Free Press

Op dit moment is bijna elke Amerikaanse staat een of andere fase van heropening ingegaan. Maar hoewel veel staten eetzalen hebben geopend en beperkingen hebben versoepeld in een poging om deze zomer terug te keren naar normaal, omdat bepaalde gebieden COVID-19-gevallen en ziekenhuisopnames zien stijgen, lijkt het erop dat sommige misschien te vroeg zijn geopend.

In het algemeen worden restaurants aangemoedigd – of bevolen – om de capaciteit te verminderen en tafels te verdelen, maar de exacte regels variëren van staat tot staat, en zonder universele begeleiding, worden restaurants overgelaten aan het ontwerpen van hun eigen protocollen voor het creëren van veilige ruimtes voor hun werknemers en klanten. Het is niet helemaal succesvol geweest.

Nauwelijks twee maanden nadat Georgia de eerste staat werd die weer openging, inclusief het toestaan van binnen dineren, zijn coronavirusgevallen in stijgende lijn. Op 3 juni ging Texas de derde fase van zijn heropening in, waardoor alle bedrijven tot 50 procent capaciteit mochten werken, en vanaf 12 juni mochten restaurants tot 75 procent capaciteit werken. De staat heeft nu bijna 120.000 bevestigde gevallen, en heeft een recente stijging van het aantal gevallen ervaren die wordt toegeschreven aan jongeren die uitgaan naar bars. En sinds de heropeningen begonnen, werden restaurants in Atlanta, Dallas, Austin en andere steden opnieuw gedwongen te sluiten omdat werknemers positief testten op COVID-19, wat de vraag doet rijzen: Zelfs als je naar een restaurant kunt gaan, moet je dat dan doen?

Zonder een vaccin, is er een risico. Niemand weet hoe lang het zal duren om een werkend vaccin te maken, en hoewel er veelbelovende proeven aan de gang zijn, gelooft het hoofd van het programma voor noodsituaties op gezondheidsgebied van de Wereldgezondheidsorganisatie dat een levensvatbaar vaccin zo ver weg is dat het nieuwe coronavirus gewoon een vast onderdeel van onze toekomst zou kunnen worden. En dus is op dit moment de beslissing om wel of niet uit eten te gaan persoonlijk. Het hangt af van de prevalentie van de ziekte in uw regio en van het individuele risico. (Loopt u een verhoogd risico om ernstig ziek te worden als u COVID-19 oploopt? Woont u samen met iemand die dat wel doet?) Het hangt ook af van het ontwerp en de veiligheidsprotocollen van het restaurant, en hoewel er op dit moment geen absoluut risicoloze manier is om uit eten te gaan, zijn er volgens deskundigen scenario’s die veiliger zijn dan andere. Of je nu in een staat bent die “heropend” is of alleen maar fantaseert over de dag dat je weer in een eetzaal zult zitten, de antwoorden op deze vragen kunnen je helpen de risico’s af te wegen en een weloverwogen beslissing te nemen over wanneer je teruggaat naar een restaurant en hoe je je moet gedragen als je er eenmaal bent.

Als uw staat de dine-in-service heeft heropend, betekent dat dan dat het veilig is om terug te gaan naar het eten in restaurants?

Met zo veel onbekend over het coronavirus, gekoppeld aan de voortdurende verspreiding ervan in de gemeenschap en tests die nog steeds niet robuust genoeg zijn om iedereen die mogelijk besmet is, effectief te identificeren en te isoleren, is het voorbarig om heropende bedrijven en opgeheven beperkingen op het openbare leven 100 procent veilig te verklaren. “Ik ben een eetliefhebber die graag uit eten gaat met mijn vrienden en familie, en hoe graag ik ook wil dat restaurants weer opengaan … we weten gewoon niet genoeg over de transmissie om het risico op infectie echt in te schatten”, zegt Angela Rasmussen, een viroloog en geassocieerd onderzoekswetenschapper aan de Columbia University.

