Free Press

Spiritualiteit &Hersenen (Startpagina)

Andere pagina’s op deze site: De God Helm Psychische Technologie Deja Vu Leven in Dankbaarheid Spirituele Coaching – Crises – Begeleiding – Leren – Meer ________ Darwinistische Reïncarnatie Conscious-ness Romantische liefde en de hersenen ________ Origins of spirituality in Human Evolution Shakti – Magnetic Brain Stimulation Sacred Lands “The Sensed Presence” ________ Glazen voor verbeterde gezichtsscherpte God in de Hersenen Spirituele Bekwaamheidstest Stimulatie van mijn Hersenen als een spiritueel pad Hersenstimulatie Seks &States of Conscious-ness Evolution and The Gay Male Brain Visions The Spiritual Personality The Buddha’s Brain. ________ Archetypes Een dieet voor epileptici? Dood Ervaringen – Online Poll Results Out Of Body Experiences Near-Death Experiences – Thai Case histories The Big Bang Meditations from Brain Science Near-Doodservaring in Thailand – Case Histories The Terrorist Brain Credentials Hippocrates on Epilepsy PRIVACY POLICY Contact Us

.

Déjà Vu: Hier en Nu, Daar en Toen.

De ervaring van Déjà Vu in wetenschappelijke en spirituele termen.

Todd Murphy

Home Page.

Déjà Vu verwijst naar die vreemde en meestal zeldzame momenten waarop het heden aanvoelt als het verleden. Het is een moeilijke ervaring om te interpreteren. Sommige mensen proberen zich dromen te herinneren die als het heden zouden kunnen zijn geweest. Anderen denken dat de Déjà Vu momenten herinneringen uit het verleden zijn. Beide opvattingen zijn onmogelijk te bewijzen, te weerleggen, of (tot voor kort), te onderzoeken. Het geloof dat het over vorige levens gaat is een kwestie van geloof. Het idee dat het met dromen te maken heeft is dat minder – slechts enkele mensen beweren zich vorige levens te herinneren, maar bijna iedereen herinnert zich enkele van zijn dromen. Sommigen kunnen zich er veel herinneren.

Dachten dat Déjà Vu momenten herinneringen aan onze dromen zijn, levert een probleem op. Zowel dromen als Déjà Vu ervaringen vinden plaats in niet-normale staten van bewustzijn. De meeste veranderde toestanden zijn een vruchtbare bodem voor confabulaties (“geborduurde” of valse herinneringen). Het is gemakkelijker om een valse herinnering te creëren tijdens een moment van Déjà Vu, dan het normaal zou zijn. In feite heeft de geest tijdens momenten van Déjà Vu ongewoon directe toegang tot lange-termijn herinneringen, en de hersenprocessen die ons in staat stellen ze te creëren en terug te halen, maar het is ook waarschijnlijker dat er een valse herinnering wordt gecreëerd. Mensen die déjà vu’s hebben, zijn namelijk ook vatbaar voor valse herinneringen (link opent in een nieuw venster).

Nieuw boek: Déjà Vu & Andere Geestelijke Gaven (Klik om te zien op Amazon.com)

Door Neurowetenschapper Todd Murphy

Déjà Vu is een geestelijke gave, en er zijn anderen die op je wachten op dezelfde plaats – je hersenen en geest. Als je vaak Déjà Vu hebt, dan heb je waarschijnlijk ook andere gaven, zoals het aanvoelen van aanwezigheden als je alleen bent, of tintelingen in je handen. Het geeft ook eenvoudige instructies over hoe je je paranormale “zicht” kunt openen, dieper in gebed kunt gaan, kunt leren genezen door handoplegging, en andere vaardigheden die gebruik maken van je spirituele gaven.

Beschikbaar op Amazon.com

Ik zal niet zeggen dat Déjà Vu niet voortkomt uit vorige levens of dromen. Maar we willen begrijpen wat het is, en hoe we kunnen reageren als het gebeurt. Als we het uitleggen als reflecties van vorige levens of dromen, kunnen we nooit weten of we gelijk hebben of niet. Er is geen manier om een herinnering uit een vorig leven te verifiëren en de hersenen kunnen herinneringen aan dromen met gemak vervalsen. Het wordt weer een kwestie van geloof, en sommige mensen willen het weten, niet alleen geloven.

