Free Press

Zelfs de Lone Ranger had Tonto.

Maar jij? Dit seizoen jaagt u misschien alleen op zwarte beren, zonder bende om de drijfjacht te beginnen, in een staat waar het gebruik van jachthonden of lokaas illegaal is.

Dat is de definitie van solo gaan.

Toch hoeft u niet te wanhopen als u een tag wilt vullen. Er is reden voor hoop.

Ten eerste, beren zijn booming in het hele land. Pennsylvania Game Commission ambtenaren, bijvoorbeeld, schatten dat de Keystone State er 20.000 heeft. Dat zijn er de meeste in minstens een eeuw.

Omringende staten – New York, Maryland, West Virginia, om er een paar te noemen – melden eveneens goede en groeiende berenpopulaties die zich uitbreiden naar plaatsen waar ze lange tijd niet zijn geweest.

En ten tweede plukken jagers de vruchten. In het hele berengebied van Amerika zijn de oogsten steeds beter dan voorheen.

Neem New York. Jagers daar doodden 695 beren in 1993. In 2018 kregen ze er 1.337, het op één na hoogste totaal ooit.

In Virginia kregen jagers vorig seizoen 2.715 beren te pakken. Ook dat was het op een na hoogste totaal ooit en 14 procent hoger dan het vijfjarig gemiddelde.

Pennsylvania, in wat volgens biologen een minder jaar was vanwege het weer, produceerde vorig jaar 3.153 beren.

Al dit najaar echter, dankzij boogschieten en muzzleloader-seizoenen, hebben jagers in de Keystone State 1.540 gemerkt. Dat is een derde van de weg naar het all-time record – 4.350, ingesteld in 2011 – met de statewide vuurwapens seizoen en een aantal late jacht mogelijkheden nog te gaan.

Becoming een van de volgende te verbinden zal niet per se gemakkelijk zijn, vooral als je solo beer jagen. Maar het is mogelijk.

Hier zijn acht trucs om in gedachten te houden.

Doe je onderzoek

In de meeste staten, splitsen wildlife biologen zwarte berenoogsten op per county.

Dat is nuttige informatie, natuurlijk. De cijfers vertellen je niet alleen waar de beren het talrijkst zijn, maar waarschijnlijk ook waar de berenjagers zich bevinden.

In Rockingham County in Virginia bijvoorbeeld werden vorig jaar 177 beren gevangen. Dat was het hoogste in de staat en een van de slechts drie county’s met een driecijferige berenoogst.

Ter vergelijking, Virginia Beach County gaf er een op.

Ook in Tioga County in Pennsylvania doodden jagers vorig jaar 166 beren, maar slechts een in Lawrence County.

Jagen op een county met weinig beren kan werken als je een patroon hebt.

Maar als dat niet het geval is, is jagen op die plaatsen met meer beren en meer berenjagers de betere optie. Het verhoogt de kans om een willekeurige beer tegen het lijf te lopen die door iemand anders is verplaatst.

Vind het voedsel

Als je eenmaal een provincie in gedachten hebt, verken dan, gericht op voedsel.

Zwarte beren zijn geen echte winterslapers, maar ze houden zich wel grotendeels schuil voor de winter.

Voorheen, zoals nu, is hun belangrijkste focus het inpakken van zoveel mogelijk calorieën om hen door die slapende periode heen te helpen. Dus je vindt ze waar je hun voedsel vindt.

Corn velden zijn productief vroeg in de herfst. Later zijn appels en vooral harde mastgewassen zoals eikels, beukennootjes en walnoten het belangrijkst.

Als je uitwerpselen van beren vindt, kijk dan wat erin zit. Dat vertelt je wat de beren eten.

Let ook op andere wilde diersoorten. Velen eten hetzelfde als beren.

“De aanwezigheid van veel eekhoorns, blauwe gaaien, wilde kalkoenen en herten, en gebieden met verstoord bladstrooisel waar veel berenkeutels te vinden zijn, zijn indicatoren van een goede mastproductie,” aldus ambtenaren van het New Yorkse Ministerie van Milieubehoud.

Zoek de dekking

Zwarte beren die veel tijd doorbrengen in de nabijheid van mensen kunnen onverschillig worden voor hun aanwezigheid.

Maar vaker wel dan niet, het zijn schuwe wezens. Alert en op hun hoede, ze worden gewoon niet graag gezien.

Dus als je op ze jaagt, zoek dan naar schuilplaatsen.

“Zoek naar beren in de dikste dekking die je kunt vinden, zoals: moerassen en venen, berglaurier/rhododendron struikgewas, hellingen op het noorden, herstellende houtoogstgebieden, door de wind verwoeste gebieden met veel omgevallen bomen, en afgelegen delen van rivierbeddingen,” stellen biologen van de Pennsylvania Game Commission voor.

“Grotere beren zijn berucht om het vasthouden in dichte dekking, zelfs als jagers in de buurt passeren.”

Een goede berenstandplaats is langs een berenpad – ze kunnen vrij duidelijk zijn, gemarkeerd door krassen op bomen, uitwerpselen en sporen – dat van dat soort dekking naar een voedselbron leidt.

Zet je goed vast

Als je eenmaal een locatie in gedachten hebt, is stand-jagen een goede manier om er je voordeel mee te doen.

