Laten we eens kijken naar het paringsritueel van kaketoes, zodat we het hele broedproces wat beter begrijpen.
Het paringsritueel van kaketoes verschilt enigszins van dat van grotere papegaaien.
Jonge mannelijke kaketoes beginnen vanaf ongeveer drie maanden oud hun paringsrituele roep te geven.
Het kan klinken als ‘cock-ee, cock-ee’ of ‘way-ee, way-ee’ of ‘joe-ey, joe-ey.’
Bij meer volwassen kaketoes wordt de zang uitgebreid en klinkt als een stel gekwetter en getjilp. Hennen kunnen deze roep niet maken. (Ze praten ook niet).
De mannetjes vliegen meestal op en neer in de volière en maken deze nogal irritante hoge roep met een volharding die nogal opmerkelijk is.
Ze kunnen ook neerstrijken wanneer ze hun roep maken, vooral als ze in een kleinere kooi zitten, en wanneer ze dat doen worden de vleugels van het lichaam weggetrokken, waardoor de vogel een soort vliegerige omtrek krijgt.
Op dat moment is zijn kuif gewoonlijk omlaag en draait zijn kop van links naar rechts, terwijl hij zijn hen aankijkt.
De hen lijkt meestal niet te worden gestoord door zijn capriolen, evenmin als de andere mannetjes in de kooi.
Deze houding kan ook worden aangenomen wanneer kaketoes elkaar om een lokroep vragen.
Om het paringsritueel van de kaketoes voort te zetten, zal het mannetje, zodra de hen op de grond ligt, haar poeslief volgen als een baltsende duif. Zo nu en dan zal hij een sprongetje maken als hij doorgaat met zijn geroep. Hij is heel komisch om naar te kijken.
De hen zal uiteindelijk om de paring vragen door zich op de zitstok of op de grond te laten zakken met haar vleugels iets van haar lichaam af en ze slaat ook haar rug plat. Ze houdt haar kuif omlaag en houdt haar kop naar één kant gedraaid.
Ze doet dit als het mannetje nadert tijdens een van zijn paringsliederen en hij zal vrolijk verder zingen terwijl hij direct op haar rug stapt.
Het eigenlijke paren neemt enige tijd in beslag en terwijl het mannetje blijft zingen terwijl hij opstijgt, wordt hij spoedig stil.
Het vrouwtje neemt het dan over door een voortdurend piepend geluid te maken. (zie de video hieronder)
Als er een nestkastje in de kooi is, dan zult u zien dat de meeste paringen plaatsvinden kort nadat de hen uit het kastje komt en dit zal tijdens het broedseizoen meerdere keren per dag gebeuren.
Nadat de nestkast is opgehangen, begint het mannetje er meestal zeer veel belangstelling voor te krijgen, net als zijn hen, maar in mindere mate.
Hij zal in de buurt ervan rondhangen en in het invlieggat kijken. Het lijkt soms bijna alsof hij de doos het hof maakt, want hij zingt en gniffelt met zijn vleugels plat en zijn kop omlaag.
Als hij genoeg moed heeft verzameld om naar binnen te gaan, gaat hij gewoonlijk door met zingen als hij eenmaal binnen is en kan hij met zijn snavel op de doos tikken. Aan zijn houding te zien, is het duidelijk dat hij de aandacht van zijn hen naar het nestkastje probeert te trekken.
Het vrouwtje zal altijd voorzichtiger naderen, zodat hij het kastje eerst helemaal moet onderzoeken voordat zij naar binnen zal gaan.
Beiden zullen vele dagen doorbrengen met het komen en gaan van het nestkastje. Voordat de hen eieren legt, heeft zij al heel wat tijd in de nestkast doorgebracht, hetzij met het kauwen op de binnenkant van het hout, hetzij met broeden op de uiteindelijke nestplaats. Het mannetje kauwt ondertussen rond het ingangsgat, en vergroot het zo een beetje.
Eén ding dat ik echt vreemd vind, is dat de kaketoes het nestkastje binnengaan door er eerst met de staart in te gaan. En hoe tam ze ook zijn in de buurt van mensen, ze lijken altijd erg op hun hoede om gezien te worden als ze uit de doos komen. Als je ze alarmeert als ze naar buiten komen, zakken ze weer terug in de duisternis van de doos.
Hier is een interessante video van een kaketiels paringsritueel. Geniet ervan!