Sommigen van ons hebben precognitieve dromen, maar de meeste episodes van Déjà Vu gebeuren zonder enig gevoel dat het met een droom te maken heeft. Voorkennisdromen zijn iets heel anders. Het hebben van het huidige moment voelt als een herhaling van iets uit het verleden is niet hetzelfde als het hebben van het heden valideren van een eerdere precognition. Ik heb hierover met enkele professionele helderzienden gesproken, en een van hen zei dat hij de twee uit elkaar kon houden, maar dat het hem enige tijd kostte om het verschil te leren. Ik vroeg hem wat het verschil was, en hij zei dat het een ‘energie’ was. Dat is niet echt genoeg om te helpen begrijpen wat het verschil was, maar genoeg voor ons om te weten dat er een zou kunnen zijn.

Hoe gebeurt Déjà Vu?

De wetenschappelijke verklaring is dat het te maken heeft met geheugenprocessen. Ik zal het hier zo simpel mogelijk houden. Het basisidee is dat er delen van de hersenen zijn die gespecialiseerd zijn in het verleden, het heden en de toekomst. In het algemeen houden de frontale kwabben zich bezig met de toekomst, de temporale kwabben met het verleden, en de onderliggende delen daartussen (het limbisch systeem) houden zich bezig met het heden. Als ze allemaal hun normale werk doen, in normale bewustzijnstoestanden, zal het gevoel dat ‘er iets gaat gebeuren’ alleen naar boven komen als we aan de toekomst denken, ons er zorgen over maken, erop anticiperen of er plannen voor maken. Het gevoel van het verleden (zoals aan iets herinnerd worden) zal alleen verschijnen wanneer onze herinneringen op de een of andere manier zijn getriggerd.

De structuur die ons bewustzijn overweldigt wanneer we ‘in het heden’ zijn of ‘hier nu zijn’ is de amygdala. Het kent een emotionele ’toon’ toe aan onze waarnemingen. Wanneer je de straat oploopt en een auto op je af ziet komen, en je verstijft onmiddellijk van schrik en springt uit de weg, dan is die schrik de amygdala aan het werk. Aanwezig. Hier en nu. De amygdala herkent ook uitdrukkingen, de uitdrukkingen op de gezichten van mensen. Als we met iemand praten, kunnen we zijn uitdrukkingen herkennen en de manier waarop we met hem praten net zo snel veranderen als we gevaar herkennen. Woorden kunnen vaak gevaarlijk lijken voor degene die ze hoort. “We denken erover om je te laten gaan.” “Ik denk dat onze relatie me tegenhoudt.” Of – “Je staat onder arrest.”

Zulke zinnen hebben onmiddellijke, passende reacties nodig, en er is een cognitief (of “denkend”) hersendeel (de hippocampus) dat gespecialiseerd is om ze te geven, in het huidige moment. Het neemt bijvoorbeeld deel aan het in stand houden van het zelfgevoel, een taak die het 40 keer per seconde herhaalt. Elke 25 milliseconden. Elke instantie van het zelf is in staat om een nieuwe emotionele reactie te manifesteren, maar alleen als de omstandigheden zijn veranderd. In feite is de duur van het ‘heden’ in neurologische termen zo kort dat we het niet zozeer ervaren als wel onthouden.

Het volgende niveau zou ‘hier zijn-zo ongeveer nu’ genoemd kunnen worden.’

Het kortetermijngeheugen houdt zich bezig met perioden van een paar minuten. Het is voornamelijk gebaseerd in de hippocampus. We weten dit omdat problemen met de hippocampus vaak leiden tot ernstige korte-termijn geheugen problemen. Het helpt ons om georiënteerd te blijven in de tijd. Er zijn mensen die alle functies van de hippocampus zijn kwijtgeraakt, en zij kunnen zich niets herinneren van wat er is gebeurd nadat hun hersenproblemen begonnen. Mensen zijn een linguïstische soort, en een intens sociale soort. We hebben contact met elkaar door middel van woorden. We voeren gesprekken. Om dit te doen, moeten we in staat zijn om te onthouden wat mensen tegen ons zeggen. We moeten er ook lang genoeg over nadenken om er op te kunnen reageren. We moeten onthouden wat we net gedaan hebben om het niet opnieuw te hoeven doen.

Er is een grap die ik hoorde toen ik in een verpleeghuis werkte: Geluk is het vinden van je bril voordat je vergeet waar je hem voor nodig hebt.

Dan is er het lange termijn geheugen. Het ‘zit’ aan de oppervlakte van de hersenen, aan de onderkant van de temporale kwabben. Het gebied wordt de parahippocampale cortex genoemd, en het is zeer nauw verbonden met de hippocampus.