Maar eerlijk gezegd bestaat er niet zoiets als “veilig” – als we met “veilig” bedoelen “absoluut geen risico” – in omgevingen met andere mensen totdat er een vaccin is (wat nog heel lang kan duren) of totdat iedereen het virus heeft opgelopen en antilichamen heeft ontwikkeld die langdurige immuniteit verlenen. Aangezien “veilig zonder risico’s” niet mogelijk is en gezondheidsoverwegingen moeten worden afgewogen tegen economische overwegingen (tenzij, laten we zeggen, de federale regering meer directe hulp zou bieden aan de bevolking, misschien in de vorm van maandelijkse stimuleringscheques van 2000 dollar), wordt de vraag: Hoe beperken we de risico’s tijdens dit stapsgewijze proces dat bekend staat als heropening/herstel?

Het is belangrijk om te onthouden hoe SARS-CoV-2 zich kan verspreiden: via grote virale druppels, via besmette levenloze voorwerpen die bekend staan als fomites, en, zoals sommige studies suggereren, via deeltjes in de lucht, volgens Joseph Allen, assistent-professor in de blootstellingsbeoordelingswetenschap aan de Harvard University en co-auteur van het boek Healthy Buildings: How Indoor Spaces Drive Performance and Productivity. Gezien deze mogelijke overdrachtsmechanismen zijn er een aantal factoren waarmee je rekening moet houden als je weer uit eten gaat, zoals: binnen of buiten? Masker op of af? Contant of krediet?

Dit zijn allemaal vragen waar restauranteigenaren op dit moment over nadenken nu velen zich voorbereiden op heropening, maar het is een goed idee om die bedrijven te vragen wat hun concrete plannen zijn om virusoverdracht te voorkomen, zegt infectieziekte-epidemioloog en infectiepreventie-onderzoeker Saskia Popescu. En dan zijn er nog de basisrichtlijnen die iedereen zou moeten overwegen: het krijgen van updates van uw lokale gezondheidsdienst om te weten of uw gebied afnemende gevallen ziet; doorgaan met het toepassen van goede infectiebeheersingsgewoonten zoals handhygiëne; en kiezen voor afhaalmaaltijden of bezorging als u een hoog risico loopt of samenleeft met iemand die dat is, volgens Popescu.

Voor alles, onthoud dat risico wordt gedeeld: Niet alleen u loopt hier het risico op besmetting, maar uw dierbaren, de dierbaren van anderen en een hele gemeenschap. “Ik hoop dat we als land zullen blijven denken aan onze buren, onze gemeenschapsleden en degenen onder ons die een hoger risico lopen”, zegt Michael Knight, assistent-professor geneeskunde en de patiëntveiligheidsfunctionaris aan de George Washington University. “Als een goede buur en een goede burger, welke rol kun je spelen om enig gevoel van normaliteit te krijgen en om onze economische omstandigheden te verbeteren, maar ook om het risico te verminderen?” Dat kan betekenen dat u nog steeds niet-essentiële reizen beperkt, zelfs als beperkingen in uw staat worden opgeheven – of, op zijn minst, kennis nemen van de volgende suggesties om het risico zo veel mogelijk te beperken.

Bent u veiliger in een groter restaurant met tafels op sociale afstand dan in een kleiner restaurant met dezelfde protocollen?

Als mensen terugkeren naar eetzalen, zal sociale distantie essentieel zijn voor restaurants van elke grootte.

Een groter, goed geventileerd restaurant met strikte grenzen aan het aantal mensen dat werkt en het aantal mensen dat het serveert, zal het veiligst zijn. “Een groter restaurant dat mensen beter kan spreiden en toch minder personeel heeft en minder klanten heeft, zal de voorkeur hebben boven alles wat probeert in te pakken”, zegt Robyn Gershon, hoogleraar epidemiologie aan de NYU School of Global Public Health.

Een rapport van architecten Charles Hemminger en Seth Boor laat zien hoe sociaal gedistantieerde tafels eruit zouden kunnen zien voor restaurants in San Francisco. Het veranderen van restaurant lay-outs om sociale afstand tegemoet te komen zal hen dwingen om het aantal mensen dat ze bedienen te verminderen, en voor restaurants die onder normale omstandigheden rondkomen met zeer dunne marges, zou het verminderen van de capaciteit op deze manier financieel niet houdbaar kunnen zijn. Het kan voor restaurants met grotere ruimtes om zowel logistieke als financiële redenen beter mogelijk zijn om de tafels een halve meter uit elkaar te zetten, maar het aantal mensen in een ruimte verhoogt het risico, en volgens die berekening zou een kleiner restaurant met tafels met sociale afstand veiliger zijn dan een groter restaurant dat probeert zoveel mogelijk mensen te bedienen volgens de nieuwe regels. “Hoe meer mensen, hoe groter het risico dat iemand daar besmet is,” legt Knight uit. “Het nr. 1 risico is interactie met iemand anders die besmet is.”

