Iedere ochtend plas ik in een bekertje. Voordat ik iets anders doe – mijn peuterdochter oppakken, mijn hond aaien, zelfs mijn ogen volledig openen – verzamel ik een urinemonster, dompel ik er vijftien seconden lang een wattenstaafje in, stop ik het wattenstaafje in een machine en wacht ik vijf minuten op een piepje.
Niets kan je meer geobsedeerd maken door wetenschap en technologie dan de biologische drang tot voortplanting. En niets maakt het vervullen van die verplichting moeilijker dan je eigen lichaam. Gedurende de eerste twee weken van de menstruatiecyclus, groeit in de eierstok van een vrouw een eitje. Als het eitje rijp is, verlaat het de eierstok en reist het via de eileider naar de baarmoeder. Dit proces staat bekend als de eisprong.
De markt ligt wagenwijd open voor alles wat de technologie van dit vervelende, angstige proces een beetje verder in de 21e eeuw brengt.
Je bent het meest vruchtbaar in de twee tot drie dagen vóór de eisprong. Maar het bepalen van dat moment is een moeilijke en soms smerige aangelegenheid. Methoden zoals mijn vruchtbaarheidsmonitor of ovulatievoorspellende kits zijn gebaseerd op het opsporen van oestrogeen en luteïniserend hormoon in de urine. Een plotselinge stijging van LH triggers ovulatie.
Vele vrouwen vinden zichzelf in een stok-peeing razernij, timing badkamer pauzes op het werk om te proberen te vangen die ongrijpbare LH-piek, die overal kan optreden van 10 uur ’s ochtends tot 8 uur ’s avonds na dag tien van uw menstruele cyclus.
Andere methoden, zoals het meten van uw basale lichaamstemperatuur, betekent dat je een speciale thermometer te kopen en uw temperatuur te meten op exact hetzelfde tijdstip elke ochtend, voordat je zelfs uit bed bent gekomen. Een stijging van de BBT geeft aan dat je geovuleerd hebt. Maar je kunt de stijging alleen zien na je ovulatie, en niet ervoor, wat het doel teniet doet. En natuurlijk is er mijn urine-afname-apparaat, de vruchtbaarheidsmonitor, die gebruik maakt van je eerste ochtendurine in de loop van een of twee weken om de LH-piek te detecteren – en veel geluk als je het vergeet en naar het toilet gaat voordat je een monster hebt verzameld.
De Centers for Disease Control meldt dat een op de acht paren problemen heeft om zwanger te worden of een zwangerschap te behouden, als gevolg van leeftijd, gezondheidsproblemen of andere factoren. Dat betekent dat de markt wijd open is voor alles wat de technologie van dit vervelende, angstige proces een beetje verder in de 21e eeuw zal brengen. Apps zoals Glow en Apple’s eigen Reproductive Health-kit in iOS maken het gemakkelijker om grote hoeveelheden gegevens vast te leggen, te visualiseren en te aggregeren.
Maar voor elke individuele gebruiker is het aanprijzen van deze apps als een vooruitgang in ovulatievoorspelling net zoiets als het kopen van een FitBit waarbij je handmatig je stappen moet tellen. Ik was meer geïnteresseerd in het zoeken naar apparaten die het proces van het verzamelen van die gegevens gemakkelijker zouden maken.
Made to Measure
Een van de meest opwindende vorderingen in die richting is de dit jaar uitgebrachte Ava-armband, ook wel bekend als de “vruchtbaarheids FitBit”. Een team van onderzoekers, dat gegevenswetenschappers, wearable tech-experts en een medische adviesraad omvat, bestudeerde de bestaande literatuur over de veranderingen die de oestradiol (een vorm van oestrogeen) en luteïniserend hormoonstijgingen in het lichaam neerslaan wanneer je ovuleert.
Het Ava-team ontwikkelde een sensor die gegevens van negen verschillende parameters kan registreren, zoals lichaamstemperatuur, hartslag in rust en hartslagvariabiliteit, wanneer deze in de loop van een nacht wordt gedragen. Een algoritme gebruikt deze gegevens om de vijf meest vruchtbare dagen te voorspellen.
Een klinische proef van een jaar in het Universitaire Ziekenhuis van Zürich bevestigde de bevindingen van het team dat de Ava 89 procent nauwkeurig is in het voorspellen van vijf vruchtbare dagen per cyclus, maar met een steekproefgrootte van 41 vrouwen in de loop van een jaar, is het nauwelijks overtuigend.
