Rangschikking van de Leprechaun-franchise van zo slecht dat het goed is tot gewoon slecht…
Gelukkige St. Patrick’s Day, horrorfans!
Het was op een dag als vandaag dat schrijver Mark Jones naar een Lucky Charms-reclame keek en aan het eind van de regenboog een afgrijselijke pot met goud vond. Op dat moment dacht hij bij zichzelf: “Wat als ik leprechauns eng zou maken?” Een paar jaar later was de LEPRECHAUN-franchise geboren en ontstond er een klein groen ventje, gespeeld door Warwick Davis, dat ons nu al drie decennia vermaakt.
Persoonlijk ontdekte ik de LEPRECHAUN franchise pas toen ik in mijn tienerjaren was, en als ik eerlijk ben, vond ik er toen niet veel aan, in ieder geval niet aan de eerste twee. Maar door de jaren heen, heb ik niet alleen geleerd om deze ondergewaardeerde franchise te waarderen. Ik ben er van gaan houden. Deze films zijn B-film schatten. De LEPRECHAUN franchise zal nooit bekend staan als de engste, of de slimste, of zelfs goed gemaakt, maar verdorie als deze films niet het perfecte medicijn zijn voor wat je dwarszit op een luie zondag.
Dus, zonder verder oponthoud, hier is een rangschikking van de volledige LEPRECHAUN franchise, van best naar slechtst!
1. LEPRECHAUN 3 (1995)
Geregisseerd door Brian Trenchard-Smith (Night of the Demons 2)
Geschreven door David DuBos (Future Shock)
LEPRECHAUN 3 vindt de Leprechaun in Vegas nadat hij is herrezen in een pandjeshuis. De Leprechaun gaat al snel de straat op en ontdekt dat de stad vol zit met hebzuchtige, moreel corrupte individuen die er alles voor over hebben om hun wensen in vervulling te laten gaan, wat voor de oren van de Leprechaun natuurlijk bloedstollende kreten zijn.
Zoals de meeste franchises, heeft iedereen zijn favorieten, en ik weet zeker dat er zijn die het niet eens zullen zijn met deze keuze, maar voor mij is LEPRECHAUN 3 de meest blinkende munt in de pot. Ik heb altijd het gevoel gehad dat de eerste twee films leken te worstelen met welke richting ze wilden dat de serie uitging. Moest het grappig zijn? Eng? Een kinderfilm? Rated R? Maar net als bij de Nightmare on Elm Street serie, is deel 3 waar LEPRECHAUN echt zijn draai vindt en de toon zet voor de rest van de franchise. Deze film bevat misschien wel de beste kill in de franchise, die Caroline Williams van Texas Chainsaw 2 faam opblaast in wat lijkt op een oversized menselijke eend monster.
Leuk weetje: Warwick Davis heeft gezegd dat dit zijn favoriet is in de franchise.
2. LEPRECHAUN 4 (1996)
Geregisseerd door Brian Trenchard Smith (Leprechaun 3)
Geschreven door Dennis A. Pratt (Deep Freeze)
Ik weet het, ik weet het, hoe durf ik de eerste LEPRECHAUN niet in de top twee te zetten. Maar het zit zo: LEPRECHAUN is op zijn best als de serie mag gedijen in zijn absurde aard, en om LEPRECHAUN 4 absurd te noemen zou een understatement zijn. Deze film is zo idioot dat je een speciale bril moet dragen om te voorkomen dat je oogballen smelten.
Deze is opnieuw geregisseerd door Smith, die in wezen de absurditeit van deel 3 neemt en het de ruimte in schiet, met de Leprechaun die aan boord van een ruimteschip belandt met een mooie buitenaardse prinses als gijzelaar die op een gegeven moment onze helden bedreigt met haar borsten (ja, echt). LEPRECHAUN 4 is een en al overdaad. Het is ook de enige keer dat je een gigantische leprechaun ziet die iedereen de vinger geeft. Plus, LEPRECHAUN 4 heeft een van de enige memorabele personages naast de kleine groene bastaard zelf, Mitten-Spider, die een beetje is alsof je een mens en een spin kruist en hem dan een kamer vol coke laat snuiven.
Leuk weetje: De scène met het lichtzwaard is niet de eerste keer dat de LEPRECHAUN 4 franchise refereert aan Warwick Davis’ Star Wars roots. Hij vraagt Scott ook om “naar de groene kant te komen” in deel 3.
