Dit artikel verscheen oorspronkelijk in het maartnummer 2004 van Architectural Digest.
Hij is de schepper van verre sterrenstelsels: van Death Stars, Jedi-ridders, droids, Wookiees, buitenaardse wezens met kikkerkoppen en bazige, recalcitrante prinsessen. Maar wanneer George Lucas een utopische planeet voor zichzelf en zijn bedrijf Lucasfilm gaat ontwerpen, diep in het hart van Noord-Californië’s Marin County-Skywalker Ranch, blijkt de Kracht Victoriaans te zijn.
“Ik ben nooit met science fiction bezig geweest,” zegt de eenmanshevenaar van de populaire cultuur, wiens voorliefde voor Victoriaanse en Mission architectuur teruggaat tot zijn jeugd in het nabijgelegen Modesto. “Mijn smaak is altijd romantisch geweest. Ik denk dat mijn hart ongeveer bij het jaar 1910 ligt. Ik hou van die stijl.”
Laat de geschiedenis optekenen dat Star Wars niet zou bestaan als deze zelfbenoemde geschiedenisliefhebber zijn eigen prequeland had herschreven en zijn oorspronkelijke fantasie had nagestreefd. “Ik ben altijd een gefrustreerde architect geweest,” bekent hij. “Maar ik kon niet voorbij de wiskunde komen.” (Godzijdank voor trigonometrie.)
Niettemin, op een 2.500 hectare grote voormalige zuivelranch beschermd door zijn eigen brandweer en subtiel verborgen in een afgelegen vallei achter ritmische heuvels, heeft George Lucas eindelijk zijn innerlijke Stickley kunnen ontsluiten. In een zeer reële zin vertegenwoordigt deze filmische mijmering van zonovergoten veranda’s, rotshaarden en glas-in-loodramen Lucas’ persoonlijke Arts and Crafts Movement, ver weg van het Hollywood dat hij heeft afgezworen.
In de warme ambiance van Lucas Nouveau bewonen Roseville aardewerk, Darth Mauls lichtzwaard, Maxfield Parrish-schilderijen en het Staff of Ra-hoofdstuk uit Raiders of the Lost Ark hetzelfde universum. “Ik heb altijd vanuit mijn huis gewerkt,” zegt hij. “Ik denk dat veel schrijvers dat doen. Het is gewoon een veel vriendelijkere sfeer, comfortabeler en rustgevender. Ik wilde een mooie, rustige plek om ideeën op te doen, want we zitten nu eenmaal in de ideeënbusiness. Dus toen ik de kans en de middelen kreeg om het te doen, dacht ik: Nou, ik ga het zelf doen.”
De ranch, een complex van 14 gebouwen met aan het hoofd een uitgestrekte, De ranch, een complex van 14 gebouwen met aan het hoofd een uitgestrekt, roomwit huis in Victoriaanse stijl uit 1985, is het hoofdkwartier van belangrijke onderdelen van het Lucas-imperium, met name Skywalker Sound, een baanbrekende postproductiefaciliteit die zich voordoet als een stenen wijnmakerij omhuld met klimop. De ranch, een wereld in een wereld met zo’n 250 werknemers, omvat een bed-and-breakfast gastencomplex voor bezoekers aan Skywalkers beroemde geluidspodia en postproductiestudio’s – mensen als regisseurs James Cameron, Philip Kaufman en Clint Eastwood. Het heeft ook drie restaurants, een gezondheidsclub met yoga en Pilates lessen, een zeven hectare grote olijfgaard, een 35 stoelen tellend theater, een organische tuin geïnspireerd door Alice Waters en, voor extra pastoraal effect, paarden, geiten, kippen, een kudde van Texas longhorns en een Vietnamese dikbuikig varken genaamd Betty Boop. De druiven van de Skywalker wijngaard hoog boven Lake Ewok worden naar het noorden getransporteerd naar oude vriend Francis Ford Coppola’s Niebaum-Coppola Estate Winery in Napa Valley, waar ze worden gebotteld als Viandante del Cielo, of “Reiziger van de Hemel” – “Skywalker” in het Italiaans – de etiketten zijn ingekleurde weergaven van het schuine glas op de deur van het hoofdgebouw.
Net als Lucas’ films, waarin echte en denkbeeldige landschappen door elkaar lopen, is Skywalker Ranch een visuele goocheltruc, een gloednieuw bedenksel dat zo is ontworpen dat het lijkt alsof het er altijd al heeft gestaan. De eigenlijke bouw ervan was puur Lucas: De filmmaker richtte zijn eigen kunstglasatelier en molen op het terrein op en huurde vervolgens getalenteerde ambachtslieden in om alles te maken, van de formele trap in Victoriaanse stijl tot de glas-in-loodramen. “Als je iets authentieks wilt doen, kun je niet zomaar iets van de plank kopen,” zegt hij. “Uiteindelijk was het een beetje zoals de Craftsman-beweging. Ik wilde niet dat het eruit zou zien als een interpretatie van een Victoriaans gebouw. Niet zomaar een Victoriaans gebouw, maar een, zoals zijn verhaal over het hoofdgebouw gaat, gebouwd in 1869 en vervolgens in 1910 liefdevol uitgebreid met een bibliotheekvleugel die Greene en Greene waardig is. “Het is als een Victoriaans gebouw dat is verbouwd,” zegt hij. “Dat is veel meer de manier waarop huizen echt zijn. Het gaf me ook de kans om te spelen met de architectonische stijlen die ik mooi vond.’
