Free Press

Zuid-Korea of de Republiek Korea ligt in Oost-Azië op ongeveer 37° noorderbreedte, 127°30 oosterlengte, op de zuidelijke helft van het Koreaanse schiereiland dat vanuit het uiterste oosten van de Aziatische landmassa uitsteekt in de Gele Zee. De noordgrens van Zuid-Korea wordt gemarkeerd door de 238 km lange Koreaanse gedemilitariseerde zone DMZ, die ook de zuidgrens vormt van Noord-Korea of de Democratische Volksrepubliek Korea. De hoofdstad van Zuid-Korea, Seoel, ligt slechts 30 mijl ten zuiden van de DMZ.

Op drie andere zijden omringd door water, heeft Zuid-Korea 2.413 km kustlijn langs drie zeeën: de Gele Zee in het westen; de Oost-Chinese Zee in het zuiden; en de Oostzee (Zee van Japan) in het oosten. Zuid-Korea is met 98.480 vierkante kilometer iets groter dan de Amerikaanse staat Indiana. Het land heeft 290 vierkante kilometer aan meren en rivieren.

Op de natuurlijke verbindingsroute tussen de Japanse archipel en China, heeft Korea zowel directe invasies meegemaakt die gericht waren op het Koreaanse landgebied, als ook indirecte invasies zoals van Chinezen of Mongolen die Japan aanvielen, of van Japanners die hun grondgebied tot in China wilden uitbreiden. Door al die invallen zijn de Koreanen erin geslaagd hun eigen integriteit als volk te bewaren.

Landgebied en grenzen

Nadere informatie: Koreaans Schiereiland

Het Koreaans Schiereiland strekt zich zuidwaarts uit van het noordoostelijke deel van de Aziatische continentale landmassa. De Japanse eilanden Honshū en Kyūshū liggen zo’n 200 kilometer naar het zuidoosten aan de overkant van de Straat Korea; het schiereiland Shandong van China ligt 190 kilometer naar het westen. Langs de westkust van het schiereiland ligt de Korea Baai in het noorden en de Gele Zee in het zuiden; de Oostzee (Zee van Japan) grenst aan de oostkust. Het gecombineerde gebied van Noord- en Zuid-Korea heeft 8.640 kilometer grotendeels ruige kustlijn met 3.579 eilanden die voornamelijk voor de zuid- en westkust liggen.

De Koreaanse DMZ die de grens tussen Noord- en Zuid-Korea vormt, werd ingesteld door de wapenstilstand in 1953 die een einde maakte aan de gevechten van de Koreaanse Oorlog. Het gehele Koreaanse schiereiland, inclusief eilanden, omvat 220.847 vierkante kilometer (ongeveer even groot als de staat Minnesota), waarvan 44,6 procent (98.477 vierkante kilometer) tot Zuid-Korea behoort en de rest ofwel tot Noord-Korea ofwel tot de DMZ.

Het grootste eiland van Korea, Jeju, maakt deel uit van Zuid-Korea. Het ligt voor de zuidwesthoek van het schiereiland en heeft een landoppervlakte van 1.825 vierkante kilometer. Andere belangrijke eilanden in de Zuid-Koreaanse territoriale wateren zijn Ulleung in de Oostzee (Zee van Japan) en Ganghwa-eiland aan de monding van de Han-rivier. Hoewel de zuidelijke en westelijke kusten van het Koreaanse schiereiland een grillige en onregelmatige topografie hebben, behoudt de oostelijke kustlijn een ongekartelde kustlijn. De geleidelijke stijging van de oostelijke kustlijn verklaart het verschil.

