Het is zondag. Je hebt de avond ervoor een paar biertjes te veel gedronken. Je wordt om 14.00 uur wakker en hebt dringend behoefte aan een sappige pizza. Je opent je telefoon, plaatst een bestelling op een van je gazillion apps. 20 minuten later gaat je deur open en een man met een veel te grote bedrijfsjas en pet overhandigt je je eten. We hebben het allemaal meegemaakt.
Food delivery is een integraal onderdeel van ons leven geworden. Een derde van alle Amerikanen zegt dat ze ten minste twee keer per week online eten bestellen. Tegen 2023 zal de wereldwijde markt voor online voedselbezorging naar verwachting $ 137 miljard bereiken.
In dit artikel zullen we de ins en outs van voedselbezorging als een bedrijfsmodel nauwkeurig onderzoeken. Hoe is het ontstaan? Wat zijn de voor- en nadelen? Hoe meet je succes in zo’n concurrerende markt? Dit zijn enkele van de vele vragen die we zullen proberen te beantwoorden.
Inhoudsopgave
- Definitie
- Food Delivery Business Model Examples
- Platform To Consumer Model
- Delivery Service Aggregators
- Full-Stack Model
- Restaurant To Consumer Model
- Food Delivery Business Model – Voors en tegens
- Food Delivery Business Model – Voordelen
- Food Delivery Business Model – Nadelen
- Essential Metrics & KPI’s
- Platform KPI’s
- Totale hoeveelheid bestellingen
- Gemiddeld aantal leveringen / bestellingen per uur
- Gemiddelde winst per levering
- Chauffeur & Restaurant KPI’s
- Gemiddelde bestellingsduur
- Percentage van de bestuurder is op bestelling / Idle
- Aantal Support Tickets
- Customer KPI’s
- Churn Rate
- Customer Lifetime Value (CLV)
- Net Promotor Score (NPS)
Definitie
Voedselbezorging is een koeriersdienst waarbij winkels, restaurants of toepassingen van derden op verzoek voedsel leveren aan consumenten. Tegenwoordig worden bestellingen uitgevoerd via mobiele apps, websites of via de telefoon.
Bezorgingen omvatten zowel gekookte gerechten als boodschappen uit supermarkten. Andere methoden van voedsellevering zijn catering of groothandel.
Het eerste geregistreerde geval van een maaltijdlevering komt uit Italië in 1889. Koning Umberto en zijn koningin Margherita belden Raffaele Esposito, de maker van de Pizza Margherita, om een pizza te bezorgen bij hun paleis in Napels.
De opkomst van het moderne systeem van voedselbezorging werd veroorzaakt door economische noodzaak. In de jaren vijftig zat de groeiende Amerikaanse middenklasse de hele dag aan huis gekluisterd om tv te kijken. Dit veroorzaakte bijna een ineenstorting in de Amerikaanse restaurantindustrie en als gevolg daarvan moesten zij zich aanpassen door het creëren van de moderne bezorgdiensten die we allemaal kennen. Rapporten uit die tijd geven aan dat deze aanpassing de omzet van restaurants in korte tijd met meer dan 50 procent deed stijgen.
Tegenwoordig wordt de markt voor voedselbezorging geschat op 122 miljard dollar. Dit is gelijk aan 1 procent van de wereldwijde voedselmarkt of 4 procent van het voedsel dat via restaurants wordt verkocht. Hoewel veel markten al volwassen zijn geworden en er bedrijven zijn geïdentificeerd die het marktleiderschap op zich zullen nemen, neemt de totale vraag naar voedselbezorging nog steeds toe met een jaarlijks percentage van 3,5 procent.
Food Delivery Business Model Examples
Voedselbezorgingsbedrijven zijn er in vele soorten en maten. Ze variëren van platforms die samenwerken met restaurants en chauffeurs tot een volledig geïntegreerd model waarbij alles in eigen beheer wordt gehouden.
