BraziliëEdit
Brazilië is een van de landen met de grootste ongelijkheid als het gaat om de kloof tussen de zeer welgestelden en de zeer behoeftigen. Een enorm deel van de bevolking leeft in armoede. Volgens de Wereldbank “heeft een vijfde van de 173 miljoen Brazilianen slechts een aandeel van 2,2 procent in het nationale inkomen. Brazilië staat op de tweede plaats na Zuid-Afrika in een wereldranglijst van inkomensongelijkheid.
In 2018 werden er in Brazilië in totaal 63.880 moorden gepleegd. De incidentie van gewelddadige criminaliteit, waaronder overvallen, gewapende overvallen, moord en seksueel geweld is hoog, vooral in Rio de Janeiro, Recife en andere grote steden. Carjacking komt ook vaak voor, vooral in grote steden. Criminelen gebruiken vaak wapens. Bendegeweld komt veel voor in de hele staat São Paulo. De criminaliteit in sloppenwijken is zeer hoog. Slachtoffers zijn ernstig gewond geraakt of gedood toen zij zich verzetten tegen daders. Tijdens het toeristische hoogseizoen hebben grote, georganiseerde criminele bendes naar verluidt strandgangers beroofd en mishandeld. Het land staat bekend om zijn bijna 60.000 gedocumenteerde moorden per jaar in de afgelopen tien jaar, meestal in verband met drugs en overvallen.
‘Express kidnappings’, waarbij mensen worden ontvoerd en gedwongen geld op te nemen bij geldautomaten om hun vrijlating te bewerkstelligen, komen veel voor in grote steden als Rio de Janeiro, São Paulo, Brasília, Salvador en Recife. Mensen zijn beroofd en aangevallen bij het gebruik van niet-geregistreerde taxi’s. Kleine criminaliteit zoals zakkenrollen en tasjesroof komt veel voor. Dieven opereren op openluchtmarkten, in hotels en in het openbaar vervoer.
ColombiaEdit
Elementen van alle gewapende groeperingen zijn betrokken geweest bij de drugshandel. In een land waar de aanwezigheid van de staat altijd zwak is geweest, heeft dit geresulteerd in een slijpende oorlog op meerdere fronten, waarbij de burgerbevolking in het kruisvuur terecht is gekomen en vaak doelwit is geweest van “collaboratie”. Voorvechters van de mensenrechten geven paramilitairen de schuld van moordpartijen, “verdwijningen” en gevallen van marteling en gedwongen verplaatsing. Rebellengroeperingen zoals de FARC en het ELN zitten achter moorden, ontvoeringen en afpersing aan. Het drugsgerelateerde geweld is de afgelopen tien jaar gehalveerd, waarbij het land van het meest gewelddadige land ter wereld is afgezakt naar een moordcijfer dat lager ligt dan in landen als Honduras, Jamaica, El Salvador, Venezuela, Guatemala, Trinidad en Tobago en Zuid-Afrika.
De regering van president Uribe heeft getracht de strijdkrachten te professionaliseren en meer te betrekken bij de anti-oproeroorlog; als gevolg daarvan hebben de gewapende groeperingen een reeks tegenslagen te verduren gekregen. Volgens de Colombiaanse politie is het aantal ontvoeringen sinds 2000 met 92% gedaald. Gewone criminelen zijn nu de daders van de overgrote meerderheid van de ontvoeringen. In het jaar 2016 was het aantal ontvoeringen in Colombia gedaald tot 205 en het blijft dalen.
Colombia registreerde een moordcijfer van 24,4 per 100.000 in 2016, het laagste sinds 1974. Het 40-jarig lage aantal moorden kwam in hetzelfde jaar dat de Colombiaanse regering een vredesakkoord tekende met de FARC.