Als een klein restaurant echter niet de ruimte heeft om tafels goed te verdelen of de stroom mensen veilig te beheren, zou dat een deel van het voordeel van zijn kleine capaciteit tenietdoen. Restaurants moeten ervoor zorgen “dat er genoeg ruimte is om te bewegen, zodat mensen niet bovenop elkaar zitten”, zegt Allen. Eettafels met een tussenruimte van twee meter is slechts de eerste overweging; gasten moeten ook sociaal op afstand blijven in wachtruimtes, badkamerrijen en in toiletten met meerdere toiletten. Plus, zonder goede ventilatie, wordt deze ruimte onmiddellijk onveilig.

Moet je je zorgen maken over het aantal mensen aan je tafel? Hoeveel is te veel?

Hoewel de CDC’s fase 1 heropeningsrichtlijnen suggereren om bijeenkomsten te beperken tot groepen van niet meer dan 10 mensen, waarschuwen sommige experts dat uit eten gaan in groepen van die grootte nog steeds riskant is. “Als alles opengaat, moeten we nog steeds veilig zijn,” zegt Popescu. “Als dat mensen zijn met wie je samenwoont, is dat prima, maar als je uit eten gaat om acht vrienden te ontmoeten, maak ik me zorgen over het verhoogde risico voor zoveel mensen.”

Consistente studies hebben aangetoond dat het virus zich het gemakkelijkst verspreidt onder groepen mensen in gesloten ruimten. Superverspreiders, waarbij één besmette persoon het virus aan meerdere mensen doorgeeft, doen zich voor wanneer mensen uit verschillende huishoudens samenkomen voor een activiteit binnenshuis, of dat nu een religieuze dienst is of een verjaardagsfeestje. Op dezelfde manier kan een groot groepsdiner waarbij mensen van verschillende huishoudens in een eetzaal van een restaurant samenkomen, iedereen in gevaar brengen.

Diners kunnen geen sociale afstand houden terwijl ze aan dezelfde restauranttafel zitten, en ze kunnen geen maskers dragen tijdens het eten, dus er is een duidelijk risico op het overdragen van het virus. Gershon is het ermee eens dat het beperken van groepsdiners tot mensen die samenwonen het risico verlaagt. “Het zou logisch zijn om uit te gaan met mensen waarmee je in quarantaine bent en ons niet voor te stellen aan andere mensen waarmee we de afgelopen weken niet in nauw contact hebben gestaan.” Dus hoewel er geen ideale grootte van het eetgezelschap is, als je verder moet kijken dan je eigen huishouden, is minder mensen aan je eigen tafel veiliger.

Hoeveel speelt het ventilatiesysteem / de luchtstroom van een restaurant echt een rol in de dingen? Moet dat invloed hebben op waar je zit om het risico op overdracht van het coronavirus te beperken?

We weten dat het virus zich verspreidt wanneer mensen nauw contact hebben, en volgens de CDC zijn respiratoire druppeltjes die worden geproduceerd wanneer een zieke persoon hoest of niest het meest voorkomende mechanisme voor overdracht. Deze druppels verplaatsen zich niet meer dan zes voet van de zieke persoon, dat is de reden waarom sociale-afstandsregels de zes voet marker gebruiken.

Echter, er is ook bewijs dat het virus zich kan verspreiden via kleine druppels die worden geproduceerd tijdens normale activiteit, zoals praten of lachen, en terwijl grotere druppels op de grond vallen, volgens een nieuwe studie gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences en gecoverd door de New York Times, kunnen deze kleine druppels tot 14 minuten in de lucht blijven hangen. Bovendien blijkt uit onderzoek dat het virus aërosolvormig is, wat betekent dat het is opgenomen in nog kleinere druppeltjes die aërosolen worden genoemd en die door de lucht kunnen reizen en, zoals steeds meer bewijs suggereert, binnenshuis urenlang in de lucht kunnen blijven.