Platform To Consumer Model
In het Platform To Consumer Model bieden apps van derden een lijst met beschikbare restaurants in de buurt van de klant, normaal gesproken via een website of een mobiele app.
De consument kan vervolgens bij deze partnerrestaurants bestellen en het eten laten bezorgen door het restaurant of door een chauffeur van het platform. Bekende voorbeelden zijn DoorDash, UberEats of Deliveroo.
Normaal gesproken neemt het platform 20 tot 30 procent van de waarde van de bestelling voor zijn rekening, bovenop de potentiële bezorgkosten die kunnen ontstaan.
Het Platform To Consumer-model vertegenwoordigt momenteel de dominante wijze van voedselbezorging. Het is goed voor 63 van de 122 miljard dollar die jaarlijks aan omzet wordt gegenereerd.
Delivery Service Aggregators
Hoewel ze technisch gezien onder de Platform to Consumer paraplu vallen, is het de moeite waard om ze apart te vermelden. In het aggregator-model fungeert het platform als tussenpersoon tussen een klant en talrijke lokale restaurants.
Daarnaast bieden zij klantenondersteuning namens deze restaurants voor het geval er problemen zijn met leveringen of de bestelling zelf.
Ook hier wordt een vaste of variabele vergoeding in rekening gebracht voor elke succesvolle transactie die via het platform wordt gefaciliteerd. Voorbeelden hiervan zijn JustEat, Delivery Hero of GrubHub.
Sommige hebben onlangs geëxperimenteerd met verschillende abonnementsmodellen waarbij klanten een maandelijkse vergoeding betalen in ruil voor gratis bezorging en andere kortingen.
Full-Stack Model
In het Full-Stack Model doet het voedselbezorgingsbedrijf alles in eigen beheer. Dit omvat niet alleen het bouwen van de app of het inhuren van chauffeurs, maar ook het koken van het voedsel.
Vaak wordt het voedsel bereid in zogenaamde spook- of cloudkeukens. Mensen kunnen niet dineren in deze faciliteiten, omdat het primaire doel is om voedsel te bereiden dat wordt geleverd. Deze cloudkeukens maken het vaak mogelijk om de bereiding van voedsel in goedkopere gebieden toe te wijzen, terwijl alleen ruimte voor de keuken wordt verhuurd.
Een van de grootste nadelen van dit model is het feit dat er aanzienlijke investeringen nodig zijn om het platform te lanceren. Daar staat tegenover dat platforms voor de levering van volledig voedsel meer verdienen als ze eenmaal voldoende schaalgrootte hebben bereikt, omdat ze de hele waardeketen beheersen. Bovendien kunnen ze de kwaliteit van hun voedsel beter controleren omdat alles intern wordt gekookt.
Restaurant To Consumer Model
In het Restaurant To Consumer Model, begon het restaurant met het serveren van voedsel via zijn eigen locaties. De meest bekende voorbeelden zijn McDonalds, Burger King of Domino’s.
Om te moderniseren, zijn deze bedrijven overgegaan tot het aanbieden van voedsel leveringen via hun websites, app of lid worden van een levering platform. McDonalds exploiteert bijvoorbeeld zijn eigen bezorgnetwerk in geselecteerde landen via zijn eigen app. Bovendien werkt het samen met DoorDash om voedsel te leveren aan regio’s die ze zelf niet bedienen.
Domino’s werd een posterkind in het leiden van de voedselleveringsbeweging. Sommige van de innovaties van het bedrijf in de ruimte omvatten:
- Een spraakherkenningssysteem (genaamd Dom) om bestellingen te plaatsen
- Een app om levering op route te volgen
- Experimenteren met drones voor geautomatiseerde levering
… en nog veel meer. Deze initiatieven hebben zeker goed uitgepakt voor de pizzafranchise. In 2017 haalde Domino’s Pizza Hut in als ’s werelds meest waardevolle pizzaketen. Bovendien sprong de aandelenkoers van het bedrijf van $ 11 in 2010 naar meer dan $ 351 in 2020.
