Free Press

Volg de tips die in het hoofdstuk Parkietenkooien van deze gids staan. Begin met het opzetten van de kooi op een plaats waar de vogels zich op hun gemak voelen en zich snel zullen vestigen. Zorg ervoor dat de kooi dicht bij een muur staat, zodat de vogels zich niet omringd voelen door potentieel gevaar en een veilig hoekje hebben om zich in terug te trekken. Het beste is om de kooi op ooghoogte te plaatsen, zodat er niet steeds armen, koppen, enz. over de bovenkant van de kooi heen en weer kunnen bewegen – parkieten worden gek als er voortdurend iets boven hun hoofd beweegt.

Om te beginnen gaat u zitten of staan met uw hoofd dicht bij de kooi en praat u zachtjes tegen de vogels. Probeer na de eerste paar dagen uw hand zo op te heffen dat hij duidelijk zichtbaar is voor de bewoners van de kooi. Na korte tijd – van twee tot zeven dagen – zal de hand geassocieerd worden met de zachte, veilige stem.

Wanneer u voedsel of water ververst, praat dan altijd tegen de vogels. Als u uw gevederde vriend aan het praten wilt krijgen, verwerk dan uw gekozen woorden of zinnen in dit geklets.

Vingertraining van een parkiet

Om uw vogel te laten geloven dat uw hand de beste zitstok is die er is, kunt u hem omkopen met gierst. Parkieten kunnen dat spul niet weerstaan. Het moet echter alleen worden gebruikt voor traktaties, omdat het nogal vet is, maar in kleine hoeveelheden is het het grasparkietenequivalent van chocolade.

Plaats een takje gierst tussen uw duim en de bse van uw wijsvinger. Plaats uw hand in de kooi, zorg ervoor dat uw vinger dicht bij de plaats is waar de vogel zit, maar zorg er ook voor dat de gierst alleen bereikbaar is vanaf uw vinger. Stiekem knabbelen vanaf de zijkant van de kooi of een zitstok zal het proces vertragen. Wanneer u uw hand voor het eerst in de kooi plaatst, zullen uw parkieten zich waarschijnlijk terugtrekken in de hoek van hun kooi en toekijken. Immers, een grote hand die plotseling in de kooi komt is een grote indringer. Maar met een beetje geduld, kom je er wel.

Houd uw hand telkens vijf minuten in de kooi, met uw vinger op korte afstand van de plaats waar de vogel zit. Probeer dit verschillende keren per dag te herhalen, met minstens een half uur tussen de pogingen. Uiteindelijk zal uw parkiet de lokroep van de gierst niet kunnen weerstaan en dichterbij komen. Zorg ervoor dat ze niet bij het voer kunnen zonder op uw vinger te gaan zitten. Een parkiet met je hand door de kooi jagen in een poging hem op je vinger te krijgen zal alleen maar averechts werken en zal je vogel eerder bang maken voor je hand.

Als uw vogel eenmaal enigszins gewend is geraakt aan uw hand in de kooi, kunt u het hele proces versnellen door zachtjes met uw vinger over de bovenkant van de poot van de vogel te wrijven, hij zal er zonder nadenken op springen. Nadat je dit ongeveer een week hebt gedaan, kun je dezelfde techniek van pootje wrijven proberen, maar dan zonder de gierst. Op een gegeven moment – het varieert van vogel tot vogel – zal hij het niet meer kunnen weerstaan, en op je vinger springen.

Dit is zo’n beetje waar je op hebt gemikt, je parkiet ziet je vinger nu als zijn favoriete zitstok en zal er blij naar terugkeren, zelfs als hij buiten de kooi is.

Een parkiet uitlaten

Na het volgen van alle bovenstaande stappen, en het vormen van een band met uw vogel, zult u in staat zijn om ze regelmatig uit de kooi te halen. Er zijn een paar dingen die u moet doen als u een kamer klaarmaakt voor een vlucht