Terug in april gaven Chinese onderzoekers de resultaten vrij van een studie die aantoonde hoe luchtstromen van het ventilatiesysteem van een Guangzhou-restaurant aërosolen naar restaurantpatiënten brachten die meer dan zes voet verwijderd waren van een geïnfecteerd diner. De studie leek te suggereren dat diners op hun hoede moeten zijn voor ventilatiesystemen – en dat er misschien “veilige” plaatsen zijn om in restaurants te zitten.

Nog recentere bevindingen van de Universiteit van Oregon kunnen ook suggereren dat airconditioningunits en ventilatiesystemen het virus kunnen dragen. In een studie van het HVAC-systeem in een gezondheidszorgomgeving werd het virus gedetecteerd in 25 procent van de monsters genomen uit eenheden op negen verschillende locaties, wat de mogelijkheid oproept dat virusdeeltjes zich door het luchtbehandelingssysteem van een ziekenhuis kunnen verplaatsen, inclusief door hoogrendementsfilters en in luchtkanalen. De auteurs van de studie geloven dat dit ook implicaties heeft voor andere soorten ruimten.

Echter, er zijn te veel onbekenden om zinvolle actie te ondernemen (de monsters in het onderzoek van de Universiteit van Oregon, bijvoorbeeld, werden niet geëvalueerd op virale besmettelijkheid), en uiteindelijk werkt ventilatie wel om de verspreiding van het virus te beperken. Ventilatiesystemen, mits goed geconstrueerd – wat betekent dat ze verse buitenlucht aanvoeren en de lucht recirculeren door een hoogrendementsfilter – helpen de lucht te zuiveren. “We weten al heel lang dat deze factoren een probleem in een gebouw kunnen verergeren of juist kunnen helpen om de ziekte te beperken,” zegt Allen. “Het is niet zozeer dat een airconditioner of een ander systeem inherent goed of slecht is, het is hoe het wordt bediend en hoe de lucht wordt geleverd.”

Hoewel het mogelijk is dat het virus in kleine druppeltjes door de lucht wordt gedragen, kan de luchtstroom ook de aerosoloverdracht verstoren. Volgens Kevin Van Den Wymelenberg, directeur van het Energy Studies in Buildings Laboratory aan de Universiteit van Oregon, is het verhogen van de luchtstroom in een kamer, hetzij door een ventilatiesysteem of door het openen van ramen om een zijwind te creëren, een van de drie gebouwde omgevingsoverwegingen die de overdracht kunnen verminderen. Er zijn ook aanwijzingen dat luchtvochtigheid de immuunfunctie ondersteunt, voorkomt dat virusdeeltjes diep in de luchtwegen worden afgezet en virussen deactiveert. En hoewel er meer gegevens nodig zijn, blijkt uit voorlopig onderzoek dat zonlicht het virus op dezelfde manier kan inactiveren als bacteriën, waardoor sommige onderzoekers pleiten voor ultraviolette lichtarmaturen die dit vermogen binnenshuis brengen. De technologie wordt ultraviolette kiemdodende bestraling in de bovenkamer genoemd en is eerder succesvol geweest in het vertragen van de verspreiding van ziekten zoals tuberculose en mazelen, aldus de New York Times.

Maar het is te vroeg om elke eetgelegenheid binnenshuis veilig te verklaren: zolang er een persoon in een restaurant is met het virus, is er de mogelijkheid dat het zich zal verspreiden. “Als er één virale vervreemder in die ruimte is,” zegt Van Den Wymelenberg, “is er risico.”

Is buiten of patio zitten veiliger, rekening houdend met de luchtstroom en de blootstelling aan voorbijgangers?

De natuurlijke ventilatie van de openlucht maakt het veiliger dan gesloten ruimtes, en staten als Louisiana en Connecticut stonden dineren in de open lucht toe voordat ze overgingen op open restaurant-eetzalen. “Er is geen manier om te weten hoeveel veiliger, maar overal waar je meer verdunning hebt, zal het het risico van overdracht via de lucht of aerosol verminderen,” zegt Van Den Wymelenberg.

Net als bij binnen zitten, is het van vitaal belang dat diners rekening houden met sociale afstand wanneer ze buiten eten, of het nu op de patio van een restaurant is of in een park. “Buiten zijn is op zich niet voldoende,” legt Allen uit. “We moeten nog steeds die andere voorzorgsmaatregelen nemen … waaronder het handhaven van fysieke afstand, het beheren van de stroom van mensen in en uit de ruimte, het beheren van de wachtruimte, het beheren van de toiletten. Het moet echt deze holistische strategie zijn.”

