De menselijke wervelkolom heeft twee krommingen die helpen om het gewicht van de armen, de romp en de nek op een goed gebalanceerde manier te dragen. Het bekken is verbonden met de wervelkolom krommingen als ze iets naar achteren staan. Deze kromming van de wervelkolom wordt lordose genoemd. De kromming iets naar voren ter hoogte van de borstkas waar de ribben aansluiten op de wervelkolom, deze kromming wordt kyfose genoemd.
Er is een verlies van lordose of kyfose, of beide maken dat het flatback syndroom ontstaat. Het verlies zorgt ervoor dat je ruggengraat recht wordt. Het is een abnormale toestand waarbij de wervelkolom plat wordt door het verlies van de lumbale lordose. De persoon met het flatback syndroom vindt het moeilijk om rechtop of rechtop te staan.
Symptomen
Patiënt met het flatback syndroom kan de volgende symptomen voelen:
- Een persoon kan moeite hebben met het handhaven van een juiste houding.
- Een persoon met het flatback syndroom voelt lage rugpijn en pijn in de dij.
- Vind problemen met een dagelijkse taak zoals rechtop staan of lopen.
- Dagelijkse vermoeidheid kan de symptomen doen toenemen, zoals het samentrekken van de rugspieren en mogelijk het buigen bij de knieën en heupen.
- De patiënt kan ook nekpijn en pijn in de bovenrug hebben doordat hij altijd probeert uit te lijnen.
- De patiënt kan moeite hebben met buigen.
- Numbness of gevoel in de benen.
Wat zijn de oorzaken van het flatback syndroom?
Dit syndroom kan optreden nadat scoliose is gecorrigeerd. Bij de correctie van scoliose worden de staven gebruikt om de abnormale kromming recht te trekken, maar soms worden ook de normale krommingen van de rug rechtgetrokken. Een andere oorzaak kan de chirurgische ingreep zijn, zoals een lumbale spinale fusie of een laminectomie die de normale kromming verstoren en recht maken.
Het platte rug syndroom kan optreden als gevolg van het volgende: Lumbaal Post Laminectomie Syndroom, Degeneratieve Disc Ziekte, Ankylosing Spondylitis, Compressie Fracturen.
Lumbaal Post Laminectomie Syndroom: Zoals we al eerder vermeldden, kan dit syndroom zich ontwikkelen bij een persoon die eerder behandeld is met een lumbale operatie om de spinale zenuwen te decompresseren om stenose of een laminectomie te behandelen. Na deze ingreep kan een persoon de lumbale lordose verliezen, of soms veroorzaakt het spinale instabiliteit.
Degeneratieve Disc Ziekte: In sommige gevallen kunnen de schokdempers van de wervelkolom of de progressieve degeneratie van de tussenwervelschijven de reden worden voor hoogteverlies in het voorste deel van de wervelkolom. De wervelkolom begint naar voren te bewegen wanneer de tussenwervelschijven degenereren, en de lumbale lordose vermindert wanneer dit gebeurt. De pijn zal beginnen door de onevenwichtigheid van de wervelkolom of de degeneratieve discusziekte.
Ankylosing Spondylitis: Een chronische ontstekingsziekte die artritis en stijfheid in de hele wervelkolom veroorzaakt, genaamd Ankylosing Spondylitis. Een patiënt die lijdt aan ankylosing spondylitis kan een toenemende voorwaartse houding van de wervelkolom opmerken, waaronder een afname van de lumbale lordose of een toename van de thoracale kyfose. Dit kan resulteren in een rechtstand van de lendenwervelkolom.
Vertebrale Compressie Fracturen: Osteoporose maakt de botten zwak, inclusief de wervelkolom botten, compressie fracturen worden vaak veroorzaakt als gevolg van zwakke wervelkolom botten. Wanneer een breuk optreedt, kan dit leiden tot het verlies van de hoogte van het bot in de lumbale wervelkolom. Het kan in één bot zijn of meerdere of zelfs in de hele wervelkolom, wat resulteert in het platte rug syndroom.