Zuid-Koreaanse maritieme aanspraken:
aaneengesloten zone:24 nm (44,5 km)
continentaal plat:niet gespecificeerd
exclusieve economische zone:200 nm (370 km)
territoriale zee:12 nm (22,2 km); tussen 3 nm (5..5 km) en 12 nm in de Straat Korea

Zuid-Koreaans Hoogte-extremen:
laagste punt:Zeeniveau 0 m
hoogste punt:Hallasan 1.950 m

Topografie en afwatering

Eerdere Europese bezoekers aan Korea merkten op dat het land leek op “een zee in een zware storm” vanwege het grote aantal opeenvolgende bergketens die het schiereiland doorkruisen. Noord-Korea heeft over het algemeen de hoogste bergen, hoewel de hoogste berg, Hallasan (1.950 meter), de kegel is van een vulkanische formatie die het Zuid-Koreaanse Jeju-eiland vormt. Het Taebaekgebergte, het Sobaekgebergte en het Jiri-massief vormen de drie belangrijkste bergketens in Zuid-Korea.

In tegenstelling tot Japan of de noordelijke provincies van China is het Koreaanse schiereiland geologisch stabiel zonder actieve vulkanen of grote breuklijnen. Er is melding gemaakt van vulkanische activiteit op de berg Halla tijdens de Goryeo-dynastie (918-1392 v. Chr.).

In de loop der eeuwen hebben de Koreaanse bewoners de meeste oude Koreaanse bossen gekapt, met uitzondering van enkele afgelegen, bergachtige gebieden. Het verdwijnen van de bossen is een belangrijke oorzaak geweest van bodemerosie en overstromingen. Samen met het dalend gebruik van brandhout als energiebron sinds de jaren 1960, hebben de succesvolle herbebossingsprogramma’s van de regering in de jaren 1980 het bladerdak op de Zuid-Koreaanse heuvels hersteld. Zuid-Korea heeft geen uitgestrekte vlakten; het laagland is ontstaan door erosie van de bergen. Ongeveer 30 procent van het oppervlak van Zuid-Korea bestaat uit laagland, de rest uit hoogland en bergen. Het overgrote deel van het laagland ligt langs de kusten, met name de westkust, en langs de grote rivieren.

De vlakte van de Han-rivier rond Seoel, de Byeongtaek-kustvlakte ten zuidwesten van Seoel, het stroomgebied van de Geum-rivier, het stroomgebied van de Nakdong-rivier, en de Yeongsan- en de Honam-vlakte in het zuidwesten vormen de belangrijkste laagvlakten. Een smalle kustvlakte strekt zich uit langs de oostkust.

Zuid-Korea’s langste rivier, de Nakdong, strekt zich uit (521 kilometer). De Han rivier, die door Seoul stroomt, is 514 kilometer lang, terwijl de Geum rivier een lengte heeft van 401 kilometer. Andere grote rivieren zijn de Imjin, die zowel door Noord- als Zuid-Korea stroomt en een estuarium vormt met de Han rivier; de Bukhan, een zijrivier van de Han die ook uit Noord-Korea stroomt; en de Somjin. De grote rivieren stromen van noord naar zuid of van oost naar west en monden uit in de Gele Zee of de Straat van Korea. Ze zijn meestal breed en ondiep en vertonen grote seizoensgebonden variaties in het waterdebiet.

Het nieuws dat Noord-Korea de grond had geboord voor een enorme multifunctionele dam aan de voet van de Geumgangsan (Diamantberg) (1.638 meter) ten noorden van de DMZ veroorzaakte in het midden van de jaren tachtig grote consternatie in Zuid-Korea. De Zuid-Koreaanse autoriteiten vreesden dat, wanneer de dam eenmaal voltooid zou zijn, een plotselinge lozing van het water van de dam in de Pukhan-rivier tijdens vijandelijkheden tussen Noord en Zuid, Seoel onder water zou kunnen zetten en de hoofdstedelijke regio zou kunnen verlammen. In 1987 werd de Geumgangsan-dam een belangrijke kwestie die Seoel aan de orde wilde stellen in de besprekingen met Pyongyang. Hoewel Seoel vóór de Olympische Spelen van 1988 een “Vredesdam” in de Pukhan-rivier voltooide om de potentiële dreiging van Pyongyangs damproject tegen te gaan, werkte Noord-Korea in 1990 nog steeds aan de eerste fasen van de bouw van de Geumgangsan-dam.

