Jim Morrison, oorspronkelijke naam James Douglas Morrison, (geboren 8 december 1943, Melbourne, Florida, V.S.-overleden 3 juli 1971, Parijs, Frankrijk), Amerikaanse zanger en liedjesschrijver die de charismatische frontman was van de psychedelische rockgroep the Doors.
Morrisons vader was marineofficier (uiteindelijk admiraal), en het gezin verhuisde vaak, hoewel het zich vestigde in de voorstad Washington, D.C, voorstad Alexandria, Virginia, waar Morrison naar de middelbare school ging en een goede maar opstandige student was. Hij begon zijn studie in 1961 aan het St. Petersburg Junior College (nu St. Petersburg College) in Florida en ontwikkelde zijn talenten als performer door het voordragen van poëzie in het plaatselijke Beaux Arts koffiehuis. Vervolgens ging hij naar Florida State University en vervolgens naar de University of California, Los Angeles, waar hij film studeerde. Daar ontmoette hij Ray Manzarek, die orgel speelde in de rockgroep die de twee in 1965 vormden met gitarist Robby Krieger en drummer John Densmore. Ze noemden zichzelf de Doors, naar Aldous Huxley’s boek over mescaline, The Doors of Perception (1954), dat zelf was genoemd naar een regel van William Blake.
Voor een korte periode in het midden van de jaren zestig waren de Doors de huisband van de Whisky-a-Go-Go, een veelgeroemde club op de Sunset Strip in Los Angeles. Rond diezelfde tijd tekende de groep bij Elektra Records, waarvoor ze een reeks hitsingles uitbrachten, waaronder “Light My Fire” (1967) en “Hello, I Love You” (1968), en veelgeprezen albums als The Doors (1967) en L.A. Woman (1971). De donkere erotiek van Morrisons baritonstem en poëtische teksten maakten van de band een van de meest krachtige, controversiële en theatrale acts van de rockmuziek. Morrison stond bekend om zijn drank- en drugsgebruik en zijn buitensporig podiumgedrag. Tijdens een concert in Miami in 1969 zou hij zich bloot hebben gegeven op het podium, en hij werd later veroordeeld wegens onfatsoenlijk gedrag en godslastering. Hij werd veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf, maar kreeg in afwachting van zijn hoger beroep borgtocht (in 2010 werd hem postuum gratie verleend).
In 1971 verliet Morrison de Doors om poëzie te gaan schrijven en verhuisde hij naar Parijs, waar hij overleed aan hartfalen. Zijn graf op de begraafplaats Père-Lachaise werd een mekka voor muziekfans en een van de meest onwaarschijnlijke toeristische attracties van Parijs. In 1978 kwamen de overgebleven Doors weer bij elkaar om achtergrondtracks op te nemen voor poëzie die Morrison voor zijn dood had opgenomen. Het resultaat werd uitgebracht als An American Prayer van “Jim Morrison, music by the Doors”. De band en Morrison’s verhaal werden verfilmd als The Doors (1991), geregisseerd door Oliver Stone.