone zei dat huismoeder Kathy “altijd vriendelijk” was.

“Ik heb altijd gedacht dat ze een geweldige familie waren…Ik weet dat de ouders gewoon kapot zijn van het hele gebeuren,” vertelde hij een verslaggever, verwijzend naar het bloedbad in Columbine.

Wayne Harris was coach en Eric schreef over vissen met zijn vader.

Het gezin verliet Michigan en verhuisde naar Plattsburgh, New York, waar Harris werd gestationeerd op Plattsburgh Air Force Base, een voormalige United States Air Force Strategic Air Command-basis, die in 1995 werd gesloten. Daar ging Eric naar de Stafford Middle School, waar hij werd beschreven als typisch, maar extreem verlegen. Twee jaar voor de sluiting verliet Harris na 20 jaar het leger omdat bezuinigingen velen tot pensioen dwongen. En zo trok hij zich met zijn gezin terug in Littleton, Colorado in 1993. Kathy nam een deeltijdbaan in de foodservice-industrie en Wayne leidde piloten op bij FlightSafety, toen in Englewood, Colorado.

Op dat moment had Eric al vijf verschillende scholen bezocht.

In geschriften die hij maakte als Engelse opdrachten voor de middelbare school, beschreef hij de scholen, de vrienden die hij maakte, het plezier dat hij had en vervolgens het verdriet en de woede wanneer hij die vrienden zou verliezen aan een andere verhuizing. In februari 1997 schreef hij voor de klas van mevrouw Caruther een werkstuk waarin hij de goede tijden beschreef die hij had en daarna, het onvermijdelijke.

“Het was het moeilijkst om uit Plattsburgh te verhuizen. Ik heb daar de meeste herinneringen aan. Toen ik (zijn vrienden) verliet voelde ik me alleen, verloren en zelfs geïrriteerd dat ik zoveel tijd met hen had doorgebracht en nu moet gaan vanwege iets dat ik niet kan tegenhouden. Het duurt niet lang om een vriend te maken, maar het duurt maar twee woorden om er een te verliezen. Een vriend verliezen is bijna het ergste wat een mens kan overkomen, vooral in de kinderjaren. Every time I lost one I went through the worst days of my life …”

Harris, zoals getranscribeerd van de Basement Tapes, gaf zijn vader de schuld van het verhuizen van het gezin waardoor hij gedwongen werd “onderaan de ladder te beginnen,” op nieuwe scholen terwijl hij probeerde vrienden te maken. Hij zei dat kinderen hem bespotten om zijn uiterlijk en kleding.

2. Kevin Harris, drie jaar ouder dan Eric, slaagde voor Columbine High School & ging daarna naar de universiteit, ging in het leger, behaalde een masterdiploma, trouwde & en had een gezin

Wayne en Kathy Harris zijn ook de ouders van Erics oudere broer, Kevin. Drie jaar ouder dan Eric, toen de familie in Colorado aankwam, schreef Kevin zich in op Columbine. Daar speelde hij voetbal. Na zijn afstuderen studeerde hij kinesiologie aan de Universiteit van Colorado. Na zijn afstuderen trad hij in de voetsporen van zijn vader en ging in militaire dienst, zij het bij het leger, en terwijl hij in dienst was, behaalde hij zijn masterdiploma.

Kevin HarrisNO COPYRIGHTED INFRENDEMENT INTENDED!!! Raad eens wie zijn broer dit is? Hij is getrouwd, ik ben zo blij voor hem! 2009-05-27T00:01:08.000Z

Kevin is getrouwd en heeft kinderen.

3. Een paar jaar nadat hij zich in Colorado had gevestigd, vertoonde de zoon van Wayne & Kathy Harris tekenen van een problematische tiener

Toen Eric zich in Colorado vestigde, begon hij les te krijgen op een andere nieuwe school, Ken Caryl Middle, waar hij Dylan Klebold ontmoette. De twee zouden goede vrienden worden. Ze hielden zich bezig met computers, videoproductie en hadden een fascinatie voor vuurwapens, gewelddadige videospelletjes en als deel van de Trench Coat Mafia bende, ongezonde preoccupatie met Hitler. Ze planden het bloedbad om samen te vallen met Hitler’s verjaardag.

