Massachusetts lanceert een ingrijpend plan om de kosten van de gezondheidszorg te drukken. Een nieuwe wet is deels ontworpen om patiënten te laten helpen de prijzen te drukken door te shoppen voor medische zorg.

Dus toen ik in de zomer een serie migraine had, besloot ik dat dit een kans was om een betrokken, slimme patiënt te zijn.

Eerste beslissing: of ik wel de door de dokter aanbevolen MRI zou laten maken. Het is een erg dure test, en ik dacht dat de hoofdpijn misschien gewoon zou verdwijnen.

Maar ik volgde het advies van mijn arts op, belde het Newton-Wellesley Ziekenhuis en vroeg naar de prijs van de test. Mijn dokter wist het niet, ik werd doorverbonden met radiologie, ik werd doorverbonden met de facturering. De afdeling facturatie zei dat ze me zouden terugbellen. Dat deden ze niet. Ik kon niet eens een schatting krijgen.

Nou, ik heb een verzekering zonder eigen risico, dus waar ik ook heen ging, het kostte me maar 25 dollar. (Excuses aan iedereen met een hoog eigen risico of een gedifferentieerd plan.)

Toen ik Newton-Wellesley niet kon bereiken, probeerde ik Mass General, waarvan we gewoonlijk horen dat het het duurste en beste ziekenhuis in het land is om naartoe te gaan. Ze waren $ 5.315. Dat is voor een onverzekerde patiënt. Voor een MRI.

Maar ze konden me niet vertellen wat mijn tarief zou zijn als verzekerde patiënt. Ze zeiden dat ze die informatie niet hadden. Dus stuitte ik op een andere muur bij een ander ziekenhuis.

Toen probeerde ik een onafhankelijk lab, Shields genaamd. Het is een keten die gespecialiseerd is in MRI’s en andere radiologische onderzoeken. Shields zei dat het tussen de $2.000 en $3.600 voor deze test zou hebben gerekend (de hogere kosten zijn voor een MRI met een injecteerbare kleurstof om contrast aan te tonen). Maar dat is niet wat ze zouden factureren mijn HMO Blue Cross plan voor mijn MRI: 600 dollar voor de MRI zonder het contrast kleurstof, en $ 1.200 voor de MRI met de kleurstof is het tarief onderhandeld met mijn gezondheid plan.

Eindelijk kreeg ik de test in Newton-Wellesley. Ik dacht dat de prijs ergens tussen Mass General en Shields zou liggen, en ik dacht dat het een goed idee was om de aanbeveling van mijn dokter op te volgen. Toen ik de rekening van Newton-Wellesley kreeg, was ik stomverbaasd. Het was een rekening van $7.468. Blijkt dat dit de prijs is die Newton-Wellesley aanrekent aan iemand die niet verzekerd is. Als je de kosten voor het aflezen van de test meerekent, is het totaal bijna 8.000 dollar, nog hoger dan Mass General. Ik dacht dat omdat Newton-Wellsley weet dat ik lid ben van het Blue Cross, zij mij het Blue Cross tarief zouden sturen – wat Blue Cross zou betalen voor de test. Dat deden ze niet.

Newton-Wellesley vertelde me ook niet dat ik twee MRI’s had gehad terwijl ik daar in de grot lag met een koptelefoon op die het gerommel van de aardbeving zou moeten verzachten. Ik ontdekte dit maanden later toen ik de “Verklaring van Uitkeringen” (EOB) van mijn verzekeringsmaatschappij kreeg. Ik weet nog steeds niet waarom het ziekenhuis twee tests heeft gedaan. Mijn dokter zei dat hij er maar één had besteld. Dus de $7,468 klinkt niet zo slecht als het de prijs van twee tests is. Dit is allemaal ongelooflijk verwarrend en ongeveer zo ver van het transparante proces dat wordt verondersteld om ons te helpen “winkelen” voor zorg als je kunt krijgen.

Tips voor prijsbewuste consumenten

Als u wilt proberen om rond te shoppen, zijn hier een paar dingen die je moet weten, als je dat nog niet doet:

1) Verzekeringsmaatschappijen onderhandelen over verschillende tarieven met verschillende ziekenhuizen. Ik had een harde tijd krijgen artsen of ziekenhuizen om me te geven de onderhandelde tarief, maar Blue Cross zal me vertellen, als ik bereid ben om te wachten in de wacht en de exacte code voor de exacte procedure die ik nodig heb. Dat brengt me bij …

2) Zorg voor de code voor de test of procedure die u nodig hebt. In sommige gevallen zullen er verschillende factureringscodes zijn. Mijn MRI-codes waren bijvoorbeeld 70551 zonder de kleurstof en 70552 met de kleurstof. Ik heb die nummers in zoveel verschillende gesprekken gebruikt dat ik ze nooit meer zal vergeten. En uiteindelijk, omdat ik nog een ander onderzoek had waar ik niets van wist, een MRA, gebruikte ik niet alle juiste codes. Dit proces kan je echt gek maken.

3) Soms zal uw verzekeringsmaatschappij u de EOB sturen die de prijs vermeldt die ze daadwerkelijk aan het ziekenhuis betalen, maar veel geluk met het proberen te ontcijferen van al dit papierwerk.

