Er zijn veel verschillende benaderingen mogelijk en de variatie hangt natuurlijk af van het soort geval. Een parotidectomie is een intramurale (d.w.z. in een ziekenhuis) procedure versus een extramurale (kliniek of buiten het ziekenhuis) procedure.

TypenEdit

In de loop van de geschiedenis zijn er veel verschillende typen en technieken ontwikkeld om een parotidectomie uit te voeren en bijgevolg zijn er ook veel verschillende namen aan elk type verbonden. Er zijn echter eigenlijk maar twee belangrijke verschillen die bij parotidectomieën kunnen worden gemaakt:

  1. De specifieke zenuw(en) die al dan niet worden doorgesneden
  2. De hoeveelheid klier die wordt weggesneden

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke chirurgie waarvoor wordt gekozen gebaseerd is op het behoud van de aangezichtszenuw om belangrijke morbiditeiten (ziekten) te vermijden. Bovendien zijn er nog veel controverses over de keuze van de operatie en de incidentie van kankerrecidief. Hieronder worden de verschillende en belangrijkste technieken aangegeven die gewoonlijk bij een parotidectomie worden gebruikt:

  • Extracapsulaire dissectie – excisie van de parotidetumor, omgeven door enkele millimeters gezond weefsel, zonder de hoofdbaan van de aangezichtszenuw te doorzoeken en bloot te leggen.
  • oppervlakkige (dichtbij het oppervlak) of laterale (opzij) parotidectomie – excisie van alle delen van de klier oppervlakkig of lateraal van de aangezichtszenuw.

-gedeeltelijke oppervlakkige parotidectomie – oppervlakkige parotidectomie waarbij de chirurg alleen het gedeelte van de klier rondom het neoplasma wegsnijdt. Bij deze ingreep worden slechts enkele zenuwen van het gezicht doorgesneden. -formele oppervlakkige parotidectomie – oppervlakkige parotidectomie waarbij de cervicofaciale en temporofaciale zenuwen worden doorgesneden.

  • totale parotidectomie – totale verwijdering van het diepe gedeelte van de parotisklier. Deze ingreep wordt doorgaans uitgevoerd als het diepe deel van de parotisklier door een neoplasma is aangetast. De chirurg probeert de klier los van de aangezichtszenuw te verwijderen, maar ontleedt daarbij wel alle takken van de aangezichtszenuwen. Deze methode kan worden uitgevoerd met de transcervicale chirurgische benadering.

-transcervicale benadering – minder invasieve procedure waarbij slechts een kleine incisie in de hals wordt gemaakt.

  • radicale parotidectomie – wordt meestal uitgevoerd als een kwaadaardig gezwel de aangezichtszenuw aantast. Naast de oorspeekselklier wordt ook de gezichtszenuw weggenomen.

Pre-operationEdit

Voor een parotidectomie kunnen vóór de operatie tal van maatregelen worden genomen. Enkele hiervan zijn diagnostische beeldvorming, fijne-naaldaspiratie, dissectie van de hals en antibioticaprofylaxe (behandeling ter voorkoming).

  • Diagnostische beeldvorming – computertomografie (CT) scans of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI)

– wordt uitgevoerd om de chirurg te helpen de tumor te lokaliseren en complicaties aan te pakken (d.w.z. de omvang van de neoplasma en de daaruit voortvloeiende excisie).

  • Fine-needle aspiration – techniek om de chirurg te helpen de kwaadaardigheid van de tumor fysiek vast te stellen
  • Nekdissectie – alleen overwogen in de meest extreme gevallen vóór een parotidectomie.

ProcedureEdit

Alle narcose wordt gegeven en de patiënt wordt in slaap gebracht. Bij de meest algemene ingreep worden sneden (sneden of coupes) gemaakt in de buurt van de oorplooi of posttragaal (achter de tragus), zoals bij een facelift, en achter het oor voortgezet. De chirurg houdt er rekening mee dat de anatomie van het oor niet mag worden vervormd. Er wordt een flapje gemaakt op het oppervlak van de oorspeekselklier om de klier en het te verwijderen weefsel bloot te leggen. Aders en zenuwtakken worden geïdentificeerd en indien nodig worden specifieke zenuwen doorgesneden. Controle van de gezichtszenuw blijkt de zenuwgerelateerde morbiditeiten te verminderen. De zenuwen worden doorgesneden om stimulatie tijdens de operatie te voorkomen. Nadat het nodige oorspeeksel is verwijderd, worden de gezichtszenuwen getest op een goede functie en begint de reconstructie. De procedure wordt meestal uitgevoerd in twee tot vijf uur, afhankelijk van de patiënt en de chirurg.

Post-OperationEdit

Na voltooiing van een parotidectomie, kunnen patiënten een postoperatieve ziekenhuisopname verwachten variërend van een tot drie dagen, om de veiligste en meest effectieve postoperatieve behandeling te helpen waarborgen. In deze periode krijgen de patiënten antibiotica toegediend om het infectierisico tot een minimum te beperken, en wordt de pijnbestrijding tijdens het verblijf geëvalueerd. De duur van de ziekenhuisopname varieert van patiënt tot patiënt, maar de meeste patiënten worden binnen 24 uur na de operatie ontslagen. Als een tumor kwaadaardig is, worden veel patiënten doorverwezen voor bestralingstherapie. Voor goedaardige tumoren en langzaam groeiende kankers levert een operatie meestal een volledige genezing of remissie (geen bewijs voor ziekte) op.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.