Er zijn verschillende soorten hazelaars of hazelnotenbomen, waarvan vele soorten eetbare noten voortbrengen. In dit artikel wordt vooral ingegaan op de meest voorkomende soorten hazelaars, en hun identificatie.
De hazelaars zijn de bladverliezende bomen en grote struiken van het geslacht Corylus. Er zijn ongeveer 14 tot 18 soorten hazelaars, en ze worden gewoonlijk geplaatst in de plantenfamilie, Betulaceae, die algemeen bekend staat als de berkenfamilie. Sommige botanici plaatsen enkele soorten hazelaars echter graag in een andere familie, die bekend staat als Corylaceae.
Maar de hazelaar wordt meestal beschouwd als lid van de berkenfamilie. Ze komen van nature voor op het gematigde noordelijke halfrond, en zijn vooral bekend om de noten die ze produceren, en die bekend staan als hazelnoten. Bijna alle soorten hazelaars produceren eetbare noten, maar de soorten die het meest gekweekt worden zijn de gewone hazelnoot of Corylus avellana, en de Filbert of Corylus maxima.
Hoe herken je een hazelnootboom
Hazelnoot of Corylus avellana
Wil je voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…
Laten we samenwerken!
De hazelaar is een kleine boom, inheems in Europa en West-Azië. Hij wordt meestal 3 tot 8 meter hoog, en zelden 15 meter. De bladeren van de gewone hazelaar zijn enkelvoudig, en zijn bijna rond met een dubbelgezaagde rand. Ze zijn gewoonlijk 6 tot 12 cm lang, en aan beide zijden behaard. De bladstelen zijn ook behaard.
De bladeren staan om en om aan de stengel gerangschikt. Hoewel bijna rond van vorm, zijn de bladeren het breedst nabij de apex. De gewone hazelaar wordt gekenmerkt door meerdere stammen, en de jongere stammen zijn meestal bronskleurig, terwijl de volwassen stammen bruin zijn. De knoppen zijn ovaalvormig en groen van kleur.
De boom produceert al vrij vroeg in het voorjaar bloemen. De bloemen zijn eenhuizig, dat wil zeggen dat zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom te vinden zijn. De bloemen verschijnen in een cilindrische of een aarvormige tros, die katkin wordt genoemd. De mannelijke katjes zijn geel van kleur en langer dan de vrouwelijke katjes. De vrouwelijke bloemen kunnen roze of karmozijnrood van kleur zijn.
De mannelijke katjes worden meestal 5 tot 12 cm lang, terwijl de vrouwelijke katjes vrij klein zijn en zodanig in de knop verborgen blijven, dat alleen de roodgekleurde stijlen van buitenaf te zien zijn. De vrouwelijke en de mannelijke bloemen verschijnen op dezelfde takken. Na de bevruchting ontwikkelen zich nootjes van bruine kleur in een tros van één tot vijf. Elke noot wordt vastgehouden in een korte, bladachtige kronkel. De noten van de gewone hazelaar kunnen ovaal of bolvormig zijn, en ze kunnen ongeveer 12 tot 20 mm breed en 15 tot 20 mm lang zijn.
Filbert of Corylus maxima
De filbert lijkt veel op de gewone hazelnoot. Hij wordt geclassificeerd als een bladverliezende struik, en is inheems in Zuidoost-Europa en Zuidwest-Azië. De boom wordt meestal 6 tot 10 m hoog. De bladeren zijn bijna rond met een dubbelgezaagde rand, net als de bladeren van de hazelaar. De bladeren van de filet zijn meestal 5 tot 12 cm lang, en 4 tot 10 cm breed.
De bloemen worden in de late winter geproduceerd. De mannelijke katjes zijn lichtgeel van kleur, terwijl de vrouwelijke katjes helderrood van kleur zijn. Net als bij de gewone hazelaar is de mannelijke katjeskatjes langer (5 tot 10 cm lang) dan de vrouwelijke katjeskatjes (1 tot 3 mm lang). De nootjes worden geproduceerd in een tros van één tot vijf, en elk nootje blijft volledig bedekt in een lange en buisvormige involucre. De filbert kan worden onderscheiden van de gewone hazelaar door zijn volledig omsloten noten en lange involucres.
Snuithazelaar of Corylus cornuta
De snavelhazelaar is een bladverliezende heester die inheems is in Noord-Amerika. Hij bereikt gewoonlijk een hoogte van ongeveer 4 tot 8 m met stengels die te herkennen zijn aan hun gladde, grijskleurige schors. De bladeren zijn bijna rond of ovaal met een dubbel getande rand. De onderzijde van een blad is behaard. De bladeren bereiken typisch een lengte van 5 tot 11 cm, en een breedte van ongeveer 3 tot 8 cm.
De bloemen of katjes worden in de herfst geproduceerd. De noten blijven ingesloten in een bolster dat eruitziet als een snavel, wat het meest onderscheidende kenmerk is van deze hazelaar. Er zijn twee soorten snavelhazelaars – de oostelijke hazelaar en de westelijke hazelaar. De hazelnoot van de oostelijke hazelaar is een kleine struik, en zijn noten blijven ingesloten in een langere, snavelachtige bolster, in vergelijking met de noten van de westelijke hazelaar. De westelijke snavelhazelaar is een grote struik, in vergelijking met de oostelijke snavelhazelaar.
Wilt u voor ons schrijven? Nou, we zijn op zoek naar goede schrijvers die het woord willen verspreiden. Neem contact met ons op en we praten…
Let’s Work Together!
Als u overweegt om een hazelaar te planten, dan is het erg belangrijk om enige basiskennis te hebben over de verschillende soorten hazelaars. Naast de soorten die in dit artikel worden beschreven, zijn enkele andere veel voorkomende hazelaars, Amerikaanse filbert of Corylus americana en Turkse hazelnoot of Corylus colurna.