4) De dokterskosten zijn vaak een aparte rekening, of liever twee rekeningen: wat de dokter in rekening brengt en wat de verzekeringsmaatschappij betaalt. Je moet veel vragen stellen

Waarom het enorme verschil tussen wat een ziekenhuis rekent voor een MRI en wat een stand-alone kliniek als Shields rekent? Newton-Wellesley zei dat het veel kost om een ziekenhuis 24 uur per dag open te houden. Ziekenhuizen verliezen veel geld op sommige diensten en maken dat goed op andere diensten. MRI’s of andere tests zijn een plaats waar ze vaak goed te maken geld verloren op diensten, zoals geestelijke gezondheid.

En ziekenhuizen zeggen dat ze geld verliezen op het verzorgen van patiënten met Medicare – dat is meestal voor ouderen – of Medicaid – dat is overheidsverzekering meestal voor de armen. Dus particuliere verzekeraars zoals ik betalen uiteindelijk meer voor deze tests, zodat de ziekenhuizen uiteindelijk alles in evenwicht hebben.

Hoewel Shields lab niet de overhead van een ziekenhuis heeft, zegt Tom Shields, de president van het bedrijf, dat het meer in rekening brengen van een MRI om het verlies van geld op andere diensten goed te maken, gewoon een teken is dat de financiën van de gezondheidszorg echt kapot zijn. “Je vergoedt diagnostische beeldvorming tegen een zeer hoog tarief om de onderbetaling voor andere onderdelen van de gezondheidszorg te rechtvaardigen. Het is net zoiets als het Ace-verband van 500 dollar rechtvaardigen. De logica is er niet.”

Ik heb nooit kunnen achterhalen hoeveel van de vergoeding voor een MRI is gebaseerd op “echte” kosten – zoals de kosten van het apparaat of de salarissen van de technicus of de arts.

Deze werkelijke kosten variëren, maar in veel gevallen, niet veel. We weten dat ziekenhuizen met een sterke merknaam dat merk gebruiken om hun kosten op te drijven. Rick Siegrist, die gezondheidszorgmanagement doceert aan de Harvard School of Public Health, zegt dat ziekenhuizen, net als computergigant Apple, hun kosten naar eigen inzicht kunnen vaststellen: “Vaak denken mensen dat ze gewoon kijken naar wat hun kosten zijn en daar een kleine toeslag op zetten en dat dat dan de prijs zal zijn. Dat is niet de manier waarop het wordt gedaan, net zoals het niet de manier is waarop het wordt gedaan in de particuliere sector.”

We hebben de gezondheidszorgindustrie die ons vertelt om rond te shoppen, om slimme consumenten te zijn, om verstandige keuzes te maken, en toch is het echt moeilijk om dat te doen, omdat we niet begrijpen hoe ziekenhuizen prijzen vaststellen, en het kan uren duren om een prijs te vinden. Het hele prijssysteem lijkt erg willekeurig. En we moeten keuzes maken op basis van onvolledige of verkeerde informatie.

Er is misschien enige hoop, volgens Dr. Gene Lindsey, die Atrius leidt, de grootste artsengroep van de staat. Hij zei dat, hoewel het nog een lange weg is, “Atrius Health zal, op een zeer, zeer gerichte manier, beginnen met het werk dat nodig is om te proberen te leveren wat het wetsvoorstel vraagt in termen van kostentransparantie.”

Atrius en een paar andere artsengroepen zijn begonnen met het plaatsen van enige prijsinformatie in het dossier dat artsen kunnen zien wanneer ze met een patiënt spreken. Het zal moeilijk zijn om te zeggen: “U gaat naar het ziekenhuis voor een blindedarmoperatie en dit is wat het gaat kosten”, want er zijn zoveel variabelen als je naar het ziekenhuis gaat voor een ingreep. Maar Atrius is op zoek naar software die alle informatie, zoals mijn ziektekostenverzekering, bij elkaar brengt, zodat ze kunnen zeggen: “Oké, u bent een HMO-patiënt, dit is wat u zult betalen” of: “U hebt een hoog eigen risico, dit is wat u zult betalen.”

Twee maanden nadat ik de tests had ondergaan, kreeg ik een Verklaring van Uitkeringen van mijn verzekeraar. Blue Cross betaalde $1,650 voor beide. In feite betaalde Blue Cross $1.360 voor de tests en $290 aan dokterskosten. Ik heb nooit een rekening gezien voor de dokterskosten, ik moest bellen om dat nummer te krijgen. Nogmaals, een opmerkelijk gebrek aan transparantie.

Dus het bredere advies is: Als u echt op de prijs moet letten omdat u een hoog eigen risico of een gedifferentieerd dekkingsplan hebt, doe dan veel diep ademhalen. Wees klaar voor een lange reis die enig geduld zal vergen.

Oh, en ik heb geen hersentumor of iets ernstigs. Mijn dokter heeft me een briefje gestuurd. Mijn MRI en MRA toonden “witte stof met een neiging tot migraine.” Witte stof is gewoon hersenweefsel, geen kleine stukjes witte rommel die rondzweven in mijn hersenen. Ik ben in orde, ik moet alleen meer slapen.

Dit verhaal maakt deel uit van een verslaggeving partnerschap dat WBUR, NPR en Kaiser Health News omvat.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.