Hoewel het haalbaar is om zes voet afstand te houden tussen diners die buiten zitten, is het misschien niet redelijk om dezelfde afstand te verwachten van voorbijgangers in steden waar restaurants trottoirs delen met voetgangers. Maar hoewel diners hierdoor technisch gezien in contact komen met meer mensen, waardoor het risico mogelijk toeneemt, is de kans dat je het virus oploopt door een voorbijganger die binnen een straal van 1 meter komt niet groot. Popescu merkt op dat face-to-face interacties gedurende een langere periode (ongeveer 10 minuten) zorgwekkender zijn, en verschillende rapporten over de verspreiding binnen de gemeenschap, samengesteld en geplaatst op Twitter door Muge Cevik, een arts en onderzoeker op het gebied van infectieziekten en virologie aan de Universiteit van St. Andrews, tonen aan dat “nauw en langdurig” contact, niet korte interacties, de algemene drijfveer van de epidemie is.

Ben je veiliger in een restaurant met minder front-of-house medewerkers?

Hoe minder mensen een diner interacteert met, hoe beter. “Mijn grootste focus op risico’s zou zijn het verminderen van het aantal mensen waarmee je in nauw, langdurig contact komt,” zegt Popescu. Dit omvat mede-diners, evenals restaurantpersoneel.

Is er een limiet aan hoe lang je in restaurants moet doorbrengen?

Hoe langer je in een restaurant zit, hoe meer kansen er zijn om in contact te komen met andere mensen als tafels omkeren of diensten wisselen. Om drukte te vermijden, kan het ook verstandig zijn om na te denken over het tijdstip van de dag waarop u dineert. Zoals de New York Times opmerkte in een rapport waarin mobiele telefoongegevens werden gebruikt om de drukte in verschillende soorten zaken te volgen, zou het verstandig zijn om een pannenkoekenhuis tijdens de drukke ochtenduren te vermijden. Hoewel het mogelijk is om het directe contact met mensen in een restaurant te beperken, vooral op minder drukke momenten van de dag, zou Knight een ontspannen maaltijd niet aanraden. “Ik zou aanraden om van je maaltijd te genieten, maar in gedachten te houden dat hoe langer je blijft, hoe hoger je risico wordt. Je wilt een balans vinden tussen comfort en het verminderen van je risico.”

Dat gezegd hebbende, er is geen punt waarop de lengte van de tijd die je in een restaurant doorbrengt verandert van veilig naar onveilig. Zoals Allen uitlegt, is het een multifactoriële kwestie: het risico om het virus op te lopen hangt af van de duur en de frequentie van het contact, maar het hangt ook af van de nabijheid en de concentratie van de virale lading. “Daarom is er geen antwoord op de vraag hoe lang een aanvaardbare periode is,” zegt hij. “Het hangt ervan af. Het is misschien een onbevredigend antwoord, maar dat is de realiteit.”

Is fast casual – waar misschien meer mensen zijn, maar minder blootstellingstijd – veiliger dan een traditioneel sit-down restaurant?

Nogmaals, het hangt ervan af. In een fast-casual omgeving zijn de interacties met het personeel noodzakelijkerwijs kort en beperkt, wat nuttig is om het risico op het oplopen van het virus te verminderen. Maar een fast-casual restaurant waar je moet wachten in een ruimte met een grote groep mensen is niet veiliger dan een sit-down restaurant. En gezien het aantal mensen dat in een fast-casual restaurant komt, is het essentieel dat het restaurantpersoneel de juiste maatregelen neemt om te voorkomen dat het virus ook op oppervlakken kan overleven. Zegt Popescu: “Mijn focus zou liggen op de maatregelen die ze nemen om ervoor te zorgen dat je veilig kunt dineren en sociale afstand kunt bewaren, toegang hebt tot handhygiënestations en wat ze doen om ervoor te zorgen dat reiniging / desinfectie plaatsvindt terwijl hun personeel veilig blijft.”

Bij het overwegen van de veiligheid van restaurants, doet de stijl van dineren er niet zo veel toe als de maatregelen die restaurants nemen om het personeel en de diners veilig te houden, waaronder het vereisen van passende persoonlijke beschermingsmiddelen, regelmatig schoonmaken en het beperken van het aantal klanten terwijl ze het mogelijk maken om sociaal afstand te houden. “Ik wil benadrukken dat het niet alleen om het eten aan tafel gaat,” zegt Knight. “Je moet ook rekening houden met de wachtkamers, de badkamerlijnen, al die dingen.”