Hoe het platte rug syndroom te diagnosticeren?
De arts zal de patiënt eerst onderzoeken en de symptomen zien dat de patiënt moeite heeft om rechtop te staan en mogelijk rug- of beenpijn heeft. Hij zal zich ook baseren op de medische voorgeschiedenis van de patiënt, zoals de details van eventuele vroegere verwondingen, botkwesties of operaties. Om vast te stellen of de patiënt al dan niet een platrugsyndroom heeft, zal de arts een röntgenfoto van de wervelkolom over de gehele lengte nodig hebben, die beelden van de wervelkolom, de botten en de weefsels bevat.
De arts kan ook om de andere diagnostische procedures vragen om het gedetailleerde beeld van de wervelkolom te bekijken:
MRI: Magnetic resonance (MR) imaging scan wordt gebruikt om vast te stellen of het ruggenmerg (Een fragiele buis-achtige structuur die de bundel van zenuwen die het lichaam en de hersenen met elkaar verbindt) is aangetast door de kromming van de wervelkolom of niet. Radio- en magneetgolven worden gebruikt om gedetailleerde beelden van het ruggenmerg te geven.
CT Scan: Een CT-scan wordt ook wel een computertomografie-scan genoemd. Het produceert meer informatieve, gerichte, en duidelijke beelden dan een algemene röntgenfoto. Het toont de beelden van botten, zacht weefsel, tussenwervelschijven, organen, en het ruggenmerg duidelijk in wit, grijs, kleur, of zwart tinten.
Het is van essentieel belang om uit te vinden of de flatback syndroom is het gevolg van spinale instabiliteit of de stabiele spinale structurele afwijking – nog een ding om te bepalen of er sprake is van aanhoudende druk op zenuwen waar spinale stenose aanwezig is.
Wat zijn de behandelingen voor het flatback syndroom?
Voor het flatback syndroom zijn zowel chirurgische als niet-chirurgische behandelingen beschikbaar, maar het hangt af van de toestand van de patiënt.
In het beginstadium zullen niet-chirurgische behandelingen worden aanbevolen, en deze omvatten fysiotherapie, een geschikte oefenroutine (aërobe fitness, kernspierversterkende oefeningen, en gewichtdragende oefeningen) en pijnstillers. Er zijn enkele geneesmiddelen die worden gebruikt om de symptomen van het rechtzetten van de lumbale wervelkolom te behandelen. Ruggegraatsinjecties bieden ook verlichting.
Als er geen verlichting of herstel optreedt, zelfs niet na het proberen van de niet-chirurgische methoden, dan kan een operatie nodig zijn. De operatie is bedoeld om de wervelkolom te corrigeren door scheefstand te voorkomen en ook verlichting van pijn te geven. Er zijn verschillende operatiemethoden om de platte rug te corrigeren. De pedicula subtraction osteotomy is een procedure waarbij een bot uit de achterkant van de lumbale wervelkolom wordt verwijderd door de chirurg. Het kan door de chirurg opnieuw worden uitgelijnd met de botten van de wervelkolom, waardoor de noodzakelijke lordose wordt ingevoerd.
Een andere procedure wordt gebruikt om de stabiliteit en sterkte van de wervelkolom te herstellen door middel van een spinale fixatie en fusie. De chirurg brengt hardware in zoals staven en schroeven die de wervelkolom op zijn plaats houden terwijl de botten vergroeien, dit wordt fixatieprocedure genoemd. Wanneer de chirurg entmateriaal tussen de botten van de wervelkolom plaatst om ze samen te laten groeien tot één stevig bot, wordt dit fusieprocedure genoemd.
Dus, als u symptomen of pijn in de rug opmerkt, maak dan een afspraak en bezoek uw arts. Neem uw rug niet te licht op.