Ordinair is er een vrij naadloze integratie van het verleden, het heden en de toekomst. Eenvoudig gezegd, we ervaren iets in het heden, vergelijken het met soortgelijke ervaringen in het verleden, en besluiten hoe we zullen reageren. Het tijdsbestek kan heel kort zijn; zelfs een paar milliseconden. Maar af en toe kan er te veel communicatie zijn tussen het kortetermijngeheugen en het langetermijngeheugen. Wanneer dit gebeurt, dan kan het heden aanvoelen als het verleden. In veel gevallen wordt het getriggerd door een fout in het gevoel dat iets vertrouwd is.

Als waarnemingen uit het heden worden gerangeerd door de delen van de hersenen die herinneringen uit het verleden verwerken, zullen die waarnemingen aanvoelen alsof het herinneringen zijn, en de persoon zal het gevoel hebben dat hij een moment herleeft dat in het langetermijngeheugen is opgeslagen.

Er is nog een ervaring die het vermelden waard is; Jamais Vu. Het is het tegenovergestelde van Déjà Vu. In plaats van extra vertrouwd aan te voelen, lijken de dingen totaal onbekend. In dit geval is er te weinig verbinding tussen het lange termijn geheugen en de waarnemingen uit het heden. Wanneer iemand in deze toestand verkeert, lijkt niets van wat hij ervaart iets met het verleden te maken te hebben. Ze kunnen praten met een persoon die ze goed kennen en plotseling lijkt de persoon totaal onbekend. Hun gevoel de persoon te kennen, en te weten hoe ze met hem moeten omgaan, verdwijnt gewoon. Een kamer waarin zij veel tijd doorbrengen wordt plotseling totaal nieuw; alles lijkt nieuw. Details die ze al duizend keer gezien zullen hebben, worden plotseling boeiend.

Jamais Vu komt niet zo vaak voor als Déjà Vu, maar het kan net zo meeslepend zijn.

Hoe reageer ik op Déjà Vu?

Dat hangt ervan af of je het leuk vindt of niet. Een paar mensen zijn gewoon doodsbang als het gebeurt. Anderen vinden het licht euforisch. Ik denk dat de meeste mensen het gewoon een verbijsterende gewaarwording vinden, die noch prettig noch bedreigend is.

Zoals bij alle andere ervaringen in een veranderde toestand, zien de meeste mensen die ervan genieten het als een spiritueel moment, en degenen die er niet van genieten, zien het in psychologische termen. Ik heb met mensen gesproken die het vaak hadden, en de ervaring beangstigend vonden. Er is niets beangstigends aan Déjà Vu op zich, maar het kan gebeuren dat de activiteit van de hippocampus overslaat naar de aangrenzende structuur, de amygdala, die een zeer emotionele structuur is. Als het in de rechterstructuur terechtkomt, zal de emotie onaangenaam zijn, waarschijnlijk angstig.

Als Déjà Vu met angst verschijnt, wilt u misschien wat hulp krijgen, afhankelijk van hoe sterk het gevoel is. Een van de beste plaatsen om te beginnen is bij een epilepsiespecialist, vooral als je denkt dat je misschien gek wordt. Waarom niet beginnen met een psycholoog? Omdat Déjà Vu vaak symptomatisch is voor temporale kwab epilepsie (TLE), en het wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd, meestal als schizofrenie, maar ook als bipolaire stoornis, en verschillende andere stoornissen.

Een van de redenen waarom psychologen zo vaak de verkeerde diagnose stellen is dat TLE niet voorkomt in de DSM-IV, de Diagnostic and Statistical Manual of Psychological Disorders, het handboek van de psychiater. Het is de standaard gids voor het stellen van diagnoses bij psychiatrische ziekten. Omdat het niet in de lijst staat, wordt de pathologie niet behandeld en missen psychologen hun doel bij de behandeling ervan. TLE heeft ook een veel breder scala aan mogelijke symptomen dan andere stoornissen. Hoewel de meeste aanvallen van dit type (complexe partiële aanvallen genoemd) beginnen in de amygdala, verspreiden zij zich naar andere structuren, en dat zijn er nogal wat. Eén nabijgelegen structuur zal geuren introduceren in de ervaringen, en iemand een verhoogd reukvermogen geven. Een andere zal vervormingen in de ruimtelijke waarneming veroorzaken. Een andere kan iemand achterlaten met overactieve zweetklieren. Weer een ander kan ervoor zorgen dat iemand de hele tijd wil praten of schrijven. Weer een ander kan iemand vatbaar maken voor korte, hevige woede-uitbarstingen. Weer een ander kan iemands seksualiteit veranderen. En zo gaat de lijst maar door. Er zijn ook verschillende persoonlijkheidsveranderingen die kunnen optreden. Met zoveel mogelijke symptomen kan een juiste diagnose een probleem zijn.

