Mo Farah, voluit Mohamed Farah, (geboren 23 maart 1983, Mogadishu, Somalië), in Somalië geboren Britse afstandsloper die gouden medailles won op zowel de 5.000 meter als de 10.000 meter op de Olympische Spelen van 2012 in Londen en de Olympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro.
Farah en zijn tweelingbroer, Hassan, waren een van de zes kinderen van de in Groot-Brittannië geboren Muktar Farah en zijn Somalische vrouw. Het gewelddadige conflict in Somalië verdreef de familie Farah in 1990 uit hun huis in Mogadishu. De tweelingbroers en een zus gingen bij een grootmoeder in het naburige Djibouti wonen. Toen Farah acht jaar oud was, werd hij echter van Hassan gescheiden en met twee jongere broers naar hun vader in Londen gestuurd. Farah kwam aan zonder kennis van het Engels, maar met een voorliefde voor associatief voetbal, dat hij verwachtte te kunnen beoefenen. In plaats daarvan werd hij op 11-jarige leeftijd door zijn sportleraar in de richting van hardlopen gestuurd, die hem naar clubtrainingen reed en later getuige was toen Farah in 2010 trouwde.
Farah werd negende in zijn eerste Engelse schoolkampioenschappen cross-country in 1996, maar het jaar daarop won hij de race en pakte hij de eerste van vijf schooltitels. Hij werd in zijn vroege carrière gesteund door een aantal belangrijke figuren, waaronder vrouwen marathonster Paula Radcliffe, die zijn rijlessen betaalde, en filantroop Sir Eddie Kulukundis, die de juridische kosten voor zijn naturalisatie tot Brits staatsburger dekte. Farah begon te trainen onder coach Alan Storey in 2001 en won de Europese junioren titel op de 5.000 meter dat jaar. Na training in Kenia en Ethiopië vanaf 2008, won Farah Europese titels in 2010 op de 5.000 meter en 10.000 meter.
In 2011 verhuisde Farah naar Portland, Oregon, om te trainen onder de Amerikaanse coach Alberto Salazar. Zijn trainingspartner in Salazar’s groep was de Amerikaan Galen Rupp, die in 2012 de zilveren medaille zou winnen in de Olympische finale van de 10.000 meter. Farah won de wereldtitel op de 5.000 meter tijdens de wereldkampioenschappen 2011 van de International Association of Athletics Federations (IAAF) in Taegu, Zuid-Korea, nadat hij een nipte tweede plaats had behaald op de 10.000 meter, zijn enige outdoor-verlies voor dat jaar. Hoewel hij drie van zijn vier indoorwedstrijden in 2012 verloor, waaronder een vierde plaats op de 3.000 meter tijdens de wereldkampioenschappen indoor, was Farah ongeslagen op de outdoorwedstrijden in 2012, met name door twee gouden medailles te winnen tijdens de Olympische Spelen in Londen.
Farah zette zijn opmars voort tijdens de wereldkampioenschappen van 2013, waar hij gouden medailles won op de 5.000 meter en de 10.000 meter. Het jaar daarop won hij beide van zijn handtekening evenementen op de Europese kampioenschappen, en hij deed hetzelfde op de 2015 wereldkampioenschappen. Op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro in 2016 veroverde hij opnieuw goud op de 5.000 meter en de 10.000 meter en werd daarmee de tweede man (na de Finse Lasse Virén) die deze races op twee opeenvolgende Olympische Spelen won. Farah won een gouden medaille op de 10.000 meter en een zilveren op de 5.000 meter tijdens de wereldkampioenschappen van 2017. Kort na de kampioenschappen verlegde hij zijn focus van baanwedstrijden naar het lopen van marathons. Hij won zijn eerste marathon in Chicago het jaar daarop.
Farah werd in 2012 benoemd tot Commander of the Order of the British Empire (CBE).