Food Delivery Business Model – Voors en tegens
Hoewel voedselbezorgtoepassingen moeilijk te bouwen en nog moeilijker uit te voeren zijn, bezitten ze een enorm potentieel.
Volgens Crunchbase hebben startups voor voedselbezorging een gecombineerd totaal van $ 15 miljard opgehaald in meer dan 800 rondes van durfkapitaalfinanciering. Velen werden een integraal onderdeel van onze dagelijkse routines.
Met dat in gedachten, laten we eens kijken naar enkele van de voors en tegens van het runnen van een food delivery business.
Food Delivery Business Model – Voordelen
Product stickiness. Zodra klanten vertrouwd raken met een platform, stappen ze zelden over op een nieuwe app. Uit onderzoek van McKinsey blijkt dat 77 procent van de klanten zelden van platform verandert. Maar: hoe groter de concurrentie in een land, hoe vaker klanten geneigd zijn met nieuwe diensten te experimenteren.
Netwerkeffecten. Aangezien platforms voor de levering van producten in ruimere zin marktplaatsen zijn die kopers met leveranciers verbinden, profiteren zij uiteindelijk van netwerkeffecten zodra voldoende schaal wordt bereikt. Netwerken zijn moeilijk op te bouwen, maar ze zijn nog moeilijker te repliceren. Dit levert aanzienlijke voordelen op voor degenen die in staat zijn om een bedrijf op te bouwen dat groot genoeg is.
Prioritering van leveringen. Als een voedselmarktplaats, kan uw bedrijf beslissen welke restaurants en leveranciers het zou willen promoten. Dit stelt u in staat om producten met hogere marges en goede klantenbeoordelingen te pushen.
Prijsmonopolie. Naast het prioriteren van het aanbod, kunnen food delivery bedrijven ook prijzen en commissies naar believen vaststellen zodra ze voldoende schaal hebben bereikt. Er zijn genoeg voorbeelden van quasi-monopolies die hun prijzen verhoogden direct na de overname van hun laatste concurrenten. Aangezien restaurants afhankelijk zijn van deze apps voor het ontvangen van bestellingen, hebben ze geen andere keuze dan te voldoen aan elke verandering.
Geen wettelijke verplichtingen aan chauffeurs. Hoewel ethisch twijfelachtig, zijn chauffeurs over het algemeen niet in dienst van voedselbezorgingsbedrijven, maar werken ze op contractbasis. Dit minimaliseert de operationele kosten, omdat ze alleen worden betaald wanneer ze opdrachten uitvoeren. Bovendien is er geen verplichting om medische verzekering te betalen of betaalde vakantie toe te staan.
Food Delivery Business Model – Nadelen
Hoge operationele kosten. DoorDash verloor naar verluidt 400 miljoen dollar in 2019, terwijl Postmates tientallen werknemers moest ontslaan en enkele kantoren moest sluiten. Dat zijn slechts twee voorbeelden van voedselbezorgingsbedrijven die de prijs moesten betalen voor hun enorme bedrijfskosten en dunne marges. Bedrijven die werken volgens het full-stack model hebben hier vooral last van omdat alles in eigen beheer wordt gehouden.
Operationele complexiteit. Het ontwikkelen van de app, het vinden van geschikte restaurants en chauffeurs, het uitrusten van hen met de nodige apparatuur, of het optimaliseren van bezorgroutes zijn slechts enkele van de vele problemen waarin voedselbezorgingsbedrijven moeten investeren. Het perfect runnen van een dergelijk bedrijf is niet alleen extreem kostbaar, maar ook een zeer complexe taak waarbij veel onderdelen betrokken zijn om perfect te kunnen draaien.