Moet je in restaurants een masker en handschoenen dragen? Hoe moet je eten met een masker op?

Experts raden je aan om geen handschoenen aan te houden als je uit eten gaat. “Je raakt de deurklink aan, je raakt het aanrecht aan – alles wat je met die handschoenen hebt aangeraakt, is nu besmet geraakt,” zegt Knight. In plaats daarvan, volgens infectieziekte-epidemioloog Popescu, moet je “je bezighouden met een goede handhygiëne” – handen regelmatig wassen met water en zeep, of reinigen met handontsmettingsmiddel – en voorkomen dat je je gezicht aanraakt, vooral tijdens het eten.

Wat maskers betreft, het is het beste om ze nog steeds te dragen overal waar je geen sociale afstand kunt nemen: plaatsen zoals de ingang van het restaurant, de wachtruimte of de badkamer, volgens Allen.

“Vergeet niet dat het masker andere mensen tegen jou beschermt,” zegt Knight. “Ik kan me voorstellen dat ik mijn masker op heb, ik kom binnen, ik ga zitten, ik ontsmet mijn handen, de ober komt langs, ik geef mijn bestelling op, de ober vertrekt, en ik zet mijn masker af.”

Maar probeer niet te eten met een masker op, of probeer een ingewikkeld ritueel van het terugplaatsen van je masker over je mond na elke hap. Door dit te doen “kan het masker per ongeluk worden besmet of vuil worden, zodat het niet opnieuw kan worden gedragen”, zegt Popescu.

Maakt de temperatuur van het voedsel of hoe het is gekookt een verschil in termen van veiligheid?

Volgens de Food and Drug Administration (FDA) is het momenteel niet bekend dat het coronavirus via voedsel wordt verspreid. Zoals Eater in een eerdere gids schreef, zijn restaurants al lang verplicht om voedselveiligheidsregels te volgen. “Restaurants nemen al specifieke stappen die worden gehandhaafd door onze volksgezondheidsafdelingen om ervoor te zorgen dat het risico op door voedsel overgedragen ziekten zeer laag is, en die stappen verminderen ook het risico op virusoverdracht,” zegt Knight. Als u erop vertrouwt dat een favoriet restaurant de juiste voedselverwerkingsprocedures volgt, hoeft u zich geen zorgen te maken – en als u niet zeker bent van de praktijken, kunt u altijd de score controleren op de website van uw lokale gezondheidsdienst of het restaurant bellen om te vragen.

Knight’s enige voorbehoud is om voorzichtig te zijn met zelfbedieningsbuffetten – niet noodzakelijk vanwege het eten zelf, maar omdat het keukengerei dat wordt gebruikt om dat voedsel te serveren waarschijnlijk door meerdere mensen wordt aangeraakt zonder de juiste hygiëne tussendoor. In een lijst met beste praktijken voor levensmiddelenbedrijven tijdens de pandemie, beveelt de FDA aan “activiteiten te staken, zoals saladebars, buffetten en drank service stations die vereisen dat klanten gemeenschappelijke gebruiksvoorwerpen of dispensers gebruiken.”

Moet u zich zorgen maken over het gebruik van keukengerei, menu’s, specerijen of andere items?

Kortom, het hangt ervan af.

“Het idee dat het virus kan worden overgedragen via levenloze objecten, of wat we fomites noemen, is reëel,” zegt Allen. Het virus kan besmettelijk blijven op oppervlakken zoals plastic, glas, karton of staal gedurende langere perioden – mogelijk uren of zelfs dagen, hebben sommige wetenschappers ontdekt – hoewel het risico van overdracht nog onbekend is, en het is nog niet duidelijk aan hoeveel virus een persoon moet worden blootgesteld om infectie vast te stellen, volgens Rasmussen.

Toch raden deskundigen aan dat zowel restaurants als klanten nadenken over manieren waarop we kunnen overgaan naar een grotendeels contactloze ervaring, of dat nu betekent het verwijderen van reguliere menu’s – die moeilijker schoon te maken zijn tussen klanten, in vergelijking met gesteriliseerd servies en zilverwerk – en ze vervangen door papieren versies voor eenmalig gebruik; het installeren van aanraakloze gootstenen en automatische deuren; of het gebruik van plastic wegwerpgerei.