Lucas houdt van eclecticisme: Zoals Roger Ebert ooit opmerkte over Star Wars, hij “plundert vrolijk het verleden.” Lucas zelf heeft het uiterlijk van de films omschreven als dat van een “gebruikte toekomst,” geïnspireerd door Apollo-ruimtevaartuigen die terugkeren van missies “bezaaid met gewichtloze snoeprepen en oude Tang-potten, niets exotischer dan de gezins-stationwagen.” Skywalker Ranch is de keerzijde, de nieuwe gebouwen van een gebruikt verleden, waarvoor Lucas het script schreef, plattegronden en aanzichten schetste en vervolgens samenwerkte met teams van interne en externe architecten en interieurontwerpers. “Ik heb mijn hele leven oude stijlen gereconstrueerd,” zegt hij met een duidelijk enthousiasme. “Mijn oude kantoor was een groot oud huis in Victoriaanse stijl in San Anselmo, geen groot Victoriaans huis maar een ranch-Victoriaans huis met grote veranda’s en wat al niet meer. Ik ben erg gecharmeerd van geschiedenis en oude dingen. Zelfs Star Wars was ouderwets. Het had niet veel te maken met de ruimte. Het was gebaseerd op een filmstijl uit de jaren veertig en een 2000 tot 3000 jaar oude mythologie.”
Als je de Lucasfilm Research Library binnenloopt, lijkt het een beetje alsof je in het brein van de regisseur stapt. De dubbelhoge ruimte, die een warme, oranje gloed heeft van licht dat door een koepel van glas-in-lood wordt gefilterd, wordt omringd door boekenplanken die zijn gemaakt van oerboshout dat van een oude brug is gered. Een wenteltrap van sequoia slingert zich een weg naar nog meer boekdelen. Voor elke Lucas-fan zijn de onderwerpcategorieën veelzeggend: militaire geschiedenis en wapens, kostuums, natuur (vooral vreemde insecten) en een enorme aardrijkskunde-sectie gevuld met titels als Inca Ruins & Jungle Paths.
In een beetje symboliek misschien, kocht Lucas, wiens eerste films op oneerbiedige wijze door Hollywood werden geschrapt, de collecties van zowel de Paramount- als de Universal-studio’s, die nu deel uitmaken van zijn eigen bibliotheek, bemand door vier naslagbibliothecarissen. “Zij verkochten deze enorme, prachtige bibliotheken, en wij hadden ze nodig,” legt hij uit. “Vooral in een film als Star Wars is er een enorme hoeveelheid ontwerpwerk, met verschillende culturen, plaatsen en mores. De voertuigen, de wapens, de gebruiksvoorwerpen, de drinkglazen, ze moeten allemaal ontworpen worden voor elke cultuur en omgeving. Als schrijver heb ik een bibliotheek nodig waar ik naartoe kan bellen en zeggen: ‘Ik moet voor volgende week dinsdag alles weten over dit en dit en dit’. “Een geheime, privédeur leidt van de bibliotheek naar zijn kantoor.
Hoewel Lucas, de vader van drie geadopteerde kinderen, elders woont, vult zijn uitgebreide privé-kunstcollectie bijna elke hoek van Skywalker Ranch. Het zal je niet verbazen dat hij honderden oude filmposters bezit (“Oude filmregisseurs verzamelen posters”, grapt hij). Maar het werk van illustratoren als Norman Rockwell en J.C. Leyendecker slokt veel van zijn passie op. “Illustraties dragen zoveel cultureel gewicht met zich mee,” merkt de regisseur van American Graffiti op, zelf de evocatieve recreatie van een tijdperk. “Het zijn culturele artefacten doordrenkt met de gevoeligheid van een bepaalde tijd.”
In het gastencomplex, waar balken werden beschilderd, compleet met korstmos en rook, om te passen bij planken gerecycled uit kippenhokken, zijn kamers gethematiseerd naar mensen die Lucas bewondert. Roken is toegestaan in de John Ford kamer, omdat de regisseur een roker was. De Frank Lloyd Wright-kamer is versierd met een zeldzame tekening van Wright van een ongebouwd resort. Het effect, vooral met knapperende vuren, is bijna Disney-achtig. Zulke gemakken worden gewaardeerd door regisseurs die verwikkeld zijn in de laatste stuiptrekkingen van de filmproductie, verschanst in schulpvormige akoestische wonderlanden zoals Mix A, waar het geluid van de uit elkaar vallende Titanic, wervelende lichtzwaarden en nog veel meer wordt geproduceerd. “In L.A. voel je de aanwezigheid van de industrie en de studio’s,” zegt regisseur Philip Kaufman. “Als je naar George’s huis gaat, is het alleen jouw film. En,” voegt hij eraan toe, “hij heeft geweldige restaurants.”
De meeste mensen die voor grote bedrijven werken, lunchen niet in een beschaafde eetzaal in Victoriaanse stijl met een houtgestookte buitengrill – ver verwijderd van de rumoerige cantina op de woestijnplaneet Tatooine.
Lucas is van plan Industrial Light & Magic, nu gevestigd in het nabijgelegen San Rafael, en enkele andere delen van zijn bedrijf te verplaatsen naar een nieuw digitaal centrum in de Presidio in San Francisco, een voormalige legerbasis met historische laat-19e-eeuwse architectuur.
Maar zelfs de real deal kan Skywalker Ranch niet overtreffen, dat lijkt op een geïdealiseerd rond-de-laatste-eeuws stadje waarin de burgemeester toevallig een briljante miljardair-filmregisseur is. “Het is niet echt een klein stadje,” mijmert Lucas. “Als het al iets is, dan is het een industriepark. Maar het is een mooi industrieterrein.”
Gerelateerd: Bekijk meer huizen van beroemdheden in AD