Free Press

Hernán Cortés stichtte de stad Veracruz tijdens zijn zoektocht naar goud in de regio. Vandaag de dag is de staat beroemd om zijn prachtige stranden en Carnaval, een jaarlijks feest met muziek, dans en spectaculaire optochten. Veel van de Otomí – een van de eerste bewoners van de regio – leven nog steeds in Veracruz. De Otomí, de op vier na grootste inheemse etnische groep in Mexico, zijn verspreid over heel Centraal-Mexico, van Michoacán tot Veracruz.

Geschiedenis

Vroegere Geschiedenis
Tijdens de pre-Spaanse periode werd de regio die nu het moderne Veracruz vormt, bewoond door vier inheemse culturen. De Huastecos en Otomíes bewoonden het noorden, de Totonacas resideerden in het noord-centrum, en de Olmeken, een van de oudste culturen in alle Amerika’s, domineerden het zuiden tussen 1300 en 400 v. Chr. Verscheidene belangrijke Olmeken-sites liggen langs rivieren in de kustvlakte van Veracruz. Hiertoe behoren San Lorenzo (1300-900 v. Chr.) en Tres Zapotes (1000-400 v. Chr.). Op hun hoogtepunt waren deze drie nederzettingen waarschijnlijk de meest complexe ceremoniële plaatsen die in Meso-Amerika zijn gevonden; rond 400 v. Chr. verdwenen echter de onderscheidende kenmerken van de Olmec-cultuur en werd de regio vervangen door de opkomende Centraal-Mexicaanse en Mayabeschavingen.

Het inheemse Huastec-volk uit het stroomgebied van de Pánuco-rivier in Oost-Mexico sprak een Mayadialect, maar was fysiek afgescheiden van de rest van de Maya’s; als gevolg daarvan ontwikkelde hun cultuur zich niet volgens dezelfde lijnen. De Huastecos bleven ook geïsoleerd van latere beschavingen van het centrale plateau, zoals de Azteken. De huidige Huastec-bevolking, die aspecten van hun traditionele cultuur en taal heeft behouden, bestaat nu uit ongeveer 80.000 mensen in de gebieden rond Veracruz en San Luis Potosí.

De Totonacas bewoonden een gebied dat bekend staat als Totonacapan. Dit gebied strekte zich uit over het hele centrum van Veracruz en omvatte het district Zacatlán van de huidige staat Puebla. De Totonacs woonden in ongeveer 50 steden met een totale bevolking van een kwart miljoen mensen en spraken vier dialecten. Hun hoofdstad, Cempoala, telde ongeveer 25.000 inwoners en lag vijf mijl landinwaarts van de huidige stad Veracruz.

Tijdens de 11e eeuw vielen de Azteken het gebied binnen en rond 1400 hadden zij Veracruz overheerst.

Middengeschiedenis
De Spanjaarden arriveerden voor het eerst in Veracruz in 1518 onder het commando van Juan de Grijalva. Onder de expeditie bevond zich ook Bernal Diaz del Castillo, die later een voorvechter van de rechten van de inheemse bevolking werd.

Omdat de eerste expeditie de aanwezigheid van goud in de regio had ontdekt, werd in 1519 een tweede expeditie onder bevel van Hernán Cortés gestart. Het was tijdens deze expeditie dat Cortés van boord ging en de plaats stichtte die hij en zijn mannen Villa Rica de la Vera Cruz of het Rijke Dorp van het Ware Kruis noemden. In het midden van de jaren 1500 werden in de hele staat enorme hoeveelheden goud en zilver geoogst.

Zoals in de meeste delen van Mexico het geval was, werd de inheemse bevolking in de eerste jaren na de komst van de Spanjaarden gedecimeerd door nieuwe Europese ziekten en slavernij. Toen de bevolking afnam, werden Afrikaanse slaven overgebracht om op de suikerrietplantages te werken. De havenstad Veracruz werd al snel Mexico’s belangrijkste toegangspoort. Veracruz had in die tijd de grootste slavenbevolking van Mexico.

In 1570 leidde een Afrikaanse slaaf genaamd Gaspar Yanga een opstand en stichtte San Lorenzo de los Negros. In het koloniale Mexico was dit een van de weinige nederzettingen van Afrikaanse zwarten die door opstand hun onafhankelijkheid en vrijheid verkregen. Na pogingen om de slaven te heroveren en de opstand te beëindigen in 1606 en 1609, besloten de Spaanse autoriteiten te onderhandelen met de gemeenschap. In ruil voor de vrijheid van de nederzetting stemde Yanga ermee in de Spaanse gemeenschappen niet langer te overvallen. In 1630 stichtte de nederzetting de stad Yanga.