Er is geen behoefte aan een diagnose wanneer Déjà Vu goed voelt, zelfs als het TLE is die emotioneel positief is. In dat geval kan het niet echt een stoornis worden genoemd, maar mensen hebben nog steeds het gevoel dat het op een of andere manier om een reactie vraagt, en het zal ‘voelen’ alsof het een spirituele reactie zou moeten zijn.

Voor Déjà Vu die spiritueel aanvoelt, stel ik meditatie voor. Het soort dat de nadruk legt op aanwezig zijn in het hier en nu. Déjà Vu is een verandering in de perceptie van het huidige moment. De twee bekendste zijn Zen en vipassana, beide boeddhistische praktijken. Ik zeg niet dat mensen die veel Déjà Vu hebben boeddhist moeten worden, alleen dat deze twee boeddhistische praktijken goed geschikt zijn voor mensen met frequente Déjà Vu ervaringen. Er zijn momenten dat ik dacht dat Jezus misschien dicht bij deze praktijken stond toen hij zei om “wees stil en weet”. Hoe vaker Déjà Vu voorkomt, hoe waarschijnlijker het is dat een persoon in staat zal zijn om zijn lopende mentale processen te stoppen, en gewoon in het heden te zijn. Déjà Vu is een ervaring die niet goed in woorden te vatten is. Wanneer het gebeurt, kan een persoon nog steeds spreken, maar het fenomeen dat zijn aandacht zal opeisen is dat gevoel van het verleden.

Het meest voorkomend is dat een persoon die Déjà Vu heeft, zijn aandacht zal geven aan het gevoel dat ‘dit het verleden is!’ Als iemand de ervaring wil gebruiken om zijn spiritualiteit te versterken, zijn er drie dingen die hij kan proberen.

1) Wanneer Déjà Vu zich voordoet, moet je je concentreren op wat er in het heden gebeurt. Je kunt aandacht besteden aan je zintuigen, en kijken naar het ‘zintuig’ dat dat gevoel van vertrouwdheid waarneemt. Als je een heldere waarneming van dat ‘zintuig’ kunt krijgen, kun je daar op elk moment naar kijken. Vooral tijdens het beoefenen van meditatie. Deze praktijk kan, voor degenen die vaak genoeg Déjà Vu hebben om er hun voordeel mee te doen, maanden afsnijden van de tijd die nodig is om diep in meditatie te geraken.

2) U moet proberen u los te maken van uw gevoel van het verleden en proberen het heden te zien door datzelfde gevoel.

3) U kunt doen alsof Déjà Vu zich tijdens de meditatie voordoet. Met oefening zou de vertrouwde gewaarwording uiteindelijk moeten verschijnen, en tegen die tijd bent u misschien in staat om te stoppen met aandacht te schenken aan het ‘verleden’ en over te gaan naar het ‘heden’. Wanneer dit gebeurt, moet je meditatieoefening iets nieuws krijgen. Dit kan moeilijk zijn, dus laat het los als het niet voor je werkt.

Mettertijd kan Déjà Vu een vriend worden.

EINDE.

Bekijk mijn video over Deja Vu.
(Opent in een nieuw venster)

VRAAG:

Hoe relateer jij persoonlijk Déjà Vu aan het bestaan van tijd?

AANVRAAG:

Dit zijn slechts voorlopige meningen, zoiets als ‘werkhypotheses’, maar voor mij is tijd een kwestie van subjectieve ervaring die nog niet ontdekte algoritmen volgt. Een jaar is lang als je negen jaar oud bent, en veel korter als je 40 bent.

Déjà Vu en het fenomeen tijd hebben niets met elkaar te maken, ondanks het verband dat we ertussen voelen. Begrip van het een biedt geen aanknopingspunten voor het ander. We kunnen de fysica van tijd en het tijd-ruimte continuüm begrijpen, maar het gevoel van het verleden is een gevoel, en onze gevoelens komen niet overeen met de wetten van de fysica.

