Pine-Sol wasmiddel werd in 1929 uitgevonden door Harry A. Cole uit Jackson, Mississippi.
In 1948 verwierf ondernemer Robert Earnest “Dumas” Milner Magnolia Chemical, de leverancier van Pine-Sol in Jackson, Mississippi. Milner gaf Howard S. Cohoon de leiding over het bedrijf dat zes werknemers telde: drie verkopers en drie die het product produceerden. In de volgende vijf jaar maakte Cohoon van het bedrijf een miljoenenbedrijf dat 20 miljoen flessen verkocht in de VS en 11 andere landen. Cohoon moderniseerde de operatie van handmatig bottelen en etiketteren tot volledige automatisering.
Volgens Cohoon werd pijnboomolie in die tijd geproduceerd uit oude stronken van de gele pijnboom, die vroeger als waardeloos werden beschouwd. Nadat Pine-Sol nationaal werd, begon Milner Company met een nationale radioreclamecampagne, te beginnen met de Robert Q. Lewis show in 1952. Tegen 1955 had het bedrijf Milner Perma-Starch, uit Illiopolis, Illinois, gekocht, en tegen 1959 was Milner uitgegroeid tot een televisiereclamepakket van 1,5 miljoen dollar overdag en een radio-aankoop van 100.000 dollar, gedeeld door Pine-Sol en Perma-Starch.
In januari 1956 gelastte de Federal Trade Commission de Milner Company een reclamecampagne te staken en stop te zetten die betrekking had op de valse beweringen over de doeltreffendheid van Pine-Sol in vergelijking met andere producten die pijnboomolie bevatten. Milner Company had er eerder in maart 1951 mee ingestemd verschillende andere valse beweringen over de kiemdodende en bacteriedodende eigenschappen van Pine-Sol te staken en te beëindigen. In februari 1963 werd de Dumas Milner Company, met inbegrip van de Pine-Sol-fabrieken in Jackson, MS en de Perma-Starch-fabriek in Illiopolis, IL, overgenomen door het in Wayne, New Jersey gevestigde American Cyanamid voor aandelen ter waarde van 17 miljoen dollar. Howard S. Cohoon zou aan het hoofd van de divisie blijven.
Het merk Pine-Sol werd in 1990 door Clorox overgenomen van American Cyanamid’s Shulton Group. De versie van 2005 van het oorspronkelijke schoonmaakmiddel op basis van 8 tot 10% dennenolie was zuur (pH 3-4) en kon worden gebruikt om bacteriën van huishoudelijke oppervlakken te verwijderen. Sommige producten bevatten nu echter basen (pH 10-11).
Er was ook een geschil tussen Clorox en Reckitt Benckiser over mogelijke verwarring bij de consument over het feit dat zowel Lysol als Pine Sol beide eindigen op “sol” en worden gebruikt om schoon te maken. De kwesties leidden tot onderhandelingen, overeenkomsten en rechtszaken tussen verschillende betrokken bedrijven in de jaren 1960 tot het einde van de jaren 1990.