Op zijn minst, zegt Knight, wees voorzichtig met het hanteren van specerijen en menu’s die van tafel naar tafel worden doorgegeven, of het oppakken van zilverwerk en drankjes uit een gemeenschappelijke ruimte. En zorg er altijd voor dat u uw handen wast of ontsmet na het aanraken van andere oppervlakken en voordat u uw handen naar uw gezicht brengt.

Kunt u nog steeds gebruikmaken van het toilet?

Zeker, maar misschien moet u sommige gedragingen aanpassen om sociale afstand te bewaren, zeggen experts. Klanten moeten niet samenkomen in de rij, toiletten, of andere delen van het restaurant zonder zes voet van de afstand tussen elkaar. Idealiter zouden klanten ook gezichtsmaskers moeten dragen in deze gemeenschappelijke ruimtes. Met in het achterhoofd het advies om niet voortdurend maskers op en af te zetten terwijl je in een restaurant bent, is het waarschijnlijk het beste om toiletpauzes te beperken tot het begin van de maaltijd, voordat je je masker hebt afgezet, of na de maaltijd, wanneer je je masker weer hebt opgezet.

Handhygiëne blijft ook absoluut noodzakelijk (hier is te hopen dat je er al een gewoonte van had gemaakt om je handen te wassen na het gebruik van het toilet). Het virus is gevonden in de ontlasting van sommige mensen die zijn gediagnosticeerd met COVID-19, hoewel studies nog moeten bevestigen of het virus zich kan verspreiden door blootstelling aan ontlasting, volgens de CDC. Klanten zouden die fecale deeltjes kunnen oppikken in toiletten waar doorspoelende toiletten bioaerosolen genereren, aldus Allen. Er zijn ook alle toiletoppervlakken die je aanraakt, van toiletgrepen tot deuren en kraanhendels. Restaurants moeten ervoor zorgen dat “afzuigventilatoren op hoge capaciteit werken” en doen wat ze kunnen om “een badkamerervaring zonder aanraking te maken”, zegt Allen.

Maar dergelijke maatregelen doen niets af aan het belang van het wassen van je handen met water en zeep, of ontsmetten met handdesinfectans op alcoholbasis, vooral na gebruik van het toilet en voor het eten.

Zijn er grotere risico’s verbonden aan contant geld versus creditcard of contactloze betaling?

In theorie, ja, er is een risico, omdat contant geld wordt doorgegeven van persoon tot persoon, maar er zijn nog niet veel gegevens over de behandeling van contant geld of creditcards als het gaat om virusoverdracht, volgens Popescu. Toch zijn contactloze betaalopties natuurlijk ideaal, om te voorkomen dat je geld of pennen en knoppen moet aanraken die worden geassocieerd met kaartbetaling.

Het belangrijkste is echter dat deze vraag “alleen maar benadrukt dat het nodig is om handhygiëne te gebruiken en te voorkomen dat je je gezicht aanraakt tijdens deze interacties”, zegt Popescu.

Als een restaurant u om uw contactgegevens vraagt – zeg, voor het traceren van contacten – kunt u dan nee zeggen?

Het is moeilijk om een pasklaar antwoord op deze vraag te geven, omdat de wettelijke verplichtingen voor restaurants en de privacybescherming voor consumenten van staat tot staat kunnen verschillen, zegt Mark Bartholomew, een professor in de rechten aan de University of Buffalo Law School. Maar over het algemeen kunnen restaurants – waarvan de meeste privébedrijven zijn – zeker vragen naar de identiteitskaart of contactgegevens van een klant, en klanten kunnen zeker weigeren, en restaurants kunnen zeker weigeren om die personen te bedienen. Zoals Bartholomew het stelt: “Het is een beetje zoals, ‘Geen shirt, geen schoenen, geen service’.”