3. LEPRECHAUN (1993)
Geschreven/geregisseerd door Mark Jones (Repelsteeltje)
Hier is ie dan, de film die van Jennifer Aniston een ster maakte. Oké, niet echt. Het plot van deze eerste film is vrij simpel: Familie verhuist naar een oud huis. Familie vindt slechte Leprechaun. Slechte Leprechaun probeert familie te vermoorden. Het einde. Niemand, waarschijnlijk zelfs regisseur Mark Jones niet, had kunnen verwachten dat LEPRECHAUN de hit zou worden die het was, bekend als de eerste succesvolle bioscooprelease van Trimark.
Deze film was Jones eerste poging tot regisseren, iets waar hij voor heeft moeten vechten, en alles bij elkaar genomen levert hij een prima prestatie. Dit is de enige LEPRECHAUN-film met momenten die ook maar in de buurt van “eng” komen, en de make-up van de Leprechaun zelf is de beste uit de serie. Het probleem was, zoals ik al eerder zei, dat Jones constant in gevecht was met de studio over welke kant de film op moest gaan, en dat is te zien. LEPRECHAUN werd onderworpen aan een ton van reshoots om de schrikfactor te verhogen, wat niet Jones bedoeling was. Warwick zelf heeft zelfs gezegd dat hij het personage anders zou hebben gespeeld, als hij had geweten dat de film een harde R zou worden en geen leuke horrorfilm voor kinderen. Toch, welk kind juicht niet wanneer de kinderheld, Alex, de beste zin uit de franchise uitspreekt, “Fuck you, Lucky Charms”.
Leuk weetje: Volgens regisseur Mark Jones haatte Jennifer Aniston de korte broek die ze gedwongen werd te dragen in deze film. Ah, de jaren 90.
4. LEPRECHAUN RETURNS (2018)
Regisseerd door Steven Kostanski (The Void)
Geschreven door Suzanne Keilly (Ash vs Evil Dead)
Het komt niet vaak voor dat een requel/reboot van een serie die de iconische schurkacteur vervangt, zijn weg vindt naar de harten van horrorfans, maar regisseur Steven Kostanski heeft absoluut de toon van de serie te pakken, en Linden Porco, hoewel geen Warwick Davis, past op zijn eigen manier goed bij het Leprechaun-karakter. Dit is ook de ENIGE film in de reeks die enig verband houdt met de andere, want dit is een direct vervolg op het origineel, waarin de dochter van Jennifer Aniston’s personage terugkeert naar hetzelfde huis, nu een geïmproviseerd studentenhuis. En hoewel Aniston zelf niet terugkeert, krijgen we wel iemand die haar stem via de telefoon imiteert, en Mark Holton keert zelfs terug als de sympathieke Ozzie! Natuurlijk duurt het niet lang voordat de Leprechaun weer uit de put opduikt om verwoesting aan te richten, en het is in die verwoesting dat LEPRECHAUN RETURNS een van de beste in de franchise maakt. Kostanski is een expert op het gebied van effecten, hij heeft aan een heleboel grote studiofilms gewerkt, en hij levert hier. De kills en all around gore in LEPRECHAUN RETURNS zijn publiekstrekkers. De manier waarop de Leprechaun herboren wordt, achtervolgt me eigenlijk nog steeds. Als je deze niet hebt gezien, maar wel van de LEPRECHAUN-films houdt, verspil dan geen tijd met schoenen poetsen en kijk hem NU.
Leuk weetje: Dit is de ENIGE film in de reeks die naar een van de andere films verwijst.
5. LEPRECHAUN IN THE HOOD (2000)
Geregisseerd door Rob Spera (Witchcraft)
Geschreven door Doug Hall (Black-ish) en Jon Huffman (Conviction)
Hij is in Vegas geweest. Hij is in de ruimte geweest. Dus, wat was de volgende logische grens voor Lep om te verkennen? De motorkap, natuurlijk! Eigenlijk is het heel logisch. Hood horror was een populaire trend in die tijd, en de Leprechaun past er helemaal in als een hebzuchtige mofo die vastbesloten is om zijn gouden fluit terug te krijgen van drie rappers. Van alle films vertelt LEPRECHAUN IN THE HOOD eigenlijk een van de interessantste verhalen in de franchise, want onze drie helden zijn een geschikt trio van personages die vechten om uit de hood te komen, jongens die geloven in positiviteit boven haat, wat uiteindelijk leidt tot het meest huiveringwekkende einde in de serie.
