Narcolepsie is een relatief zeldzame slaapstoornis, waaraan naar schatting 200.000 Amerikanen lijden. Onderzoekers zijn echter van mening dat veel meer mensen met deze soms slopende slaapstoornis niet gediagnosticeerd worden of een verkeerde diagnose krijgen, omdat deze aandoening moeilijk te herkennen is op basis van de symptomen alleen.

Vele andere slaapstoornissen, lichamelijke ziekten, bijwerkingen van geneesmiddeleninteracties en zelfs psychische aandoeningen kunnen zich presenteren met een aantal van dezelfde symptomen als narcolepsie, zoals overmatige slaperigheid overdag, spierzwakte, instorting, hallucinaties en slaapverlamming.

Als u denkt dat u narcolepsie hebt, kunt u dit met zekerheid te weten komen door een slaapgeneeskundige te raadplegen. Er bestaan tests en procedures die een arts kunnen helpen een diagnose te stellen. Een slaapgeneeskundige kan vaststellen of u narcolepsie heeft nadat hij de volgende informatie van u heeft verzameld:

  1. Uw klinische voorgeschiedenis van slaperigheid overdag (vooral slaperigheid die interfereert met uw dagelijks leven); en
  2. een objectieve meting van uw slaperigheid overdag, met behulp van een slaaponderzoek dat de meervoudige slaaplatentietest (MSLT) wordt genoemd

Na evaluatie van uw medische voorgeschiedenis en interpretatie van de resultaten van uw MSLT-slaaponderzoek, kan uw arts voor slaapgeneeskunde samen met u een plan opstellen om uw symptomen te beheersen en uw narcolepsie beter onder controle te krijgen.

Wat is narcolepsie?

Narcolepsie is een chronische neurologische aandoening die zowel mannen als vrouwen treft. Het heeft de neiging om zijn begin te hebben voor de leeftijd van 25, hoewel het kan beginnen op elk punt in het leven. Narcolepsie kan schijnbaar zonder reden ontstaan, hoewel het in sommige omstandigheden het gevolg kan zijn van het doormaken van een andere ziekte, zoals een hersenziekte of -trauma of een auto-immuunziekte. Het eigenlijke mechanisme dat narcolepsie veroorzaakt, is een gebrek aan een neurotransmitter in de hersenen die verantwoordelijk is voor het reguleren van je slaap-waakcyclus.

Als je narcolepsie hebt, ben je de hele tijd slaperig. Je gaat bijna onmiddellijk in de REM-slaap nadat je in slaap bent gevallen of een dutje hebt gedaan. Je hersenen kunnen zelfs denken dat je slaapt als je wakker bent. Het kan je spieractiviteit onderdrukken door je armen, benen en torso zwak genoeg te maken om instorting te veroorzaken, of REM-staat droomsessies opwekken die aanvoelen als wakkere hallucinaties.

Met narcolepsie symptomen zoals deze, kun je het gevoel hebben alsof er weinig grens is tussen je wakende leven en je slapende leven.

Niet iedereen met narcolepsie ervaart al deze tekenen en symptomen. Overmatige slaperigheid overdag en vlagen of aanvallen van plotselinge slaap zijn de belangrijkste tekenen van narcolepsie, gedeeld door alle mensen met deze slaapstoornis. Tot 25% van de narcoleptici kan de bijkomende narcolepsieverschijnselen ervaren zoals:

  • cataplexie (een plotseling verlies van spierspanning dat gering kan zijn, maar in ernstige gevallen kan leiden tot instorting)
  • hallucinaties (alsof je droomt terwijl je wakker bent)
  • slaapverlamming: onvermogen om te bewegen of te spreken wanneer u op het randje van de slaap bent, hetzij net wakker of net in slaap gevallen
  • extreem levendige dromen en nachtmerries

Als u enkele of al deze verschijnselen ervaart, kunt u bang zijn dat u uw verstand aan het verliezen bent of dat u een ernstige ziekte heeft. Inderdaad, veel mensen met narcolepsie gaan ongediagnosticeerd of krijgen een verkeerde diagnose ergens langs de weg. Een studie schat dat tot 60% van de patiënten onder het verkeerde label leeft, met depressie, slapeloosheid en obstructieve slaapapneu als de meest voorkomende diagnoses.

Volgens The Narcolepsy Network is slechts 25% van de mensen met deze slaapstoornis correct gediagnosticeerd en wordt behandeld. Dat betekent dat veel meer mensen worstelen om wakker te blijven en productief en veilig te leven, terwijl ze zich afvragen wat er precies mis is met hen.

Het stellen van een nauwkeurige diagnose van narcolepsie is van cruciaal belang – maar hoe?

Bevestiging / diagnose van narcolepsie

Als u de bovenstaande symptomen hebt, is stap één het raadplegen van een slaapgeneeskundige arts met AASM (American Academy of Sleep Medicine) accreditatie. Een AASM-gecertificeerde slaapspecialist is een arts met aanvullende training en expertise in slaapgeneeskunde.

Uw eerste bezoek aan de slaapspecialist omvat een lichamelijk onderzoek en een consult om uw klinische geschiedenis te bespreken. De slaapspecialist zal u vragen stellen over uw slaapgewoonten, slaaphygiëne en uw klachten. U moet een volledige medische voorgeschiedenis overleggen, inclusief een familiegeschiedenis van slaapstoornissen of overmatige slaperigheid overdag.

