Free Press

Shiloh is een Hebreeuwse naam van Bijbelse oorsprong. Het verwijst naar een geografische plaats, een oude stad en verzamelplaats voor de Israëlieten vóór Juda. In feite was Shiloh de verblijfplaats voor de Ark van het Verbond gedurende verscheidene eeuwen voordat deze uiteindelijk werd ondergebracht in de Tempel van Salomo op de berg Zion in Jeruzalem. Voor degenen die het niet weten, de Ark van het Verbond was in feite een mooie kist die de twee stenen tafelen bevatte waarop de 10 Geboden waren geschreven (die God aan Mozes had gegeven op de berg Sanai). De Ark en de bijbehorende Tabernakel (heilige tent) werden naar Shiloh gebracht in de tijd van Jozua (ca. 1400 v. Chr.) nadat de Israëlieten de rivier de Jordaan waren overgestoken naar het Beloofde Land. “Shiloh” komt uit het Hebreeuws en betekent “rustig, vredig”, dus wat is een betere plaats om de Ark neer te zetten en vertrouwen te hebben in haar veiligheid? Shiloh is ook de plaats waar Hannah haar zoon Samuel aan de Heer wijdde en waar Samuel werd opgevoed door de priester Eli. Shiloh was in alle opzichten de eerste oude hoofdstad van Israël; het is de plaats waar de Hebreeërs “rustig” leefden temidden van God en Zijn wet volgden. Dat wil zeggen, totdat de Filistijnen naar Shiloh kwamen en de Ark buit maakten (1 Samuël 4). God stond in feite toe dat de Filistijnen de Israëlieten een pak slaag gaven omdat Zijn volk zelfgenoegzaam was geworden over het woord van God. Hoewel de Ark uiteindelijk aan Israël werd teruggegeven, ging deze nooit meer terug naar Shiloh. De Bijbel zegt niet precies wanneer de oude stad Shiloh ophield te bestaan, maar we weten wel van haar verwoesting. Zelfs vandaag de dag zijn er nog slechts schaarse ruïnes over. Shiloh blijft een belangrijke symbolische en geestelijke herinnering voor de Joden als de plaats waar de ark voor het eerst werd opgericht in het Beloofde Land, maar waar God hen in de steek liet toen zij ongehoorzaam waren. Jeremia 7:12 herinnert de Israëlieten eraan: “Ga nu naar mijn plaats die in Silo was, waar Ik eerst mijn naam heb laten wonen, en zie wat Ik eraan gedaan heb vanwege de slechtheid van mijn volk Israël.” Met andere woorden, Shiloh was een “vredige” plaats totdat de inwoners het als vanzelfsprekend gingen beschouwen. We moeten ook vermelden dat er een oude en duistere passage is in Genesis 49:10 wanneer Jakob zijn zoon Juda zegent en zegt: “De scepter zal van Juda niet wijken, noch een wetgever van tussen zijn voeten, totdat Shiloh komt; en tot hem zal het volk verzameld worden.” Dit wordt vaak opgevat als een verwijzing naar de komst van de Messias, zodat veel mensen (waarschijnlijk ten onrechte) geloven dat Shiloh “Messias” betekent. Messias is een andere naam van Hebreeuwse oorsprong en betekent “gezalfde”.