Het woord nova komt van het Latijn, voor ‘nieuw’. Nova’s kunnen wel 100.000 zonnen oplichten, 100.000L zon . Het materiaal van de novafusie straalt vanuit de witte dwerg naar buiten; we kunnen dit naar buiten stralende materiaal zien als een planetaire nevel. Het nova-proces kan zich herhalen, maar niet oneindig. Wanneer de massa van de Witte Dwerg de grens van een ster met een lage massa van 1,33 miljoen zon bereikt, is een Supernova Type 1a mogelijk. Eerst begint de Witte Dwerg in te storten, met snelle, snelle verhitting. Koolstoffusie begint (12 in de stellaire kern) en dan “ontbrandt” de ster en explodeert als een Witte Dwerg Supernova. Dit zijn meestal eenmalige gebeurtenissen.
Type 1a supernovae produceren elementen tot aan ijzer op de atoomtafel, en produceren ook elementen zwaarder dan ijzer, zoals goud, zilver, en uranium. Deze type supernovae hebben dezelfde kenmerken, zoals hoe helder ze worden en de lengte van de maximale helderheid. Daarom kunnen astronomen ze gebruiken als een “standaardkaars”, dat wil zeggen een standaardhelderheid.
Supernovae kunnen ook kosmische stralen produceren , die zijn samengesteld uit elektronen, protonen en neutronen en bewegen met een snelheid die dicht bij de lichtsnelheid ligt. In 2005 werden kosmische stralingsdeeltjes met ultrahoge energie ontdekt. Dit zijn de helderste en snelste radio-ontploffingen die ooit aan de hemel te zien zijn geweest, als radiolicht dat meer dan 1000 keer helderder lijkt dan de zon en bijna een miljoen keer sneller is dan normale bliksem.
De zeer heldere ster linksonder is supernova SN1994D in spiraalstelsel NGC4526. Vergelijk de helderheid van de supernova met die van zijn eigen sterrenstelsel.