Net als bij de jacht op witstaartherten, werkt stand-jagen het beste vroeg en laat op de dag, rond zonsopgang en zonsondergang, wanneer beren het meest actief zijn.

Blijf echter alert. Beren zijn groot en donker. Het lijkt alsof ze gemakkelijk en duidelijk te spotten moeten zijn.

Maar dat is verbazingwekkend genoeg niet altijd het geval.

“Blijf geconcentreerd en neem niets aan,” zeiden biologen van de Game Commission. “Zwarte beren passen goed in het bos bij zonsopgang en als de schemering nadert. Als je te veel tijd besteedt aan één kant opkijken, kun je een beer missen.

“Ook al zijn beren behoorlijk zwaar, ze bewegen zich vaak verrassend stil door het bos. Je kunt een beer zien voordat je hem hoort aankomen. Alert blijven en waakzaam blijven zijn van cruciaal belang.”

Spot and stalk

Zwarte beren zijn zwervers. Volgens de North Carolina Wildlife Resources Commission kan het leefgebied van een beer variëren van 5000 tot 50.000 hectare, afhankelijk van de kwaliteit van de habitat. Dat is tussen de 7,8 en 78 vierkante mijl.

Dus, als je alleen in het bos bent, is stille jacht misschien de manier om te gaan, vooral ’s middags.

In het meer open westen houdt dit meestal in dat je met een verrekijker een gebied afspeurt tot je een beer ziet, en hem dan besluipt.

In het meer beboste oosten gaat het een beetje anders. Beweeg langzaam en stop regelmatig om de omgeving te scannen op tekenen van beren.

“Jagers kunnen het beste op een plek jagen waar ze een groot gebied kunnen observeren, zoals een bergkam met uitzicht op een potentiële voedings- of slaapplaats, zoals een eikenvlakte, een beekafvoer of een rododendronstruweel,” aldus biologen van het Maryland’s Department of Natural Resources.

En als er sneeuw op de grond ligt, volg dan alle relatief verse sporen.

Predator roepen

Zwarte beren zijn omnivoren, bereid om zo ongeveer alles en alles te eten, inclusief prooi.

Dus reageren ze wel op roepen.

Geblaat van een reekalf kan echt een reactie uitlokken – onderzoek in Pennsylvania onthulde dat beren in het voorjaar de nummer 1 predator zijn van reekalfjes – net als gewonde konijnen- en zelfs kalkoenroepen.

Wat voor geluid je ook maakt, maak het vaak.

“Sommige literatuur suggereert dat beren een korte aandachtsspanne hebben en dat aanhoudend roepen het beste werkt,” zeiden Maryland-functionarissen.

Maar één woord van voorzichtigheid.

Beren zijn groot, krachtig en verrassend stiekem als ze zich richten op wat klinkt als avondeten. Dus roepen is vaak het beste uitgevoerd met een partner.

Maar als je solo gaat, overweeg dan het gebruik van een remote caller terwijl u in een boom stand. Dat brengt u in de buurt van het geluid, maar niet er bovenop.

Speel met de wind

Welke techniek u ook kiest – standjagen, stille jacht of roepen – houd rekening met de wind.

Zwarte beren hebben een relatief slecht gezichtsvermogen. Hun gehoor is ook niet bijzonder scherp, vergeleken met dat van een mens.

Maar ze hebben een enorm reukvermogen.

“De snuit van een beer zit vol met neusbijholten die geuren op moleculair niveau kunnen waarnemen. Ze gebruiken hun neus om gevaar op te sporen, voor sociale interactie met andere beren, en om voedsel te vinden,” aldus Maryland biologen.

Ze laten hun neus vaak “de weg wijzen” als ze reizen, zeiden biologen van de Game Commission.

Dus zet je een stand op of jaag je vanuit een benedenwinds richting van waar je verwacht dat een beer zal zijn of vandaan zal komen.

Doe wat je kunt om ook de geur op je kleren te elimineren of te minimaliseren.

Anders kun je verwachten dat je met lege handen naar huis gaat.

“Als een beer een vleugje van je krijgt, ben je betrapt als jager,” zeiden biologen van de commissie.

Maak het schot

Als solo-jager zul je hulp nodig hebben om je beer uit het bos te krijgen.

Maar de taak om hem neer te leggen, heb je helemaal zelf in de hand. Jagers moeten begrijpen dat beren anders gebouwd zijn dan herten en ander groot wild,” aldus biologen van Virginia’s Department of Game and Inland Fisheries. “De borstkas van een beer is samengedrukt in vergelijking met die van een hert als je hem van opzij bekijkt.”

De vitale zone van een beer is een cirkel van 8 inch achter de voorste schouder, zeiden ze.

Mis dat, en er zullen problemen zijn.

“Als je een slecht schot lost, kan een gewonde beer aanzienlijke afstanden afleggen voordat hij sterft. Zware botten, huiden en vetlagen kunnen voorkomen dat snelstollend bloed druppelt en een goed spoor achterlaat, waardoor een gewonde beer moeilijk op te sporen is,” aldus functionarissen uit Virginia.

Het beste schot op een beer, zeiden ze, is op een beer die in de breedte of op een afstand van een kwart staat. Zelfs dan moet worden gewacht tot de beer met zijn voorpoot naar voren stapt, waardoor zijn vitale organen worden blootgelegd.

Het wordt afgeraden om in het schouderbeen en de schedel te schieten.