Als u eerder naar een slaaplaboratorium bent geweest, of als er aandoeningen zijn gediagnosticeerd die uw slaap kunnen beïnvloeden, wees dan bereid om deze informatie of zelfs medische dossiers te delen. De arts zal u waarschijnlijk vragen om gedurende 1-2 weken een slaapdagboek bij te houden om uw slaap en symptomen bij te houden.

Om uw diagnose te bevestigen, zal de slaapspecialist u vragen om een nachtelijk polysomnogram (PSG) slaaponderzoek en een meervoudige slaaplatentietest (MSLT) overdag te ondergaan.

Samen kunnen deze tests andere slaapstoornissen uitsluiten en wijzen op een diagnose van narcolepsie. De PSG controleert en registreert uw hersengolven, hartslag, bloedoxygenatie, polsslag, oogbewegingen, spierspanning en andere aspecten van de slaap. Technologen zullen u ook observeren om te zien of u snurkt of beweegt tijdens de slaap (zoals woelen en draaien, slaapwandelen, praten in de slaap, of periodieke bewegingen van de ledematen). Een PSG zal de slaaptechnici en uw arts laten zien of u slaapapneu of andere slaapstoornissen hebt die verantwoordelijk kunnen zijn voor uw chronische slaperigheid overdag.

Als u symptomen van narcolepsie hebt, zult u waarschijnlijk een MSLT-test ondergaan op de dag na uw avondslaaponderzoek. De MSLT is een test die de kwaliteit van uw dutjes meet en hoe lang u erover doet om in slaap te vallen als u dutjes doet – en hoe die slaap overdag eruitziet.

De Multiple Sleep Latency Test (MSLT): An Objective Measurement of Daytime Sleepiness

Veel mensen zijn overdag slaperig. Subjectief kunnen zij echter denken dat zij vaker dutten dan in werkelijkheid het geval is, of dat zij sneller in slaap vallen dan in werkelijkheid het geval is.

Om een goed inzicht te krijgen in uw slaperigheid overdag en of u tijdens dutjes in de REM-slaap komt, hebben slaapspecialisten een objectieve, neutrale meting nodig van hoe lang het duurt voordat u overdag in slaap valt en hoe die slaap eruitziet. De meervoudige slaaplatentietest (MSLT) is het diagnostische instrument dat die gegevens levert.

U wordt ingepland voor een meervoudige slaaplatentietest op de dag na een slaaponderzoek met overnachting, om zoveel mogelijk gegevens te krijgen voordat een diagnose wordt gesteld. Mensen moeten worden getest tijdens vier of vijf dutjes van 20 minuten, met twee uur wakkere tijd tussen elke periode. Het onderzoek bestaat uit laboranten die u 20 minuten in het donker laten dutten, waarna ze u voor een periode van twee uur wakker maken. Daarna herhalen ze dit proces nog een paar keer. Het examen duurt ongeveer 7 uur, oftewel een hele dag.

Wat is de MSLT precies? Wat wordt er gemeten?

De MSLT is een test die slaperigheid overdag en de effecten daarvan meet; met name hoeveel tijd er verstrijkt tussen het begin van een dutje en het moment dat u in slaap begint te vallen. Het doel van de test is om te meten hoe consistent u in slaap valt wanneer de omstandigheden goed zijn voor een dutje (wanneer de kamer donker, stil en koel is).

Tijdens de MSLT wordt u aangesloten op elektroden en sensoren op uw hoofd, borst, ogen en kin, net zoals tijdens de nachtelijke slaapstudie. Slaaplaboranten zullen uw hersenactiviteit, spieractiviteit en oogbewegingen registreren wanneer u wakker bent en slaapt. Ze kijken met name naar de “slaaplatentie” of de “slaaplatentie” – de tijd die verstrijkt tussen het moment dat u volledig wakker (maar slaperig) bent en het moment dat u de eerste fase van de slaap ingaat. De test zal hen ook helpen om te zien hoe snel u in en uit de REM-slaap komt.

Uw MSLT-slaapstudie resultaten worden vervolgens geëvalueerd naast uw PSG-resultaten om te bepalen of u een andere slaapstoornis hebt die van invloed is op uw slaperigheid overdag of dat u meer kans hebt op narcolepsie.

Indicaties dat u narcolepsie zou kunnen hebben:

  • U valt tijdens uw slaaponderzoek ’s nachts in minder dan 15 minuten in slaap.
  • U valt tijdens uw dutjes overdag gemiddeld in minder dan 8 minuten in slaap, volgens de MSLT.
  • U gaat tijdens ten minste twee van uw dutjes overdag van 20 minuten snel de REM-slaap in. (De meeste mensen gaan alleen tijdens avonddutjes de REM-slaap in.)

Als uw slaaparts deze resultaten eenmaal in handen heeft, kan hij samen met u een behandelplan opstellen om uw symptomen te beheersen.

Als u denkt dat u misschien aan narcolepsie lijdt en in de regio Kansas City, Kansas woont, neem dan vandaag nog contact met ons op bij Sweet Sleep Studio op (913) 221-6059.

0 aandelen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.