Recent History
Voorbestemd om een van Mexico’s meest gevreesde en geliefde militaire en politieke leiders te worden, werd Antonio López de Santa Anna geboren in Jalapa, Veracruz, op 21 februari 1794. Niet lang daarna, aan het begin van de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog in 1810, werd Guadalupe Victoria de belangrijkste onafhankelijkheidsleider in Veracruz. Onder bevel van José Maria Morelos nam hij deel aan de aanval op Oaxaca in 1812, en in 1814 kreeg hij de leiding over de rebellenbeweging in Veracruz.

Nadat hij verschillende koningsgezinde konvooien in beslag had genomen, werd Victoria in 1817 verslagen bij Palmillas en moest hij onderduiken. Toen hij weer opdook, werd Victoria gevangen genomen, maar hij wist te ontsnappen. Hij kreeg het bevel over de troepen in Veracruz die in opstand kwamen tegen het keizerlijke bewind van Agustin de Iturbide. Na de val van Iturbide vormden Victoria, Nicolás Bravo en Pedro Celestino Negrete een driemanschap dat de uitvoerende macht behield tot oktober 1824, toen Victoria aantrad als Mexico’s eerste president.

In 1824 werd Veracruz een federale staat en het jaar daarop werd een nieuwe grondwet opgesteld. Net als in de rest van Mexico was er in deze staat gedurende een groot deel van de 19e eeuw sprake van politieke en sociale instabiliteit. Conflicten tussen centralisten en federalisten en tussen liberalen en conservatieven remden de economische ontwikkeling en leidden tot voortdurende opstanden. Toen zijn liberale regering in 1857 in Mexico City werd aangevallen, regeerde de Mexicaanse president Benito Juárez vanuit Veracruz.

In 1863 arriveerde de Oostenrijkse vorst Maximiliaan, die door Napoleon III tot keizer van Mexico was benoemd, in Veracruz om de macht over te nemen. Franse troepen veroverden en heersten over delen van Mexico tussen 1864 en 1866. Zij trokken zich uiteindelijk terug door tussenkomst van de Verenigde Staten, die eisten dat Maximiliaan afstand deed van de troon en dat Napoleon III zijn Franse troepen terugtrok.

Tijdens de Mexicaanse Revolutie (1910-1920) werd Veracruz een strijdtoneel voor verschillende facties, maar aan het einde van de revolutie keerde de vrede en stabiliteit terug in de regio. Veracruz is sindsdien uitgegroeid tot een van de dichtstbevolkte en economisch actiefste Mexicaanse staten.

Veracruz Today

Veracruz is nog steeds een zeer belangrijk onderdeel van de Mexicaanse economie. De staat is rijk aan natuurlijke hulpbronnen en vertegenwoordigt ongeveer 35 procent van Mexico’s watervoorraad. Bovendien heeft Veracruz vier diepwaterhavens en twee internationale luchthavens. Veracruz is een belangrijke bron van ijzer en koper, maar produceert ook niet-metaalhoudende mineralen zoals zwavel, kiezelzuur, veldspaat, calcium, kaolien en marmer.

Boerderijen in de regio rond Jalapa verbouwen het grootste deel van de koffiebonen van de staat. De staat heeft een robuuste landbouweconomie, en oude industriële centra in Córdoba, Orizaba en Rio Blanco produceren overvloedige textielmaterialen.

Met een aangenaam klimaat, een goede keuken en archeologische vindplaatsen, is de haven van Veracruz een favoriete badplaats voor Mexicaanse en buitenlandse toeristen. De stad, met haar gunstige ligging aan de Golf van Mexico, is een voorkeurshaven geworden voor de export naar de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Europa. 75% van alle havenactiviteiten in Mexico vindt plaats in Veracruz. De belangrijkste exportproducten van de staat zijn koffie, vers fruit, kunstmest, suiker, vis en schaaldieren.

Facts & Figures

Fun Facts

• Het wapenschild van Veracruz toont een rode cruz (kruis) met het woord vera, dat waar betekent. Een gele toren met een groene achtergrond staat voor Villa Rica de la Vera Cruz en de overvloedige vegetatie in de omgeving. Witte zuilen en de woorden plus ultra (wat verder betekent) op een blauwe achtergrond suggereren dat, hoewel gelegen aan de andere kant van de oceaan, dit nieuwe land tot Spanje behoorde. Het wapenschild wordt versierd door een gele band met 13 blauwe sterren, verschillende spiralen en twee bloemstukken.

• De Mexicaanse staat Veracruz werd zo genoemd door de Spaanse ontdekkingsreiziger Hernán Cortés, die op 22 april 1519 aan land ging op het strand van Chalchihuecan. Het was Goede Vrijdag, door de Spanjaarden ook wel de dag van de Vera Cruz of het Ware Kruis genoemd.