Heftige concurrentie. Er zijn in totaal 572 voedselleveranciers, alleen al in de VS. Met durfkapitaalfinanciering op een recordhoogte, is het nog nooit zo makkelijk geweest om te beginnen. Bovendien concurreren ze met andere restaurants en de bereidheid van de klant om thuis te koken.
Essential Metrics & KPI’s
Voedselbezorging is een gelaagd proces waarbij meerdere partijen betrokken zijn. Daarom is het raadzaam om de prestaties van elk van de betrokken partijen bij te houden.
Dit zijn onder andere de exploitant van het platform, restaurants, chauffeurs en klanten. Laten we ze eens in meer detail bekijken.
Platform KPI’s
Om te beoordelen hoe volwassen het bedrijf als geheel is geworden en om positieve ontwikkelingen aan investeerders en belangrijke belanghebbenden te laten zien, is het belangrijk om bedrijfsbrede platform KPI’s bij te houden. Deze hebben betrekking op meerdere belanghebbenden en geven het algehele succes van het bedrijf aan.
Totale hoeveelheid bestellingen
Naast het geld dat je genereert, is weten hoeveel bestellingen je ontvangt de belangrijkste metriek bij het beoordelen van hoe een voedselbezorgingsbedrijf groeit.
In de durfkapitaalwereld streven investeerders vaak naar groei en de hoeveelheid bestellingen is een van de metrieken om dat te laten zien. Over het algemeen wordt van zeer vroege voedselbezorgingsbedrijven verwacht dat ze het aantal bestellingen dat ze elke maand vervullen, verdubbelen.
Volwassen bedrijven zoals GrubHub groeien veel conservatiever, met een snelheid van ongeveer 20 tot 30 procent per kwartaal.
Gemiddeld aantal leveringen / bestellingen per uur
Het gemiddeld aantal leveringen / bestellingen per uur toont aan of een bedrijf voldoende dichtheid heeft bereikt om duurzame eenheidseconomie (d.w.z. positieve contributiemarges) te realiseren.
Dientengevolge, hoe hoger het aantal leveringen en bestellingen per uur wordt, hoe indicatiever het wordt hoeveel schaal een platform heeft bereikt.
Om dit te berekenen, volstaat het om het totale aantal orders en/of leveringen per uur over een bepaald tijdsbestek (bijvoorbeeld week, maand of kwartaal) te berekenen en te delen door het aantal gekozen uren.
Laten we aannemen dat we het gemiddelde aantal leveringen voor één dag willen berekenen. In ons voorbeeld hebben we die dag 2000 orders uitgevoerd, waarbij een dag 24 uur is. Dat zou een gemiddelde opleveren van 2000 ÷ 24 = 83,3 leveringen per uur.
De berekening kan ook worden uitgesplitst over een grotere tijdspanne. We kunnen bijvoorbeeld het totale aantal orders van een week voor 13.00 tot 14.00 uur krijgen en dat delen door het aantal dagen (= 7) om het gemiddelde aantal orders te krijgen dat we tussen 13.00 tot 14.00 uur krijgen.
Gemiddelde winst per levering
Elk bedrijf moet uiteindelijk winst maken en ondanks hun gigantische financieringsrondes, zijn voedselbezorgingsbedrijven geen uitzondering op deze norm.
Als zodanig, weten hoeveel winst je maakt op elke levering is van cruciaal belang en helpt bij het onkruid uit de winstgevende restaurants en bezorgroutes van de slecht presterende.
Afhankelijk van hoe het bedrijf is gestructureerd, moeten uitgaven zoals marketing, loonkosten of operationele kosten ook worden verantwoord.
Chauffeur & Restaurant KPI’s
Chauffeurs en restaurants zijn de onderdelen van uw bedrijf die het voedsel maken en de bestelling uitvoeren, vandaar dat hun belang niet kan worden overschat.
Perfectionering van de hele leveringsketen is een zeer complex operationeel probleem en vereist optimalisatie op vele fronten. De volgende metrieken stellen ons in staat om precies dat te doen.