Geografische invloeden op de cultuur

Het Koreaanse schiereiland, dat geen geduchte land- of zeebarrières langs zijn grenzen heeft en een centrale positie inneemt onder de Oostaziatische naties, heeft gediend als een culturele brug tussen China en de Japanse archipel. Korea heeft in hoge mate bijgedragen tot de ontwikkeling van Japan door zowel de Chinese confucianistische als de boeddhistische cultuur, kunst en religie over te dragen.

Tegelijkertijd heeft de geografische ligging van Korea op een schiereiland dat dient als een route in beide richtingen tussen Japan en China het Koreaanse volk leed berokkend. Chinese en Mongoolse legers hebben Japan aangevallen via Korea en omgekeerd hebben Japanse legers China aangevallen via Korea. Als gevolg daarvan heeft Korea regelmatig te lijden gehad onder de verwoestingen van de oorlog. Dit werd aan het eind van de negentiende eeuw opgemerkt door de Britse staatsman Lord George Curzon, die Korea beschreef als een “soort politiek Tom Tiddler-terrein tussen China, Rusland en Japan”. Hij beschreef een situatie die al verschillende millennia had geheerst en die tot in de twintigste eeuw voortduurde.

Met bergen die overal in het land voorkomen en landbouwgrond die minder dan 30 procent van het totale landoppervlak beslaat, heeft de Koreaanse geografie de Koreaanse boer ertoe aangezet te experimenteren met intensieve landbouw, waarbij gebruik wordt gemaakt van getrapte landbouw op hellingen en creatieve irrigatie. Dezelfde geografie heeft de boeren ook gestimuleerd om dicht bij elkaar in dorpen te wonen, als uitgebreide families die traditioneel in dezelfde boerderij woonden. Die gewoonte is sinds 1945 afgenomen, omdat de modernisering van Korea fabrieks- en beroepsbanen heeft geschapen, waardoor de kinderen voor hun werk naar de grote steden, vooral Seoel, moesten verhuizen.

De visserij heeft een belangrijke rol gespeeld in de economie van Korea en in het Koreaanse dieet. Bijna elke maaltijd bevat porties zeevruchten. Tot voor kort werden rund- en varkensvlees slechts mondjesmaat gegeten en vormden zeevruchten het grootste deel van het Koreaanse dieet. Nu rund- en varkensvlees beter verkrijgbaar zijn, is de gemiddelde Koreaan groter en zwaarder geworden. Vis vormt nog steeds een hoog percentage van de eiwitbron in het Koreaanse dieet. De gezondheidsvoordelen van zeevruchten hebben de Koreanen geholpen om een goede gezondheid te behouden. Vreemd genoeg zijn de Koreanen, hoewel een aan zee grenzend schiereiland, van oudsher geen zeevarend volk.

Klimaat

Zuid-Korea maakt deel uit van de Oost-Aziatische moessonregio en heeft een gematigd klimaat met vier verschillende seizoenen. De beweging van luchtmassa’s vanaf het Aziatische continent heeft een grotere invloed op het weer in Zuid-Korea dan de luchtbeweging vanaf de Stille Oceaan. De winters zijn gewoonlijk lang, koud en droog, terwijl de zomers kort, heet en vochtig zijn. De lente en de herfst zijn aangenaam maar van korte duur. De gemiddelde temperatuur in Seoul in januari is -5° C tot -2,5° C; in juli is de gemiddelde temperatuur ongeveer 22,5° C tot 25° C. Door de zuidelijke ligging en de ligging aan zee heeft het eiland Jeju warmer en milder weer dan andere delen van Zuid-Korea. De gemiddelde temperatuur op Jeju varieert van 2,5° C in januari tot 25° C in juli.

Het land heeft over het algemeen voldoende neerslag om de landbouw in stand te houden. Zelden valt er minder dan 75 centimeter regen in een bepaald jaar; voor het grootste deel van de regenval is meer dan 100 centimeter. De hoeveelheid neerslag kan echter van jaar tot jaar verschillen. Ernstige droogte komt ongeveer eens in de acht jaar voor, vooral in het rijstproducerende zuidwestelijke deel van het land. Ongeveer tweederde van de jaarlijkse neerslag valt tussen juni en september.