• De beroemde Danza de Voladores de Papantla is een rituele dans die wordt uitgevoerd door vijf mannen van de Totonac Indianenstam. Een van de deelnemers klimt bovenop een paal van ongeveer 80 meter hoog waar hij een fluit bespeelt en danst terwijl de andere vier mannen aan touwen bengelen die rond de paal zijn gewikkeld en aan een van hun voeten zijn vastgebonden. Als de paal draait, rolt het touw af en zakken de mannen langzaam naar de aarde.

• De plaatselijke heksen in Catemaco, Veracruz, geloven dat op de eerste vrijdag van maart hun krachten toenemen en hun geesten worden gereinigd van het kwaad waarmee ze het hele jaar door zijn omringd. Deze dag is uitgegroeid tot een zeer populaire feestdag in de regio.

• Veracruz is beroemd om zijn prachtige stranden. De zandbank Chachalacas, die zich ongeveer 56 kilometer (35 mijl) langs de kust uitstrekt, staat bekend om zijn zachte zand en zachte golven. Bezoekers kunnen in het gebied diverse watersporten beoefenen, zoals zwemmen, varen en parasailen.

• Negen de dagen voor Aswoensdag vindt in Veracruz het beroemde Carnaval plaats, een festival dat lijkt op Mardi Gras. De festiviteiten, die door velen worden beschouwd als een viering van het libido, gaan vooraf aan de vastentijd, een periode van geestelijk vasten. Tijdens Carnaval bruist de stad van het leven en is er een rijke variëteit aan muziek, dans, eten, voorstellingen, cultuur, vuurwerk, kunst en ambachten te zien.

• Veel mensen beschouwen Veracruz als het centrum van muziek en dans in Mexico. Verschillende landen, waaronder Cuba, Jamaica en Colombia, nemen deel aan dans-, muziek-, film- en kunstexposities en handelsbeurzen.

• Toen de Spaanse veroveraars in 1524 in Papantla aankwamen, ontdekten zij een plant die al eeuwenlang door de Totonaco-indianen werd gekweekt; zij gaven deze specerij de naam vainilla (kleine peul). In de jaren 1850 bedacht een man in Papantla een manier om de planten kunstmatig te bestuiven met een tandenstoker, en de vanilleproductie nam spectaculair toe. Deze kleine gemeente is nog steeds een van Mexico’s belangrijkste vanilleproducenten.

Landmarks

Koloniaal centrum
Het belangrijkste plein van Veracruz, het Plaza de Armas (Wapenplein), ligt in het midden van de stad en is versierd met palmbomen, een koloniale fontein en prachtige bogen. Tegenover de Plaza staan de Kathedraal, het Palacio Municipal en verschillende andere majestueuze bouwwerken, waaronder het Correos y Telégrafos (postkantoor) en het Aduana Marítima (Maritieme Douane) gebouw.

Fort van San Juan de Ulua
Dit fort, oorspronkelijk gebouwd door de Spanjaarden ter bescherming tegen piraten en later tegen buitenlandse invallers, werd het laatste toevluchtsoord van de Spanjaarden voordat ze werden verslagen en gedwongen Mexico te verlaten. Na de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog werd het fort omgebouwd tot een gevangenis, die berucht was om de barre omstandigheden. In de tijd van Porfirio Diaz stierven veel gevangenen voordat ze werden vrijgelaten. Het fort kreeg nieuwe bekendheid toen het te zien was in de film Romancing the Stone met Michael Douglas en Kathleen Turner.

El Tajín
De prehistorische stad El Tajín is een van de meest fascinerende archeologische vindplaatsen van Veracruz. Hoewel het grootste deel van El Tajín nog niet is opgegraven, hebben archeologen ongeveer 50 gebouwen gelokaliseerd, opgegraven en gerestaureerd. Wetenschappers geloven dat sommige van de gebouwen, zoals de beroemde Nis piramide, werden gebruikt voor spelen of offers. Het balspel, waarbij mensen werden geofferd, vond zijn oorsprong in El Tajín.

Musea &Kunst
In het Museo de la Ciudad de Veracruz (Stadsmuseum) worden historische voorwerpen tentoongesteld vanaf de koloniale tijd tot heden. Er worden archeologische schatten tentoongesteld van Indiaanse beschavingen die de cultuur van Veracruz hebben gevormd, evenals schilderijen, kunstnijverheid en foto’s uit het verleden van de stad.

Het Museo Naval (Marinemuseum) was oorspronkelijk een officiersschool en werd in 1997 gerestaureerd en geopend als eerbetoon aan de maritieme geschiedenis en evolutie van Mexico. Het museum toont nautische parafernalia, historische verslagen van de marine-academie en overblijfselen uit de strijd van Mexico met andere landen. Op de binnenplaats kunnen bezoekers overblijfselen zien van de oude muur die vroeger de stad omringde.

FOTO GALERIJEN