Gemiddelde bestellingsduur
De gemiddelde bestellingsduur dient als een indicator voor hoe snel uw bedrijf de bestelling van een klant kan vervullen. Een bestelling vindt plaats vanaf het moment dat een klant een maaltijd op de app koopt tot het moment dat hij de bevestiging stuurt dat hij het heeft ontvangen.
Om uw Gemiddelde Bestelduur te berekenen, telt u de tijd op die het kost om bestellingen in een bepaald tijdsbestek af te leveren en deelt u deze door het aantal uitgevoerde bestellingen.
Gemiddelde orderduur = som van leveringstijd ÷ totaal aantal orders
Als het uw bedrijf in totaal 2000 minuten kostte om 100 orders te leveren, dan is uw gemiddelde orderduur 20 minuten per order. Het doel is dus om de besteltijd te minimaliseren.
De besteltijd kan verder worden uitgesplitst in de tijd die zowel het restaurant als de chauffeur nodig hebben om een bestelling af te leveren. Die metriek kan vervolgens worden vergeleken met andere restaurants / chauffeurs om onkruid uit de trage performers.
Weten, bijvoorbeeld, hoeveel het duurt een gemiddelde pizza winkel om een bestelling te koken kan u helpen in het beoordelingsproces bij het onboarden van nieuwe restaurants.
Percentage van de bestuurder is op bestelling / Idle
Het meten van het percentage van de chauffeurs die momenteel ofwel bezig zijn met een levering of wachten op een andere kan een voedsel levering app om te beoordelen hoe efficiënt hun driver netwerk werkt.
Hierbij kan het bedrijf beoordelen op welk moment van de dag de vraag het grootst is en als zodanig bepalen hoeveel chauffeurs gedurende elke periode van de dag actief moeten zijn.
Het percentage chauffeurs dat op bestelling is versus inactief kan worden berekend door het totale aantal momenteel actieve chauffeurs te nemen en dit te delen door het aantal chauffeurs dat een bestelling uitvoert of wacht op een bestelling.
Percentage Driver On Order = (Driver On Order ÷ Total Active Drivers) x 100
Percentage Driver On Idle = (Driver On Idle ÷ Total Active Drivers) x 100
Het doel is om het aantal chauffeurs op bestelling te maximaliseren en het aantal chauffeurs dat wacht op een te minimaliseren.
De berekening is vooral belangrijk voor leveringsbedrijven die het full-stack model volgen, omdat chauffeurs vaak in dienst zijn van het bedrijf (en niet op contractbasis werken).
Aantal Support Tickets
Support tickets zijn incidenten die de hulp van het platform nodig hebben om uitstaande problemen op te lossen. Voorbeelden hiervan zijn geschillen zoals onjuiste of beschadigde leveringen, verkeerde ingrediënten, of ontbrekende items.
In de eerste plaats kunnen we het aantal openstaande en gesloten support tickets bijhouden. Bovendien kunnen we analyseren hoe snel we in staat zijn om deze problemen op te lossen.
Dit kan worden gedaan over het hele bedrijf, alsmede op het niveau van het restaurant. Als zodanig kunnen we identificeren restaurants die de neiging om onaanvaardbare hoeveelheden support tickets veroorzaken. Deze informatie kan worden gebruikt om ze ofwel te downgraden op het platform of de relatie helemaal te beëindigen.
Customer KPI’s
Last but not least, is het van cruciaal belang om te weten hoeveel we verdienen aan onze klanten, hoeveel we kunnen uitgeven om ze te werven, evenals hoe tevreden ze zijn met de service. Daarom zijn de volgende metrics van cruciaal belang om in de gaten te houden.
Churn Rate
Churn Rate (ook wel Customer Churn genoemd) verwijst naar de snelheid waarmee u klanten verliest voor een bepaald tijdsbestek (d.w.z. maandelijks, driemaandelijks, of jaarlijks).