El SalvadorEdit
Volwassen criminaliteit viert hoogtij in El Salvador, in 2012 piekte het moordcijfer op 105 moorden per 100.000 inwoners. In 2016 daalde het cijfer met 20%, maar El Salvador is nog steeds een van de gevaarlijkste landen ter wereld. Sinds maart 2012 is de criminaliteit in El Salvador met 40% gedaald door wat de Salvadoraanse regering een bendebestand heeft genoemd. Begin 2012 waren er gemiddeld 16 moorden per dag, maar eind maart daalde dat aantal tot minder dan 5 per dag en op 14 april 2012 waren er voor het eerst in meer dan 3 jaar geen moorden in het land. In totaal waren er 411 moorden in de maand januari 2012, maar in maart waren dat er 188, meer dan een daling van 40% in de criminaliteit. Dit alles gebeurt terwijl de criminaliteit in buurland Honduras tot ongekende hoogte is gestegen. Burgers en buitenlandse vrouwen en meisjes zijn het slachtoffer geworden van sekshandel in El Salvador. Ze worden verkracht en lichamelijk en psychisch mishandeld op plaatsen in het hele land.
Geweldsmisdrijven zoals gewapende overvallen, banditisme, mishandeling, ontvoering, seksueel geweld en carjacking komen veel voor, ook in de hoofdstad San Salvador. Het centrum van San Salvador is gevaarlijk, vooral ’s nachts. San Salvador herbergt enkele van de beruchtste transnationale bendes van de verenigde misdaadfamilies die zich over de Midden-Amerikaanse hartstreek hebben verspreid, zoals de Mara Salvatrucha en de 18e Straatbende, die tijdens en na de Salvadoraanse Burgeroorlog zijn gearriveerd.
De veiligheidssituatie in San Salvador is verslechterd; in 2002 waren er meer dan 9000 opzettelijke moorden in de stad San Salvador door internationale, wereldwijde Midden-Amerikaanse bendes of Maras. In 2005 en 2006 verslechterde de veiligheidssituatie in San Salvador; en de corruptie, en deze trend zette zich voort in 2008. Het aantal misdaden is gestegen tot 13 per dag, waarbij deze sterke stijging zich heeft voorgedaan in de laatste zes jaar, waardoor de woorden San Salvador stad synoniem zijn geworden met misdaad. Het beeld van San Salvador was een duistere en voorgevoelige metropool waar misdaad, vuil, corruptie en een diepgeworteld gevoel van stedelijk verval heersten, uiteindelijk een zedenstad.
Na de burgeroorlog en achtergelaten in complete ruïnes en verwoesting, beschreven en noemden mensen de stad “San Salvador La Ciudad Que Se Desmorona”, “San Salvador De Stad Die Ineenkrimpt”. In San Salvador heerst een welig tierende en steeds terugkerende corruptie binnen de civiele autoriteiten en de infrastructuur van de stad. Bepaalde locaties die door rivaliserende bendes worden betwist, vooral in arme sloppenwijken aan de rand van de stad San Salvador, worden bestempeld als niemandsland.
Corruptie op hoog niveau is in El Salvador een ernstig probleem. President Mauricio Funes beloofde bij zijn aantreden in juni 2009 corrupte topambtenaren te onderzoeken en te vervolgen, maar na een politieke wapenstilstand met zijn voorganger, Antonio Saca, die uit de ARENA-partij werd gezet wegens grootschalige beschuldigingen van corruptie, toonde Funes zich niet bereid het probleem aan te pakken. ARENA beweerde dat 219 miljoen dollar aan overheidsgeld onder persoonlijke controle van Saca was verdwenen. Saca’s eigen voormalige politieke bondgenoten in de ARENA-partij en de particuliere sector vertelden de Amerikaanse ambassade in San Salvador van wijdverbreid machtsmisbruik voor persoonlijk financieel gewin. Dergelijke corruptie, zo meldde de Amerikaanse ambassade in een door WikiLeaks uitgelekte kabel, “ging zelfs naar Salvadoraanse maatstaven de perken te buiten”.
