Free Press

Wat is diagnose?

Diagnose is een medische term voor het vaststellen van de ziekte van de patiënt aan de hand van zijn tekenen en symptomen.

De classificatie van de diagnoses is in het Latijn en maakt een volledige professionele communicatie mogelijk tussen medici van over de hele wereld.

De diagnose is gebaseerd op een medisch onderzoek van de patiënt. De eerste stap van het diagnoseproces is het verzamelen van informatie over de medische voorgeschiedenis van de patiënt. Er worden specifieke vragen gesteld aan de patiënt of aan mensen die hem/haar kennen en nauwkeurige informatie kunnen geven over de voorgeschiedenis van zijn/haar aandoening.

De volgende stap is een klinisch onderzoek van de patiënt. Zo nodig worden speciale onderzoeken verricht, zoals bloedonderzoek, elektrocardiografie, radiografie, beeldvorming door magnetische resonantie, enz.

Diagnoses kunnen zijn:

• Diagnose per conclusionem – diagnose door conclusie. De diagnose wordt gesteld op basis van de symptomen en kenmerken van de ziekte die door de arts duidelijk zijn vastgesteld. Dit is de snelste, gemakkelijkste en zekerste manier om een diagnose te stellen.
• Diagnose per exclusionem – diagnose door uitsluiting. Deze methode wordt gebruikt wanneer de bij de patiënt waargenomen verschijnselen typisch zijn voor twee of meer ziekten. De arts stelt een lijst samen van alle ziekten die de vastgestelde symptomen kunnen veroorzaken en begint met speciale tests om de foute veronderstellingen een voor een uit te sluiten, te beginnen met de meest waarschijnlijke. Het diagnoseproces kan dagen of weken duren.
• Diagnose ex juvantibus – diagnose door de werking van de gebruikte medicijnen. Deze methode wordt alleen gebruikt bij onbekende ziekten of bij ernstige, levensbedreigende aandoeningen. Zij bestaat uit de opeenvolgende toediening van geneesmiddelen uit verschillende groepen, en een voortdurende, strikte observatie van alle vitale functies en symptomen van de patiënt. De diagnose is gebaseerd op het effect van de toegediende medicijnen. Het diagnostisch proces kan weken of maanden in beslag nemen.

Tijdens een lopende diagnostische procedure kunnen er aanwijzingen zijn om een aparte procedure uit te voeren voor een andere, mogelijk gelijktijdige ziekte.

Afhankelijk van de kenmerken van de diagnose, kan het zijn:

• Diagnose sympthomatica – symptomatische diagnose. Deze diagnose is gebaseerd op vastgestelde weefsel- en orgaanafwijkingen. Symptomatische diagnoses worden relatief snel en eenvoudig vastgesteld, in de regel per conclusionem.
• Diagnose aethiologica -etiologische diagnose. Deze is gebaseerd op de precieze oorzaak van de ziekte. De etiologische diagnoses zijn moeilijk, in de regel, per exclusie, na de uitvoering van speciale studies.

Wat is prognose?

Prognose is een wetenschappelijke voorspelling van de waarschijnlijke ontwikkeling van een ziekte en het resultaat ervan. De prognose omvat voorspelling van:

• Ontwikkeling van de symptomen – of (en hoe snel) de symptomen en verschijnselen zullen verergeren, verbeteren, verdwijnen, of dat ze in de loop van de tijd stabiel zullen blijven;
• Kwaliteit van leven – verwachtingen van het vermogen van de patiënt om haar/zijn dagelijkse activiteiten uit te voeren;
• Complicaties – mogelijke complicaties, ernst, waarschijnlijkheid van optreden, geassocieerde gezondheidsproblemen;
• Kans op overleving.

De prognose is gebaseerd op de kennis van het typische verloop van een bepaalde ziekte, de lichamelijke en geestelijke toestand van de patiënt, de (eventuele) begeleidende ziekten, de voorgeschreven behandeling en andere casusafhankelijke factoren.

Een volledige prognose omvat de verwachte duur, het resultaat en de beschrijving van de ontwikkeling van de ziekte (progressieve verbetering, progressieve verslechtering, plotselinge, onvoorspelbare crisis, enzovoort).

De prognoses zijn nauwkeurig voor een groot aantal patiënten, maar de statistische informatie is niet voldoende wanneer het om een individuele patiënt gaat. Als bijvoorbeeld 70% van de patiënten na een bepaalde ziekte volledig herstelt, is voor elke individuele patiënt een specifieke prognose nodig om te bepalen of hij/zij al dan niet tot deze 70% behoort.

Verschil tussen diagnose en prognose

1. Definitie

Diagnose: Diagnose is een medische term voor het vaststellen van de ziekte van de patiënt aan de hand van zijn tekenen en symptomen.

Prognose: Prognose is een wetenschappelijke voorspelling van de waarschijnlijke ontwikkeling van een ziekte en de uitkomst daarvan.

1. Basis

Diagnose: De diagnose is gebaseerd op de medische voorgeschiedenis van de patiënt, een klinisch onderzoek en zo nodig – op speciale onderzoeken.

Prognose: De prognose is gebaseerd op de kennis van het typische verloop van een bepaalde ziekte, de lichamelijke en geestelijke toestand van de patiënt, de (eventuele) begeleidende ziekten, de voorgeschreven behandeling, en andere casusafhankelijke factoren.

1. Tijdsbestek

Diagnose: De diagnose betreft de huidige toestand van de patiënt.

Prognose: De prognose betreft de toekomstige ontwikkeling van de toestand van de patiënt.

Diagnose vs. Prognose

Samenvatting van Diagnose vs. Prognose

• Diagnose is een medische term voor het vaststellen van de ziekte van de patiënt aan de hand van zijn verschijnselen en symptomen.
• Prognose is een wetenschappelijke voorspelling van de waarschijnlijke ontwikkeling van een ziekte en het resultaat ervan.
• De diagnose is gebaseerd op de medische voorgeschiedenis van de patiënt, een klinisch onderzoek en zo nodig – op speciale onderzoeken. De prognose is gebaseerd op de kennis van het typische verloop van een bepaalde ziekte, de lichamelijke en geestelijke toestand van de patiënt, de begeleidende ziekten (indien aanwezig), de voorgeschreven behandeling en andere geval-afhankelijke factoren.
• De diagnose betreft de huidige toestand van de patiënt, terwijl de prognose betrekking heeft op de toekomstige ontwikkeling van de toestand van de patiënt.