Het effect van de oorlog tegen drugs op gekleurde gemeenschappen is tragisch: verschillen in strafmaat en selectieve handhaving van de drugwetten betekenen dat er vandaag meer zwarte mensen in de gevangenis en het gevangeniswezen zitten dan er ooit tot slaaf gemaakt werden door dit land. Ondanks het feit dat blanken meer drugsovertredingen begaan dan zwarten, zitten zwarten tien keer zo vaak opgesloten voor drugsovertredingen dan blanken.
Er is enige vooruitgang geboekt: In 2010 keurde het Congres de Fair Sentencing Act (FSA) goed, een tien jaar durende inspanning van beide partijen om de verschillen tussen de rassen als gevolg van de draconische strafwetgeving voor crackcocaïne te verkleinen en het vertrouwen in het strafrechtsysteem te herstellen, met name in gekleurde gemeenschappen. En in 2011 stemde de Amerikaanse veroordelingscommissie ervoor om de nieuwe FSA-richtsnoeren met terugwerkende kracht toe te passen op personen die veroordeeld waren voordat de wet van kracht werd. Dit besluit zal ertoe bijdragen dat meer dan 12.000 mensen – van wie 85 procent zwart is – de kans krijgen om hun straf voor crackcocaïnedelicten door een federale rechter te laten toetsen en mogelijk te laten verminderen.
Maar er is nog veel te doen. Het is tijd om een einde te maken aan de onrechtvaardige, on-Amerikaanse en onsuccesvolle Oorlog tegen Drugs.