Omdat dit technisch gezien waar is, betekent niet dat restaurants noodzakelijkerwijs elke klant om hun persoonlijke informatie zullen gaan vragen, echter. Dingen worden lastiger wanneer restaurants dan een verzameling gegevens hebben die ze mogelijk kunnen bewaren of delen met volksgezondheidsautoriteiten, zoals men zou kunnen doen voor het traceren van contacten in het geval van een uitbraak van een coronavirus. Maar aan de andere kant kunnen volgens Bartholomew sommige wetten een zaak verantwoordelijk stellen voor het binnenlaten van klanten met besmettelijke ziekten, zonder de juiste voorzorgsmaatregelen te nemen. “In sommige opzichten kan het aantrekkelijk zijn voor het restaurant om een platte regel van de lokale of staatsautoriteiten te hebben die zegt: ‘Je moet de temperatuur van iedereen opnemen wanneer ze binnenkomen en dat bijhouden,'” zegt hij.

Het is verstandig om in gedachten te houden dat alles een bewegend doel blijft, en onderhevig is aan verandering, afhankelijk van hoe de situatie verbetert of verslechtert in verschillende plaatsen. Volgens Bartholomew kunnen sommige van deze juridische bezwaren mogelijk terzijde worden geschoven als gouverneurs noodtoestanden uitroepen die bevoegdheden buiten de norm verlenen, inclusief het verplichten van bedrijven om bepaalde vereisten van klanten te eisen voordat ze hen bedienen.

Wat kunt u doen om uw server en ander restaurantpersoneel veilig te houden?

Het feit is dat servers en andere werknemers worden geconfronteerd met verhoogde blootstellingsrisico’s. Het is ook een feit dat hun plaatsen van het werk cash flow nodig hebben, zodat werknemers in hun levensonderhoud kunnen voorzien (tenzij, nogmaals, de federale overheid de directe steun voor iedereen in de VS zou verhogen).

Maar juist het feit dat deze essentiële werknemers in de frontlinie van risico’s staan, maakt het nog belangrijker voor iedereen om zijn deel te doen in een poging om dat risico te verminderen. Dat betekent niet naar restaurants of andere bedrijven gaan als je ziek bent, vermijden dat je je gezicht aanraakt, goede handhygiëne beoefenen, en zelfs van tevoren vragen hoe het management van een restaurant werkt om hun werknemers te beschermen, suggereert Popescu.

Het kan ook betekenen dat je een bewuste inspanning doet om het aantal keren dat je interactie hebt met restaurantpersoneel te verminderen, omdat “elke keer dat obers aan je tafel komen en in de nabijheid met je communiceren, wordt die ober in gevaar gebracht”, zegt Knight. Zoals eerder opgemerkt, stelt hij voor om je masker op te houden totdat je met de server hebt gesproken en je bestelling hebt ingevoerd, en daarna het contact met hen te beperken.

In de visie van Allen kan de aanpak om de economie te heropenen en tegelijkertijd mensen veilig en gezond te houden het best worden samengevat als iedereen die collectief een toegeschreven rol speelt. “Mensen die naar restaurants gaan, moeten zich gedragen alsof ze hebben, zelfs als ze zich prima voelen,” zegt hij. Dat kan inhouden dat je een masker draagt in de buurt van andere mensen, dat je fysieke afstand tot elkaar houdt en dat je het niet erg vindt dat processen langer duren dan normaal. “We moeten deze restaurants de ruimte geven om weer op eigen benen te staan,” zegt Allen. “Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van het restaurant … mensen die naar de restaurants komen die hebben net zo veel van een verantwoordelijkheid, zo niet meer.”

Een vrijgevigheid van geest moet zich ook uitstrekken tot materiële vrijgevigheid. “Houd in gedachten dat de manier waarop het restaurant zal werken om je veilig te houden is door het aantal diners dat ze hebben te verminderen,” zegt Knight. Door dit te doen, zullen restaurants waarschijnlijk nog steeds een lagere omzet zien, en servers die afhankelijk zijn van fooien verdienen misschien niet zo veel, dus fooi geven is crucialer dan ooit. “De ober zet zichzelf op het spel door jou te bedienen”, herinnert Knight zich. “Vrijgevig zijn is een goede zaak.”

En als u tijdens deze herstelperiode niet weer uit eten kunt – om gezondheidsredenen of omdat u het risico voor uzelf en anderen in uw gemeenschap wilt beperken – hoe kunt u dan uw favoriete restaurants en de mensen die er werken steunen zonder hun mogelijke blootstelling aan het virus te vergroten? Blijf thuis, bestel afhaal- of bezorgmaaltijden, en geef alstublieft nog steeds zoveel mogelijk fooi.