Déjà Vu gaat ‘over’ het verleden. Er is een verwant fenomeen – ’toekomstig geheugen’, waarvan het bestaan de mogelijkheid biedt dat Déjà Vu en ’toekomstig geheugen’ zich aan twee verschillende uiteinden van één spectrum bevinden. Als dat zo is, dan hebben we waarneming in twee richtingen – verleden en toekomst.

Een sceptische wetenschapper zou het bestaan van toekomstig geheugen ontkennen, en er is geen bewijs dat hen ongelijk kan geven. Ik moet het fenomeen zelf nog ervaren, en ik heb op dit moment geen lopende banen die zouden veranderen als ik er een mening over zou hebben, dus ik geef er de voorkeur aan er nu niet over te beslissen.

De tijd loopt maar in één richting.

Mijn mening is dat Déjà Vu een neuraal fenomeen is, en niet verbonden met de tijd (“Het tijd-ruimte continuüm”) zelf. Het is een verandering in onze perceptie van tijd. Het relateren aan de tijd zelf is een beetje zoals zeggen dat zonlicht golft wanneer het water raakt in plaats van te zien dat het water golven heeft.

Het kan al dan niet verwijzen naar werkelijke gebeurtenissen in het verleden. Het gevoel van het verleden is voldoende om het gevoel te creëren.

Het kan ook zijn dat er twee mechanismen zijn – een achter Déjà Vu ‘naar’ werkelijke gebeurtenissen, en een dat herinneringen uitspint (confabuleert) waarnaar de Déjà Vu lijkt te verwijzen.

Voor de geest om een herinnering te creëren, precies op het moment, die overeenkomt met het heden is een klein ding naast de hele werelden die het kan creëren in dromen, visioenen, en bijna-dood ervaringen.

Einde.

(1) Bancaud, J., Et Al, “Anatomical Origins of Déjà Vu and vivid ‘memories’ in human temporal lobe epilepsy” Brain, (1994) v.117, 71-90

(2) Gloor, Pierre, MD, Ph.D., Et Al, “The Role of the Limbic System in Experiential Phenomena of Temporal Lobe Epilepsy” Annals of Neurology Vol. 12, No.2 August 1982

(3) Persinger, M.A., “Geophysical Variables and Behavior: XXII. The Tectonic Strain Continuum of Unusual Events” Perceptual and Motor Skills 1985, 60, 59-65

(4) Persinger, M.A. & Lafreniere, “Space-time Transients and Unusual Events” Nelson-Hall Chicago, 1977

Lees ook “Future Memory” van PMH Atwater.

LINK VOOR VERDER LEZEN
E-MAIL de Auteur

Andere Pagina’s op deze Site:

HOME PAGE

NEURAL STIMULATION:

De God Helm | Shiva Psychische Technologie

Shakti – Magnetische Hersenstimulatie

Shakti Uitvinden

Stimulatie van Mijn Hersenen Als Een Spiritueel Pad

MENSELIJKE EVOLUTIE:

Oorsprong van spiritualiteit in de menselijke evolutie

Rol van mystici en mystiek in de menselijke evolutie.

Het Homo Mannelijk Brein in de Menselijke Evolutie

De Evolutie van het Menselijk Geloof in God

Bewustzijn | Darwinistische Reïncarnatie

SPIRITUELE
NEUROSCIENCE

Artikels over neurotheologie, (of – spiritualiteit en religie ontmoeten hersenwetenschap).

Enlightenment And the Brain

Deja Vu | Meditations from Brain Science

Romantic Love and the Brain

The Sensed Presence | God in the Brain

Spiritual Aptitude Test | Sacred Lands

The Spiritual Personality | Archetypes

Out-Of-Body Experiences | Visions

Oddelijke Ervaringen – Online Poll Resultaten

Podcasts over Neurotheologie

OFF-SITE PAGES (OPEN IN NIEUWE WINDOWS).

Verschillende spirituele praktijken hebben verschillende effecten op de hersenen.

NEAR-DEATH EXPERIENCES:

NDE’s in Thailand – Discussie | Thai NDE Case histories

Darwinian Reincarnation

Near-Death Experience Screensaver (Entering the Light).

Epilepsie en bijna-doodervaringen

BRAAKSTOFFEN:

Glazen voor verbeterde gezichtsscherpte

Een dieet voor epileptici?

Seks & Bewustzijnsstaten

Hippocrates over Epilepsie

Het Terroristen Brein

ANDERE STUFF:

Real-Time Geomagnetic levels

Credentials

What Caused The Big Bang?

PRIVACYBELEID