In 1998 werden ze gearresteerd en strafrechtelijk vervolgd na inbraak in een bestelwagen en diefstal van computers en computeronderdelen. De aanklachten waren: criminele baldadigheid, inbraak en diefstal. Nadat ze de autoriteiten ervan hadden overtuigd dat ze berouw toonden, kregen de twee het aanbod hun strafzaken te laten vervallen als ze met succes een afleidingsprogramma voor jongeren zouden doorlopen, lessen woedebeheersing en counseling zouden volgen en gemeenschapsdienst zouden verrichten.

Daarna werden de aanklachten ingetrokken.

Harris schreef een verontschuldigingsbrief aan de eigenaars van het voertuig. Maar in zijn dagboek schreef hij: “Waarom zouden wij, de goden, niet het recht hebben om in te breken in een busje dat een of andere klootzak in niemandsland heeft achtergelaten? Vader Wayne Harris heeft de zaak gedocumenteerd en heeft herhaaldelijk melding gemaakt van therapie en psychiatrische evaluaties. Het is alleen niet duidelijk of dat pogingen waren om Eric te helpen of om zijn straf uit te zitten.

Volgens FBI-rapporten was Harris ook computeronderdelen van de school aan het stelen.

4. Wayne Harris hield een dagboek bij over Eric & zijn problemen, terwijl zijn zoon bommen bouwde in de kelder van de familie, een arsenaal &samenstellende massamoordplannen

Wally Lamb over de ontmoeting met de vader van de Columbine-schutterComplete video at: fora.tv/2008/12/04/Wally_Lamb_The_Hour_I_First_Believed Tijdens het signeren van exemplaren van The Hour I First Believed, zijn roman over de massamoord op Columbine High School, werd auteur Wally Lamb benaderd door de vader van schutter Eric Harris. Lamb herinnert zich de details van het emotioneel geladen moment. — Wally Lamb vertelt over zijn roman The Hour I First Believed. Toen… 2009-04-20T18:18:28.000Z

Wayne Harris hield een dagboek bij in een steno notitieboekje. Op de kaft stond “Eric.” Het spiraalgebonden boek documenteerde en besprak Eric Harris’ problemen, van beschuldigingen van buren over schade aan eigendommen tot de misdrijfzaak en herhaalde interacties met schoolfunctionarissen, en een kwestie tussen Eric en klasgenoot Brooks Brown.

In het notitieboekje verwierp Wayne de aantijgingen van klasgenoot Brown, die de politie vertelde dat Eric gevaarlijk was. Wayne Harris koos niet alleen de kant van zijn zoon, maar beweerde ook dat Brown het probleem was en Eric een onschuldige.

“…we willen niet elke keer beschuldigd worden als er zogenaamd iets gebeurt…Eric heeft geen schuld. Brooks had problemen met manipuleren &oplichter.”

Maar het Jefferson County Sheriff’s Office schreef in zijn lijvige eindrapport over de massamoord op Columbine dat het in maart 1998 een melding van een verdacht incident ontving van Randy Brown die zei dat zijn zoon Brooks “doodsbedreigingen had ontvangen van Harris.” De bedreigingen stonden op Harris’ website en bevatten beschrijvingen over “het maken en tot ontploffing brengen van pijpbommen en ze tegen mensen gebruiken…”

Zoals alom is gemeld en in Brooks’ boek is te lezen, kwam hij vaak te laat om Eric Harris op te halen voor school, waar laatstgenoemde niet blij mee was. Brooks stopte met hem een lift te geven en Harris begon een campagne van pesterijen, waaronder het plaatsen van berichten op zijn website, Maar de autoriteiten konden geen toegang krijgen tot zijn site en waren dus niet in staat om het verhaal te onderbouwen. En dat was dat.

