Free Press

Dolfijnen communiceren op een aantal verschillende manieren met elkaar door het maken van geluiden, het maken van fysiek contact met elkaar en door het gebruik van lichaamstaal.

Vocaal communiceren dolfijnen met behulp van hoge klikgeluiden en fluitjes.

Elke dolfijn communiceert op een lichtjes verschillende vocale toonhoogte die hen toelaat te begrijpen welke dolfijn spreekt.

Dit is vooral belangrijk bij het reizen in groepen die meerdere dolfijnen bevatten waar een moeder haar kind uit het oog kan verliezen of wanneer twee vrienden elkaar niet kunnen vinden.

Zoals eerder gezegd is lichaamstaal ook belangrijk voor dolfijnen en hun overleving.

Lichaamstaal kan worden gebruikt om een aantal dingen aan te geven, zoals een roofdier in de buurt, om aan andere dolfijnen aan te geven dat ze voedsel hebben gevonden, om hun niveau van fitheid aan te tonen en onder andere om een paringspartner te zoeken.

Hoe werkt de echolocatie van een dolfijn?

Echolocatie is een biologische sonar die door dolfijnen en andere zeezoogdieren wordt gebruikt om objecten in hun omgeving te lokaliseren.

Echolocatie werkt door hoge of lage tonen te produceren en de tijd te meten die het geluid nodig heeft om van nabije voorwerpen terug te kaatsen naar de gastheer.

Dolfijnen kunnen met behulp van echolocatie bepalen hoe ver een voorwerp is, in welke richting het zich beweegt, of het zich boven of onder hen bevindt, hoe groot het is en of het een dicht of hol voorwerp is.

Dit is uiterst vitaal en belangrijk voor dolfijnen omdat hun zicht onder water vaak beperkt is en zij in staat moeten zijn om voedsel te vinden en bedreigingen te vermijden terwijl ze in de soms pikzwarte oceaan reizen.

Zonder dit zouden dolfijnen het veel moeilijker hebben om voedsel te vinden en bedreigingen in de oceaan te vermijden.

Hoe dolfijnen lichaamstaal gebruiken om te communiceren

Dolfijnen gebruiken een verscheidenheid van verschillende lichaamstaalsignalen om met elkaar te communiceren en hun omgeving in de gaten te houden.

Enkele van deze signalen of handelingen kunnen zijn: spioneren, met de staart slaan, springen/springen en tegen elkaar aan stoten.

Spy hopping

Spy hopping doet zich voor wanneer een dolfijn gedurende langere tijd gedeeltelijk boven water komt, waarbij hij zijn kop blootlegt en zijn ogen lichtjes boven of onder water houdt, zodat hij zijn omgeving kan observeren.

Spy hopping wordt verondersteld te worden gebruikt om uit te kijken naar roofdieren en om de dolfijn alert te houden voor zijn omgeving.

Slaan met staart en flippers

Slaan met de staart gebeurt wanneer een dolfijn zijn staart of flippers uit het water tilt en er hard mee tegen het water slaat, wat een luid slaand geluid veroorzaakt.

Slaan met staart en flippers kan gebruikt worden om agressie te tonen, dolfijnen in de buurt te waarschuwen voor een potentieel gevaar, en als een teken van speelse communicatie tussen dolfijnen.

De betekenis van het slaan met de staart of de flippers van een dolfijn kan afhankelijk zijn van hoe luid en herhaaldelijk de dolfijn met zijn staart of flippers tegen het water slaat.

Dolfijnen zijn ook door mensen getraind om met hun staart/flippers te slaan als een manier om een specifieke wens of behoefte te communiceren, zoals een wens om te eten of te spelen.

Stoten en lichamelijk contact

Dolfijnen zijn uiterst sociale wezens en een deel van hun communicatie bestaat uit lichamelijk contact met elkaar.

Hard stoten of aanvallen kan een teken van agressie zijn, zoals het afweren van concurrerende dolfijnen tijdens paringsperioden.

Licht stoten of aanraken kan duiden op een vriendelijk liefdevol gebaar of om een specifieke gewenste reactie aan te geven.

Springen en springen

Dolfijnen kunnen vaak worden gezien springen of springen uit de oceaan, vooral wanneer in een groep met andere actieve dolfijnen.

Springen kan zowel worden gebruikt als een speels gebaar wanneer een dolfijn wil pronken met hun jeugdigheid en als een manier om uit te kijken voor potentiële roofdieren in de verte.

Springen kan ook worden gebruikt als een manier om energie te besparen, omdat het minder energie kost om door de oceaan te springen dan om voortdurend door de oceaan te zwemmen.

Hoe door de mens gemaakte geluiden de leefomgeving van dolfijnen kunnen beïnvloeden

Geluid is uiterst belangrijk voor het voortbestaan van de dolfijnsoort.

Dolfijnen hebben een zeer scherp gehoor dat ze gebruiken om met elkaar te communiceren, te luisteren naar roofdieren of bedreigingen in de buurt en voedsel te vinden.

Naast een scherp gehoor gebruiken dolfijnen ook echolocatie om voorwerpen in hun omgeving te lokaliseren en door de oceaan te navigeren.

In de loop der jaren is de door de mens gemaakte technologie gestaag voortgeschreden en met deze vooruitgang in de technologie worden er nieuwe geluiden gecreëerd en in de oceaan uitgezonden die een dolfijnenzintuig voor gehoor en richting kunnen beïnvloeden, schaden en/of verwarren.

Een mogelijk voorbeeld van kunstmatig door de mens gemaakt geluid is het gebruik van sonar dat mensen gebruiken om objecten onder water te lokaliseren en door de oceaan te navigeren.

Hoewel sonar een geweldige uitvinding is die veel mensen heeft geholpen veilig door de oceaan te reizen, hebben studies aangetoond dat de mogelijkheid bestaat dat sonar uiteindelijk dolfijnen en walvissen kan verwarren, waardoor ze hun richtingsgevoel verliezen.

Hoewel verder onderzoek moet worden gedaan om precies uit te vinden welke geluiden invloed hebben op dolfijnen, hebben sommige wetenschappers en mariene biologen al hun bezorgdheid geuit over de effecten van door de mens gemaakte geluiden op het ecosysteem van de oceaan.

Enkele van deze door de mens gemaakte geluiden zijn grote motoren van schepen, sonar, luide vliegtuigen en een verscheidenheid aan mariene instrumenten die het gehoor van dolfijnen en hun vermogen om echolocatie te bepalen, kunnen verstoren.