Ondanks de iets serieuzere berichtgeving, behoudt LEPRECHAUN IN THE HOOD hetzelfde niveau van komedie als de andere films, zoals Ice-T die een honkbalknuppel uit zijn frons trekt. De film is racistisch, seksistisch, de kills zijn niet zo goed en de film is op de een of andere manier minder over-the-top dan de anderen, maar LEPRECHAUN IN THE HOOD is ook de enige keer dat je Warwick Davis ooit zult zien rappen, en dat is alleen al de toegangsprijs waard.
Leuk weetje: Dit is het laatste deel dat door Trimark is uitgebracht.
6. LEPRECHAUN 2 (1994)
Regisseerd door Rodman Flender (Idle Hands)
Geschreven door Turi Meyer & Alfredo Septien (Candyman: Day of the Dead)
En nu komen we aan bij een van de minst leuke films in de franchise, LEPRECHAUN 2. LEPRECHAUN 2 gooit het verhaal en de overlevering van Mark Jones volledig overboord en is de eerste die de trend begint om de voorgangers van de film te negeren. Deze keer volgt de film de Leprechaun terwijl hij een menselijke bruid probeert te strikken, wat me iets doet afvragen. Zijn er geen andere Leprechauns in de wereld? Is hij daarom zo’n obsessieve, verkrachtende klootzak?
Het verhaal is niet geweldig, en de grappen zijn meestal een misser, maar LEPRECHAUN 2 bevat wel een aantal van de meest memorabele kills in de franchise, zoals de fan-boobs van de dood en een pot met goud waarvan de slijmerige Morty meteen wenst dat hij er niet om gevraagd had.
Leuk weetje: De enige LEPRECHAUN-film die zich afspeelt op St. Patrick’s Day
7. LEPRECHAUN BACK 2 THA HOOD (2003)
Geschreven/geregisseerd door Steven Ayromlooi (The Fence)
Opnieuw heeft dit ogenschijnlijk directe vervolg op LEPRECHAUN IN THE HOOD om de een of andere reden letterlijk niets met die film te maken. In plaats daarvan concentreert de film zich op een groep vrienden die een schatkist vol gouden munten vindt die aan goede oude Lep toebehoren, wat de Leprechaun natuurlijk op jacht doet gaan naar zijn verdomde goud.
Aryomlooi’s film behoudt de komedie van de rest van de franchise, samen met zijn voorliefde voor het hebben van geen budget. Deze film had duidelijk het minste om mee te werken. Jammer genoeg is er niet veel gedenkwaardigs in deze film dat we niet in de anderen zien, en het is duidelijk dat de franchise op sterven na dood was.
Leuk weetje: De eerste LEPRECHAUN-film die door Lions Gate Entertainment werd gemaakt.
8. LEPRECHAUN: ORIGINS (2014)
Geregisseerd door Zach Lipovsky (Dead Rising: Watchtower)
Geschreven door Scott Salter (Jersey Shore Shark Attack) en Harris Wilkinson (enige speelfilm)
LEPRECHAUN: ORIGINS streeft A Nightmare on Elm Street (2010) voorbij als een van de slechtste horrorremakes ooit gemaakt, en ik zou zeggen dat het die titel verdient. In deze film, waarin twee koppels backpacken door Ierland en een monsterlijk Leprechaun wezen tegenkomen, negeren de filmmakers en WWE Studios volledig alles wat de franchise zo speciaal maakte.
Hier is geen Warwick Davis. Geen komedie. Geen leuke gags. Een levenloze cast. En een ork-achtig wezen zonder persoonlijkheid dat het niet verdient om in één adem genoemd te worden met de andere films. Ik veronderstel dat je WWE Studios kunt prijzen voor hun poging om LEPRECHAUN “eng” te maken, maar wat we in de plaats krijgen is een slecht geadviseerde remake die een smet werpt op de LEPRECHAUN boxset.
Leuk feitje: Er is niets leuks aan deze film.
Dus, wat denken jullie horrorfans, hoe verhouden jullie je tot deze lijst? Laat het me weten in de reacties hieronder! In de tussentijd, het is St. Patrick’s Day, dus ik ga mijn Ierse whisky te krijgen op en kijk naar een aantal zo slecht ze zijn goed LEPRECHAUN films.
- Auteur
- Recent Posts
- WonderCon Panel: Sneak Peek of AMC’s NOS4A2 – 17 mei 2019
- Boston Underground Film Festival Review: CLICKBAIT (2019) – 10 april 2019
- Artikel: HIGH LIFE and the Fears of Parenthood – 9 april 2019