• Sluit de gordijnen, om te voorkomen dat hij tegen het raam knalt en zich mogelijk verwondt
• Bedek alle vuren en schoorstenen
• Doe alle deuren en ramen dicht
• Breng breekbare ornamenten buiten bereik – deze zullen waarschijnlijk op richels staan: precies het soort plek waar uw vogel graag zal neerstrijken
• Zorg ervoor dat er geen honden, katten of onhandelbare kinderen in de kamer zijn – een vroegtijdig trauma kan uw tammakingsinspanningen dagen terugzetten
• Zorg ervoor dat er enkele onbereikbare plaatsen zijn waar de parkiet kan neerstrijken – bijvoorbeeld de bovenkant van gordijnen en boekenplanken: Uw vogel zal de eerste paar vluchten nerveus zijn en de voorkeur geven aan een hoge en veilige plaats
• Na verloop van tijd zal hij gaan zitten op stoelen, meubels, de vloer en u: Zorg ervoor dat u het goed vindt dat hij vrijwel overal kan landen, Als u met uw armen wappert om hem weg te wuiven, schrikt hij namelijk
• Zet wat speelgoed in de kamer – van een pingpongbal op de vloer tot een klimrek ter grootte van een parkiet op het dressoir
• Verwijder alle kamerplanten waaraan u niet wilt dat ze knabbelen
• Zet alle ventilatoren uit
• Bekleed of verwijder spiegels – het gebeurt niet altijd, maar sommige vogels vliegen er halsoverkop tegenaan

Een parkiet uit de kooi halen

Aventiviteiten buiten de kooi zijn een grote stap voorwaarts in vergelijking met wat uw vogel gewend zal zijn, en bij de eerste paar pogingen zullen ze misschien van je vinger afspringen en teruggaan naar de veiligheid van hun kooi. Als u merkt dat uw vogel tijdens de eerste paar pogingen zenuwachtig lijkt als u uw hand er weer insteekt voor de tweede ronde, laat hem dan met rust. U kunt altijd verder gaan waar u de volgende sessie gebleven was.

Veel parkieten kunnen overweldigd zijn door de verandering van de kooi naar buiten de kooi, en sommige kunnen meteen naar de top van hun kooi gaan waar ze zich veiliger voelen. Als dit gebeurt, laat ze dan zitten en hun omgeving in zich opnemen, en leg er misschien wat lekkers neer om ze een veilig en beloond gevoel te geven. Praat zachtjes tegen ze en geef ze uiteindelijk weer een vinger. Probeer ze uit de kooi te halen en laat ze fladderen waar ze maar willen.

Als uw vogel na zijn eerste avontuur buiten meteen weer terug in zijn kooi vliegt, probeer hem dan weer op uw vinger te krijgen, of sluit het deurtje van de kooi. Het beste is om uw parkiet niet zonder hulp van en naar de kooi te laten gaan, omdat ze uw hand dan als een onnodige indringer gaan zien in plaats van als een manier om van en naar de kooi te gaan.

Een parkiet terug in de kooi krijgen

Eenmaal volledig vingervaardig, zal een parkiet buiten de kooi goed te hanteren zijn. Als het tijd is om terug te gaan, laat je je vinger zien. In het begin kan het nodig zijn om met de pootjes te wrijven, of zelfs om gierst als lokmiddel te gebruiken. Zoals eerder gezegd, is het het beste om ze niet meer in de kooi te laten zonder de hulp van je vinger.

Als je een ongetrainde parkiet hebt die toevallig uit de kooi ontsnapt, kan het een beetje lastiger zijn. Je beste kans is om wat van zijn favoriete voer in de kooi te leggen en het deurtje open te laten, na een tijdje zouden ze moeten terugkeren. Het wordt nog ingewikkelder als je twee of meer vogels in één kooi hebt, want als je het deurtje openlaat, kunnen ook andere parkieten ontsnappen. In dergelijke gevallen kan het nodig zijn de vogel in een net te stoppen.

Het tam maken van een nieuwe parkiet

Een nieuwe parkiet heeft een paar dagen nodig voordat hij gewend is aan zijn omgeving. Probeer gedurende deze tijd de kooistoring tot een minimum te beperken. Sommige vogels passen zich beter aan dan andere, dus u moet zelf bepalen wanneer u met de training kunt beginnen, maar als algemene regel geldt: laat de vogels de eerste week met rust.

De reactie van de vogel op uw aanwezigheid hangt af van waar hij vandaan komt. Een jonge vogel die rechtstreeks bij de kweker is gekocht, heeft waarschijnlijk niet veel menselijk contact gehad, afgezien van het tamelijk oneerbiedig in een kleine doos duwen om hem naar uw huis te vervoeren. Een vogel die een paar weken in een dierenwinkel heeft doorgebracht, is misschien meer gewend aan de algemene drukte van mensen. Hoe dan ook, het is altijd het beste om ervan uit te gaan dat je vanaf nul begint en de eerste week of zo rustig aan te doen.