De Churn Rate wordt als volgt berekend:
Churn Rate = (Gebruikers aan het begin van de periode – Gebruikers aan het einde van de periode) ÷ Gebruikers aan het begin van de periode
Stel dat uw voedsel levering startup heeft 250.000 gebruikers aan het begin en 230.000 klanten aan het einde van de maand, dan is uw Churn Rate is gelijk aan (250.000 – 230.000) ÷ 250.000 = 8 procent.
Churn Rates hebben de neiging om vrij sterk fluctueren, vooral in de food delivery business. Studies tonen aan dat meer dan 86 procent van de nieuw verworven klanten zal stoppen met het gebruik van een dienst binnen twee weken na de lancering. De hoge churn is een gevolg van de lage toetredingsdrempels bij het maken van een voedselbezorgingsapp, evenals de intense hoeveelheid concurrentie in de ruimte.
Er zijn veel factoren die van invloed zijn op het behoud van klanten, waaronder:
- Naadloosheid van gebruikerservaring
- Niveau van klantenservice
- Vastheid van het product
- Beschikbaar aanbod (d.w.z.e.g. restaurants en chauffeurs) en dientengevolge kwaliteit van voedselaanbod
- Snelheid van levering
Customer Lifetime Value (CLV)
Customer Lifetime Value (CLV) vertelt u hoeveel inkomsten u, gemiddeld, genereert van een gebruiker in de loop van zijn lidmaatschap. Hoe langer een klant de app gebruikt en / of hoe meer ze uitgeven, hoe hoger hun levenslange waarde zal zijn.
Weten hoeveel u verdient aan een klant in de loop van hun gebruik kan u in staat stellen om te beoordelen hoeveel geld u kunt besteden aan het verwerven van hen (meer daarover later).
De formule voor het berekenen van CLV ziet er als volgt uit:
CLV = ARPA ÷ Churn Rate
ARPA vertegenwoordigt uw gemiddelde inkomsten per account voor een bepaalde periode (bijv. maandelijks). Het wordt berekend door de omzet voor de gekozen periode te delen door het aantal klanten in datzelfde tijdsbestek.
Bijv. als de gemiddelde omzet per account/klant elke maand $ 10 is, en het percentage klanten dat niet terugkeert 20% is (= Churn Rate), dan is CLV gelijk aan $ 50.
Naast te weten hoeveel u kunt besteden aan het verwerven van een klant, CLV geeft ook aan wat voor soort producten klanten met de hoogste CLV verlangen, welke producttypes genereren de hoogste omzet, alsmede wie uw meest winstgevende klanten zijn.
Net Promotor Score (NPS)
Net Promotor Score (NPS) is een directe meting van hoeveel waarde uw klanten halen uit het gebruik van uw product.
Het resultaat van de berekening van NPS geeft een proxy over hoe waarschijnlijk uw klanten zijn om uw bedrijf aan iemand anders aan te bevelen. Het wordt gemeten op een schaal van 0 tot 10, waarbij 0 geen aanbeveling is en 10 aangeeft dat ze uw app absoluut zouden aanbevelen.
NPS is onderverdeeld in drie onderscheidende categorieën, waaronder:
- Detractors (klanten die een score van 0 – 6 geven)
- Passives (klanten die een score van 7 of 8 geven)
- Promoters (klanten die een score van 9 of 10 geven)
De score wordt berekend door het percentage detractors af te trekken van het percentage promoters.
NPS = % Promotors – % Detractors
De berekening moet resulteren in een score tussen -100 en +100. Bijvoorbeeld, als uw enquête respectievelijk 60 procent promotors, 20 procent passives en detractors oplevert, dan zou uw NPS gelijk zijn aan 60% – 20% = 40. Het is raadzaam om NPS zo vaak mogelijk te meten. Zo kunt u nagaan hoe de klanttevredenheid zich in de loop van de tijd ontwikkelt, terwijl uw bedrijf proactief kan reageren op eventuele negativ