Het onderzoeksteam voert momenteel een ander, groter onderzoek uit waarbij 200 vrouwen gedurende zes maanden worden gevolgd om het algoritme verder te verfijnen en meer gegevens te gebruiken. Maar ondanks het feit dat ze hun onderzoek nog moeten publiceren (ze hebben het gepresenteerd op de Zwitserse en Duitse ob-gyn-conferenties en aan de American Society of Reproductive Medicine), spreekt de huidige wachtlijst van twee tot drie maanden van Ava over de behoefte aan een apparaat als het.
“Voor ons is het gemak belangrijk,” zei Ava VP van data science Lisa Falco. ” reageert ook eerder. Je kunt er wat relaxter mee omgaan.” Het meten van negen parameters maakt de voorspellingen van de Ava ook robuuster, in plaats van te vertrouwen op een urine- of temperatuurtest die één meting gebruikt.
Nadat ik de Ava twee weken heb getest, kan ik getuigen dat het veel, veel gemakkelijker te gebruiken is dan een vruchtbaarheidsmonitor of OPK’s. Je hoeft het gebruik van het toilet niet uit te stellen binnen een bepaald tijdsbestek, of handmatig gegevens vast te leggen in een app. In plaats daarvan doe je de armband ’s ochtends af, sluit je hem aan naast je iPhone wanneer het jou uitkomt, en synchroniseert hij draadloos binnen enkele seconden.
Het enige grote nadeel van de Ava is dat hij op dit moment alleen werkt voor vrouwen met regelmatige menstruatiecycli tussen 24 en 35 dagen. Vrouwen met onregelmatige cycli of vrouwen met polycysteus ovariumsyndroom zouden er weinig baat bij hebben. “Dit is waar we sterker willen worden,” zegt Falco.
Signs of Life
Een ander apparaat dat dit jaar werd uitgebracht, de Knowhen, is effectief voor vrouwen met onregelmatige cycli of medische aandoeningen. De Knowhen is een persoonlijke microscoop op zakformaat die de ovulatie opspoort via een proces dat ferning wordt genoemd.
More Fertility
Elke ochtend brengt u een druppel speeksel op de lens aan. Nadat het is opgedroogd, bekijk je het patroon door de microscoop. De stijging van oestrogeen die aan de ovulatie voorafgaat, veroorzaakt ook een stijging van natriumchloride in je speeksel. Als je ovulatie begint, kristalliseert het zout in een kenmerkend varenpatroon, zichtbaar door de lens.
“Ik ben er vast van overtuigd dat onvruchtbaarheid geen epidemie is. Het is een gebrek aan kennis,” zei Knowhen oprichter en CEO Helen Denise. “Soms ontmoet ik vrouwen die zeggen dat er iets mis is met de microscoop, dat ze nooit de faring zien. Het ligt niet aan de microscoop. Het ligt aan jou. Als je PCOS of een schildklierprobleem hebt, kunnen we je helpen het nog eerder te diagnosticeren of op tijd naar een arts te gaan,” voordat je maandenlang vruchteloze pogingen tot conceptie onderneemt.
Mensen gebruiken al lang ferningmicroscopen, maar Knowhen is een product dat hoopt de techniek toegankelijker te maken. Het plaatsen van een druppel speeksel op de zakformaat lens en wachten tot het droog is, is een eenvoudigere en iets hygiënischer methode van testen dan plassen in een beker terwijl je nog half slaapt. Timing is ook minder een probleem. Maar de Knowhen is ook gevoelig voor gebruikersfouten. Je moet eraan denken om ’s morgens vroeg, voor het eten of drinken, een spuugzakje te gebruiken. Als je de lens niet van tevoren schoonmaakt, of een spuugdruppel met luchtbelletjes gebruikt, kunnen de resultaten ook in de war raken.
We’re Due
Wat duidelijk is, is dat, hoewel een groot deel van de markt is gericht op het verbeteren van de toegang tot reproductieve technologieën zoals in-vitrofertilisatie en het invriezen van eicellen, er ook veel ruimte is in een andere vruchtbaarheidstechnologische ruimte.
In een tijdperk waarin een aantrekkelijk, waterdicht horloge onze lichte en diepe slaapcycli kan monitoren en sms’jes kan ontvangen, is het absurd dat zo veel vrouwen vertrouwen op technologie uit de jaren zeventig voor zo’n belangrijk, intiem proces. Zelfs als je de financiële winsten buiten beschouwing laat, zijn er andere enorme beloningen.
“We hadden dit echt grote succesverhaal van een van onze gebruikers,” zei Falco. “Volgens de kalendermethode, zou ze niet in het vruchtbare venster zijn geweest. Ze gebruikte de Ava een dag eerder dan ze dacht, omdat haar man ergens heen ging. Wij kwamen er eerder achter dan haar man.”