GuatemalaEdit
Het aantal misdrijven in Guatemala is hoog. Sekshandel in Guatemala is een probleem.
HondurasEdit
Criminaliteit is een groot probleem in Honduras, dat het hoogste moordcijfer van alle landen heeft. Er zijn berichten dat na de staatsgreep van 2009 de criminaliteit en het geweld in Honduras sterk zijn toegenomen. Volgens het VN-Bureau voor drugs- en misdaadbestrijding heeft Honduras het hoogste percentage opzettelijke moorden ter wereld, met 6 239 opzettelijke moorden, of 82,1 per 100 000 inwoners in 2010. Dit is aanzienlijk hoger dan in El Salvador, dat met 66,0 per 100.000 in 2010 het op een na hoogste percentage opzettelijke moorden ter wereld heeft.
Volgens de International Crisis Group liggen de meest gewelddadige regio’s buiten de grote stedelijke gebieden in Honduras aan de grens met Guatemala, en zijn ze sterk gecorreleerd met de vele actieve drugshandelsroutes die de regio doorkruisen.
MexicoEdit
Criminaliteit is een van de meest urgente problemen waarmee Mexico te maken heeft, omdat Mexicaanse drugshandelcircuits een belangrijke rol spelen in de stroom cocaïne, heroïne en marihuana die tussen Latijns-Amerika en de Verenigde Staten wordt vervoerd. De drugshandel heeft bijgedragen tot corruptie, die een schadelijk effect heeft gehad op de Federale Vertegenwoordigende Republiek Mexico. De drugshandel en de georganiseerde misdaad zijn ook een belangrijke bron van gewelddadige criminaliteit in Mexico. Mexicaanse burgers en buitenlanders zijn het slachtoffer geworden van sekshandel in Mexico. Drugskartels en -bendes die strijden in de Mexicaanse oorlog tegen drugs, hebben de drugshandel gebruikt als een alternatieve bron van inkomsten om hun activiteiten te financieren. De kartels en bendes ontvoeren ook vrouwen en meisjes om als hun persoonlijke seksslavinnen te gebruiken.
Mexico heeft te maken gehad met steeds hogere misdaadcijfers, vooral in de grote stedelijke centra. De grote economische polarisatie van het land heeft de criminele activiteit in de lagere sociaal-economische lagen gestimuleerd, waartoe de meerderheid van de bevolking van het land behoort. De criminaliteit blijft hoog en wordt herhaaldelijk gekenmerkt door geweld, vooral in de steden Tijuana en Ciudad Juárez, en de staten Baja California, Durango, Sinaloa, Guerrero, Chihuahua, Michoacán, Tamaulipas, en Nuevo León. Andere grootstedelijke gebieden hebben lagere, maar nog steeds ernstige criminaliteitsniveaus. De lage aanhoudings- en veroordelingscijfers dragen bij aan de hoge criminaliteit.
Vóór de drugsoorlog in Mexico werden er in 2007 ongeveer 300 moorden gepleegd in de grensstad Ciudad Juarez. In 2010 meldden overheidsfunctionarissen een piek van 3.622 moorden in de stad. Met een tarief van 272 moorden per 100.000 inwoners, had Ciudad Juarez alleen al het hoogste moordcijfer ter wereld, hoewel het cijfer sindsdien gestaag is gedaald tot slechts 300 moorden in 2015.
Puerto RicoEdit
Puerto Rico is een belangrijk overslagpunt geworden voor illegale drugs die vanuit bronlanden als Colombia en Peru naar het vasteland van de VS worden gesmokkeld. De meeste drugs worden naar en via het eiland vervoerd vanuit drugshandelsorganisaties in de Dominicaanse Republiek, Colombia, Florida, en criminele organisaties in Puerto Rico. Een van de meest voorkomende manieren waarop drugs het eiland worden binnengesmokkeld is via commerciële en particuliere zeeschepen, en containerterminals zoals de haven van San Juan. Het is de drukste haven in het Caribisch gebied en de op een na drukste in Latijns-Amerika.
