Natuurgeneeskunde is een systeem van primaire gezondheidszorg dat moderne wetenschappelijke kennis combineert met traditionele en natuurlijke vormen van geneeskunde. Het legt de nadruk op het gebruik van natuurlijke modaliteiten, zoals voeding, lifestyle counseling en botanische geneeskunde om welzijn te bevorderen en ziekte te behandelen. Natuurgeneeskundigen (ND’s) werken volgens een aantal basisprincipes – de principes van de natuurgeneeskunde – waaronder het stimuleren van de genezende kracht van het lichaam en het aanpakken van de onderliggende oorzaken van ziekten, in plaats van zich te richten op het verlichten van symptomen. De beoefening van de natuurgeneeskunde vereist het begrijpen van ziekte in de context van het hele leven van een persoon.
De natuurgeneeskundige benadering van de gezondheidszorg legt ook de nadruk op voorlichting van de patiënt en zelfzorg. Natuurgeneeskunde kan worden gebruikt in combinatie met conventionele medische therapieën om de genezingsprocessen van het lichaam te ondersteunen – een benadering die wordt aangeduid als “integratieve geneeskunde”. In sommige klinieken en ziekenhuizen werken ND’s samen met MD’s, DC’s, DO’s, acupuncturisten en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, en zij verwijzen patiënten door voor spoedgevallen en andere situaties wanneer dat nodig is.
Hoewel ND’s voornamelijk natuurlijke geneeswijzen gebruiken, zijn zij ook opgeleid om kleine chirurgische ingrepen uit te voeren, zoals het verwijderen van cysten of het hechten van oppervlakkige wonden, alsmede om onder bepaalde omstandigheden geneesmiddelen op recept te gebruiken.