Letsels of weke delen infecties van de onderste extremiteit zijn veel voorkomende redenen voor patiënten om spoedeisende hulp te zoeken. Echogeleide regionale anesthesie is een belangrijk onderdeel van multimodale en opioïd-sparende pijnbestrijding op de spoedeisende hulp.1 Femorale, fascia iliaca en tibialis posterior blokken zijn blokkades van de onderste extremiteit die routinematig worden uitgevoerd op veel spoedeisende hulpafdelingen.2
Explore This Issue
ACEP Now: Vol 39 – No 08 – August 2020
Figuur 2: Transversaal sonografisch beeld van het adductorkanaal. De musculus sartorius (SM) vormt het “dak”. De Vastus medialis (VM) is mediaal en de adductor magnus (AM) is lateraal. De nervus saphenus (witte omlijning) ligt tussen de arteria femoralis (FA) en de sartorius. FV is de femorale ader.
afbeeldingen: Peter Croft and David Mackenzie
Het blokkeren van de nervus saphenus, vaak een adductorkanaalblok genoemd, is een ander waardevol hulpmiddel voor spoedeisende hulp clinici. Ter hoogte van het adductorkanaal is de nervus saphenus een terminale sensorische tak van de nervus femoralis. Een blokkade zorgt voor verdoving van het mediale aspect van het onderbeen en de enkel, alsook van de huid die een deel van de patella bedekt. Het is doeltreffend voor het herstellen van wonden of het draineren van abcessen in deze zone en kan worden gebruikt voor aanvullende pijnverlichting postoperatief bij knieoperaties.3 Het adductorkanaalblok wordt vaak gebruikt voor analgesie bij patiënten die een gedeeltelijke of volledige knieprothese-operatie ondergaan. In tegenstelling tot een blokkade van de nervus femoralis wordt de kracht in de quadriceps niet aangetast, waardoor vroege mobilisatie of ontslag mogelijk is. Net als bij andere zenuwblokkades kunnen operatoren met ultrasone begeleiding de zenuw visualiseren en de doeltreffendheid en veiligheid van de blokkade vergroten.1,4
Uitrusting
Transducer: Kies een hoogfrequente lineaire transducer (15-6 of 10-5 MHz) met een voorinstelling voor zenuw of weke delen.
Anestheticum: Opties omvatten een kort- of langwerkend verdovingsmiddel. De keuze hangt af van het doel van de zenuwblokkade: pijnbestrijding (bij voorkeur een langer werkend verdovingsmiddel) of procedureel (bij voorkeur een korter werkend verdovingsmiddel).
- Lang werkend:
- Ropivacaïne (max. dosis 3 mg/kg), verwacht 6-10 uur analgesie
- Bupivacaïne (max. dosis 2 mg/kg), verwacht 3 uur analgesie
- Bupivacaïne (max. dosis 2 mg/kg), verwacht 3 uur analgesie
- . dosis 2 mg/kg), verwacht 3-12 uur analgesie
- Kortwerkende:
- Lidocaïne (max. dosis 3 mg/kg), verwacht 1-3 uur analgesie
Onderzoek ondersteunt het gebruik van lage doses perineurale dexamethason om de duur van perifere zenuwblokkades met enkele uren te verlengen.5 Een veilige keuze zou de toevoeging van 2-4 mg dexamethason aan het verdovingsvolume zijn.
Figuur 3: Sonografisch beeld van het adductorkanaal. De nervus saphenus is gemarkeerd.
Figuur 4: Color Doppler-stroom gevisualiseerd in de femorale slagader en ader. De doelzenuw is geel gemarkeerd.
Naald: Kies een 21-gauge of grotere naald om de visualisatie te optimaliseren. Bij patiënten met meer weke delen, kan een spinale naald nodig zijn. Overweeg een huidweefsel van lidocaïne aan te brengen om het binnendringen van de naald minder pijnlijk te maken. Indien beschikbaar verhogen naalden voor zenuwblokkade de echogeniciteit en kunnen zij helpen bij de visualisatie, hoewel zij niet vereist zijn om een adequate blokkade uit te voeren.
Pagina’s: 1 2 3 | Enkele pagina