Omdat drugs rechtstreeks vanuit andere bronlanden het eiland worden binnengesmokkeld, zijn ze goedkoper dan op welke andere plaats in de Verenigde Staten dan ook. Het is dus goedkoop en gemakkelijk voor straatbendes om drugs te kopen en te verkopen aan het publiek, vooral in en vanuit woonprojecten, wat leidt tot territoriumoorlogen en het op één na hoogste moordcijfer in de Verenigde Staten. Politie-ondermijning in de drugshandel en corruptie komen ook veel voor. Tussen 1993 en 2000 verloren 1.000 politieagenten in Puerto Rico hun baan bij het departement als gevolg van strafrechtelijke aanklachten en tussen 2003 en 2007 werden 75 agenten door de federale rechtbank veroordeeld wegens corruptie bij de politie. 2011 werd gemarkeerd als het meest gewelddadige jaar voor Puerto Rico met ongeveer 1.120 geregistreerde moorden, 30,5 moorden per 100.000 inwoners.
VenezuelaEdit
Venezuela behoort tot de meest gewelddadige plaatsen in Latijns-Amerika. Klassenstrijd is al lang een deel van het leven in het Zuidamerikaanse land, waar gewapende overvallen, carjackings en ontvoeringen veelvuldig voorkomen. Venezuela werd in 2013 door Gallup uitgeroepen tot de meest onveilige natie ter wereld en de Verenigde Naties verklaarden dat deze criminaliteit te wijten is aan het slechte politieke en economische klimaat in het land. Als gevolg van de hoge niveaus van criminaliteit werden de Venezolanen gedwongen om hun manier van leven te veranderen als gevolg van de grote onzekerheden die ze voortdurend ervoeren.
Criminaliteitscijfers zijn hoger in “barrios” of “ranchos” (sloppenwijken) na zonsondergang. Kleine criminaliteit zoals zakkenrollerij komt veel voor, vooral in het openbaar vervoer in Caracas. De regering heeft in 2009 een veiligheidsmacht in het leven geroepen, de Bolivariaanse Nationale Politie, die volgens de Venezolaanse regering de criminaliteit in de gebieden waar zij tot dusver is ingezet, heeft teruggedrongen, en er is een nieuwe Experimentele Veiligheidsuniversiteit opgericht. Uit vele statistieken blijkt echter dat de criminaliteit is toegenomen, zelfs nadat dergelijke maatregelen waren genomen: het aantal moorden in 2014 is gestegen tot 82 per 100.000, meer dan een verviervoudiging sinds 1998. De hoofdstad Caracas heeft een van de hoogste moordcijfers van alle grote steden ter wereld, met 122 moorden per 100.000 inwoners. Venezuela staat ook hoog op de internationale ranglijst van landen met hoge ontvoeringscijfers: adviesbureau Control Risk plaatste Venezuela in 2013 op de 5e plaats ter wereld voor ontvoeringen en News.com.au noemde Venezuela’s hoofdstad Caracas in 2013 “de ontvoeringshoofdstad van de wereld” en merkte op dat Venezuela het hoogste ontvoeringscijfer ter wereld had en dat er elke dag 5 mensen werden ontvoerd voor losgeld.
Buitenlandse regeringen hebben toeristen ook geadviseerd over de veiligheid tijdens hun bezoek aan het land. Het State Department van de Verenigde Staten en de regering van Canada hebben buitenlandse bezoekers gewaarschuwd dat zij het slachtoffer kunnen worden van beroving, ontvoering voor losgeld of verkoop aan terroristische organisaties en moord, en dat hun eigen diplomatieke reizigers verplicht zijn in gepantserde voertuigen te reizen. Het United Kingdom’s Foreign and Commonwealth Office heeft alle reizen naar Venezuela ontraden.