Brown en Harris zouden zich later verzoenen en Harris liet Brown ontsnappen aan het bloedbad.

Brooks Brown zou aan journalisten vertellen dat Eric Harris “over alles loog tegen zijn vader en hem liet geloven dat hij onschuldig was en alle anderen de kwade partij waren.”

5. Ouders van slachtoffers & Volgens overlevenden negeerde Wayne Harris waarschuwingssignalen. In zijn 112-gesprek zei Harris dat hij vermoedde dat zijn zoon bij het bloedbad betrokken was

Harris’ 112-gesprek (Volledig)112-gesprek van de vader van Columbine-killer Eric Harris. Jefferson County 911: Tape 6 at 1:23:40 2018-02-20T17:07:02.000Z

Velen twijfelden eraan dat de Harris’ niet wisten wat hun zoon van plan was. Eén, Brian Rohrbough, wiens zoon Daniel werd vermoord door Harris en Klebold, wees op het dagboek als bewijs dat de vader wist dat er een probleem was met zijn zoon.

“Het vertelt je dat dit kind gevaarlijk was. De veronderstelling dat dit gezinnen zijn die niet wisten wat er in hun huis gebeurde, wordt volledig weerlegd door dit dagboek…”

Harris zei, zoals getranscribeerd uit de audio van video’s die hij en Klebold maakten, genaamd The Basement Tapes, dat zijn ouders ofwel onwetend waren of ervoor kozen om te negeren wat er gebeurde. Hij beschreef toen zijn vader Wayne een telefoontje beantwoordde van een wapenwinkel met de mededeling dat de “clips binnen waren,” verwijzend naar munitie. Wayne Harris zei dat hij geen clips had besteld en liet het daarbij. En hij sprak over het dragen van een tas, zijn “terroristentas”, met een jachtgeweer dat uit de sporttas stak en zijn moeder Kathy die het zag en niets zei. Hij suggereert dat ze waarschijnlijk dacht dat het een luchtdrukpistool was.

Velen wijzen erop dat het 112-gesprek van Wayne Harris zo goed als een bekentenis is dat hij wist wie zijn zoon was en waartoe hij in staat was.

“Uh … mijn zoon is Eric Harris en ik ben bang dat hij betrokken zou kunnen zijn bij de schietpartij op Columbine High School.”

Harris gaf toe dat zijn zoon lid was van The Trench Coat Mafia. Lees hier meer over de TCM.

Harris vraagt verder of de politie “al iemand heeft opgepakt” die betrokken was bij de schietpartij. Hij krijgt te horen van niet, de politie is nog op zoek naar de verdachten.

Op de dag van de massamoord, voordat de lichamen van Harris en Klebold werden gevonden, doorzocht de politie het huis van Harris. Ze vonden explosieven.

In zijn rapport schreef het Jefferson County Sheriff’s Office dat Klebold en Harris als verdachten waren geïdentificeerd en dus werden agenten naar hun huizen gestuurd om “bewijsmateriaal te bewaren” terwijl huiszoekingsbevelen werden aangevraagd.

Wayne en Kathy Harris waren thuis. De politie liep door het huis en vond brandbommen. Het gezin werd geëvacueerd.

De huiszoekingsbevelen werden getekend en de “huiszoekingen werden uitgevoerd nog voordat de lichamen van de twee moordenaars in de school werden gevonden.”

De Harris’ verhuisden na het bloedbad uit Littleton, Colorado. In april 2000 schreven ze een open brief:

“We zijn nog steeds diep bedroefd over het lijden van zo velen dat het gevolg is van de daden van onze zoon. We hielden zielsveel van onze zoon en zoeken dagelijks naar een reden waarom hij zoiets verschrikkelijks zou hebben gedaan. Wat hij heeft gedaan is onvergeeflijk en gaat ons begrip te boven. Het verstrijken van de tijd heeft de pijn nog niet kunnen verzachten.

We zijn iedereen dankbaar die ons in gedachten en gebeden heeft bijgestaan.

Wayne en Kathy Harris
– 15 april 2000″