In het begin van de jaren twintig werd er al onderzoek gedaan naar een dam. Er werd zo veel over gesproken dat op een van de lagere scholen de onderwijzer vroeg wat de leerlingen in de zomervakantie gingen doen en een jongen van acht jaar zei dat de familie naar de dam zou
gaan. Dit was in de jaren veertig.
Na zoveel jaren praten over een dam beschouwden de mensen in Kinzua
het als een Urban Legend en gingen verder met hun leven.
Het duurde tot 1959 voordat de definitieve plannen voor de dam werden gemaakt. Mijn
ouders waren aan het bouwen aan een huis dat ze in Kinzua bezaten. Op een dag,
zonder waarschuwing vooraf, verscheen er een man aan de deur.
Hij overhandigde mijn vader papieren om te stoppen met de bouw van het huis en zei
dat de regering contact met hem zou opnemen om te praten over het kopen van het huis
en het eigendom.
Veel mensen in het gebied vochten tegen het verlaten van de stad. Er waren families
die al vijf of zes generaties in Kinzua hadden gewoond.
Voor mijn familie waren het drie generaties geweest. Mijn familieleden hadden
bedrijfjes die moesten worden gesloten of verplaatst. Een paar van mijn
familieleden lieten hun huizen zelfs drie of vier mijl verderop verplaatsen
naar Route 59 die van Kinzua naar Warren Pa leidde.
Mijn ene oom was er een die zich zo lang mogelijk verzette tegen verhuizen. Door de geruchten over verlaten huizen dachten mensen uit andere gebieden dat alle huizen leeg waren en liepen huizen binnen om te zien wat ze konden meenemen. Als je de deuren op slot deed, probeerden ze in te breken.
Het werd uiteindelijk zo erg dat degenen die bleven, altijd
één persoon thuis moesten laten en een jachtgeweer bij de deuren moesten houden om
mensen buiten het huis te houden.
Een ander triest gevolg van de dam was dat de overstroming
het Cornplanter-gebied zou bereiken, ook wel bekend als het Seneca Indianen
Reservaat. Dit verdrag en stuk land werd in 1796 aan opperhoofd
Cornplanter gegeven voor zijn hulp bij het zoeken naar vrede tussen de
nieuwe Amerikanen en de Amerikaanse Indianen.
Het land, bestaande uit 1500 acres, lag in het lagere deel van
New York aan de westelijke oever van de Allegheny River. Het werd hem en zijn erfgenamen “voor altijd” geschonken. Dit was de verbreking van het
oudste Indiaanse verdrag in de Amerikaanse geschiedenis.
Het duurde tot 1965 voordat alle mensen waren overgeplaatst en de dam
was gebouwd. Het reservaat werd verplaatst naar de lagere staat New York en is
bekend als het Allegheny Reservaat.
Veel geschiedenis en natuurschoon ging verloren toen de dam werd gebouwd. Zoals
met alle gebeurtenissen zijn er positieve resultaten geweest.
Het gebied is een prachtig recreatiegebied met geweldige vismogelijkheden. De dam
betaalde zijn volledige bouwkosten in 1972 toen de orkaan Agnes
de oostkust van de Verenigde Staten zo hard trof dat overstromingen een
verwoestende tol eisten in veel staten.
De Kinzua Dam is een van mijn favoriete plaatsen. Het is prachtig en heeft zo’n
geschiedenis. Ik ga er nooit heen zonder herinneringen aan het verleden van m’n familie en aan Cornplanter en z’n volk.