Het tam maken van een jonge parkiet

Een parkiet kan pas tam gemaakt worden als hij volledig gespeend is, dit is meestal als hij een week of zes oud is. Tot die tijd is de vogel volledig afhankelijk van zijn ouders en is hij helemaal niet onder de indruk van uw inmenging. Als een vogel eenmaal zelf kan eten, kan hij worden afgericht.

Voor al hun aanvankelijke nervositeit zijn jonge parkieten de ideale vogel om tam te maken. Ze zijn nog niet vastgeroest in hun gewoonten en hebben weinig verwachtingen van wat wel en niet normaal is. In tegenstelling tot oudere vogels hebben ze weinig tot geen herinneringen aan de tijd voordat de grote hand voor het eerst in de kooi verscheen.

Het temmen van een oudere parkiet

Het trainen van een oudere vogel kan een grotere uitdaging vormen. Een vogel die zes maanden achter in een kooi van een dierenwinkel heeft doorgebracht, zal een wereldbeeld hebben dat u moeilijker zult kunnen veranderen. Om plotseling uit de kudde te worden gehaald en te worden overgebracht naar een kleinere, stillere kooi met een groot wezen dat erop staat om elke dag van dichtbij te kwetteren, kan nogal traumatisch zijn.

Het trainingsproces kan niet worden gehaast, maar tegelijkertijd is dat ook niet nodig. Goede dingen komen aan zij die wachten. Ga gewoon door met uw zachte woorden en uw onbedreigende hand in de kooi routine, en laat de parkiet u accepteren in hun eigen tempo.

Het temmen van een vrouwelijke parkiet

Vrouwelijke vogels zijn misschien iets moeilijker te trainen dan valkparkieten, maar als u op jonge leeftijd begint zou u er niet meer moeite mee moeten hebben. Het is zeker waar dat oudere parkieten de neiging hebben om vastgeroest te raken in hun gewoonten — maar ook dit geldt voor mannetjesvogels. Hennen bijten vaak ook meer dan hanen, dus dit kan een probleem zijn als je een beetje nerveus bent. Ze bijten ook wat harder dan hun mannelijke tegenhangers, waar een knabbeltje van een haan meestal geen probleem is, kan een beet van een hen iets pijnlijker zijn, maar niets extreems. (Zie parkieten temmen om niet te bijten, hieronder).

Een henparkiet kan tijdens het paringsseizoen moeilijker in de hand te houden zijn, en zelfs de tamste vogels kunnen tijdens deze periode in een schijnbaar ongetemde staat veranderen. Ze kan territoriaal en broeds worden, en je hand, in deze situaties, is niets anders dan een ongewenste indringer. Maak je echter niet te veel zorgen, met de tijd zal deze hormonale toestand overgaan en je vogel zal weer de oude worden. Als uw vogel nogal nerveus of strijdlustig is, kunt u proberen te trainen met een met gierst geladen stokje in plaats van uw hand. Controleer ook haar voeding, te veel proteïne kan de paringsdrang stimuleren.

Reuen kunnen ook hormonale pieken krijgen, maar er zijn minder incidenten van hen die zogenaamd “ongetemd” worden in het proces.

Het temmen van een wilde parkiet

In Australië, het natuurlijke thuisland van de grasparkiet, worden deze vogels soms uit het wild gehaald. Deze zogenaamde “shell parkieten” verschillen genetisch niet van hun tamme soortgenoten, maar ze zullen moeilijker te temmen zijn met behulp van de eerder genoemde processen. Buiten Australië is het zeer onwaarschijnlijk dat u een in het wild levende parkiet tegenkomt.

Een vogel die meer dan zes maanden zonder wezenlijk menselijk contact heeft doorgebracht, zal zich op dezelfde manier gedragen als een wilde vogel. Het vertrouwen van deze vogels winnen zal meer tijd en geduld vergen dan met een jonge vogel, maar als je bereid bent het een paar maanden, of zelfs een jaar te geven, zul je uiteindelijk vrienden maken.