Zuid-Korea is minder kwetsbaar voor tyfoons dan Japan, Taiwan, de oostkust van China, of de Filippijnen. Per jaar kunnen één tot drie tyfonen worden verwacht. Tyfonen passeren Zuid-Korea meestal in de nazomer, vooral in augustus, en brengen stortregens met zich mee. Overstromingen veroorzaken af en toe aanzienlijke schade. In september 1984 veroorzaakten recordoverstromingen de dood van 190 mensen en maakten 200.000 mensen dakloos. Deze ramp was voor de Noord-Koreaanse regering aanleiding om een ongekend aanbod te doen voor humanitaire hulp in de vorm van rijst, medicijnen, kleding en bouwmaterialen. Zuid-Korea accepteerde deze hulp en deelde deze uit aan de slachtoffers van de overstroming.

Resources and land use

Natural resources:South Korea produces coal, tungsten, graphite, molybdenum, lead, and has potential for hydropower.

Landgebruik:
akkerland:19 procent
permanente gewassen:2 procent
permanente weilanden:1 procent
bossen en wouden:65 procent
overig:13 procent
rivieren en meren:10 procent (schatting 2003).)

Geïrrigeerd land:13.350 km² (schatting 1993)

Milieuproblemen

Natuurlijke risico’s: Tyfonen zorgen af en toe voor harde wind en overstromingen. In het zuidwesten is vaak sprake van geringe seismische activiteit.

Milieu – actuele problemen:

Grote steden hebben te kampen met luchtverontreiniging en waterverontreiniging door de lozing van rioolwater en industrieel afvalwater. Drijfnetvisserij verwoest de vispopulatie.

Milieu – internationale overeenkomsten:
Republiek Zuid-Korea is partij bij:Antarctica-milieuprotocol, Antarcticaverdrag, Biodiversiteit, Klimaatverandering, Woestijnvorming, Bedreigde diersoorten, Milieumodificatie, Gevaarlijk afval, Zeerecht, Storten van zeewater, Kernstop, Bescherming van de ozonlaag, Scheepsvervuiling (MARPOL 73/78), Tropisch hout 83, Tropisch hout 94, Wetlands, Walvisvangst
ondertekend, maar niet geratificeerd:Klimaatverandering Protocol van Kyoto

Noten

• Chʻoe, Yŏng-jun. Land en leven: een historisch geografische verkenning van Korea. Fremont, CA: Jain Pub. Co., 2005. ISBN 978-0895818355
• Curzon, George Nathaniel. Problemen van het Verre Oosten; Japan, Korea, China. Palala Press, 2015. ISBN 978-1340992262
• McCune, Shannon Boyd-Bailey. Visies op de geografie van Korea, 1935-1960. Seoel, Korea: Koreaans Onderzoekscentrum, 1980. OCLC 6720715
• Organisation for Economic Co-operation and Development. OECD territorial reviews. Seoel, Korea. Parijs: Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling, 2005. ISBN 978-9264013001
• Tangherlini, Timothy R., and Sallie Yea. Situaties: kritische benaderingen van Koreaanse geografie. Honolulu: University of Hawaii Press, 2006. ISBN 978-0824831387
• Yu, Woo-ik, and Ill Son. Koreaanse geografie en geografen. Seoul: Hanul Academy, 2000. ISBN 978-8946027794

• Dit artikel bevat materiaal uit de Country Studies van de Library of Congress, die als overheidspublicaties van de Verenigde Staten tot het publieke domein behoren.

• Dit artikel bevat materiaal uit het World Factbook van de CIA, dat als een publicatie van de Amerikaanse overheid tot het publieke domein behoort.

• Dit artikel bevat materiaal uit het World Factbook van de CIA, dat als een publicatie van de Amerikaanse overheid tot het publieke domein behoort.S. Government Publication, is in het publieke domein.

Alle links opgehaald 15 januari 2021.

• Korea’s Geography Asian Info
• South Korea Map Maps of the World
• Korea Maps University of Texas at Austin
• South Korea: Geografie Bibliotheek van het Congres Landenstudies
• Zuid-Korea: Geography CIA World Factbook