Het is een beetje absurd om in 2018 nog steeds te debatteren over wat wel of niet punk is, maar hier zijn we dan. Voor een beweging die zich wil onderscheiden van de massa, lijkt het alsof de helft van de bands in de scène meer bezig is met op elkaar lijken dan de wereld te veranderen, en de wereld is veel te klote om daarmee te kloten. Hier zijn 8 bands die de vorm doorbreken en punk rock op dit moment definiëren.
Fuck U Pay Us
FUPU is misschien wel de meest punk band op de planeet. Fuck, ze zijn misschien wel de meest punk band in de geschiedenis van punk. Het radicale vrouwenkwartet brengt punkrock terug tot de basis, een noisy traag geluid als Flipper met een bijl om te slijpen – rauw, gepassioneerd, en ongefilterd. Basisnummers als “Nappy Black Pussy” en “Burn Ye Old White Male Patriarchy, Burn” zijn een vuist recht in het gezicht van het patriarchaat. Deze band is de toekomst.
Pleasure Venom
Geleid door filmmaakster Audrey Campbell, is dit Austin kwintet altijd een beetje groter dan het leven. Campbell’s powerhouse vocalen exploderen over de gestripte riffage van de band. Of ze nu zingt over sociale onrechtvaardigheid of een slechte relatie, haar stem is zo urgent dat ze uit je speaker knalt. En het doet geen pijn om een filmmaker in de crew te hebben; de video’s zijn altijd rad.
Danny Denial
Danny Denial’s DEAD LIKE ME EP zou zijn opgevallen door zijn stuwende energie en strakke songwriting. Maar de DEATHHEADS U.S.A. korte film transformeert het van een verdomd goede EP tot iets onthullends. Het is een schrijnende kijk op de vervreemding en de terreur van het toeren in een scene die gedomineerd wordt door hetero blanke kerels. Danny Denial is niet de eerste die zich waagt aan een punkopera, maar DEATHHEADS U.S.A. is misschien wel de eerste keer dat iemand het echt voor elkaar krijgt.
Great Wight
Confessioneel en direct, maakt Great Wight het soort muziek dat emo zou kunnen redden van de meer dan een decennium durende run als vies woord in de scene. Hun nummers gaan vaak over angst en de worstelingen van het zwart en queer zijn in de scene. Hoogtepunten als “Not Black Enough” en “The Suburbs Have Ruined My Life” zijn tegenstrijdig, persoonlijk en brutaal eerlijk op een manier waar maar weinig punkbands de moed voor hebben.
babygotbacktalk
In een scene die overwegend gedomineerd wordt door blanke kerels die hun misogynie nog net kunnen maskeren achter wat melige woordspelingen, maakt babygotbacktalk bijna eigenhandig het pleidooi voor de blijvende relevantie van pop-punk. Hun nieuwste EP Up In Open Arms neemt de hooks en humor van de pop-punk, en richt zijn vizier op shit die er toe doet. Het is de zeldzame plaat die even leuk is als woedend.
houders
Atlanta is snel uitgegroeid tot een van de heetste scènes in het land, dankzij acts als Samurai Shotgun, The Txlips, Pay To Cum, en nu, houders. De lo-fi punk van de groep snijdt recht naar het hart. Stukjes vroege indie-rock drijven in deze stoofpot, uit de tijd dat de grenzen tussen indie, emocore, en punk nog niet zo scherp getrokken waren. Maar de houders houden de VU goed in het rood, hun hoge intensiteit omhullend met een lage getrouwheid die je onmiddellijk meeneemt naar een kelder show buiten Atlanta.
Red Arkade
NYC hardcore act Red Arkada heeft zijn reputatie gemaakt op een felle live show, en het is gemakkelijk te horen waarom. Nummers als “Cocaine”, “Set The World On Fire” en “Die Today” mixen meer dan een beetje thrash rauwheid. Dit is het soort band waarvoor je zeker wilt zijn dat je in de pit zit.
THE FEVER 333
Jason Aalon Butler was al hardcore royalty als de frontman van letlive, maar The Fever 333 is op een heel ander niveau. Door post-hardcore gitaren te mixen met hip-hop beats en Butler’s onmiskenbare vuur, is de debuut-EP Made An America een van de beste punk-EP’s van het jaar, zo niet van het decennium.