Het temmen van een koppel parkieten

Het temmen van twee vogels tegelijk is, verrassend genoeg, niet moeilijker dan het trainen van slechts één vogel. Sterker nog, de wederzijdse morele steun die ze elkaar geven kan het proces zelfs versnellen. Zodra de dapperste van de twee vogels op je vinger springt, zal de tweede waarschijnlijk volgen. Als je de pech hebt een echt paniekerige vogel in je koppel te hebben, kan de vooruitgang traag zijn. Maar nogmaals, zoals met alles, goede resultaten hebben tijd nodig. Er is geen manier om het proces te versnellen, sop gewoon volhouden, kalm en zacht blijven, en dan kom je er uiteindelijk wel.

Parkieten leren niet te bijten

Een bijtende vogel kan een probleem worden — u zult niet al te graag met ze omgaan, wat uw kansen om hem tam te maken erg klein maakt. Parkieten zijn meestal erg goedaardig, maar af en toe treft u een nogal agressief type aan.

Alles is echter niet verloren. De volgende vragen zullen u over de moeilijke periode heen helpen.

• Is uw parkiet al vingervaardig? Zo niet, dan zal hij nog steeds angstig zijn als uw hand in zijn kooi komt.
• Is uw vogel onlangs verhuisd naar een nieuwe kooi, een nieuwe kamer of misschien zelfs een nieuw huis? Dit kan uw vogel voor een korte periode angstig maken, dus laat hem een paar dagen wennen voordat hij weer normaal handcontact heeft.
• Lijkt uw vogel op bepaalde momenten te bijten? Probeer bij te houden wanneer uw vogel agressiever wordt en zoek naar een patroon. Het kan zijn dat uw vogel ergens bang voor is (een ander huisdier, lawaaierige kinderen, geluiden van buiten, enzovoort); het kan zijn dat hij moe is of honger heeft; of het kan zijn dat u een andere regelmatige trigger opmerkt.
• Maakt u zich druk als hij bijt? Probeer het te negeren – haal de hand weg, of zet ze terug in de kooi. Te veel lawaai en ophef zal ze laten denken dat het bijten gewonnen is en ze aanmoedigen om door te gaan. Schreeuwen kan uw vogel ook stress bezorgen en angstig of zelfs bang maken, waardoor hij uit zelfverdediging weer gaat bijten.
• Heeft men u verteld dat u uw vogel moet straffen voor bijten? Dit is een vreselijk advies en moet zeker niet worden opgevolgd. Het enige wat u hiermee bereikt is dat uw vogel u als een bedreiging gaat zien en dat zal ertoe leiden dat hij weer gaat bijten.

Voor straffen werd vroeger onder andere water spuiten, uw vogel in een isoleercel opsluiten of zelfs met uw vinger op zijn snavel slaan aanbevolen. Doe dat gewoon niet, zo simpel is het.

• Heb je je vogel met lekkernijen afgeleid om te voorkomen dat hij bijt? Deze aanpak zal averechts werken, omdat uw vogel zal denken dat hij wordt beloond voor het bijten en zal doorgaan met dit gedrag.

• Is het dieet van uw vogel gevarieerd en wordt hij regelmatig gevoerd? Een vogel die zich verveelt met zijn dieet kan nogal humeurig worden.
• Krijgt uw vogel een goede nachtrust, zonder middernachtlampjes, blaffende honden of andere verstoringen? Net als elk ander dier zal een parkiet met slaaptekort niet erg goed gehumeurd zijn. Een kooihoes kan hierbij helpen.
• Handelt u ze op de juiste manier? Een parkiet moet er zelf voor kiezen om op je vinger te springen – grijp hem nooit vast en til hem nooit tegen zijn wil op.
• Zorgt u ervoor dat uw vogel genoeg ruimte heeft om rond te vliegen? Een krappe ruimte vol mensen die hun hoofd buigen om een blik in de kooi te werpen, zal altijd erg stressvol zijn voor uw vogel.
• Heeft uw vogel voldoende speelgoed? Parkieten zijn slimme vogeltjes die voortdurend gestimuleerd moeten worden om te voorkomen dat ze zich vervelen.
• Heeft uw vogel een vriendje of krijgt hij alle aandacht die hij nodig heeft? Een verveelde en eenzame parkiet kan gaan bijten om aandacht te krijgen.